Η ιστορία ενός θύματος σκληρής βίας που τα κατάφερε


Γκάζι, Σεπτέμβριος 2019. Ένας νεαρός άνδρας κλείνει βιαστικά την πόρτα του σπιτιού του και ύστερα τρέχει για να προλάβει το λεωφορείο. Δεν είναι η πρώτη φορά που τρέχει τόσο πολύ. Από τότε που θυμάται τον εαυτό του η ζωή του έμοιαζε με έναν αγώνα δρόμου και εκείνος με λιποτάκτη: από τη φρίκη της «οικογένειας», τον χλευασμό των συμμαθητών, την απάθεια της κοινωνίας, ακόμη και από το ονοματεπώνυμό του που αποφάσισε να αλλάξει χρόνια μετά. Δεν τον έλεγαν πάντα Άκη Δήμα – λίγη σημασία έχει ποιο ήταν το πραγματικό του ονοματεπώνυμο, έτσι κι αλλιώς ακόμη κι αν τον φωνάξεις μ’ εκείνο δεν θα γυρίσει ποτέ να σε κοιτάξει. Λίγη ώρα μετά ανεβαίνει στη σκηνή του «Μπρόντγουαιη» και στέκει δίπλα στον Αντώνη Λουδάρο και την Μπέσυ Μάλφα, προβάροντας τον ρόλο του για την παράσταση «Η Παριζιάνα». Εκεί, κάνει τον groomer. Λίγο αργότερα μεταμορφώνεται σε υπηρέτη για την παιδική παράσταση «Βασιλιάς Ντο» σε μουσική Μίμη Πλέσσα και αργότερα σε σκληρό bullie για το θεατρικό του Μαυρίκιου Μαυρικίου «Η σιωπή δεν είναι χρυσός». Αυτός ο τελευταίος κόντρα ρόλος στα βιώματά του τον κάνει να χαμογελά γλυκόπικρα. Το παιδί που βασανίστηκε όσο ελάχιστα υποδύεται τώρα τον βασανιστή και αισθάνεται πως ήρθε η ώρα να φωνάξει ότι πράγματι: «Η σιωπή δεν είναι χρυσός…». ► συνέχεια κάτω αριστερά, κλικ στις αριθμοσελίδες