Ανακοινώσεις Οργανώσεων

Μόνιμος σύνδεσμος

Ανακοίνωση Χ.Ε.Ν. για δωρεάν υπηρεσίες συμβουλευτικής
σταδιοδρομίας για γυναίκες από τη ΧΕΝ Ελλάδος

14.02.22

Η Χ.Ε.Ν Ελλάδος ( https://www.xen.gr/ ) ξεκινά το Femina Career Lab, ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα υπηρεσιών συμβουλευτικής σταδιοδρομίας, με στόχο την επαγγελματική ενδυνάμωση, κατάρτιση και υποστήριξη των γυναικών, για να ενταχθούν και να ηγηθούν στον επαγγελματικό στίβο.

Η ΧΕΝ Ελλάδος, από τις παλαιότερες γυναικείες εθελοντικές οργανώσεις στη χώρα και μέλος της Παγκόσμιας ΧΕΝ (YWCA), στηρίζει και ενδυναμώνει ουσιαστικά και έμπρακτα σχεδόν έναν αιώνα τη γυναίκα κάθε ηλικίας ανεξάρτητα από φυλή, θρησκεία, πολιτική τοποθέτηση και οποιαδήποτε άλλη διάκριση σε κάθε τομέα της ζωής της.

Στο πλαίσιο του Femina Career Lab παρέχονται δωρεάν:

ατομικές και ομαδικές συνεδρίες επαγγελματικής συμβουλευτικής για το σχεδιασμό και τη διαχείριση καριέρας,
σεμινάρια μεθόδων εξεύρεσης εργασίας, σύνταξης βιογραφικού, προετοιμασίας για συνέντευξη, ενημέρωσης για τις διαδικασίες επιλογής προσωπικού μέσω προκηρύξεων,
πληροφόρηση για εργασιακές και εκπαιδευτικές ευκαιρίες,
εργαστήρια ανάπτυξης κοινωνικών και εργασιακών δεξιοτήτων,
εργαστήρια γυναικείας επιχειρηματικότητας.

Οι υπηρεσίες του Femina Career Lab της ΧΕΝ Ελλάδος, αξιοποιώντας τη σύγχρονη μεθοδολογία και τα κατάλληλα ψυχομετρικά εργαλεία της επαγγελματικής συμβουλευτικής, ανταποκρίνονται γρήγορα και αποτελεσματικά στις σύγχρονες ανάγκες κάθε γυναίκας που αγωνίζεται να εξελιχθεί στην πολύπλοκη αγορά εργασίας.

Συγκεκριμένα απευθύνεται σε :

Φοιτήτριες,
Άνεργες που επιθυμούν να ενταχθούν ή να επανενταχθούν στην αγορά εργασίας,
Εργαζόμενες, οι οποίες ενδιαφέρονται για τη δια βίου διαχείριση της σταδιοδρομίας τους,
Γυναίκες που θέλουν να ξεκινήσουν τη δική τους επιχείρηση,
Ειδικές ομάδες του πληθυσμού που απειλούνται από κοινωνικό αποκλεισμό (ΑΜΕΑ, μετανάστριες, κλπ).

Οι υπηρεσίες στο Femina Career Lab παρέχονται από εξειδικευμένους συμβούλους σε κλίμα εμπιστοσύνης και ασφάλειας σε ατομικές συνεδρίες ή και ομαδικά εργαστήρια διαδικτυακά ή δια ζώσης. To Femina Career Lab λειτουργεί στο Πολυκέντρο Αθηνά της ΧΕΝ Ελλάδος στην Ηλιούπολη, Μαρίνου Αντύπα 81. Για ραντεβού και πληροφορίες επικοινωνήστε καθημερινά από τις 09.00 έως τις 17.00 στα τηλέφωνα: 2109932820 ή στείλτε e-mail feminacareerlab@xen.gr
Υπεύθυνη Επικοινωνίας κα Νικόλ Αμβροσιάδου.
Για το πρόγραμμα «κλικ» εδώ

Ανακοίνωση Συλλόγου Εργαζομένων ΓΓΙΦ
για την απώλεια της πρώην ΓΓ Ισότητας των Φύλων Μίκας Κουτσιλαίου

O Σύλλογος Εργαζομένων της ΓΓΙΦ – Δώρα Κατσιβαρδάκου εκφράζει τη βαθύτατη θλίψη του για την απώλεια της πρώην Γ.Γ. Ισότητας των Φύλων Μίκας Κουτσιλαίου, που έφυγε από την ζωή μετά από πολύμηνη και σκληρή μάχη με τον καρκίνο. Η Μίκα Κουτσιλαίου, διατέλεσε Γενική Γραμματέας Ισότητας των Φύλων το διάστημα 1997-1999, συμβάλλοντας τα μέγιστα στην ανάδειξη των πολιτικών ισότητας, με την δυναμική παρουσία της, αλλά και την βαθιά ανθρώπινη και ευαίσθητη ματιά της. Την χαρακτήριζε η αξιοπρέπεια, η μαχητικότητα, ο ουσιαστικός και καθόλου ξύλινος πολιτικός λόγος.

Υπήρξε, επίσης, ιδρυτικό μέλος του Πολιτικού Συνδέσμου Γυναικών, ενώ ξεχωριστή θέση στη ζωή της είχε το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, στο οποίο ήταν νομική σύμβουλος και μέλος του ΔΣ. Ως δικηγόρος, υπερασπίστηκε τα ανθρώπινα δικαιώματα και αγωνίστηκε κατά του κοινωνικού αποκλεισμού, των πολλαπλών διακρίσεων και ιδιαίτερα υπέρ των γυναικών και των παιδιών. Η Μίκα Κουτσιλαίου ήταν μια γνήσια φεμινίστρια και πραγματική αγωνίστρια, μία σπουδαία γυναίκα που με την άοκνη προσφορά της συνέβαλε καθοριστικά στην πορεία για την ουσιαστική ισότητα των φύλων.
Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια της.

Ανακοίνωση του Κυπριακού Λόμπυ Γυναικών για την ενσωμάτωση
της διάστασης του φύλου στην εξωτερική πολιτική της Κυπριακής Δημοκρατίας

06.02.22

Ανακοίνωση Τύπου: Ενσωμάτωση της Διάστασης του Φύλου στην Εξωτερική Πολιτική της Κυπριακής Δημοκρατίας

Το Κυπριακό Λόμπυ Γυναικών (ΚΛΓ) με επιστολή ημερομηνίας 01/02/22 ζητά από τον Υπουργό Εξωτερικών κ. Ιωάννη Κασουλίδη όπως ενημερώσει την κοινωνία των πολιτών για τις ενέργειες που θα προβεί για συνέχιση της πολιτικής που αφορά στην ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου στην εξωτερική πολιτική. Πολιτική που υιοθετήθηκε τον Φεβρουάριο του 2019, και η οποία μέχρι πρόσφατα αποτελούσε προτεραιότητα του Υπουργείου Εξωτερικών, με το διορισμό ειδικής εμπειρογνώμονα κ. Josie Christodoulou Σύμβουλο του τέως Υπουργού Εξωτερικών.

Για πρώτη φορά στα χρονικά της Κύπρου περιλήφθηκε στην εξωτερική πολιτική της χώρας μας, η ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών, η οποία αδιαμφισβήτητα αποτελεί μέρος των εθνικών συμφερόντων. Στο χρονικό διάστημα των τριών ετών, διεκπεραιώθηκε σημαντικό έργο στη βάση συγκεκριμένου σχεδιασμού για την επίτευξη του στόχου το οποίο καθορίστηκε και με τη δική μας συνεισφορά, ως μέρος της κοινωνίας των πολιτών μέσω συστηματικών, και ουσιαστικών διαβουλεύσεων.

Εξαιρετικά σημαντική δράση ήταν η δημιουργία και η έγκριση από το Υπουργικό Συμβούλιο του Πλαισίου Δράσης για την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου στην εξωτερική πολιτική, το οποίο παρείχε στο Υπουργείο Εξωτερικών συγκεκριμένη κατεύθυνση για δράσεις που μπορούν να υλοποιηθούν. Βάση αυτού, η Κύπρος είχε ουσιαστική εμπλοκή στον σχεδιασμό διεθνών πολιτικών, την ενεργό συμβολή στη συγγραφή διακηρύξεων, δηλώσεων, ψηφισμάτων, προγραμμάτων σε σχέση με τα δικαιώματα των γυναικών, ενώ παράλληλα είχε σχεδιαστεί μια έμφυλη αναπτυξιακή πολιτική.

Είναι πάγια θέση του ΚΛΓ, ότι η προώθηση της έμφυλης ισότητας πρέπει να αντιμετωπίζεται και να εντάσσεται ως θέμα προτεραιότητας μιας περιεκτικής εθνικής πολιτικής (αντί πολιτικών αξιωματούχων) και κατ’ επέκταση να εντάσσεται μέσα στο στρατηγικό σχεδιασμό όλων των Υπουργείων. Αυτό προϋποθέτει πολιτική βούληση, εμπειρογνωμοσύνη και τον αντίστοιχο προϋπολογισμό, ο οποίος στην περίπτωση του Υπουργείου Εξωτερικών, είναι ήδη εγκεκριμένος μέχρι και το τέλος της παρούσας διακυβέρνησης.

Με βάση τα πιο πάνω το ΚΛΓ ζητά από τον Υπουργό Εξωτερικών όπως:

Επιδείξει την πολιτική βούληση και προβεί στις δέουσες ενέργειες για συνέχιση της πολιτικής ενσωμάτωσης της διάστασης του φύλου στην εξωτερική πολιτική και
Μας ενημερώσει για τις ενέργειες προς θεσμοθέτηση της διάστασης του φύλου, στην εξωτερική πολιτική της Κυπριακής Δημοκρατίας, χωρίς αυτό να αποτελεί θέμα της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Εξωτερικών.

Το Κυπριακό Λόμπι Γυναικών είναι μία οργάνωση η οποία αποτελείται από τις πιο κάτω οργανώσεις:

-Γυναικείος Όμιλος ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ
-Ίδρυμα Προώθησης της Ισότητας «ΥΠΑΤΙΑ»
-Κυπριακός Σύνδεσμος Οικογενειακού Προγραμματισμού – ΚΣΟΠ / Cyprus FPA
-Mediterranean Institute of Gender Studies (MIGS)
-Παρατηρητήριο Ισότητας Κύπρου
-Σοσιαλιστική Γυναικεία Κίνηση
-Hands Across the Divide

Το ΚΛΓ είναι μέλος στο European Women’s Lobby, το οποίο αποτελεί τη μεγαλύτερη ομάδα γυναικείων οργανώσεων στην Ευρώπη.

Ανακοίνωση φεμινιστικών οργανώσεων
για την περίπτωση βιασμού της Γεωργίας Μπίκα | Ανακοίνωση

6 Φεβρουαρίου 2022

Όταν τα φώτα της δημοσιότητας που διψούν για θέαμα χαμηλώνουν σκοπίμως, εμείς συνεχίζουμε να στηρίζουμε τη Γεωργία Μπίκα, γιατί δεν θέλουμε καμία πράξη βιασμού και κακοποίησης εις βάρος των γυναικών να μένει στο σκοτάδι.
Αγωνιζόμαστε, ενθαρρύνοντας την καταγγελία, που προφυλάσσει και μπορεί να αποτρέψει τα χειρότερα, την καταγγελία, που εμποδίζει την εκ νέου θυματοποίηση και οδηγεί στην προστασία και δικαίωση της επιζώσης.

Η Γεωργία Μπίκα αντέδρασε με θάρρος, όπως πρέπει να πράττει κάθε θιγόμενη πολίτης ενός ευνομούμενου κράτους, καταγγέλλοντας τον ομαδικό βιασμό της, ζητώντας τιμωρία για τους ενόχους και προστασία και για άλλες γυναίκες. Μας υποχρέωσε ως κοινωνία να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων, να αντιληφθούμε ότι χωρίς αμφιβολία το βάρος της ενοχής αφορά τους θύτες ανεξαρτήτως κοινωνικής και οικονομικής ισχύος ή πολιτικής επιρροής και ότι η αποτελεσματικότερη προστασία των θυμάτων βιασμού επιτυγχάνεται με τα γρήγορα ανακλαστικά των Αρχών και την επάρκεια των κοινωνικών δομών.

Σε αντίθετη περίπτωση διευκολύνεται η συγκάλυψη και δυσχεραίνεται η διαλεύκανση της υπόθεσης, καθώς και η εξέταση της γυναίκας θύματος, η στήριξη και η προστασία της. Ο υπάρχων μηχανισμός αποδείχθηκε απροετοίμαστος έως ανεπαρκής, ύποπτα δυσκίνητος, απρόθυμος, προβληματικός και απάνθρωπος, χαρακτηριστικά, τα οποία σε μεγάλο βαθμό αποτρέπουν τα θύματα σεξουαλικών επιθέσεων στη χώρα μας να τις καταγγείλουν. Από την χρονοβόρα, εκ των πραγμάτων επώδυνη, βασανιστική και άνευ νομικής και ψυχολογικής στήριξης κατάθεσή της Γεωργίας, έως την με μεγάλη καθυστέρηση εξέτασή της από τις ιατροδικαστικές υπηρεσίες και διεξαγωγή των τοξικολογικών εξετάσεων καταδεικνύεται ένα διάτρητο σύστημα, το οποίο τελικώς λειτουργεί υπέρ των δραστών και διαιωνίζει την κουλτούρα της βίας.

Είναι απολύτως αναγκαίο σήμερα να εκσυγχρονισθούν οι υφιστάμενες κοινωνικές δομές για κακοποιημένες γυναίκες και σε κάθε νομό και περιφέρεια να δημιουργηθούν άμεσα νέες, ευέλικτες και επαρκείς δομές, στελεχωμένες με εκπαιδευμένους/ες επαγγελματίες, οι οποίοι/ες θα ανταποκρίνονται άμεσα σε τέτοια συμβάντα και θα τελούν υπό κρατική εποπτεία.

Ως άτομα, φορείς και συλλογικότητες, επαναλαμβάνουμε με αυτή την ευκαιρία τα πάγια αιτήματα του φεμινιστικού κινήματος:

1. Ιατροδικαστικές υπηρεσίες σε όλους τους νομούς και άμεση κάλυψη των κενών στις υφιστάμενες, ενώ παράλληλα να διασφαλίζεται ότι οι γυναίκες θύματα θα έχουν επί 24ωρου βάσεως πρόσβαση σε ιατροδικαστή/ρια

2. Όλα τα νοσοκομεία και οι δομές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας περίθαλψης στη χώρα να εφοδιαστούν με κουτί βιασμού. Παράλληλα, να εκπαιδευτεί κατάλληλα το ιατρικό/νοσηλευτικό προσωπικού, στο οποίο θα πρέπει να έχουν άμεση πρόσβαση τα θύματα και να τους διασφαλίζεται φροντίδα και μέριμνα. Υπό το πρίσμα αυτό θα πρέπει να διενεργούνται και όλες οι επιπλέον συναφείς εξετάσεις (για πιθανότητα εγκυμοσύνης, μόλυνσης από σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα για πιθανή χορήγηση αγωγής κ.λπ.)

3. Δημιουργία ειδικών πολυδύναμων Κέντρων Αντιμετώπισης Βιασμών σε πόλεις ή/και νοσοκομειακές μονάδες, σύμφωνα με την διεθνή εμπειρία. Πρόκειται για κέντρα αντιμετώπισης περιστατικών βιασμού που λειτουργούν σε ευρωπαϊκές χώρες αλλά και στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου απασχολείται εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό και τα οποία συνεργάζονται θεσμικά με δομές υγείας, ψυχιατρεία και δικαστικές Αρχές, ώστε να στηρίζονται άμεσα και πολύπλευρα οι επιζώσες βιασμού.

4. Δημιουργία ως εναλλακτική, Κέντρων Αναφοράς Σεξουαλικών Επιθέσεων, όπου προσφέρεται ιατρική φροντίδα, διενεργούνται ιατροδικαστικές εξετάσεις και παρέχεται πρακτικά, συναισθηματικά-ή και ψυχολογικά η στήριξη. Σε τέτοια Κέντρα μία γυναίκα απευθύνεται, χωρίς να απαιτείται εντολή της αστυνομίας.

5. Δημιουργία σχετικής βάσης δεδομένων, όπου επιπλέον αποδεικτικό υλικό μπορεί να διατηρείται, ούτως ώστε η επιζώσα να μπορεί να το αξιοποιήσει στην καταγγελία της σε ύστερο χρόνο και όποτε/εάν το αποφασίσει.

6. Η πολιτεία, μέσω του συστήματος παιδείας, να εφοδιάσει επιτέλους με τις απαραίτητες γνώσεις τους νέους και τις νέες,
ώστε να προλαμβάνονται τέτοια γεγονότα. Η σεξουαλική αγωγή είναι αναγκαιότητα με σκοπό την πρόληψη από την σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών και γυναικών.

7. Άμεση επανασύσταση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, η οποία συνιστά και τον αρμόδιο Φορέα παρακολούθησης της εφαρμογής της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης από την Ελλάδα, και η επανένταξή της στο Υπουργείο Εσωτερικών ως αυτοτελή, διακριτή και ορατή κρατική δομή, με την άμεση εποπτεία του Κέντρου Ερευνών για Θέματα
Ισότητας(ΚΕΘΙ) και με τα απαραίτητα χρηματοδοτικά εργαλεία.

8. Διασφάλιση και ενίσχυση του δικτύου των δομών για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών (Συμβουλευτικά Κέντρα Γυναικών, Ξενώνες Φιλοξενίας, Γραμμή 15900) και του δημόσιου χαρακτήρα τους. Επέκταση του Δικτύου Δομών και σε άλλες πόλεις, ώστε κάθε γυναίκα σε κάθε γωνιά της Ελλάδας να έχει άμεση πρόσβαση στις υπηρεσίες των Δομών και

9. Εκπαίδευση δημοσιογράφων και δημιουργία οδηγού δεοντολογίας για τα ΜΜΕ

Ελληνικό Φεμινιστικό Δίκτυο για την 8η Μάρτη υπογράφουν οι Γυναικείες Οργανώσεις – Συλλογικότητες:

1. Ελληνικό Δίκτυο για την Φεμινιστική Απεργία της 8ης Μάρτη
2. ΜΗΤΕΡΑΣ ΕΡΓΟΝ Σύλλογος Πολύτεκνων Μητέρων
3. Ομάδα Γυναικείων Δικαιωμάτων Κοινωνική Παρέμβαση Δυτικά
4. Ομάδα Γυναικών του Συλλόγου Κοινωνικής και Πολιτιστικής Παρέμβασης Θρυαλλίδα
5. Οι μαμάδες Mother’s Wings Greece Mother’s Wings
6. Σύλλογος εργαζομένων Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων «Δώρα Κατσιβαρδάκου»
7. Σωματείο Γυναικείων Δικαιωμάτων «ΤΟ ΜΩΒ»
8. Φεμινιστική Συλλογικότητα ΘΕΟΔΩΡΑ

Συμβολική δράση της Νέας Δημοκρατίας για την Παγκόσμια Ημέρα
εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών | Δελτίο Τύπου

25|11|21

Με μήνυμα «Απελευθερώνουμε τη ζωή από τον φόβο και τη σιωπή – Τελειώνουμε με την παρενόχληση και τη βία», μέλη της Νέας Δημοκρατίας προχώρησαν σε μία συμβολική δράση απελευθερώνοντας φωτεινά φαναράκια στον ορίζοντα 15 πόλεων: στο Αγρίνιο, την Αθήνα, την Άρτα, τα Βασιλικά Δήμου Θέρμης, τα Γρεβενά, το Ηράκλειο Κρήτης, τη Θεσσαλονίκη, τη Θήβα, την Καλαμάτα, την Κάλυμνο, την Κέρκυρα, τη Λάρισα, τη Λιβαδειά, την Ορεστιάδα, τη Ρόδο.

Την πρωτοβουλία διοργάνωσε η Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων της Νέας Δημοκρατίας με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη τη βίας κατά των γυναικών.

Ο Γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας Γιώργος Στεργίου συμμετέχοντας στη δράση που πραγματοποιήθηκε στα κεντρικά γραφεία του κόμματος στο Μοσχάτο σημείωσε: «Η έμφυλη κακοποίηση δεν σχετίζεται με ιδεολογίες και δεν πρέπει να γίνεται αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης. Η βία, λεκτική και σωματική δεν είναι ανεκτή σε καμία περίπτωση. Και η απάντηση σε αυτήν δίνεται με πράξεις. Από την πρώτη στιγμή ανάληψης της κυβερνητικής ευθύνης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης προέβη σε νομοθετικές παρεμβάσεις που ενδυναμώνουν τις γυναίκες ώστε να μιλήσουν χωρίς φόβο αλλά και να βρουν ασφάλεια και προστασία από το κράτος. Χάρη σε αυτές, σήμερα η ελληνική πολιτεία διαθέτει ένα ισχυρό πλέγμα δομών και υπηρεσιών για την υποδοχή και φιλοξενία κακοποιημένων γυναικών και οι προσπάθειες να μπει τέλος σε κάθε μορφή παραβίασης των δικαιωμάτων της γυναίκας συνεχίζονται».

Η επικεφαλής της Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων της Νέας Δημοκρατίας Βικεντία Συροπούλου δήλωσε: «Τα δυόμιση χρόνια κυβερνητικής θητείας της Νέας Δημοκρατίας, ενισχύθηκε το κίνημα Metoo στη χώρα μας και άνοιξε ο δρόμος ώστε πολλές γυναίκες να καταγγείλουν την κακοποίηση τους. Επίσης, συστάθηκε για πρώτη φορά Υφυπουργείο αρμόδιο για θέματα οικογενειακής πολιτικής και ισότητας. Τα 43 συμβουλευτικά κέντρα, οι 19 ξενώνες φιλοξενίας, η 24ωρη δωρεάν Γραμμή SOS 15900 αλλά και τα γραφεία της Ελληνικής Αστυνομίας στελεχωμένα πλέον με εξειδικευμένο και εκπαιδευμένο προσωπικό είναι πάντα σε ετοιμότητα, προκειμένου να στηριχθεί κάθε γυναίκα ώστε να ξεφύγει από τον κύκλο της κακοποίησης και να βγει δυνατή ενώ οι πρόσφατες αλλαγές στον ποινικό κώδικα με την αυστηροποίηση των ποινών χτίζουν ένα πιο ισχυρό τείχος αναχαίτισης της έμφυλης βίας».

Στη δράση στα κεντρικά γραφεία του κόμματος στο Μοσχάτο, συμμετείχαν ο Γραμματέας Οργανωτικού και Διευθυντής του Γραφείου Προέδρου Στέλιος Κονταδάκης καθώς και στελέχη της Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων της Νέας Δημοκρατίας.

25 ΝΟΕΜΒΡΗ – ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Η βία κατά των γυναικών, φαινόμενο τόσο παλιό όσο και οι πατριαρχικές μας κοινωνίες, αναγνωρίστηκε ως κοινωνικό πρόβλημα, έγινε «ορατή», μόλις τις τελευταίες δεκαετίες χάρη στις έρευνες και τους αγώνες των φεμινιστριών, που έγιναν αποδεκτές και από τους μεγάλους διεθνείς οργανισμούς, όπως ο ΟΗΕ, η Ε.Ε., το Συμβούλιο της Ευρώπης, κ.ά.

Τα αίτιά της συνδέονται άμεσα με την ανισότητα που υπάρχει μεταξύ γυναικών και ανδρών, καθώς και τις κοινωνικό-οικονομικές δομές εξουσίας, τόσο στη δημόσια όσο και στην ιδιωτική σφαίρα της ζωής, γεγονός που διαμορφώνει ένα κοινωνικό και πολιτιστικό περιβάλλον μέσα στο οποίο η βία κατά των γυναικών με τον έναν ή τον άλλο τρόπο γίνεται αποδεκτή. Συντηρείται μέσω της κοινωνικοποίησης των φύλων, της δημιουργίας έμφυλων στερεοτύπων και προκαταλήψεων, αλλά και της συνεχούς απειλής βίας, παράγοντες οι οποίοι συνολικά θέτουν τις γυναίκες και τα κορίτσια σε κατώτερη θέση και επηρεάζουν τις ενέργειές τους σε όλα τα επίπεδα, ενώ συνιστούν παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Οι Διεθνείς Συμβάσεις αναδεικνύουν τη βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών ως μορφή διάκρισης, η οποία εμποδίζει σοβαρά την ικανότητα τους να απολαμβάνουν τα δικαιώματα και τις ελευθερίες τους σε ισότιμη βάση με τους άνδρες. Σύμφωνα με τον Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (FRA):

Ø μία στις τρεις γυναίκες έχει βιώσει σωματική ή/και σεξουαλική βία από την ηλικία των δεκαπέντε ετών

Ø το 75% των γυναικών έχουν δεχθεί σεξουαλική παρενόχληση στον επαγγελματικό τους βίο

Ø το ετήσιο κόστος από την έμφυλη βία στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει υπολογιστεί ότι ξεπερνάει το αστρονομικό ποσό των 225 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Ακραία μορφή έμφυλης βίας αποτελεί η γυναικοκτονία. Το βασικό κίνητρο μιας γυναικοκτονίας είναι το φύλο του θύματος, αλλά συχνά και η άρνηση συμμόρφωσής του στα πατριαρχικά προτάγματα, άρνηση που επιτάσσει την τιμωρία του με τον πιο ακραίο τρόπο. Με δυο λόγια, η γυναικοκτονία είναι η θανάτωση των γυναικών από τους άνδρες, απλά και μόνο επειδή είναι γυναίκες. Αφορά όλες τις μορφές και τα είδη σεξιστικής δολοφονίας, ανεξάρτητα από το εάν προκαλούνται από μισογυνισμό, από σεξουαλική ευχαρίστηση ή από την αίσθηση της κυριαρχίας επί των γυναικών και άλλων θηλυκοτήτων. Πρόκειται για συγκεκριμένη πατριαρχική, σεξιστική πολιτική με εργαλείο τη δολοφονία.

Δυστυχώς, παρά την έξαρση των γυναικοκτονιών και στη χώρα μας το νομικό μας σύστημα, όπως έδειξε και η πρόσφατη συζήτηση στη βουλή για την αλλαγή του Ποινικού Κώδικα και την μη αποδοχή από την Κυβέρνηση, της πρότασης που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να ενταχθεί ο όρος «γυναικοκτονία» στον Ποινικό μας Κώδικα- αίτημα και των φεμινιστικών και γυναικείων κινημάτων – δεν αναγνωρίζει τον όρο αυτό, γεγονός που συσκοτίζει τα κίνητρα και τις επιπτώσεις του εγκλήματος κι έτσι για άλλη μια φορά το νομικό σύστημα αποδεικνύεται στη χώρα μας όπως και στις άλλες χώρες, ανίκανο να προστατέψει τον μισό πληθυσμό της, τις γυναίκες.

Το βέβαιο είναι πως η έμφυλη βία εξακολουθεί να αναπαράγεται σε κάθε χώρα και πολιτισμό, προκαλώντας θανάτους γυναικών, καθώς και βαριές σωματικές και ψυχικές απώλειες στις ζωές τους, των οικογενειών τους και της κοινωνίας γενικότερα. Η αντιμετώπιση της βίας σε βάρος των γυναικών εξακολουθεί και παραμένει σοβαρό κοινωνικό και πολιτικό ζήτημα, με σημαντικό αντίκτυπο για τη δημοκρατία, την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή.

Απαιτούμε:

· την αναγνώριση και την αποδοχή αυτών των φόνων ως εγκλημάτων μίσους με σεξιστικά κίνητρα και την ένταξη του όρου «Γυναικοκτονία» ως διακριτό έγκλημα στον Ποινικό μας Κώδικα.

· την αναγνώριση και την αποδοχή των γυναικοκτονιών ως εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, λόγω του μεγέθους των συγκεκριμένων δολοφονιών παγκόσμια.

Αγωνιζόμαστε και Διεκδικούμε:

· Πλήρη εφαρμογή της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης (ν.4531/2018)

· Επέκταση, αναβάθμιση και μονιμότητα των Συμβουλευτικών Κέντρων, των Ξενώνων φιλοξενίας και της Γραμμής SOS 15900 για τη στήριξη των γυναικών (ν.4604/2019). Μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων στις δομές.

· Ίδρυση πανελλαδικά, των Γραφείων Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας στα Αστυνομικά Τμήματα και στελέχωση με εξειδικευμένο προσωπικό.

· Ενίσχυση και διεύρυνση του ωραρίου όλο το 24ωρο και όλες τις μέρες του χρόνου της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας.

· Οικονομική και νομική στήριξη γυναικών και παιδιών που δραπετεύουν από την ενδοοικογενειακή βία.

· Χορήγηση ασύλου στα σύνορα σε προσφύγισσες που καταγγέλλουν βία και βιασμούς είτε στις χώρες που έφυγαν είτε στη διάρκεια του ταξιδιού τους.

· Κατάργηση του νόμου για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια (ν.4800/2021) που αναγκάζει τις γυναίκες και τα παιδιά να παραμένουν σε γεωγραφική εγγύτητα με τους κακοποιητές.

· Πλήρη εφαρμογή της Σύμβασης 190 της ΔΟΕ για τη βία και την παρενόχληση στον κόσμο της εργασίας, στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

· Ουσιαστική εισαγωγή της οπτικής του φύλου και σεξουαλικότητας στην εκπαιδευτική διαδικασία με την αντίστοιχη επιμόρφωση των εκπαιδευτικών.

· Εφαρμογή μέτρων για την προώθηση της ισότητας των φύλων στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, στη διαφήμιση και στις αρμοδιότητες του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (άρθρο 24 ν.4604/2019). Να σταματήσει η αναπαραγωγή των στερεοτύπων και του σεξισμού από τα ΜΜΕ.

Συντασσόμαστε με την απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου να συμπεριληφθεί η βία με βάση το φύλο ως έγκλημα στο ευρωπαϊκό δίκαιο και να θεσπιστεί μια ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή οδηγία για την καταπολέμηση της έμφυλης βίας.

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ. ΤΕΛΟΣ ΣΤΗ ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΤΩΡΑ!

Femicide: Name it, count it, end it!

25|11|21

Femicide is the killing of women and girls because of their gender. It can include intentional homicides, such as the killing of women by their current or former partners, as well as unintentional killings, such as the death of a woman undergoing an unsafe abortion.

According to official data gathered by EIGE, 444 women across 10 EU Member States were killed by their intimate partners in 2020.

EIGE has released a package to help EU countries gather solid data to prevent such killings.

We need a common understanding
of what counts as a femicide

To help countries identify the different forms of femicide, EIGE’s package includes a classification system, as well as guidance on how to identify the ‘gender dimension’ of a female homicide.

While no EU Member State currently has a legal definition of femicide, some countries do recognise gendered motivations behind killings of women in their laws, for example because of hatred on the grounds of her sex. This has allowed EIGE to assess the different ways EU countries measure femicide and provide recommendations on how to improve.

A common EU-wide definition of femicide would help EU Member States identify these gender-based killings, which currently vanish into female homicide statistics. Knowing the motivations and circumstances that lie behind the killing of women and girls can help EU governments better protect potential victims, as well as punish and deter perpetrators.

We need rich and comparable data
to properly measure femicide

The more data we have about the killings of women and girls, the more likely it is that we will be able to correctly identify femicides. And the more EU countries collect the same type of data, the more information we have on the motivations and circumstances behind these killings.

EIGE advises EU countries on a set of variables to collect at a minimum in order to establish whether a killing is a femicide, and to gain more understanding about the context behind it. Important variables include: demographic information on victims and perpetrators; the relationship between victim and perpetrator; the context of the killing, such as whether there were any child witnesses; and the presence of any gendered risk factors such as dependence or previous violence.

Laws and data collection practices are slowly
improving to better capture femicides

EIGE’s femicide package finds that more refined laws and data collection practices on femicide are emerging in certain EU Member States. There is also increased awareness of the usefulness of statistics and their importance in supporting the planning and monitoring of policies.

To raise awareness about violence against women and kick-off the ‘16 days of activism against gender-based violence’ campaign, important buildings around the world will be lit up in orange. EIGE will light up Europe House in Vilnius on 25 November, to mark the International Day for the Elimination of Violence Against Women. In Brussels, the European Commission, the Council of the European Union, the European Parliament and the European External Action Service will be lit up the same day. The theme of this year’s campaign is ‘Orange the World: End violence against women now!”

Δήλωση του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα
Για την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας Κατά των Γυναικών

25|11|21

Το ΚΚΕ καταδικάζει τη βία κάθε μορφής κατά των γυναικών, χωρίς ναι μεν αλλά. Πρωταγωνιστεί καθημερινά στον αγώνα για μέτρα ολόπλευρης προστασίας από το κράτος, με οικονομική, κοινωνική στήριξη των κακοποιημένων γυναικών και των παιδιών τους. Παλεύει για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες της γυναίκας, ώστε να στέκεται στα πόδια της, χειραφετημένη οικονομικά, κοινωνικά, ψυχικά, χωρίς οικονομική και κοινωνική εξάρτηση από το σύντροφο ή το σύζυγο.

Βαδίζουμε στο δρόμο της ανατροπής της γυναικείας ανισοτιμίας και της πολύμορφης βίας, πολεμάμε το σύστημα που τη γεννά. Για να γίνει κάθε χώρος δουλειάς, σπουδών, κυψέλη οργάνωσης κι αλληλεγγύης για κάθε γυναίκα, ώστε να βρει τη δύναμη και το κουράγιο να αντιπαλέψει τέτοια φαινόμενα, να απεγκλωβιστεί από βίαιες διαπροσωπικές, οικογενειακές σχέσεις και να αγωνιστεί μαχητικά για να αλλάξει τη ζωή της!

“Εμείς, ως Κύπριες πρέπει πάντα
να τονίζουμε την αποφασιστικότητα μας
για συνέχιση του κοινού μας αγώνα”

14|11|21

Χαιρετισμός της Σιμγκέ Οκμπουράνεκ μέλους της Γυναικείας Οργάνωσης του Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος στο 14^ο Παγκύπριο Συνέδριο ΠΟΓΟ Κύπρου

«Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Εκ μέρους της Γυναικείας Οργάνωσης του Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος – CTP σας μεταφέρω τους πιο θερμούς χαιρετισμούς φιλίας και αδελφοσύνης στο Συνέδριο του Γυναικείου Κινήματος ΠΟΓΟ που πραγματοποιείται με σύνθημα «Οι γυναίκες μπροστά – ΙΣΟΤΗΤΑ- ΕΠΑΝΕΝΩΣΗ- ΕΙΡΗΝΗ!».

Επαναλαμβάνουμε άλλη μια φορά την αποφασιστικότητα μας να συνεχίσουμε τις δραστηριότητες μας που συμβάλλουν στην αλληλεγγύη των γυναικών που αγωνίζονται εδώ και χρόνια για να φτάσουμε σε μία ενωμένη ομοσπονδιακή Κύπρο στη βάση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα, πραγματοποιώντας κοινές δραστηριότητες για την επαναπροσέγγιση των κοινοτήτων μας και για την επανένωση της χώρας μας, παλεύοντας ώστε να έχουν οι γυναίκες πιο ενεργό ρόλο στην στη διαδικασία ειρήνης και συνεχίζοντας τον αγώνα κατά των προβλημάτων σε όλους τους τομείς της ζωής.

Η απροσδόκητη εμφάνιση της πανδημίας και η περίοδος που ακολούθησε προκάλεσε άσχημες συνέπειες για όλη την ανθρωπότητα και είχε άμεσο αρνητικό αντίκτυπο στη ζωή των γυναικών. Διανύουμε μια περίοδο όπου παρατηρούμε ότι η περίοδοι της κρίσης όπως της πανδημίας βαθαίνουν την ανισότητα των φύλων και επηρεάζουν αρνητικά τα οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα των γυναικών.

Παγκόσμια και περιφερειακά δεδομένα που δημοσιεύτηκαν από τον ΟΗΕ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή δείχνουν ότι αυτή η πανδημία μπορεί να καταστρέψει τις κατακτήσεις των γυναικών με τους αγώνες τους για ισότητα τα τελευταία 25 χρόνια.

Για το λόγο αυτό τώρα είναι η ώρα να ενδυναμώσουμε ακόμα περισσότερο τον αγώνα για το κοινό μέλλον της χώρας και των κοινωνιών μας. Αν δεν θέλουμε να ζήσουμε σε ένα κόσμο όπου καταπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών και των κοριτσιών, πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας.

Η ανισότητα μεταξύ γυναικών και αντρών, οι διακρίσεις κατά των γυναικών συνεχίζονται σε όλο τον κόσμο. Πρέπει να μετατρέψουμε ριζικά τους θεσμούς και τις αντιλήψεις που εμποδίζουν την ισότητα των γυναικών στην οικονομική, πολιτική και κοινωνική ζωή και να δώσουμε αυτό τον αγώνα μαζί. Εμείς ως Κύπριες πρέπει πάντα να τονίζουμε την αποφασιστικότητα μας για το ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα μαζί, πέραν όλων των συνόρων και αναλαμβάνοντας πιο προχωρημένες πρωτοβουλίες για την επίτευξη των κοινών μας στόχων. Σε μια περίοδο που ο ρατσισμός, ο εθνικισμός και σωβινισμός εξαπλώνονται στις κοινωνίες από τις ίδιες τις κυβερνήσεις, πρέπει να εξηγήσουμε και να μεταδώσουμε καλύτερα στις κοινότητες μας τη δική μας ιδεολογία και τα ιδανικά μας για το μέλλον αυτής της χώρας. Σε αυτό τον αγώνα έχουμε μεγάλη ευθύνη εμείς οι γυναίκες και οι προοδευτικές γυναικείες οργανώσεις της χώρας μας.

Αγαπητές συναγωνίστριες και συναγωνιστές,

Ο αγώνας μας για μία ειρηνική, δίκαιη και συμφωνημένη λύση του Κυπριακού πρέπει τώρα να ενδυναμωθεί περισσότερο. Ο κοινός μας αγώνας πρέπει να συνεχιστεί πιο δυναμικά ολοένα και περισσότερο για να επιτευχθεί μία λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα των δύο κοινοτήτων όπως αναφέρεται στα ψηφίσματα του ΟΗΕ και στη βάση του διεθνούς δικαίου.

Σε μια περίοδο όπου οι συνομιλίες σταμάτησαν και άρχισαν να συζητιούνται στην Κύπρο πολιτικές που οδηγούν στη διατήρηση της κατάστασης μη λύσης, σε λύση δύο κρατών και στη διχοτόμηση του νησιού. Δεν είναι ρεαλιστική και προφανώς απαράδεκτη οποιαδήποτε πρόταση ή υπόσχεση εκτός των ψηφισμάτων και παραμέτρων του ΟΗΕ.

Ως Γυναικεία Οργάνωση του ΡΤΚ τονίζουμε άλλη μια φορά την πίστη και δέσμευση μας στην ομοσπονδία. Το Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα δίνει μεγάλο αγώνα στο βορρά ενάντια στον εθνικισμό και τη ρητορική κατά της ομοσπονδιακής λύσης.

Ο στόχος και οι υποσχέσεις του Τουρκοκύπριου ηγέτη Ερσίν Τατάρ για λύση μπορεί να είναι διαφορετικές αλλά όλοι πρέπει να ξέρουν ότι αυτοί οι στόχοι και τα οράματα δεν συμπίπτουν με τις διεκδικήσεις και τους στόχους της τ/κ κοινότητας. Ο στόχος της τ/κ κοινότητας είναι πολύ σαφής: «Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία βασισμένη στην πολιτική ισότητα».

Το Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα όπως και οι Τουρκοκύπριοι τονίζουν με κάθε ευκαιρία το μοναδικό έγκυρο μοντέλο λύσης το οποίο είναι η ομοσπονδία με βάση τις παραμέτρους του ΟΗΕ οι οποίες είναι αποδεκτές από όλο τον κόσμο. Με αυτό το στόχο το ΡΤΚ διεξάγει ένα σημαντικό αγώνα στα βόρεια του νησιού.

Η εγκατάλειψη του μοντέλου της ομοσπονδίας σημαίνει διαιώνιση της διαίρεσης, υποστήριξη του αδιεξόδου και αυτό είναι απαράδεκτο και για τις δύο κοινότητες.

Αξιότιμες συντρόφισσες και σύντροφοι,

Σήμερα είναι η μέρα να υψώσουμε τον κοινό μας αγώνα. Είναι η μέρα εντατικοποίησης των δραστηριοτήτων για την επαναπροσέγγιση και καταπολέμησης κάθε είδους δυνάμεων που απομακρύνουν τις κοινότητες από το πλαίσιο της ομοσπονδίας. Σήμερα είναι η μέρα να αναζωπυρωθεί η φωτιά της ειρήνης στις καρδιές μας και να αναζωπυρωθούν οι ελπίδες τους.

Για το λόγο αυτό είμαστε αποφασισμένες να εντείνουμε τις κοινές δραστηριότητες που πραγματοποιούνται από τη Γυναικεία Οργάνωση ΡΤΚ και την ΠΟΓΟ. Θα συνεχίσουμε να βροντοφωνάζουμε τη λαχτάρα και την αποφασιστικότητα μας για ειρήνη και να αγωνιζόμαστε για αυτήν ώστε οι κοινότητες μας να επιτύχουν ειρήνη και αξιοπρεπή ζωή.

Δεν υπάρχει χώρος για απόγνωση και απογοήτευση για το μέλλον της κοινής μας πατρίδας. Σε όλους όσους χτυπούν οι καρδιές τους για ειρήνη, αγάπη για την ανθρωπότητα, δημοκρατία και ελευθερία πρέπει να γνωρίζουν ότι δεν είναι μόνοι σε αυτό το δρόμο. Μαζί θα προχωρήσουμε σε αυτό το δρόμο. Θα ενώσουμε τις φωνές μας, τις καρδιές μας, τις ελπίδες και τα όνειρα μας για την ειρήνη. Όλοι θα επαναλάβουμε αποφασιστικά το ίδιο σύνθημα:

Η ειρήνη στην Κύπρο δεν μπορεί να εμποδιστεί!»

14ο Παγκύπριο Συνέδριο Γυναικείου Κινήματος ΠΟΓΟ | Κύπρος

14|11|21

Οι θέσεις του κινήματος με «κλικ» ΕΔΩ

Όχι στο κατάπτιστο reality από την Ηλιούπολη

29|11|21

Διαμαρτυρία του «ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ» για τη Δημοτική Αρχή Ηλιούπολης σε σχέση με παραχώρηση εγκαταστάσεων για την επιχειρηματική δραστηριότητα του τηλεοπτικού προγράμματος «Bachelor»

«Με μεγάλη έκπληξη πληροφορηθήκαμε σήμερα από τα social media και πιο συγκεκριμένα από δημοσιεύσεις του Άγγελου Δημητρόπουλου και του Θανάση Αθανασίου -που προς τιμή τους επικρίνουν- την απόφαση του δήμου Ηλιούπολης να παραχωρήσει μέσω του ΠΑΟΔΗΛ δήμοσιο αθλητικό χώρο για τα γυρίσματα του τηλεοπτικού παιχνιδιού Bachelor.

Όταν φεμινιστικές οργανώσεις έχουν καταγγείλει το συγκεκριμένο τηλεοπτικό πρόγραμμα ότι με τον τρόπο που παρουσιάζει τις γυναίκες παραβιάζει κάθε αρχή ισότητας και σεβασμού και έχουν ζητήσει τη διακοπή του, έρχεται ο δήμος Ηλιούπολης να παραχωρήσει δημόσιο αθλητικό χώρο για να διευκολύνει τα γυρίσματα του εν λόγω κακοποιητικού τηλεπαιχνιδιού.
Το ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ και όλες μαζί δεν θα επιτρέψουμε στο δήμο Ηλιούπολης να συναινεί σε παρόμοιες πρωτοβουλίες που δεν σέβονται το γυναικείο φύλο και τους αγώνες που έχουν δοθεί χρόνια τώρα για την κατάργηση των έμφυλων ανισοτήτων και του σεξισμού. Δεν θα επιστρέψουμε σε κανένα ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό προς άγρα της τηλεθέασης και του κέρδους να προσβάλει, να εξευτελίζει και να υποβαθμίζει το γυναικείο φύλο.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ να καταγγείλουμε και να ενώσουμε τις φωνές μας μαζί με τις φωνές όλων των γυναικών που ζητούν την κατάργηση του τηλεπαιχνιδιού Bachelor και να ζητήσουμε από το δήμο Ηλιούπολης να αναλάβει την ευθύνη για την άδεια που δόθηκε διευκολύνοντας και συναινώντας στην δημιουργία ενός ακόμα επεισοδίου αυτού του κατάπτιστου reality. Δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι δεν γνώριζαν που έδιναν την άδεια γιατί σε μια κοινωνία που τα ανθρώπινα δικαιώματα χαίρουν σεβασμού, οφείλει η δημοτική αρχή να προσέχει ώστε κάθε αδειοδότηση που δίνει να έχει ως πρωτεύοντα ρόλο τη διασφάλισή τους».

Ανακοίνωση για την 11η γυναικοκτονία στην Ρόδο | Δελτίο Τύπου

24|09|21

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΣΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΩΝ ΔΟΜΩΝ
ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ
ΕΔΡΑ: ΛΑΜΙΑ, Πλατεία Διάκου, 351 00

Η γυναικοκτονία της 31χρονης Δώρας στη Ρόδο από τον πρώην σύντροφό της λίγο διάστημα αφότου του ζήτησε να χωρίσουν αποτελεί την 11η γυναικοκτονία που λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα το 2021. Όπως και στις προηγούμενες περιπτώσεις, είχε προηγηθεί η συστηματική κακοποίηση του θύματος από το δράστη, που στην περίπτωση της Δώρας περιλάμβανε ακραία ζήλεια, υποτίμηση, προσπάθεια κοινωνικής απομόνωσης και ελέγχου, συστηματική παρακολούθηση. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο δράστης ασκούσε συστηματική βία τόσο στην πρώην σύζυγο όσο και σε πρώην σύντροφο, οι οποίες είχαν προσφύγει στη δικαιοσύνη.

Η γυναικοκτονία, η πιο ακραία μορφή έμφυλης βίας, δεν αποτελεί τυχαίο γεγονός, έγκλημα πάθους ή απόρροια μίας “κακιάς στιγμής”, όπως αβίαστα εξακολουθεί να παρουσιάζεται από τα ΜΜΕ παραγνωρίζοντας σκοπίμως την έμφυλη διάσταση του φαινομένου και αναπαράγοντας έμφυλα στερεότυπα, αλλά αποτέλεσμα της ιστορικά και διαχρονικά διαπιστωμένης έμφυλης ανισότητας που ασκείται σε βάρος των γυναικών και των θηλυκοτήτων στο πλαίσιο της πατριαρχίας. Παρά το γεγονός ότι μετράμε 11 γυναικοκτονίες από τις αρχές του έτους, η σιωπή και η αδράνεια της Πολιτείας παραμένει εκκωφαντική.

Η πρόληψη και καταπολέμηση κάθε μορφής έμφυλης βίας συνιστά υποχρέωση του καθένα και της καθεμίας από μας και πρωτίστως της πολιτείας, όπως άλλωστε προτάσσει και η κύρωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, την οποία η χώρα μας οφείλει να εφαρμόζει πλήρως (Ν. 4531/2018). Κρίνεται λοιπόν επιτακτική η άμεση λήψη θεσμικών μέτρων για την πρόληψη και αντιμετώπιση του φαινομένου. Για το λόγο αυτό το ΔΣ του Πανελλήνιου Σωματείου Εργαζομένων στο Δίκτυο των Δομών της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων ζητά:

– Άμεση νομική αναγνώριση του όρου Γυναικοκτονία.
– Διενέργεια καμπάνιας ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης.
– Ενίσχυση του Δικτύου Δομών της ΓΓΟΠΙΦ (Συμβουλευτικά Κέντρα Γυναικών, Ξενώνες Φιλοξενίας, Γραμμή SOS) από πλευράς της πολιτείας, αύξηση του αριθμού των Δομών, ανάδειξη και προβολή του ρόλου και της σημασίας του για την πρόληψη και αντιμετώπιση της έμφυλης βίας και διασφάλιση της βιωσιμότητάς του.
– Δυνατότητα άμεσης επείγουσας φιλοξενίας μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας εισαγωγής σε Ξενώνα Φιλοξενίας με τη δημιουργία προσωρινών καταφυγίων για γυναίκες θύματα βίας και των παιδιών τους, που βρίσκονται σε φυγή.
– Δημιουργία μηχανισμού καταγραφής του φαινομένου, όπως ορίζει και η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης
– Επιμόρφωση εκπαιδευτικών και ένταξη υποχρεωτικών μαθημάτων φύλου, δικαιωμάτων και σεξουαλικής αγωγής στο σχολικό πρόγραμμα
– Εκπαίδευση δημοσιογράφων και δημιουργία οδηγού δεοντολογίας για τα ΜΜΕ
– 24ωρη λειτουργία ιατροδικαστικών υπηρεσιών
– Εκπαίδευση όλων των εμπλεκόμενων φορέων για τη διαχείριση περιστατικών έμφυλης βίας (αστυνομικών, δικαστικών αρχών, ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού κ.α.)

Η πατριαρχία δολοφονεί. Καμία λιγότερη.
Το ΔΣ του Σωματείου
Ιωάννα Σκυλίτση (Πρόεδρος), Βάσια Μπάκου (Αντιπρόεδρος), Ματθαίος Καργάκης (Γεν. Γραμματέας), Μαρία Μπάκου (Ταμίας), Ντίνα Μενέκου (Μέλος).

Οι εργαζόμενες/-οι στο πεδίο παίρνουν θέση
Σχόλια και παρατηρήσεις επί του ΕΣΔΙΦ 2021-2025
19|09|21

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΣΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΩΝ ΔΟΜΩΝ
ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ
Έδρα: Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Π.Ε. Φθιώτιδας,
Πλατεία Διάκου, Λαμία, 35100

Θέσεις εργαζομένων ΠΣΕΔΔ ΓΓΙΦ για ΕΣΔΙΦ ΕΔΩ

Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο Τσιάρα για το οικογενειακό δίκαιο | ΑΝΤΑΡΣΥΑ

19|05|21

Το νομοσχέδιο Τσιάρα, «Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου», που ξεκινάει σήμερα και τελειώνει αύριο στη Βουλή, είναι ένα αντιδραστικό ν/σ που έρχεται να συμπληρώσει τις επιθέσεις της κυβέρνησης της ΝΔ ενάντια στις εργατικές οικογένειες και στα παιδιά της.
Ήδη οι αντιδράσεις του γυναικείου κινήματος έχουν αναγκάσει το Υπουργείο Δικαιοσύνης να μην ικανοποιήσει τα παράλογα αιτήματα για υποχρεωτική συνεπιμέλεια και εναλασσόμενη κατοικία και αφαιρέθηκε από το τελικό κείμενο η διάταξη που προέβλεπε ότι σε περιπτώσεις κακοποίησης η δικαστική απόφαση θα πρέπει να καταστεί αμετάκλητη για να μην επιτρέπεται στον κακοποιητικό γονιό η επαφή με το παιδί. Η επίμαχη διάταξη διαμορφώθηκε έτσι ώστε να απαιτείται μόνο πρωτόδικη απόφαση. Η συγκεκριμένη τροποποίηση δεν λύνει το πρόβλημα. Οι καταγγελίες για οικογενειακή βία θα πρέπει από μόνες τους να αποτελούν κριτήριο για την επαφή του κακοποιητικού γονέα με το παιδί. Παρόλα αυτά αυτή η αλλαγή είναι μια μικρή νίκη του γυναικείου κινήματος που τα τελευταία χρόνια φουντώνει και ανοίγει τις ολομέτωπες μάχες του #metoo και των εργασιακών δικαιωμάτων.

Όμως, το νομοσχέδιο, παρά τις αλλαγές, υπακούει στη βασική φιλοσοφία του καπιταλισμού όσον αφορά την οικογένεια: η οικογένεια πρέπει πάση θυσία να σηκώσει μόνη της την αναπαραγωγή της εργατικής τάξης, όσο δύσκολες κι αν είναι οι συνθήκες στις οποίες καλείται να το κάνει. Το κράτος προσπαθεί να απαλλαγεί από την ευθύνη του να στηρίξει τη μονογονεϊκή οικογένεια.
Τα χρόνια της κρίσης και η νέα επιδείνωσή της μαζί με την πανδημία έχουν σημάνει μεγάλα χτυπήματα στις γυναίκες: χειροτερεύουν οι συνθήκες εργασίας τους, διαλύεται το κράτος πρόνοιας, καλούνται να καλύψουν αυξημένες ανάγκες φροντίδας, αυξάνεται η ενδοοικογενειακή βία, πληθαίνουν οι ιδεολογικές επιθέσεις που δέχονται από την κυβέρνηση ΝΔ και τους παρατρεχάμενούς της σε ΜΜΕ, εκκλησία κλπ. Ο Χατζηδάκης έρχεται να συμπληρώσει αυτή την επίθεση. Με το νέο εργατικό νομοσχέδιο φιλοδοξεί να διευρύνει την επισφάλεια και τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, ενώ θέλει να χτυπήσει και τα συνδικάτα, την μόνη προστασία των γυναικών απέναντι στις αντίξοες αυτές συνθήκες.

Η κυβέρνηση της ΝΔ εξαπολύει επιθέσεις συνολικά στην εργατική οικογένεια και στα παιδιά της. Μεγαλύτερη φτώχεια, λιγότερη Παιδεία και Παιδεία για λίγους, λιγότερες δομές στήριξης. Είναι υποκριτικό και εξοργιστικό να ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι η μεταρρύθμιση που ετοιμάζει είναι είτε για να προασπίσει “το συμφέρον του παιδιού”, είτε για να φέρει “ισότητα” στο χωρισμένο ζευγάρι, είτε, ακόμα, να ελαφρύνει τις γυναίκες επειδή θα φέρει τους άντρες προ των ευθυνών τους ως γονείς.

Αυτό που χρειάζονται όλες οι οικογένειες, χωρισμένες και μη, είναι οι υλικές συνθήκες ώστε να μπορούν να ζουν ανθρώπινα και ικανοποιητικά, δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες στήριξης, δημόσια δωρεάν παιδεία και υγεία. Τα ζευγάρια που χωρίζουν πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να προσφύγουν σε δημόσιες δωρεάν δομές οικογενειακής συμβουλευτικής και διαμεσολάβησης. Το συμφέρον του παιδιού είναι μια κοινωνία που θα λειτουργεί γύρω από τις ανθρώπινες ανάγκες και θα προσφέρει στους γονείς τα μέσα και τον χρόνο να είναι καλύτεροι γονείς. Κι αυτό είναι κάτι για το οποίο η εργατική τάξη παλεύει συγκρουόμενη με την Νέα Δημοκρατία και όλο το σύστημα της εκμετάλλευσης που αυτή εκπροσωπεί.

Συλλόγου Εργαζομένων Γενικής Γραμματείας ισότητας των φύλων «Δώρα Κατσιβαρδάκου»

Λέμε ΟΧΙ στην Υποχρεωτική Συνεπιμέλεια
Ενώνουμε τη φωνή μας με τις δεκάδες συλλογικότητες κι οργανώσεις κι απαιτούμε την άμεση απόσυρση απόσυρση του ν/σ

Αθήνα 19|05|21

11 Μαϊού 2021, συμπληρώνονται 10 χρόνια από τότε που τέθηκε προς υπογραφή η σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας, η γνωστή μας Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης.

Μια σύμβαση που χαρακτηρίστηκε, δικαίως, χρυσό πρότυπο ως το πρώτο νομικά δεσμευτικό διεθνές κείμενο που ορίζει και αποτυπώνει με συστηματοποιημένο τρόπο τις μορφές της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας που μέχρι τότε μπορεί να μην αναγνωριζόντουσαν από πολλά κράτη.

Η αόρατη βία γίνεται ορατή, παύει να θεωρείται ιδιωτική υπόθεση. Τα κράτη δεσμεύονται και αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό. Η πρόληψη και η καταπολέμηση της βίας δεν είναι πια θέμα καλής θέλησης των κρατών, αλλά νομική τους υποχρέωση και η μη λήψη των κατάλληλων μέτρων για την αντιμετώπιση της επισύρει την διεθνή τους ευθύνη.

12η Μαϊού 2021, η κυβέρνηση ψηφίζει επί της αρχής το νομοσχέδιο για την αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου και την υποχρεωτική συνεπιμέλεια– παρά τις αντιδράσεις σύσσωμης της αντιπολίτευσης άλλα και των κυβερνητικών βουλευτριών κκ Γιαννάκου και Κεφαλογιάννη.

Την ίδια μέρα, μετά από περισσότερο από ένα χρόνο ένοχης σιωπής, η πολιτική ηγεσία της μεταλλαγμένης σε ΓΓ Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων(ΓΓΔΟΠΙΦ) – πάλαι ποτέ ΓΓ Ισότητας των Φύλων, με ανακοίνωση 69 λέξεων, υπερασπίζεται το νομοσχέδιο Τσιάρα για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια, υποστηρίζοντας ότι είναι σε αρμονία με τη Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης.

(Ίσως να είναι το φυσικό επακόλουθο μίας κυβέρνησης που συγχέει την Ισότητα των Φύλων με την οικογενειακή και δημογραφική πολιτική -που επέλεξε να καταργήσει την ΓΓ Ισότητας των Φύλων και να συγχωνεύσει τις πολιτικές για την ισότητα με τις πολιτικές για την οικογένεια και το δημογραφικό, σε μια μία συνειδητή αντιστροφή του στόχου της Ισότητας των Φύλων).

Στην πραγματικότητα με το ν/σ της Κυβέρνησης όπως ορθά τονίζεται στην σχετική ανακοίνωση της Διεθνούς Αμνηστίας : “τα γονικά δικαιώματα των δραστών ενδοοικογενειακής βίας ή σεξουαλικών αδικημάτων δύνανται να παύσουν ή να περιοριστούν μόνο έπειτα από πρωτοβάθμια δικαστική απόφαση που τους καταδικάζει για τέτοια αδικήματα.

Η διάταξη παραβιάζει την υποχρέωση της Ελλάδας, σύμφωνα με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, να μη θέτει σε κίνδυνο τα δικαιώματα και την ασφάλεια των επιζωσών ενδοοικογενειακής βίας και των παιδιών που αντιμετωπίζουν κακοποιητικά περιβάλλοντα.”

Το μήνυμα που στέλνει είναι χειρότερο από το να μην την είχε υπογράψει ποτέ. Το ελληνικό κράτος φέρεται ως κακοποιητής, φαίνεται να επιτρέπει την βία κατά των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία.

Ως Σύλλογος των εργαζομένων της ΓΓ Ισότητας των Φύλων θέλουμε να δηλώσουμε ότι η συγκεκριμένη ανακοίνωση ΔΕΝ μας εκφράζει, διότι :

Ουδέποτε στο προσωπικό της υπηρεσίας ζητήθηκε να συμμετάσχει σε κάποια σχετική επιτροπή ή να συνεισφέρει με οποιοδήποτε τρόπο στη συζήτηση για την αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου.

Τουναντίον, στις οχλήσεις μας η προηγούμενή πολιτική ηγεσία της ΓΓ αρνήθηκε πως έχουμε λόγο να πάρουμε θέση καθώς κατά τη γνώμη της αφορούσε μόνο το παιδί(;) και δεν ήταν θέμα ισότητας τω φύλων(!). Η δε τωρινή πολιτική ηγεσία αποφεύγει συστηματικά να δει το σύλλογο εργαζομένων από τότε που ανέλαβε.

Ως σύλλογος εργαζομένων θεωρούμε ότι το νομοσχέδιο της κυβέρνησης αντικειμενικά ενθαρρύνει την ενδοοικογενειακή βία αφαιρώντας τη δυνατότητα του δικαστή να παρέμβει ακόμη και σε περιπτώσεις κραυγαλέων φαινομένων ενδοοικογενειακής βίας είτε το θύμα είναι η γυναίκα αλλά ακόμη και όταν το θύμα είναι το παιδί.

Θεσπίζοντας την αναγκαστική διαμεσολάβηση και το κατ’ ελάχιστο 1/3 διαμονής με τον κακοποιητικό γονέα, έρχεται σε σύγκρουση και γι αυτό σε αντίθεση με διεθνείς συμβάσεις όπως η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης αλλά και η σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού.

Εάν η κυβέρνηση θέλει πραγματικά να βελτιώσει το ισχύον νομικό πλαίσιο θα πρέπει να το εφαρμόσει ουσιαστικά και ολοκληρωμένα κάνοντας πράξη αυτά που εδώ και 25 χρόνια έχουν μείνει στα «χαρτιά»:

α) την ίδρυση οικογενειακών δικαστηρίων και

β) την ίδρυση σώματος οικογενειακών κοινωνικών λειτουργών, όπως προβλέπεται από το Ν. 2447/1996 που σε συνεργασία με το δικαστικό διαμεσολαβητή θα λειτουργήσουν ουσιαστικά και προωθητικά στην εμπέδωση μίας ουσιαστικά συναινετικής κουλτούρας σε ό,τι αφορά την μέριμνα και την επιμέλεια των παιδιών.

Ως σύλλογος εργαζομένων ενώνουμε τη φωνή μας με τις δεκάδες συλλογικότητες κι οργανώσεις κι απαιτούμε την άμεση απόσυρση απόσυρση του ν/σ.

Σύλλογος Εργαζομένων Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων «Δώρα Κατσιβαρδάκου»

Μ. Γιαννάκου – Όλ. Κεφαλογιάννη (βουλεύτριες ΝΔ) | 10 τροπολογίες – καταγγελίες κατά Τσιάρα

Τα κοινοβουλευτικά στελέχη της πλειοψηφίας, Μαριέττα Γιαννάκου – Κουτσίκου και Όλγα Κεφαλογιάννη, κατέθεσαν 10 τροπολογίες κατά τη συζήτηση επί του νομοσχεδίου για τις αλλαγές στο Οικογενειακό Δίκαιο. Το νομοσχέδιο αριθμεί 23 άρθρα. Συγκεκριμένα, κατέθεσαν τις εξής τροπολογίες:

1. Επί του άρθρου 2 με θέμα: «Ορθή αναφορά του συμφώνου Συμβίωσης». Διαβάστε την τροπολογία εδώ.

2. Επί του άρθρου 3 με θέμα: «Αποφυγή σύγχυσης στην κατοικία ανηλίκου». Διαβάστε την τροπολογία εδώ.

3. Επί του άρθρου 4 με θέμα: «Ελάχιστο περιεχόμενο συμφωνίας συναινετικού διαζυγίου». Διαβάστε την τροπολογία εδώ.

4. Επί του άρθρου 5 με θέμα: «Συμφέρον παιδιού εξατομικευμένα». Διαβάστε την τροπολογία εδώ.

5. Επί του άρθρου 7 με θέμα: «Απαλοιφή του όρου ¨εξίσου¨ στη γονική παροχή». Διαβάστε την τροπολογία εδώ.

6. Επί του άρθρου 8 με θέμα: «Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας». Διαβάστε την τροπολογία εδώ.

7. Επί του άρθρου 11 με θέμα: «Τροποποίηση στην αναφορά για σχέση τέκνου με άλλους». Διαβάστε την τροπολογία εδώ.

8. Επί του άρθρου 12 με θέμα: «Στεγαστικές, επαγγελματικές και λοιπές περιστάσεις του δικαιούχου της επιμέλειας». Διαβάστε την τροπολογία εδώ.

9. Επί του άρθρου 13 με θέμα: «Το δικαίωμα της επικοινωνίας δεν μπορεί να επιφορτίζεται με χαρακτήρα υποχρεωτικότητας». Διαβάστε την τροπολογία εδώ.

10. Επί του άρθρου 14 με θέμα: «Τροποποίηση περίπτωσης Β & ΣΤ΄ στις συνέπειες κακής άσκησης». Διαβάστε την τροπολογία εδώ.

Ανακοίνωση | Απειλές κατά δικαστών για τις αποφάσεις τους σε διαζύγια

ΕΝΩΣΗ ΔΙΚΑΣΤΩΝ & ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΝ
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ (ΠΡΩΗΝ ΣΧΟΛΗ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ)
Αθήνα, 06-05-2021 | Αρ.Πρωτ.:159

Αθέμιτες πιέσεις σε δικαστικούς λειτουργούς
σε υποθέσεις επιμέλειας ανηλίκων τέκνων

«Το τελευταίο διάστημα έχουν δημιουργηθεί στο διαδίκτυο «ομάδες πίεσης» με αποκλειστικό σκοπό να επηρεάσουν με τρόπο αθέμιτο δικαστικούς λειτουργούς που κρίνουν υποθέσεις οικογενειακής φύσης, ιδίως επιμέλειας ανηλίκων τέκνων.

Στοχοποιούν συγκεκριμένους δικαστές που εξέδωσαν αποφάσεις μη αρεστές, καταρτίζοντας «μαύρες λίστες», καλούν σε υποβολή ομαδικών αναφορών, απειλούν χυδαία όποιον δικαστή «ανοίγει πόλεμο μαζί τους», λειτουργώντας έτσι με όρους εκβιαστικούς. Παρεμφερής μέθοδος είναι και οι ανοιχτές επιστολές δήθεν αγανακτισμένων πολιτών που απευθύνονται στον Πρωθυπουργό και εκθέτουν το «προσωπικό τους δράμα» με αβάσιμες αιτιάσεις και συκοφαντίες. Η προσδοκία τους ότι με τον τρόπο αυτό θα πιέσουν το δικαστικό σύστημα ώστε να εκδίδει αποφάσεις ευνοϊκές για τα συμφέροντά τους, φανερώνει παιδαριώδη άγνοια του τρόπου λειτουργίας της Δικαιοσύνης.

Οι συνάδελφοι θα εξακολουθήσουν να ενεργούν σύμφωνα με το νόμο και τη συνείδησή τους χωρίς να επηρεάζονται στο ελάχιστο από τέτοιες πρακτικές. Δικαστές και Εισαγγελείς που βρέθηκαν στο στόχαστρο των «ομάδων πίεσης» είναι εξαιρετικοί επιστήμονες που επιτελούν με απόλυτη ευσυνειδησία το καθήκον τους και δεν έχουν ανάγκη από υπεράσπιση. Θεωρούμε ωστόσο ότι τέτοια παρακμιακά φαινόμενα δεν πρέπει να αφήνουν αδιάφορη την Πολιτεία, η οποία έχει καθήκον να προστατεύει το κύρος των δημοκρατικών θεσμών. Τα Μέσα Ενημέρωσης (έντυπα και ηλεκτρονικά) χωρίς να παραβιάζουν το δικαίωμα στην ελεύθερη διατύπωση όλων των απόψεων και της κριτικής στην εξουσία, σεβόμενα τον δικό τους ρόλο και τηρώντας μια ελάχιστη ηθική και δεοντολογία, έχουμε τη γνώμη ότι πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικά στην δημοσίευση τέτοιων συκοφαντικών επιστολών».

Απόφαση για τη νομοθέτηση Τσιάρα από τους Δήμους της Αττικής

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΩΣΗ ΔΗΜΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ | ΔΣ02727042021

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΠΡΑΚΤΙΚΟΥ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗΣ Δ.Σ. της 27/4/2021

Αριθμός Απόφασης: 27
Στην Αθήνα και στα γραφεία της Π.Ε.Δ.Α., σήμερα 27 Απριλίου 2021, ημέρα Μ. Τρίτη και ώρα 13.00, συνήλθε το Διοικητικό Συμβούλιο της Π.Ε.Δ.Α. σε συνεδρίαση (μέσω τηλεδιάσκεψης), ύστερα από την 429/23-4-2021 έγγραφη πρόσκληση του Προέδρου κ. Γιώργου Μαρκόπουλου, η οποία επιδόθηκε στα μέλη του νόμιμα και σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 16 του Π.Δ.75/2011 και του Κανονισμού λειτουργίας του.

Συμμετέχοντες στην συνεδρίαση: 1) Μαρκόπουλος Γεώργιος – Δήμαρχος Γαλατσίου (Πρόεδρος), 2) Αξιώτης Βασίλειος – Φοίβος – Δημ. Σύμβουλος Αθηναίων (Αντιπρόεδρος), 3) Μαυρίδης Αναστάσιος – Δήμαρχος Λυκόβρυσης – Πεύκης (Γεν. Γραμματέας),
4) Ζορμπάς Βασίλειος – Δήμαρχος Αγ. Παρασκευής (Μέλος Ε.Ε.), 5) Τσίρμπας Γεώργιος – Σταύρος – Δήμαρχος Αγ. Αναργύρων – Καματερού (Μέλος Ε.Ε.), 6) Κωνσταντέλλος Γρηγόριος – Δήμαρχος Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης, 7) Φωστηρόπουλος Ιωάννης – Δήμαρχος Π. Φαλήρου, 8) Κιούσης Δημήτριος – Δήμαρχος Κρωπίας, 9) Μπουρνούς Ευάγγελος – Δήμαρχος Ραφήνας –Πικερμίου, 10) Ανδρούτσου Μαρία – Δήμαρχος Αγίου Δημητρίου, 11) Ζενέτος Νικόλαος – Δήμαρχος Ιλίου, 12) Καφατσάκη – Βλάχου Σταματία – Δημ. Σύμβουλος Ζωγράφου, 13) Κατωπόδης Γρηγόριος – Δήμαρχος Βύρωνα, 14) Ηλίας Ιωάννης Δημ. Σύμβουλος Ασπροπύργου, 15) Μπάρδης Μελέτιος – Δημ. Σύμβουλος Ελευσίνας. 16) Καρύδης Δημήτριος – Δημ. Σύμβουλος Πειραιώς, 17) Χριστούλη Ελένη – Δημ. Σύμβουλος Χαλανδρίου, 18) Σταμέλος Ηλίας – Δημ. Σύμβουλος Καισαριανής,

Απέχοντες από την συνεδρίαση: 1) Κωνσταντάτος Ιωάννης – Δήμαρχος Ελληνικού– Αργυρούπολης, 2) Ζορμπάς Ιωάννης – Δήμαρχος Αίγινας, 3) Τζουλάκης Σταύρος – Δήμαρχος Νέας Σμύρνης, 4) Σωτηρόπουλος Αλέξιος – Δημ. Σύμβουλος Βύρωνα,
5) Κονδύλης Ανδρέας – Δήμαρχος Αλίμου, 6) Κουτελάκης Γεώργιος – Δημ. Σύμβουλος Νέας Σμύρνης, 7) Σίμος Ευάγγελος – Δημ. Σύμβουλος Πετρούπολης.

ΘΕΜΑ εκτός Ημερήσιας Διάταξης: «Εισήγηση Επιτροπής Ισότητας, σχετικά με το Σχέδιο Νόμου: “Μεταρρυθμίσεις, αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού Δικαίου”.

Εισηγούμενη το παραπάνω θέμα, η Πρόεδρος της Επιτροπής Ισότητας και μέλος του Δ.Σ. της Π.Ε.Δ.Α., κα Μαρία Ανδρούτσου – Δήμαρχος Αγ. Δημητρίου, έθεσε υπόψιν των μελών του Δ.Σ. τα εξής:«Το Σχέδιο Νόμου, που προβλέπει αναθεώρηση άρθρων του οικογενειακού δικαίου, που αφορούν στη ρύθμιση των σχέσεων, της επιμέλειας, μέριμνας και επικοινωνίας των γονέων και των ανήλικων τέκνων τους, εγείρει σειρά προβληματισμών που έχουν αναδειχθεί τόσο από την κοινωνία των πολιτών, τις φεμινιστικές και τις γυναικείες οργανώσεις, όσο και από μεγάλο μέρος της επιστημονικής και ακαδημαϊκής κοινότητας, αλλά και εξειδικευμένων επαγγελματικών φορέων.

Η Επιτροπή Ισότητας της ΠΕΔΑ στη 2η τακτική συνεδρίασή της, συζήτησε εκτενώς το θέμα και όλα τα μέλη της, που είναι αυτοδιοικητικά στελέχη, με μακρά συμμετοχή σε θέσεις άσκησης κοινωνικής πολιτικής, ΟΜΟΦΩΝΑ αποφάσισαν να εισηγηθούν στο Δ.Σ της ΠΕΔΑ λήψη απόφασης, προκειμένου να διαβιβαστεί στο Υπουργείο Δικαιοσύνης.

Στο πλαίσιο αυτό και έπειτα από ενδελεχή έρευνα όλων όσων επίσημα έχουν κατατεθεί κατά τη διάρκεια της Διαβούλευσης, προσυπογράφουμε τους κάτωθι προβληματισμούς:

1. Ήδη από τη μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου το 1983, είχε καταστεί δυνατή η συνεπιμέλεια ακόμη και με εναλλασσόμενη διαμονή του τέκνου. Αυτό είτε αποφασιζόταν από το δικαστήριο, ύστερα από σχετική συμφωνία των γονέων, είτε από μόνο το δικαστήριο, πάντοτε όμως με κριτήριο το συμφέρον του παιδιού. Το συμφέρον του παιδιού είναι μια αόριστη νομική έννοια η οποία εξειδικεύεται σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση. Δεν υπάρχει ‘ένα’ συμφέρον για όλα τα παιδιά που να μπορεί να οριοθετήσει ο νομοθέτης με βάση αμιγώς ιεραρχικά κριτήρια. Το συμφέρον του παιδιού ορίζεται στο πλαίσιο της κάθε συγκεκριμένης οικογένειας με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της. Η υποχρεωτική «συνεπιμέλεια» μετατρέπει το παιδί από υποκείμενο δικαιωμάτων σε αντικείμενο, το οποίο διαμοιράζεται μεταξύ των γονέων του με το χρονόμετρο.

2. Μέχρι σήμερα, κάθε παιδί ήταν μοναδικό και την ιστορία του την εξέταζε ξεχωριστά ο/η δικαστής, καθιστώντας τις ισχύουσες διατάξεις του Οικογενειακού Δικαίου από τις πλέον προοδευτικές στην Ευρώπη. Με το νέο σχέδιο Νόμου ο νομοθέτης εισάγει αυθαίρετα και οριζόντια τον ορισμό του συμφέροντος του παιδιού, ως το ίδιο για όλα τα παιδιά, αφαιρώντας από την/τον δικαστή τη δυνατότητα να κρίνει κατά περίπτωση και ανάλογα με τις κοινωνικές-οικονομικές δυνατότητες και τις δυναμικές, που αναπτύχθηκαν στην κάθε οικογένεια.

3. Με το άρθρο 7 του Νομοσχεδίου, με το οποίο αντικαθίσταται το άρθρο 1513 ΑΚ («Διαζύγιο ή ακύρωση του γάμου – διάσταση των συζύγων»), ορίζεται ότι: «Στις περιπτώσεις διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου ή λύσης του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης ή διακοπής της συμβίωσης των συζύγων και εφόσον ζουν και οι δύο γονείς, εξακολουθούν να ασκούν από κοινού και εξίσου τη γονική μέριμνα (…)». Παρόλο που απαλείφθηκε η διάταξη περί καθιέρωσης «υποχρεωτικής συνεπιμέλειας», τελικά δεν αποφεύχθηκε η διατύπωση της «εξίσου» άσκησης της γονικής, η οποία κατ’ ουσία μετατρέπει την γονική μέριμνα σε «μέγεθος», που σημαίνει ότι η γονική μέριμνα από ένα κατ’ αρχάς αναφαίρετο γονεϊκό δικαίωμα και υποχρέωση, μετατρέπεται πλέον σε έννοια δεκτική ποσοτικής μέτρησης, με ενδεχόμενη δυνατότητα αφαίρεσης εκφάνσεων ή ανακατανομής της άσκησής της.

4. Η προτεινόμενη υποχρεωτική εναλλασσόμενη διαμονή του παιδιού είναι προβληματική, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη και των δύο γονέων και χωρίς να έχουν προηγηθεί έρευνες και μελέτες που θα καταδεικνύουν πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι η ομαλή σωματική και ψυχοκοινωνική ανάπτυξη του παιδιού δεν θα επηρεάζεται από τη μη σταθερότητα στο περιβάλλον, τις συνθήκες ζωής και του βασικού φροντιστή του.

5. Είναι πολύ σημαντικό να υπογραμμιστεί, πως η ρύθμιση αυτή θα διογκώσει το φαινόμενο των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας, καθώς με αφορμή τη συνεπιμέλεια, ο κακοποιητικός γονέας θα βρίσκει νόμιμες αφορμές να παρεμβαίνει και να συνεχίζει την κακοποιητική συμπεριφορά, ενώ παράλληλα θα καταστήσει το ζήτημα της καταβολής διατροφής ακόμα πιο προβληματικό. Εξάλλου, με βάση το σχέδιο Νόμου, ο κακοποιητικός γονέας, ακόμη και αν έχει καταδικαστεί πρωτόδικα, θα μπορεί να έχει (1/3) επικοινωνία με το παιδί και πρόσβαση στην κακοποιημένη πρώην σύζυγο που έχει την κύρια επιμέλεια, μέχρι την ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ καταδίκη του. Αυτό για τα ελληνικά ποινικά δικαστήρια, συνιστά πολυετή υπόθεση, προκειμένου να αφαιρεθεί τελικά η γονική μέριμνα από τον αμετακλήτως καταδικασθέντα γονέα, με αποτέλεσμα να παραμένει επί της ουσίας απροστάτευτο το τέκνο.

Πρέπει να σημειωθεί ότι το -προς ψήφιση- νομοσχέδιο έρχεται σε ευθεία αντίθεση με σωρεία διατάξεων:
– της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού,
– της Διεθνούς Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη και τη καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας,
– της ΕΣΔΑ και την Σύμβαση για την Εξάλειψη όλων των μορφών διακρίσεως κατά των γυναικών.

Οι Δήμοι, ως ο εγγύτερος φορέας του Κράτους στους πολίτες, έχουν στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους και την προστασία των παιδιών, αλλά και την προάσπιση των δικαιωμάτων τους. Οι Κοινωνικές Υπηρεσίες των Δήμων αντιμετωπίζουν πολύ συχνά περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας και παραμέλησης ανηλίκων, διαμεσολαβώντας προς τις εισαγγελικές αρχές για αυτά τα περιστατικά. Τα στελέχη των Κοινωνικών Υπηρεσιών γίνονται μάρτυρες των προβλημάτων και των επιπτώσεων που δημιουργούνται σε γονείς και παιδιά, εξαιτίας μη συναινετικών διαζυγίων, αλλά πρωτίστως των βλαβών, σωματικών και ψυχικών, που οι κακοποιητικοί γονείς προκαλούν.

Κατόπιν όλων αυτών, και με γνώμονα την προστασία και το πραγματικό συμφέρον των παιδιών, προτείνουμε:

● Την άμεση απόσυρση του Νομοσχεδίου.
● Την ίδρυση οικογενειακών δικαστηρίων.
● Την ίδρυση σώματος οικογενειακών κοινωνικών λειτουργών, όπως προβλέπεται από το Ν. 2447/1996, που σε συνεργασία με τον δικαστικό διαμεσολαβητή, θα λειτουργήσουν ουσιαστικά και προωθητικά στην εμπέδωση μιας ουσιαστικά συναινετικής κουλτούρας σε ό,τι αφορά στη μέριμνα και την επιμέλεια των παιδιών».

Το Δ.Σ. της Π.Ε.Δ.Α.

Αφού έλαβε υπόψιν την εισήγηση της Προέδρου της Επιτροπής Ισότητας, κας Μ. Ανδρούτσου, μετά από διαλογική συζήτηση

ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΟΜΟΦΩΝΑ

Εγκρίνει την εισήγηση της Επιτροπής Ισότητας, σχετικά με το Σχέδιο Νόμου: «Μεταρρυθμίσεις, αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού Δικαίου».Η παρούσα να σταλεί στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και στην Κ.Ε.Δ.Ε.

Ακριβές Απόσπασμα
Αθήνα, 27/4/2021

Βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ: Επιστολή της CEDAW προς την Ελληνική Κυβέρνηση

26.04.21

ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τους κ.κ. Υπουργούς:
• Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων
• Δικαιοσύνης

Θέμα: «Επιστολή της Επιτροπής για την παρακολούθηση της Σύμβασης για την Εξάλειψη όλων των Μορφών Διακρίσεων κατά των Γυναικών, (CEDAW) προς την Ελληνική Κυβέρνηση, για την παροχή στοιχείων πριν από την υποβολή της όγδοης περιοδικής έκθεσης της Ελλάδας προς τον ΟΗΕ»

Η Σύμβαση για την Εξάλειψη Όλων των Μορφών Διακρίσεως κατά των Γυναικών (Convention on the Elimination of All Forms of Discrimination against Women εφεξής CEDAW), είναι ένα διεθνές νομικό εργαλείο, το οποίο υποχρεώνει τις χώρες που την έχουν επικυρώσει να εξαλείψουν τις διακρίσεις κατά των γυναικών σε όλα τα επίπεδα και σε όλους τους τομείς της καθημερινότητάς τους. Η CEDAW, κατέστη μία εκ των 9 διεθνών συμβάσεων, που αποτελούν σήμερα τον κεντρικό πυρήνα της έννομης τάξης του ΟΗΕ, που αφορά στην προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Συνιστά επίσης την δεύτερη ευρύτερα επικυρωμένη διεθνή σύμβαση, δεδομένου ότι 189 κράτη την έχουν υπογράψει έως σήμερα και την έχουν καταστήσει εσωτερικό τους νόμο. Η Ελλάδα, εντάσσεται μεταξύ των χωρών που την έχουν επικυρώσει ήδη από το 1983.

Με βάση το άρθρο 18 της Σύμβασης, στο πλαίσιο της λογοδοσίας των χωρών ορίζεται ότι: «Τα Κράτη μέλη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να υποβάλλουν στο Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών για εξέταση από την Επιτροπή, έκθεση για τα νομοθετικά, δικαστικά, διοικητικά και άλλα μέτρα που έχουν υιοθετηθεί για τη θέση σε εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας Συμβάσεως ως και έκθεση για την πρόοδο που έχει επιτευχθεί για το σκοπό αυτό: α. εντός ενός έτους από τη θέση σε ισχύ της Συμβάσεως για το ενδιαφερόμενο Κράτος, και β. μετέπειτα, τουλάχιστον κάθε τέσσερα χρόνια και περισσότερα οσάκις το ζητήσει η Επιτροπή. Οι εκθέσεις θα επισημαίνουν τους παράγοντες και τις δυσχέρειες που επηρεάζουν το βαθμό εκπληρώσεως των υποχρεώσεων υπό τους όρους της παρούσας Συμβάσεως». Η Επιτροπή, η οποία απαρτίζεται από 23 ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες, συγκεντρώνει και επεξεργάζεται όλες τις εκθέσεις των παρατηρητών/τριών της εφαρμογής των άρθρων της CEDAW, ανατροφοδοτώντας αντίστοιχα την κάθε χώρα για την επίτευξη των στόχων της Σύμβασης, ζητώντας πριν την υποβολή αλλά και κατόπιν υποβολής αυτής, περαιτέρω πληροφορίες και διευκρινιστικά στοιχεία, ή επισημαίνει ανεπάρκειες που οφείλουν να εξαλείψουν οι χώρες. Προς αυτή την κατεύθυνση, η Επιτροπή απέστειλε τα συμπεράσματά της κατά την υποβολή της 7ης έκθεσης της Ελλάδας, το 2015.

Για το σκοπό αυτό, σχετικά πρόσφατα, η Επιτροπή Παρακολούθησης της Σύμβασης, απέστειλε στις 17/11/2020, επιστολή προς την Ελληνική Κυβέρνηση, καταρτίζοντας ένα κατάλογο 25 θεμάτων και ερωτήσεων, για τον οποίο ζητάει συγκεκριμένες πληροφορίες που οφείλει η ελληνική κυβέρνηση να συμπεριλάβει στην υποβολή της 8ης Έκθεσης της χώρας προς αυτήν. Ο θεματικός κατάλογος που θέτει ενώπιον της Ελληνικής Κυβέρνησης η Επιτροπή, και χρήζει απάντησης, χαρακτηρίζεται από ευρύτητα και καλύπτει ένα ευρύ φάσμα πολιτικών, όπως πχ την εργασία, την πανδημία, τις ευάλωτες ομάδες, την εκπαίδευση κοκ, σχετικά με τις πολιτικές που ακολουθήθηκαν για την εξάλειψη των ανισοτήτων και των διακρίσεων σε βάρος των γυναικών. Αντίστοιχα, η Επιτροπή ενδιαφέρεται να ενημερωθεί για την παροχή στοιχείων, υλικοτεχνικών, χρηματοδοτικών και ανθρώπινων πόρων που σχετίζονται με τους αρμόδιους φορείς άσκησης πολιτικών ισότητας. όπως πχ την στελέχωση της ΓΓΔΟΠΙΦ, για την κατάρτιση προϋπολογισμών με την οπτική του φύλου, τις οριζόντιες πολιτικές ισότητας που εφαρμόζονται, κτλ.

Μεταξύ των 25 σημείων, η Επιτροπή επικεντρώνεται και στην παροχή διευκρινιστικών πληροφοριών αναφορικά με την αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου της χώρας μας προς την οπτική της συμπερίληψης και οικογενειών ομόφυλων ζευγαριών. Επιπλέον θέτει ερωτήματα αναφορικά με την ενίσχυση της ισότητας σε όλα τα οικογενειακά θέματα, κατά την διάρκεια του έγγαμου βίου, της διάλυσης αυτού, της κληρονομιάς, των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας και της επιμέλειας των παιδιών, καθώς και σε ό,τι αφορά στην επιδότηση για μονογονεϊκές οικογένειες ελλείψει καταβολής διατροφής τέκνου.

Δεδομένου ότι εγείρονται πολλές ανησυχίες και προβληματισμοί σε σχέση με τα επίδικα της Σύμβασης και κατά πόσο η Κυβέρνηση τα προωθεί,
Δεδομένου ότι η Σύμβαση CEDAW εξειδικεύεται στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών και επικεντρώνεται στην εξάλειψη όλων των μορφών διάκρισης κατά των γυναικών και των κοριτσιών,
Δεδομένου ότι, το επικείμενο νομοσχέδιο για το οικογενειακό δίκαιο που έχει καταθέσει ο Υπουργός Δικαιοσύνης σε διαβούλευση απέχει μακράν των ζητημάτων που θέτει η Επιτροπή,
Δεδομένου ότι οι έμφυλες ανισότητες, η έμφυλη βία και οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών εντάθηκαν ακόμη περισσότερο με την πανδημία

Ερωτώνται οι αρμόδιοι κ.κ. Υπουργοί:

1. Έχουν απαντήσει προς την Επιτροπή αναφορικά με τα ζητήματα αναμόρφωσης του οικογενειακού δικαίου που τίθενται στο ερωτηματολόγιο; Αν όχι, τι προτίθεται να απαντήσει η Κυβέρνηση για τα ζητήματα που θέτει η Επιτροπή και που είτε δεν συμπεριλαμβάνονται στο επικείμενο Σ/Ν για το οικογενειακό (πχ οικογένειες ΛΟΑΤΚΙ) είτε έχουν εγείρει σωρεία αντιδράσεων ένθεν κακείθεν για τον τρόπο που επιλύει τις σχέσεις γονέων και των τέκνων τους σε καθεστώς διάλυσης των σχέσεών τους (πχ επιμέλεια);

2. Κατόπιν και της προτροπής της Επιτροπής, προτίθενται να νομοθετήσουν την καταβολή διατροφής τέκνου από την Πολιτεία σε μονογονεϊκές οικογένειες που δεν καταβάλλεται η διατροφή που έχει εκδικαστεί από το δικαστήριο;

3. Τι προτίθενται να απαντήσουν ή τι έχουν απαντήσει και ποια στοιχεία προτίθενται να προωθήσουν, ή έχουν προωθήσει σχετικά με το ερώτημα της Επιτροπής για την παροχή στοιχείων, υλικοτεχνικών, χρηματοδοτικών και ανθρώπινων πόρων σχετικά με τους αρμόδιους φορείς άσκησης πολιτικών ισότητας, όπως η ΓΓΔΟΠΙΦ ή για την κατάρτιση προϋπολογισμών με την οπτική του φύλου; Σε ποιες συγκεκριμένες ενέργειες θα προβούν για την ενίσχυση και επίτευξη των ανωτέρω;

4. Ο αρμόδιος φορέας για την Οικογενειακή, Δημογραφική Πολιτική και την Ισότητα των Φύλων (η ΓΓΔΟΠΙΦ) και η αρμόδια Υπουργός έχουν πάρει δημόσια θέση ή προτίθενται να πάρουν για τις επικείμενες αλλαγές στο Οικογενειακό Δίκαιο που προωθεί το Υπουργείο Δικαιοσύνης; Αν ναι, ποια είναι η θέση αυτή; Εάν όχι, γιατί; Δεν θεωρείται αρμοδιότητά τους;

Οι ερωτώντες βουλευτές:
Αγαθοπούλου Ειρήνη – Ελένη, Ξανθόπουλος Θεόφιλος, Ξενογιαννακοπούλου Μαριλίζα, Αβραμάκης Ελευθέριος, Αναγνωστοπούλου Σία, Αυγέρη Δώρα, Αυλωνίτης Αλέξανδρος – Χρήστος, Βαρδάκης Σωκράτης, Βασιλικός Βασίλης, Βέττα Καλλιόπη, Γεροβασίλη Όλγα, Γιαννούλης Χρήστος, Γκαρά Αναστασία, Γκιόλας Γιάννης, Δρίτσας Θεόδωρος, Ζουράρις Κωνσταντίνος, Ηγουμενίδης Νικόλαος, Καλαματιανός Διονύσιος, Καρασαρλίδου Φρόσω, Κασιμάτη Νίνα
Καφαντάρη Χαρούλα (Χαρά), Κουρουμπλής Παναγιώτης, Λάππας Σπύρος, Μάλαμα Κυριακή, Μαμουλάκης, Χαράλαμπος (Χάρης), Μπάρκας Κωνσταντίνος, Νοτοπούλου Αικατερίνη, Παπαδόπουλος Σάκης, Πέρκα Θεοπίστη, Πούλου Παναγιού, Ραγκούσης Ιωάννης, Σαρακιώτης Ιωάννης, Σκουρλέτης Παναγιώτης (Πάνος), Σκουρολιάκος. Παναγιώτης (Πάνος), Σπίρτζης Χρήστος, Συρμαλένιος Νικόλαος, Τελιγιορίδου Ολυμπία, Τζούφη Μερόπη, Τριανταφυλλίδης Αλέξανδρος, Φάμελλος Σωκράτης, Φίλης Νικόλαος, Χαρίτου Δημήτριος, Χατζηγιαννάκης Μίλτος, Χρηστίδου Ραλλία, Ψυχογιός Γεώργιος.

Επίκαιρη επερώτηση καταθέτουν 56 βουλευτές και βουλεύτριες του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία
για τις πολιτικές ισότητας των φύλων της Κυβέρνησης

Ανακοίνωση 19/04/2021

«20 Μήνες Διακυβέρνησης της ΝΔ και οι πολιτικές ισότητας των φύλων διαρκώς υποβαθμίζονται». Αυτό είναι το θέμα της Επίκαιρης Επερώτησης που κατέθεσαν στις 19 Απριλίου, 56 βουλευτές και βουλεύτριες της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, κατόπιν πρωτοβουλίας της αναπληρώτριας τομεάρχισσας Δικαιοσύνης, αρμόδιας για θέματα ισότητας, Ε. Αγαθοπούλου (βουλεύτρια Κιλκίς). Το πλήρες κείμενο:

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τους κ.κ. Υπουργούς:
• Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων
• Οικονομικών
• Εσωτερικών
• Παιδείας και Θρησκευμάτων
• Προστασίας του Πολίτη
• Πολιτισμού και Αθλητισμού

Θέμα: «Υποβάθμιση των Πολιτικών Ισότητας των Φύλων στους 20 μήνες Διακυβέρνησης της ΝΔ»

Στις 8 Μάρτη, Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα των Γυναικών, μετά από 20 μήνες διακυβέρνησης της ΝΔ, είδαμε τον Υπουργό και την Υφυπουργό Εργασίας, αρμόδια για θέματα ισότητας, να ανακοινώνουν το πρόγραμμά τους για την Ισότητα των φύλων. Βασικό χαρακτηριστικό του προγράμματος και των εξαγγελιών του Υπουργού Εργασίας και της Υφυπουργού αποτέλεσε η απουσία συνεκτικού σχεδιασμού πολιτικών ισότητας και η έλλειψη οράματος. Ο κ. Χατζηδάκης και η κ. Συρεγγέλα αναφέρθηκαν σε 3 άξονες δράσης για την Ισότητα: την Έμφυλη Βία, τη Γυναικεία Εργασία και Συμφιλίωση Οικογενειακής & Επαγγελματικής Ζωής και το Gendermainstreaming (οριζόντια διάχυση των πολιτικών ισότητας). Ωστόσο, η οριζόντια ένταξη των πολιτικών ισότητας των φύλων αξιοποιείται περισσότερο ως ρητορικό σχήμα, παρά ως πολιτική δέσμευση εκ μέρους της Κυβέρνησης, δεδομένου ότι αυτή δεν μπορεί να υφίσταται όταν ο βασικός φορέας χάραξης και υλοποίησης αυτών των πολιτικών υποχρηματοδοτείται και υποστελεχώνεται, ενώ παράλληλα δεν υπάρχει καμιά μέριμνα για την δημιουργία προϋπολογισμών Ισότητας (genderbudgeting). Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται και η αναφορά για την αξιοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης όπου δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά σε θέματα ισότητας των φύλων και πολύ περισσότερο η αυτονόητη δέσμευση συγκεκριμένων πόρων, ενώ αντίστοιχα η απουσία αναφορών για θεσμικές παρεμβάσεις στον ήδη απορρυθμισμένο εργασιακό χώρο, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί με την έλευση της πανδημίας, καθώς και η συρρίκνωση του Κράτους Πρόνοιας, ενισχύει την άποψη ότι το ζήτημα της προώθησης της ισότητας των φύλων δεν αποτελεί προτεραιότητα για την παρούσα Κυβέρνηση.

Επιπλέον, το τελευταίο διάστημα, η ελληνική κοινωνία παρακολουθεί με αμείωτο ενδιαφέρον το εύρος των δημόσιων καταγγελιών και ομολογιών, γυναικών κυρίως αλλά και ανδρών και ΛΟΑΤΚΙ ατόμων, για την σεξιστική βία, τους βιασμούς και τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις που υπέστησαν από άνδρες κατέχοντες θέσεις ισχύος. Δεν χωρά αμφιβολία το γεγονός ότι η βία σε όλες τις εκφάνσεις σε βάρος των γυναικών/θηλυκοτήτων κατά κύριο λόγο, συνεχίζει να βρίσκεται στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου ενώ τείνει να εξελιχτεί σε μείζον κοινωνικό και πολιτικό πρόβλημα, τόσο λόγω των εκφάνσεων-διαστάσεών του, όσο και του τρόπου που η Κυβέρνηση προσπάθησε ανεπιτυχώς να διαχειριστεί την χιονοστιβάδα των καταγγελιών για βιασμούς και την κατάχρηση εξουσίας από τον διορισμένο με απευθείας ανάθεση διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, Δ. Λιγνάδη.

Οι γυναίκες που μίλησαν αποτελούν παράδειγμα και το παράδειγμά τους είναι μια γενναία πράξη αντίστασης, γιατί έσπασαν την σιωπή. Εν αντιθέσει με την κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία επιλεκτικά και σε ό,τι αφορά στις ευθύνες της προσπάθησε να επιβάλλει την σιωπή, δηλαδή να αναπαράξει με τον χειρότερο τρόπο την έμφυλη βία, να λειτουργήσει κακοποιητικά διπλά και τριπλά απέναντι στα θύματα, είτε συγκαλύπτοντας, είτε αποπροσανατολίζοντας, είτε τρομοκρατώντας, είτε καταστέλλοντας. Η επιλεκτικότητα των δημόσιων τοποθετήσεων της Κυβέρνησης για τις καταγγελίες και τις στοχοποιήσεις δεν δηλώνεται μόνο από τον διαμετρικά αντίθετο τρόπο υποδοχής του κ. Λιγνάδη και της κ. Μπεκατώρου, αλλά και από την σιγήν ιχθύος της Υφυπουργού, κ. Συρεγγέλα και της ΓΓ της ΔΟΠΙΦ, κ. Χορμόβα, στα παραπάνω, αλλά και σε περιστατικό στοχοποίησης δύο επιστημονισσών, διδασκουσών σε τμήματα Κοινωνικών Επιστημών από πολιτικά πρόσωπα και από βουλευτή του Κυβερνώντος Κόμματος, οι οποίοι με ακραιφνή ομοφοβικά σχόλια και ανυπόστατες κατηγορίες έβαλλαν εναντίον τους, με στόχο την σπίλωση της προσωπικότητάς τους και του ακαδημαϊκού και επιστημονικού τους έργου στο χώρο της φεμινιστικής και queer θεωρίας, το οποίο σημειωτέον, της μιας εξ αυτών χαίρει διεθνούς αναγνώρισης. Την ίδια στάση τήρησαν και μετά τις πρόσφατες δημόσιες καταγγελίες 18χρονου κοριτσιού, στις διαδηλώσεις ενάντια στην υπέρμετρη άσκηση αστυνομικής βίας, για την σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη από τα αστυνομικά όργανα. Την ίδια τακτική ακολούθησε η Υφυπουργός και σε μια σειρά άλλων γεγονότων κοινωνικής αιχμής(βλ. ξεγύμνωμα κοριτσιών στο Αστυνομικό Τμήμα Ηρακλείου Κρήτης, συλλήψεις φεμινιστριών 25 Νοέμβρη 2020, κλπ), ενώ την ίδια στιγμή για λόγους επικοινωνιακής πολιτικής προσπάθησε να εκμεταλλευτεί και να οικειοποιηθεί τόσο η ίδια όσο και η Κυβέρνηση το κίνημα ενάντια στην σεξουαλική βία.

Όλα τα παραπάνω έρχονται να προστεθούν στην απαξίωση των κυβερνητικών θεσμών για την ισότητα των φύλων. Η κυβέρνηση της ΝΔ επιφύλαξε για τη ΓΓΙΦ ρόλο ήσσονος σημασίας με το να την εμπλέξει με την οικογενειακή και δημογραφική πολιτική. Η Ισότητα όμως είναι διακριτή και αυτόνομη πολιτική και αυτό το ρόλο επιτελούσε από την στιγμή της ίδρυσής της η ΓΓΙΦ. Η ανεπαρκής χρηματοδότηση, η υποστελέχωση, η σύγχυση και αλληλοεπικάλυψη αρμοδιοτήτων προοιωνίζουν το μέλλον ενός οργανισμού που μέχρι πρότινος είχε τον κεντρικότερο ρόλο στην προώθηση της έμφυλης ισότητας. Η συντηρητικοποίηση και η αναδίπλωση στην προώθηση της ισότητας των φύλων αποτυπώνεται όχι μόνο από την μεταφορά στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων και τις διαρκείς μετονομασίες (ΓΓΙΦ-ΓΓΟΠΙΦ-ΓΓΔΟΠΙΦ) του κεντρικού κρατικού φορέα, αλλά και από τις κατευθυντήριες πολιτικές αρχές που διέπουν τις ελάχιστες ασκούμενες πολιτικές υπό το πρίσμα του δημογραφικού ζητήματος και της ενίσχυσης της οικογένειας. Για την λήψη της απόφασης, η πολιτική ηγεσία αγνόησε παντελώς τις κάθετες διαφωνίες όλων των φορέων, των γυναικείων και φεμινιστικών οργανώσεων και το σύνολο σχεδόν των πρώην Γενικών Γραμματέων, οι οποίες έκαναν λόγο για οπισθοχώρηση και αναδίπλωση των πολιτικών έμφυλης ισότητας. Παρά την ενσωμάτωση των πολιτικών για το Δημογραφικό και την Οικογένεια στην ΓΓΙΦ, αξιοσημείωτη είναι η παντελής απουσία της από τη συζήτηση για το οικογενειακό δίκαιο, που έχει ανοίξει εδώ και κάποιους μήνες.

Αποκρύψεις, στρεβλώσεις και οικειοποίηση των πολιτικών του ΣΥΡΙΖΑ για την ισότητα των φύλων

Σε συνάφεια με την παραπάνω πολιτική τακτική, διαπιστώνεται ότι η Κυβέρνηση της ΝΔ, σε ό,τι αφορά στην εφαρμογή πολιτικών ισότητας, επαναπαύθηκε στα πεπραγμένα της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η οποία έχει να επιδείξει στο πεδίο αυτό σημαντική δουλειά και αξιόλογη θεσμική παρακαταθήκη. Από την πρώτη στιγμή και μέσα σε συνθήκες μνημονίων και οικονομικής κρίσης, θωράκισε θεσμικά τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ίση πρόσβαση στο νόμο, ανεξάρτητα από ταξινομικές κατηγορίες που δημιουργούσαν καθεστώτα διάκρισης, ρατσισμού, σεξισμού και αορατότητας συγκεκριμένων ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Στο πλαίσιο αυτό επικυρώνει την Σύμβαση της Κων/πολης, η οποία βρισκόταν στα συρτάρια της ΝΔ ως Κυβέρνησης από το 2011, ψηφίζει τον Ν. 4604/2019, μία από τις πιο σημαντικές νομοθετικές ρυθμίσεις που αφορούν στην ουσιαστική ισότητα των φύλων, υπέγραψε τη Σύμβαση 190για την σεξουαλική παρενόχληση στους χώρους εργασίας και μια σειρά μέτρων για την άρση των ανισοτήτων και των διακρίσεων σε βάρος των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων, ενώ πρόσφατα πρότεινε την καθιέρωση του πολιτικού γάμου για όλους, ανεξάρτητα από φύλο, σεξουαλικό προσανατολισμό και ταυτότητα φύλου.
Η Κυβέρνηση της ΝΔ, αναγνωρίζει εμμέσως την πρόοδο που συντελέστηκε επί ΣΥΡΙΖΑ για την προώθηση της ισότητας των φύλων, αξιοποιεί την προγενέστερη δουλειά χωρίς ωστόσο να το αναφέρει, ως εάν οι ρυθμίσεις που προωθεί να προέκυψαν εν κενώ ή στην χειρότερη περίπτωση και την πιο συνήθη, να οικειοποιείται πολιτικές έμφυλης ισότητας στον δημόσιο λόγο, παρουσιάζοντάς τες ως πολιτική δική της πρωτοβουλίας με την αντίστοιχη προβολή και ενίσχυση των συστημικών μέσων. Αυτή δε η πολιτική πρακτική της στρέβλωσης, της απόκρυψης και της προπαγάνδας τείνει να εξελιχθεί σε κύριο χαρακτηριστικό της κυβέρνησης της ΝΔ σε όλους τους τομείς.

Η εφαρμογή του Ν.4604/2019 της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για την Ουσιαστική Ισότητα παρουσιάζεται ως πρωτοπόρα και μοναδική στα χρονικά πρωτοβουλία της σημερινής Κυβέρνησης. Κατά αυτόν τον τρόπο, μέτρα και πολιτικές που απορρέουν από την εφαρμογή του αποκόπτονται από το νομοθετικό πλαίσιό τους και την υποχρέωση εφαρμογής τους, προωθούνται κατακερματισμένα ή αποσιωπάται σκοπίμως η υποχρεωτικότητα εφαρμογής τους εκ του νόμου. Ενδεικτικά αναφέρουμε την συγκρότηση των ΠΕΠΙΣ και ΔΕΠΙΣ (άρθρα 6 και 7 του Ν. 4604/19), την συγκρότηση του Εθνικού Συμβουλίου Ισότητας, η στελέχωση του οποίου εγείρει απορίες δεδομένου ότι, οι προϋποθέσεις που ο Νόμος ορίζει για την συμμετοχή στο ΕΣΙΦ (άρθ. 9, 4604/19) και ποιοι/ες το συναποτελούν, σε αρκετές των περιπτώσεων δεν τηρούνται. Αν και η θέσπιση των ΔΕΠΙΣ, ΠΕΠΙΣ, έχει καταστεί υποχρεωτική, εντούτοις η διαδικασία συγκρότησής τους δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί (259 ΔΕΠΙΣ, 5 ΠΕΠΙΣ σε σύνολο 332 Δήμων και 13 Περιφερειών). Παράλληλα η παράταση χρηματοδότησης του Δικτύου Δομών για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών, που τόσο επαίρεται η Υφυπουργός γι’ αυτό, ήταν επιβεβλημένη, αναγκαία και εξασφαλισμένη από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Αντίστοιχα, νομοθετικά κατοχυρωμένο είναι και το πέρασμα του συνόλου των Δομών, μετά το πέρας της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης, στον κρατικό προϋπολογισμό, πάλι με τον ν.4604/19. Σε ό,τι αφορά το Συμβουλευτικό Κέντρο Σαλαμίνας, η χρηματοδότηση του οποίου για τρία χρόνια θα ανερχόταν στο ποσό των 240.000€, από το επιχειρησιακό πρόγραμμα “Αττική”, η δημιουργία και η λειτουργία του είχαν ήδη δρομολογηθεί από το 2018. Κι αυτό όμως παρουσιάζεται ως έργο της ΝΔ. (βλ. ΑΔΑ: ΩΚΟΛ7Λ7-ΒΣΟ, 14/06/2018, αρ. πρωτ.:1804.)

Επιπλέον, η πλειοψηφία των ευρωπαϊκών προγραμμάτων που υλοποιούνται σήμερα για την ισότητα, όπως πχ το πρόγραμμα Pegasus, Gender_PublicDebate, Share κτλ, ξεκίνησαν να υλοποιούνται ή σχεδιάστηκαν από την απελθούσα Κυβέρνηση, αφού η σημερινή δεν έχει σχεδιάσει μέχρι στιγμής κανένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα προς αυτή την κατεύθυνση.

Στον αντίποδα του ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ ακόμη δεν έχει θεσπίσει μια σειρά εφαρμοστικών νόμων για την υλοποίηση των κυρωμένων συμβάσεων, όπως πχ της Σύμβασης της Κων/πολης ή των νομοθετικών ρυθμίσεων προκειμένου να υλοποιήσει στην πράξη τους όρους της Σύμβασης ή του ν.4604/2019. Παράλληλα, η στρατηγική ισότητας των φύλων 2020-2025 της ΕΕ, όπως και η εκπόνηση για πρώτη φορά στην ιστορία της ΕΕ σχεδίου δράσης για τα έτη 2020-25 για τα άτομα ΛΟΑΤΚΙ, με στόχο την ισότιμη ένταξη τους και την άρση των διακρίσεων, μοιάζουν αφηρημένη σύλληψη και θεωρητικό σχήμα για την Κυβέρνηση της ΝΔ.

Τα παραπάνω είναι μερικά ενδεικτικά μόνο των όσων η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θέσπισε αφενός, και αφετέρου αποδεικνύουν την απροκάλυπτη ιδιοποίησή τους από την ΝΔ. Συμπερασματικά, η απόκρυψη και η οικειοποίηση πολιτικών της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ αξιοποιείται ως πάγια τακτική της ΝΔ στις πολιτικές ισότητας των φύλων, συνηγορούντος και του γεγονότος ότι για τα ζητήματα φύλου η ΝΔ, δεν είχε καμιά προεκλογική δέσμευση πλην του περιβόητου «Νταντάδες της γειτονιάς», που παρά την 20μηνη διακυβέρνηση της ΝΔ, και παρά τις διαρκείς εξαγγελίες της Υφυπουργού, ακόμη το πρόγραμμα βρίσκεται στην φάση διερεύνησης.

ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ

Μη αξιοποίηση του Κέντρου Ερευνών για Θέματα Ισότητας (ΚΕΘΙ)

Το ΚΕΘΙ, είναι ο έτερος φορέας της Κεντρικής Κυβέρνησης για την ισότητα των φύλων. Αντικείμενό του είναι η υλοποίηση προγραμμάτων και η εκπόνηση μελετών και ερευνών για θέματα ισότητας. Επί Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ έπαιξε σημαντικό ρόλο στον σχεδιασμό πολιτικών, υλοποίησε πληθώρα ευρωπαϊκών προγραμμάτων, πραγματοποίησε συνέργειες με άλλα Υπουργεία και φορείς για την ευαισθητοποίηση των δημόσιων λειτουργών, αλλά και φορέων της κοινωνίας των πολιτών για τα θέματα ισότητας των φύλων και ενισχύθηκε με επιπλέον 5 άτομα μόνιμο προσωπικό.

Σήμερα, βλέπουμε μια απαξίωση του φορέα, αφού από τη σημερινή Κυβέρνηση προτιμάται οι έρευνες για την ισότητα των φύλων να ανατίθενται σε ιδιώτες, παρά να τις εκτελεί ο αρμόδιος δημόσιος φορέας (π.χ. έρευνα για την ενδοοικογενειακή βία από το Υπ. Προστασίας του Πολίτη με ανάθεση σε ιδιώτες). Επιπλέον, προωθείται η απεμπλοκή του ΚΕΘΙ από την επιστημονική και λειτουργική εποπτεία του Δικτύου Δομών για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών, παραγνωρίζοντας την εμπειρία των στελεχών του και παραμερίζοντας το σημαντικό τους έργο από την έναρξη λειτουργίας των δομών μέχρι και σήμερα.

Δίκτυο Δομών για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών

Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αντιλαμβανόμενη τον σημαντικό ρόλο του Δικτύου Δομών για την αντιμετώπιση της βία κατά των γυναικών, το θωράκισε θεσμικά, νομοθετώντας για την ένταξή του στον κρατικό προϋπολογισμό, μετά το πέρας της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης που ήδη είχε εξασφαλίσει, με το Ν.4604/2019. Η σημασία του ρόλου που επιτελεί διαπιστώθηκε πολλαπλά τόσο με την πανδημία όσο στην παρούσα συγκυρία, μετά την σωρεία καταγγελιών για την σεξουαλική βία στους εργασιακούς χώρους. Αναδεικνύεται εκ των συνθηκών επομένως, η ανάγκη ενίσχυσης και επέκτασής του τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά. Η χρονική παράταση της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης του Δικτύου έδωσε μια ανάσα για την συνέχιση της λειτουργίας και της βιωσιμότητάς του, ωστόσο το αδιευκρίνιστο καθεστώς συνέχισης της λειτουργίας του μετά το πέρας της ευρωπαϊκής χρηματοδότησής του, δεν αφήνει και πολλά περιθώρια στην αυτοτελή, μόνιμη και ως τώρα ισχύουσα λειτουργία του.

Παράλληλα με την δραματική κορύφωση του φαινομένου της ενδοοικογενειακής βίας και την σωρεία καταγγελιών για την σεξιστική βία και την παρενόχληση σε χώρους εργασίας, η επέκταση του δικτύου καθώς και η δημιουργία αντίστοιχων δομών για την αντιμετώπιση της βίας κατά αγοριών και ανδρών και ατόμων ΛΟΑΤΚΙ+, προερχόμενων πολλές φορές από ευάλωτους πληθυσμούς, όπως μεταναστευτικούς-προσφυγικούς, κρίνεται περισσότερη επιτακτική από ποτέ. Προς την κατεύθυνση αυτή, οι Βουλευτές και οι Βουλεύτριες του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κατέθεσαν επανειλημμένα ερωτήσεις και θέτουν το ζήτημα μεθ’ επιτάσεως στην Κυβέρνηση, ενώ αντίστοιχα απηύθυναν ανοιχτό κάλεσμα για την υποστήριξη και διασφάλιση της βιωσιμότητας και απρόσκοπτης λειτουργίας του Δικτύου Δομών σε όλη την Ελλάδα.

Τμήματα Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας στην Ελληνική Αστυνομία

Συγκεκριμένα, η σύσταση των τμημάτων αυτών υλοποιείται βάσει του ΠΔ 37/2019 -ΦΕΚ Α 63/23.04.2019, με σκοπό την ουσιαστική αντιμετώπιση και συνδρομή της αστυνομίας στην αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας. Ωστόσο δύο χρόνια μετά την σύστασή τους, τα εν λόγω τμήματα δεν επιτελούν επαρκώς τον ιδρυτικό ρόλο σύστασής τους, και παρά τις διαρκείς προσπάθειες του Υπουργείου να διασκεδάσει τους προβληματισμούς του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, σχετικά με την υπολειτουργία των τμημάτων, εν τούτοις μια σειρά ζητημάτων, δυστυχώς, επιβεβαιώνουν τους προβληματισμούς. Η λειτουργία των τμημάτων εξαντλείται στην τήρηση στατιστικών στοιχείων ενώ η απουσία διενέργειας προανάκρισης και η απουσία επαφής με τα θύματα αποτυπώνουν την προβληματική λειτουργία τους. Εξίσου και η συνέχιση της στερεοτυπικής αντιμετώπισης των γυναικών που καταφεύγουν στα αστυνομικά τμήματα για καταγγελία περιστατικού βίας, η ανεπαρκής κατάρτιση σε ζητήματα φύλου, ισότητας, έμφυλης βίας και οι αποτρεπτικές, πολλές φορές, πρακτικές των αστυνομικών για καταγγελίες γυναικών, απομειώνει τον ρόλο και την λειτουργία των τμημάτων, λειτουργεί αποτρεπτικά και σε βάρος των γυναικών, ενώ θα μπορούσαν και οφείλουν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο ως προς την αντιμετώπιση του φαινομένου. Εξίσου αποτρεπτικά λειτουργεί και το γεγονός ότι σεξιστικές πρακτικές, προσβολές γενετήσιας ελευθερίας και φαινόμενα σεξουαλικής κακοποίησης διαπιστώνονται εκ μέρους των ίδιων των αστυνομικών οργάνων σε κάποιες περιπτώσεις. Επ΄ αυτών των προβλημάτων κατατέθηκαν ήδη από τους βουλευτές και τις βουλεύτριες του ΣΥΡΙΖΑ, αντίστοιχες κοινοβουλευτικές ερωτήσεις.

Εκπροσώπηση και πολιτική συμμετοχή γυναικών σε θέσεις ευθύνης και στην κυβέρνηση

Κατά την διάρκεια και του τελευταίου ανασχηματισμού, η απαξίωση του Πρωθυπουργού για θέματα ισότητας διαπιστώθηκε από την ελάχιστη συμμετοχή των γυναικών σε θέσεις κυβερνητικής ευθύνης της μεγαλύτερης κυβέρνησης την τελευταία 15ετία, στην οποία η συμμετοχή των γυναικών είναι μόλις 17% (10 γυναίκες σε σύνολο 65). Το ποσοστό αυτό έρχεται σε συνέχεια της αρχικής στελέχωσης της κυβέρνησης Μητσοτάκη, στην οποία οι γυναίκες που κατείχαν θέσεις υπουργού και υφυπουργού ανέρχονταν σε μόλις 5 σε σύνολο 51, η αλλιώς ανάμεσα σε 22 υπουργούς, μόλις 2 γυναίκες. Είναι γνωστή εξάλλου η δήλωση του Πρωθυπουργού σε δημοσιογράφο του ΒΒC, ότι για την ύπαρξη ελάχιστων γυναικών στην Κυβέρνησή του ευθύνονται οι ίδιες οι γυναίκες, αφού όπως ανέφερε χαρακτηριστικά: «Δυστυχώς δεν έχουμε και τόσο πολλές γυναίκες που να ενδιαφέρονται να μπουν στην πολιτική». Αυτά σε συνδυασμό και με τις δηλώσεις σε πρωινή εκπομπή περί φυσικού χώρου των γυναικών η κουζίνα, («Έχω πλήρη αίσθηση ότι οι βασικές δουλειές στο σπίτι γίνονται από τη νοικοκυρά») εξηγούν την αντίληψη της ΝΔ για την συμμετοχή των γυναικών σε θέσεις ευθύνης και στα κέντρα λήψης αποφάσεων.

Παράλληλα, λίγες ημέρες πριν τον πολυαναμενόμενο ανασχηματισμό του Ιανουαρίου του 2021, ο Πρωθυπουργός δήλωνε στο πλαίσιο συνάντησης για την ισότητα των φύλων με το Γενικό Γραμματέα του ΟΟΣΑ και την Πρωθυπουργό της Ισλανδίας (14-12-2020): «δεν έχουμε σημειώσει την πρόοδο που θα ήθελα στο συγκεκριμένο μέτωπο. Πρόκειται για μια μάχη που είναι σε εξέλιξη. Η συμμετοχή των γυναικών στο εργατικό δυναμικό είναι ακόμα σχετικά χαμηλή. Είναι ζήτημα το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Ούτε η πολιτική εκπροσώπηση (των γυναικών) είναι όσο υψηλή θα ήθελα». Αυτή η πάγια τακτική της διγλωσσίας και του επικοινωνιακού μιντιακού παιχνιδιού αποτελεί την βάση άσκησης της πολιτικής της ΝΔ. Άλλα μέσα, άλλα έξω και με διαρκείς αποκρύψεις και στρεβλώσεις.

Μείωση ποσοστώσεων φύλου στον αθλητισμό

Αντίστοιχα, η Κυβέρνηση της ΝΔ και ο Υπουργός Αθλητισμού καταργεί το άρθρο 25 του ν. 4603/2019 του ΣΥΡΙΖΑ, για την κατ΄ ελάχιστον εκπροσώπηση του 1/3 στα ΔΣ των αθλητικών Σωματείων, αντικαθιστώντας το με ποσοστό στην κατάρτιση των ψηφοδελτίων (Ν.4276, ΦΕΚ 181/Α/18-9-2020),συρρικνώνοντας έτσι την παρουσία των γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων και την δημοκρατική λειτουργία τους. Δήλωσε δε, σε συνέντευξη για το εν λόγω μέτρο ότι, «η ποσόστωση φύλου αποτελεί ανοησία, ιδεοληψία και απολίθωμα». Κατόπιν ωστόσο των καταγγελιών για βιασμούς και παρενοχλήσεις από ισχυρούς θεσμικούς μόνιμα παγιωμένους θεσμικούς παράγοντες του αθλητισμού ανακοίνωσε δέσμη 13 μέτρων για την αντιμετώπιση του φαινομένου και εξυγίανση του χώρου του αθλητισμού, τα οποία όμως δεν εμπεριέχουν την υποχρεωτική ποσόστωση φύλου του 1/3 στα ΔΣ των αθλητικών σωματείων. Η παγίωση συγκεκριμένων προσώπων τα οποία κατέχουν για δεκαετίες θέσεις ευθύνης, οι αδιαφανείς συναλλαγές και τα κλειστά κονκλάβια που δημιουργούνται, ακριβώς από τις στεγανοποιημένες πλέον καταλήψεις θέσεων ευθύνης συγκεκριμένων προσώπων, διαμορφώνουν παγιώσεις και κράτος εν κράτει λογικές, που συντηρούν και παράγουν φαινόμενα κατάχρησης εξουσίας, άσκηση έμφυλης βίας και παρενοχλήσεων, έως και βιασμών. Ο αποκλεισμός της συμμετοχής των γυναικών στις διοικήσεις αθλητικών σωματείων, δυσκολεύει την επίλυση των ιδιαίτερων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες αθλήτριες, των έμφυλων διακρίσεων και ανισοτήτων που πλήττουν πρωτίστως τις ίδιες, αλλά και τον αθλητισμό στο σύνολό του, ενώ επαυξάνουν και συντηρούν φαινόμενα σεξουαλικής βίας, τα οποία τις περισσότερες φορές αποσιωπώνται.

Ποσόστωση φύλου στις εκλογές των ΟΤΑ

Όσον αφορά τις ποσοστώσεις, η κυβέρνηση της ΝΔ είχε πρόθεση να αλλάξει τον ψηφισμένο νόμο του ΣΥΡΙΖΑ, που προβλέπει ποσόστωση φύλου 40% στα ψηφοδέλτια των ΟΤΑ και να μειώσει το ποσοστό αυτό ξανά στο 33%, όμως μετά την κατακραυγή το πήρε πίσω. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι σε επόμενη ευκαιρία δεν θα το κάνει, αφού η πρόθεσή της είναι συγκεκριμένη.

Ποσόστωση φύλου σε εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρείες

Η ΝΔ θέσπισε με το Ν. 4706/2020 αρ.3, την εκπροσώπηση ανά φύλο σε ποσοστό που δεν υπολείπεται του είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) του συνόλου των μελών των διοικητικών συμβουλίων των εισηγμένων εταιρειών. Η Ευρωπαϊκή Οδηγία 2012/0299 όμως, προβλέπει ποσόστωση 40%, κάτι που η Υφυπουργός παραλείπει στις δημόσιες αναφορές της. Η αλήθεια είναι ότι σε σύνολο 164 εταιρειών εισηγμένων στο Ελληνικό Χρηματιστήριο, το ποσοστό των γυναικών στα ΔΣ των εταιρειών είναι πολύ μικρό, μόλις 11,3% ή αλλιώς μόνο ένα στα δέκα μέλη διοίκησης στις εισηγμένες είναι γυναίκες, όταν ο μέσος όρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι 25,3%, σύμφωνα με το Εθνικό Επιμελητηριακό Δίκτυο Ελληνίδων Γυναικών Επιχειρηματιών και αυτό χρειάζεται βελτίωση.

Κοινωνική Πολιτική

H απουσία ουσιαστικής κοινωνικής πολιτικής, η απόσυρση του Κράτους Πρόνοιας και η έλευση της πανδημίας επέτειναν το κοινωνικό αδιέξοδο, ενίσχυσαν τις ανισότητες, ενώ οι γυναίκες επιφορτίστηκαν περαιτέρω με πολλαπλές υποχρεώσεις φροντίδας και εργασίας λόγω κλειστών σχολείων, δομών για ηλικιωμένους κλπ. Παράλληλα, η κατάργηση ενίσχυσης των χαμηλότερων κοινωνικών στρωμάτων και των ευπαθών κοινωνικών ομάδων διεύρυνε τον κοινωνικό αποκλεισμό και τις ανισότητες, υπερχρέωσε νοικοκυριά, ενώ ενίσχυσε τις κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες σε βάρος των γυναικών μέσω των πολλαπλών υποχρεώσεων που κλήθηκαν να αναλάβουν, λόγω απουσίας διευκολυντικών δομών και μέτρων για τις εργαζόμενες μητέρες ή κλειστών δομών, λόγω πανδημίας.

Η απόσυρση του Κράτους Πρόνοιας και στήριξης των γυναικών διαφαίνεται ακόμη και από τα ημίμετρα τα οποία προώθησε η Κυβέρνηση, όπως αυτό του επιδόματος των 2.000 ευρώ για κάθε παιδί. Πράγματι, το επίδομα γέννησης θεσπίστηκε με τον Ν.4659/2020, ύψους δύο χιλιάδων (2.000) ευρώ, χορηγείται για κάθε παιδί που γεννιέται στην Ελλάδα από 1.1.2020. Ωστόσο το «για κάθε παιδί» δεν ισχύει για όλες τις οικογένειες, δεδομένου ότι τα φίλτρα αποκλεισμού που θέτει ο νόμος (πχ, χρόνος μόνιμης και νόμιμης παραμονής) είναι τέτοια που δεν θα το λάβουν όλοι. Η κατάργηση από την άλλη του κοινωνικού επιδόματος αλληλεγγύης, η οικονομική ενίσχυση των ασθενέστερων, η αναστολή της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής εκπαίδευσης σε πέντε μεγάλους δήμους της Ελλάδας – μεταξύ αυτών και του Δήμου Αθηναίων –η κατάργηση των σχολικών γευμάτων, η απουσία ενίσχυσης στις οικονομικά ασθενέστερες οικογένειες για την αγορά ηλεκτρικών φορητών υπολογιστών, παρά τις εξαγγελίες της κ. Κεραμέως ακόμη και τώρα, δεν έχουν δοθεί στους μαθητές και τις μαθήτριες, ενώ η χώρα τελεί σε καθεστώς λοκντάουν ήδη 1 χρόνο.

Παράλληλα, στο πλαίσιο του προγράμματος «Εναρμόνιση Οικογενειακής και Επαγγελματικής Ζωής», η Κυβέρνηση επέλεξε να ακολουθήσει και εδώ περιοριστική πολιτική μειώνοντας τους πόρους στα 97 εκατ. ευρώ για τη σχολική χρονιά 2020-2021, με συνέπεια να αποκλειστούν περί τα 65.000 παιδιά από τα ΚΔΑΠ και τα ΚΔΑΠ -μεΑ. Με αυτό τον τρόπο αποκλείστηκε το 50% των παιδιών, με σοβαρές συνέπειες στον οικογενειακό προγραμματισμό, καθώς οι γονείς πρέπει να βρουν άλλες δραστηριότητες για τα παιδιά τους όταν θα τελειώσουν την ημέρα τους στο σχολείο, ενώ αντίστοιχα επιβάρυνε την ήδη βεβαρημένη καθημερινότητα των γυναικών. Η δήλωση δε, της Υφυπουργού, κ Μιχαηλίδου, ότι το πρόγραμμα «έχει τον ίδιο προϋπολογισμό, αλλά είχαμε αλλαγές στις διανομές των voucher» και «είχαμε αύξηση στα κουπόνια για τα ΚΔΑΠ σε ό,τι αφορά θέσεις παιδιών με αναπηρία, τα οποία έχουν πενταπλάσιο κόστος σε σχέση με το κουπόνι για ένα παιδί με φυσιολογική ανάπτυξη» μόνο προσχηματική μπορεί να θεωρηθεί.
Το ίδιο ισχύει και για τις πολλά υποσχόμενες, ωστόσο αδιαμφισβήτητα αναγκαίες, άδειες πατρότητας. Το εν λόγω μέτρο έχει εξαγγελθεί αλλά ωστόσο το μέτρο αυτό, ακόμη δεν έχει προσδιοριστεί, όπως πχ, το ύψος της άδειας, ο τρόπος που θα καταβάλλεται, αν θα χρηματοδοτείται πλήρως ή όχι, πώς θα διασφαλιστεί το μέτρο και η τήρησή του στον ιδιωτικό τομέα κλπ.

Εκπαίδευση

Ειδικά στον χώρο της Εκπαίδευσης, η πολιτική της Ν.Δ ακολούθησε την πεπατημένη – κατάργηση αρχικά – επαναφορά και ιδιοποίηση στη συνέχεια των πολιτικών του ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι κατάργησε, και μάλιστα χωρίς καμία αιτιολογία, δράσεις και καινοτόμες εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες που η Κυβερνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε προωθήσει για την ένταξη της οπτικής του φύλου και της συμπεριληπτικής πολιτικής στο χώρο της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Κατάργησε την θεματική εβδομάδα, θεσμό άκρως πετυχημένο κατά γενική ομολογία, κατάργησε μαθητικούς διαγωνισμούς ενώ είχαν ήδη εγκριθεί από το ΙΕΠ, έθεσε σε αχρηστία εκπαιδευτικά εγχειρίδια προσανατολισμένα στις Αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ισότητας, της διαφορετικότητας και της συμπερίληψης. Κατάργησε μαθήματα κοινωνικών επιστημών και καλλιτεχνικά μαθήματα, προώθησε εγκυκλίους για την παρακολούθηση ημερίδων παραθρησκευτικών οργανώσεων, τις οποίες μετά την κατακραυγή, απέσυρε. Ακύρωσε εκπαιδευτικά προγράμματα συμπερίληψης ΛΟΑΤΚΙ μαθητών και μαθητριών, με την συνέργεια φορέων αρμόδιων για την εκπόνησή τους και ενώ το εκπαιδευτικό υλικό είχε την έγκριση του ΙΕΠ και είχε υπάρξει επιμόρφωση εκπαιδευτικών επ΄αυτού. Απέσυρε αρχικά το βραβευμένο πρόγραμμα σεξουαλικής εκπαίδευσης (Φρίξος) που εκπονούνταν από το 2015 στα σχολεία, το οποίο κι αυτό επανήλθε μετά τη σωρεία διαμαρτυριών και τώρα είναι αναρτημένο στο ΙΕΠ. Στην εν λόγω ιστοσελίδα ωστόσο, έχουν αναρτηθεί και εγχειρίδια, τα οποία αναπαράγουν ομοφοβικές απόψεις για την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ, γεγονός που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με Διεθνείς Συμβάσεις, με Ευρωπαϊκούς Θεσμούς, την ώρα μάλιστα που η ΕΕ προτείνει την επικράτειά της ως ασφαλή ζώνη για την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ και παράλληλα συντάσσει για πρώτη φορά τη στρατηγική για την ενσωμάτωση των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων (2020-2025) και προωθεί πολιτικές οριζόντιες και συμπεριληπτικές. Για τα εν λόγω εγχειρίδια η κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ ζήτησε την άμεση απόσυρσή τους.

Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά στην εισαγωγή της σεξουαλικής εκπαίδευσης που ήδη δρομολογούνταν απ΄την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και είχαν ήδη διαμορφωθεί και τα πρώτα εγχειρίδια με την οπτική του φύλου, η ΝΔ εξέφραζε την άρνησή της. Σήμερα, και ενώ το ζήτημα έχει ανακύψει και μονοπωλεί τον δημόσιο διάλογο, η εξαγγελία του Πρωθυπουργού για την ένταξη της σεξουαλικής εκπαίδευσης στην εκπαιδευτική διαδικασία μοιάζει αναγκαστικός μονόδρομος, όπως και μια σειρά άλλων μέτρων που αναγκάζεται να προωθήσει μπροστά στο μαζικό κίνημα των καταγγελιών για σεξουαλική βία. Βέβαια, η απλή εξαγγελία πόρρω απέχει από την εφαρμογή, μια και το πρόγραμμα δεν το ξέρουμε και ούτε το έχουμε δει ακόμη και έχει γίνει και σχετική ερώτηση κοινοβουλευτικού ελέγχου για το θέμα από την κοινοβουλευτική μας ομάδα.

Εργασία

ΟΙ έμφυλες αποτυπώσεις στην εργασία, οι άνισες αμοιβές, το ψηφιακό χάσμα σε βάρος των γυναικών, ο έμφυλος καταμερισμός εργασίας και ρόλων, το ασφαλιστικό σύστημα που προώθησε η ΝΔ, το ασύδοτο εργοδοτικά τοπίο στην εργασία και την τηλεργασία, η σεξουαλική παρενόχληση σε χώρους εργασίας, η απουσία ρυθμιστικών κανόνων, η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η κατάργηση ελεγκτικών μηχανισμών και η εργοδοτική αυθαιρεσία συνιστούν μερικά από τα χαρακτηριστικά των εργασιακών συνθηκών που επηρεάζουν ιδιαίτερα τις γυναίκες.

Πριν από την πανδημία, μία στις τρεις (33%) γυναίκες αναγκάστηκε να σταματήσει τη δουλειά της για τουλάχιστον έξι μήνες για να φροντίσει παιδί, έναντι λιγότερο του 1% των αντρών, το 40% (έναντι 17% των αντρών) υποχρεώθηκε να προχωρήσει σε αλλαγές στην εργασιακή του ζωή γι` αυτόν τον λόγο και το 18% (έναντι 3% των αντρών) οδηγήθηκε στη μείωση των ωρών εργασίας ως λύση. Στην Ελλάδα, το 15,7% των γυναικών έχει ζητήσει άδεια τουλάχιστον ενός μήνα για να φροντίσει άρρωστα μέλη της οικογένειας έναντι 9% των αντρών. Και το 14,3% των γυναικών επέλεξε μειωμένο ωράριο για τον ίδιο λόγο. Η κρίση του κορονοϊού, αυξάνοντας την επισφάλεια, την ανεργία, τις δυσκολίες για την επιστροφή των γυναικών στη δουλειά απειλεί να αυξήσει τη φτώχεια τους και τον κοινωνικό αποκλεισμό τους. Πριν από την πανδημία η φτώχεια έπληττε έναν στους τέσσερις Ευρωπαίους, ενώ στην Ελλάδα περισσότερους από έναν στους τρεις πολίτες. Αλλά από τους φτωχούς της Ε.Ε. το 23,3% (59,9 εκατομμύρια) είναι γυναίκες και το 21,6% (53,1 εκατομμύρια) άντρες. Η κατάσταση είναι ακόμα πιο δυσοίωνη για τους μόνους γονείς, εκ των οποίων το 85% είναι μόνες μητέρες με παιδιά: το 48% των γυναικών και το 32% των αντρών που μεγαλώνουν μόνες/οι τα παιδιά τους απειλούνται με φτώχεια. Αυτό το έμφυλο χάσμα είναι ακόμα μεγαλύτερο στην Ελλάδα όπου το 75% των γυναικών ασχολείται με μη αμειβόμενη οικιακή φροντίδα καθημερινά, έναντι μόλις 16,11% των αντρών, ενώ οι Ελληνίδες αφιερώνουν σχεδόν διπλάσιο χρόνο καθημερινά από τους Έλληνες στη φροντίδα της οικογένειας: 4,1 ώρες οι γυναίκες, 2,1 ώρες οι άνδρες.

Αν και η ΝΔ θεωρητικά δίνει βαρύτητα στην εργασία και κυρίως στην γυναικεία επιχειρηματικότητα, ως βασικό στοιχείο αντιμετώπισης της έμφυλης βίας και της οικονομικής χειραφέτησης των γυναικών, εντούτοις δεν ελήφθη κανένα μέτρο για την προστασία των μικρομεσαίων και μικρών επιχειρήσεων, τις οποίες πλειοψηφικά κατέχουν γυναίκες, ενώ η πανδημία έπληξε πρωτίστως τις γυναίκες λόγω των κλειστών σχολείων, της τηλεκπαίδευσης των παιδιών τους, της φροντίδας των ηλικιωμένων κλπ. Παράλληλα, επλήγησαν πολύ περισσότερο οι τομείς στους οποίους κατά κόρον απασχολούνται γυναίκες ή αντιστοίχως γυναίκες διέθεταν επιχειρήσεις, πχ τουρισμός, εστίαση, εμπόριο κλπ. Η αδήλωτη εργασία, οι απλήρωτες υπερωρίες, το καθεστώς της ημιαπασχόλησης, αυτοαπασχόλησης και όλων των προαναφερθέντων, επιτείνουν την αδιαφάνεια, εντείνουν το μισθολογικό και κατ’ επέκταση συνταξιοδοτικό χάσμα σε βάρος των γυναικών, διαιωνίζοντας την φτώχεια, τις ήδη υφιστάμενες άνισες σχέσεις και το καθεστώς εκμετάλλευσης σε βάρος των γυναικών. Επιπλέον, παγιώνεται η αυθαιρεσία των προσώπων που κατέχουν θέσεις εξουσίας, ενισχύεται η στερεοτυπική παραγωγή έμφυλων ρόλων και νομιμοποιούνται παραβιαστικές συμπεριφορές κατά της γενετήσιας ελευθερίας των γυναικών, νομιμοποιούνται εν τέλει όλες οι εκδοχές της έμφυλης βίας, όπως διαπιστώνεται στην τρέχουσα συγκυρία με την πληθώρα καταγγελιών που έρχονται στο φως της δημοσιότητας.

Προϋπολογισμός- Ταμείο Ανάκαμψης

Ο προϋπολογισμός της Κυβέρνησης για το 2021 δεν έχει κανέναν απολύτως έμφυλο προσανατολισμό και φυσικά δεν υπάρχει σε αυτόν το gendermainstreaming (ένταξη της διάστασης του φύλου σε όλες τις πολιτικές), αλλά ούτε το genderbudgeting ανά Υπουργείο (αποτύπωση της διάστασης του φύλου κατά την κατάρτιση των προϋπολογισμών κάθε υπουργείου), όπως προβλέπει ο νόμος 4604/19 (Νόμος για την Ουσιαστική Ισότητα των Φύλων). Και ενώ διαμορφώνεται ως προϋπολογισμός κρίσης, δεν αναγνωρίζει στο ελάχιστο την ανάγκη στήριξης των γυναικών – και όχι μόνο – μέσω της ενίσχυσης απασχόλησης και της δέσμης συγκεκριμένων μέτρων προς την κατεύθυνση αυτή.
Οι πολιτικές για την ισότητα των φύλων αποτυπώνονται σε 10 σειρές (σελ.127 αιτιολογικής έκθεσης) και συνοψίζονται στην θέσπιση της άδειας πατρότητας, στο επίδομα των 2000€ ως κίνητρο για την υπογεννητικότητα και στη λειτουργία των Συμβουλευτικών Κέντρων για την αντιμετώπιση της έμφυλης βίας. Πολιτικές δηλαδή κατακερματισμένες, χωρίς κανένα απολύτως σχεδιασμό για την πραγματική και ουσιαστική στήριξη των γυναικών, που και το βάρος στην αντιμετώπιση της πανδημίας σήκωσαν και επλήγησαν πολλαπλά από αυτήν. Η ελάχιστη έως ανύπαρκτη αναφορά για την οριζόντια διάχυση της οπτικής του φύλου και την σημασία της ισότητας στην ενδυνάμωση των κοινωνιών αποτυπώνεται και στο σχέδιο Πισσαρίδη και αντίστοιχα και στην πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης για το Ταμείο Ανάκαμψης. Η ελληνική πρόταση δεν λαμβάνει υπόψη της ότι για την οικονομική μεγέθυνση δεν αρκούν μόνο η πράσινη και έξυπνη ανάπτυξη, αλλά αναπόσπαστο κομμάτι αυτών αποτελεί και η κοινωνική συνοχή, για την οποία καθοριστικό ρόλο παίζουν τα μέτρα ισότητας (smart, sustainableandinclusivegrowth).

Δεδομένου ότι:
– Οι πολιτικές ισότητας των φύλων αποτελούν εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση για την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη
– Η ισότητα των φύλων αποτελεί στρατηγικό στόχο σε ευρωπαϊκό επίπεδο και οφείλει να αποτελέσει και σε εθνικό επίπεδο
– Η δημοκρατία χωρίς ισότητα των φύλων δεν μπορεί να υπάρξει
– Η ισότητα ευνοεί όλο το φάσμα της οικονομικής κοινωνικής πολιτικής και προσωπικής ζωής των ατόμων και αποτελεί δομικό στοιχείο κοινωνικής συνοχής και απρόσκοπτης ανάπτυξης όλων ανεξαιρέτως και

Με δεδομένο ότι, σύμφωνα με τον Στόχο 5 για την Ισότητα των Φύλων (Ατζέντα 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη/ ΟΗΕ) μεταξύ των επιδιώξεων συγκαταλέγονται:
• Ο τερματισμός κάθε μορφής διακρίσεων κατά των γυναικών και κοριτσιών, οπουδήποτε (5.1.)
• Η εξάλειψη όλων των μορφών βίας κατά όλων των γυναικών και κοριτσιών, τόσο στην ιδιωτική όσο και στη δημόσια ζωή, συμπεριλαμβανομένης της εμπορίας ανθρώπων καθώς και της σεξουαλικής και κάθε άλλου είδους εκμετάλλευσης (5.2.)
• Η αναγνώριση και εκτίμηση της μη αμειβόμενης φροντίδας και οικιακής εργασίας, μέσω της παροχής δημόσιων υπηρεσιών, υποδομών και πολιτικών κοινωνικής προστασίας, και της προαγωγής της κοινής ευθύνης μέσα σε ένα νοικοκυριό και στην οικογένεια, ανάλογα με τις εκάστοτε εθνικές ιδιαιτερότητες (5.4.)
• Η διασφάλιση της πλήρους και αποτελεσματικής συμμετοχής καθώς και των ισότιμων ευκαιριών ανάληψης ηγετικού ρόλου των γυναικών σε όλα τα επίπεδα λήψης αποφάσεων στην πολιτική, οικονομική και δημόσια ζωή (5.5.)
• Η διασφάλιση της καθολικής πρόσβασης στη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία καθώς και διασφάλιση των αναπαραγωγικών δικαιωμάτων (5.6.)
• Η ενίσχυση της χρήσης της τεχνολογίας γενικής εφαρμογής, και ιδίως της τεχνολογίας της πληροφορίας και των επικοινωνιών, προωθώντας έτσι την ενδυνάμωση των γυναικών (5.β.)
• Η υιοθέτηση και ενίσχυση ορθών πολιτικών και εφαρμόσιμων νομοθεσιών που αποβλέπουν στην προώθηση της ισότητας των φύλων και τη χειραφέτηση των γυναικών και των κοριτσιών σε όλα τα επίπεδα (5.γ.)
Με δεδομένο ότι, σύμφωνα με τη Στρατηγική της ΕΕ για την ισότητα των φύλων 2020-2025,1η οποία στηρίζεται στη διττή προσέγγιση της συνεκτίμησης της διάστασης του φύλου σε συνδυασμό με στοχευμένες δράσεις, και στην διατομεακότητα ως οριζόντια αρχή για την εφαρμογή της Στρατηγικής, κύριοι στόχοι της οποίας είναι:
• ο τερματισμός της έμφυλης βίας
• η αμφισβήτηση των έμφυλων στερεοτύπων
• η γεφύρωση του χάσματος μεταξύ των φύλων στην αγορά εργασίας
• η επίτευξη ίσης συμμετοχής σε διάφορους τομείς της οικονομίας
• η αντιμετώπιση του μισθολογικού και του συνταξιοδοτικού χάσματος μεταξύ των φύλων
• η γεφύρωση του χάσματος μεταξύ των φύλων όσον αφορά τη φροντίδα και
• η επίτευξη ισόρροπης εκπροσώπησης των φύλων στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων και στην πολιτική.

Επερωτώνται οι Υπουργοί:

1. Πώς και με ποιους τρόπους προτίθεται η Κυβέρνηση να αναβαθμίσει την λειτουργία της ΓΓΙΦ και του ΚΕΘΙ ώστε να συνεχίσουν την εφαρμογή οριζόντιων πολιτικών ισότητας των φύλων, να διατηρήσουν τον αυτόνομο και διακριτό τους ρόλο έναντι των υπολοίπων αρμοδιοτήτων, δεδομένου ότι, αφενός αυξήθηκαν οι αρμοδιότητες ως προς τον σχεδιασμό πολιτικών, αφετέρου διαπιστώνεται ανεπάρκεια ανθρώπινου δυναμικού και οικονομικών πόρων σε αυτές τις υπηρεσίες;

2. Πόσα στελέχη απασχολούνται πραγματικά αυτή τη στιγμή στην Γενική Γραμματεία Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής; Θεωρείτε ότι επαρκούν σε σχέση με την διεύρυνση των αρμοδιοτήτων και των νέων πεδίων πολιτικής, που ενσωματώθηκαν στον Οργανισμό; Με ποιο ανθρώπινο δυναμικό και αντίστοιχα με τι προϋπολογισμό θα αναλάβει τις επιπλέον αρμοδιότητες η ΓΓΙΦ, πώς και πότε; Πόσοι αντίστοιχα μετακλητοί υπάλληλοι στελεχώνουν το Γραφείο της Υφυπουργού αρμόδιας για την Οικογενειακή και Δημογραφική Πολιτική και πόσοι το Γραφείο της ΓΓ της ΓΓΔΟΠΙΦ;

3. Γιατί δεν έχει δοθεί, έως τώρα, στην δημοσιότητα το νέο Σχέδιο Δράσης για την ισότητα των φύλων; Πότε θα δημοσιοποιηθεί; Σε ποιους δομικούς άξονες κινείται η διαμόρφωση των πολιτικών σας για την ισότητα των φύλων; Ποια ήταν τα θέματα συζήτησης των δύο συνεδριάσεων του κατ΄ εφαρμογή του Ν. 4604/2019, νεοσυσταθέντος Εθνικού Συμβουλίου της Ισότητας των Φύλων; Θα προωθήσει η Υφυπουργός τα πρακτικά των συνεδριάσεων ώστε να λάβει γνώση κι η αντιπολίτευση επ΄ αυτών;

4. Με ποιο τρόπο σκοπεύετε να προωθήσετε την ενίσχυση των γυναικών σε θέσεις ευθύνης, όταν ακόμη και τις νομοθετημένες ποσοστώσεις για την συμμετοχή των γυναικών είτε τις καταργείτε, είτε τις μειώνετε;

5. Θα προωθήσετε ως Κυβέρνηση την συμμετοχή των γυναικών στο 40% στο ΔΣ των εισηγμένων εταιριών βάσει της Οδηγίας 2012/0299;

6. Το αρμόδιο Υφυπουργείο Εργασίας και η ΓΓ Δημογραφικής και Οικογενειακής πολιτικής θα συμμετέχουν ή συμμετείχαν ως συναρμόδιοι στη διαβούλευση για την αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου; Αν όχι γιατί, κι αν ναι, ποιες οι προτάσεις του Υπουργείου σας και της ΓΓ στην διάρκεια των συζητήσεων αναφορικά με την αναμόρφωση του;

8. Σε ποιες διαδικασίες έχετε έως τώρα προβεί για την επερχόμενη αξιολόγηση της χώρας από την Grevio για τους όρους εφαρμογής της Σύμβασης της Κων/πολης; Σε ποιες περαιτέρω ενέργειες προτίθεστε να προβείτε για την ουσιαστική εφαρμογή των όρων της Σύμβασης;

9. Θα εντάξετε το σύνολο του Δικτύου Δομών στον κρατικό Προϋπολογισμό μετά το πέρας της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης; Θα ενισχύσετε ποιοτικά και ποσοτικά την λειτουργία του; Σχεδιάζετε να ενσωματωθούν τα ΣΚ των δήμων στις κοινωνικές υπηρεσίες αυτών;

10. Με ποιους συγκεκριμένους ελεγκτικούς μηχανισμούς θα ελέγξετε την εφαρμογή της Σύμβασης 190, την οποία όπως δηλώνετε, θα φέρετε προς κύρωση στην Βουλή; Θα αναβαθμίσετε ξανά το ρόλο του ΣΕΠΕ, που η Κυβέρνησή σας απαξίωσε, προκειμένου να μπορεί να ανταποκριθεί στον πολύ σημαντικό ρόλο του ως ελεγκτικού μηχανισμού απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία και στην αντιμετώπιση φαινομένων παρενόχλησης; Ποια άλλα μέτρα θα εφαρμόσετε;

11. Σε ποιες δράσεις και πολιτικές έχετε προχωρήσει έως τώρα, για την προώθηση της ισότητας στην α/βμια και β/θμια εκπαίδευση; Πόσα προγράμματα και δράσεις για ζητήματα φύλου, ισότητας, έμφυλων ταυτοτήτων, κλπ εκπονούνται από εκπαιδευτικούς και σε πόσα σχολεία; Σε πόσα σχολεία εφαρμόζεται πιλοτικά η σεξουαλική εκπαίδευση, ποιοι εκπαιδευτικοί, με ποια κριτήρια και με ποιο τρόπο διδάσκουν την εν λόγω θεματική; Ποια είναι η επιστημονική ομάδα που συνέταξε το πιλοτικό πρόγραμμα σεξουαλικής εκπαίδευσης που αυτή τη στιγμή υλοποιείται, σύμφωνα με τις κυβερνητικές δηλώσεις, σε ορισμένες σχολικές μονάδες της χώρας; Πότε ανέλαβε αυτό το έργο η εν λόγω επιστημονική ομάδα; Είστε αποφασισμένοι να αποσύρετε τα αναχρονιστικά εγχειρίδια τα οποία βάλλουν εναντίον των δικαιωμάτων ΛΟΑΤΚΙ και των στόχων της σεξουαλικής εκπαίδευσης, βάσει διεθνών προτύπων και οργανισμών;

12. Ποια μέτρα στήριξης των γυναικών στην εργασία θα λάβετε ως Κυβέρνηση έναντι της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, της τηλεργασίας, της σεξιστικής βίας, της ημιαπασχόλησης, της μισθολογικής διαφάνειας και των διακρίσεων σε βάρος των γυναικών και της ενίσχυσης της γυναικείας επιχειρηματικότητας;

13. Ποιες πολιτικές θα προωθήσετε για τα άτομα και τις οικογένειες ΛΟΑΤΚΙ, βάσει και του Στρατηγικού Σχεδίου Δράσης της ΕΕ για το 2020-25; Θα αποδεχτείτε την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για θέσπιση και κατοχύρωση του πολιτικού γάμου για όλους/ες/α; Η Ευρωπαϊκή στρατηγική για την ένταξη των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων αναφέρεται και στην προστασία των οικογενειών “ουράνιο τόξο”. Προτίθεστε να αναγνωρίσετε τις νέες μορφές γονεϊκότητας, όπως π.χ, τις οικογένειες ομόφυλων ζευγαριών και να τις κατοχυρώσετε νομοθετικά και ισότιμα έναντι των υπολοίπων μορφών οικογενειών; Κι αν ναι, προτίθεστε να προβείτε σε αλλαγές και στο επικείμενο νομοσχέδιο για την αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου, στις ρυθμίσεις αναδοχής, τεκνοθεσίας και γονεϊκότητας;

14. Το πρόγραμμα “Νταντάδες της γειτονιάς” το οποίο με βάση τις δηλώσεις της Υφυπουργού, επρόκειτο και για προεκλογική δέσμευση της κυβέρνησης, σε ποια φάση βρίσκεται; Πότε θα αρχίσει να υλοποιείται, ποιοι Δήμοι και με ποια κριτήρια θα επιλεγούν ή έχουν ήδη επιλεγεί; Επιπλέον, ποιος ή ποιοι φορείς θα πιστοποιούν την καταλληλότητα και την επάρκεια των ενδιαφερομένων για συμμετοχή στο εν λόγω πρόγραμμα ως φροντιστές και φροντίστριες βρεφών και παιδιών; Για ποιο λόγο δεν προωθείται η δημόσια και επιστημονικά οργανωμένη κοινωνική δομή της προσχολικής φροντίδας και αγωγής ως σύγχρονη απάντηση στην ανάγκη φύλαξης και εκπαίδευσης των παιδιών και των βρεφών;

15. Προτίθεστε να στηρίξετε αντίστοιχα και την δημιουργία νέων δημόσιων βρεφονηπιακών δομών και της υποχρεωτικής δίχρονης προσχολικής εκπαίδευσης, την οποία έχετε αναστείλει σε πέντε δήμους μεταξύ αυτών και τον Δήμο Αθήνας;

16. Πώς προτίθεστε να ενισχύσετε τη λειτουργία των τμημάτων ενδοοικογενειακής βίας στην Ελληνική Αστυνομία;

17. Έχετε σκοπό να εντάξετε την οπτική του φύλου στην πρότασή σας για το Ταμείο Ανάκαμψης;

18. Πότε θα αρχίσει να εφαρμόζεται το genderbudgeting και το gendermainstreaming από όλα τα Υπουργεία, βάσει του νόμου 4604/19; Υπάρχει στον σχεδιασμό σας η εφαρμογή του στον προϋπολογισμό του 2022;

Οι επερωτώντες Βουλευτές:
Αγαθοπούλου Ειρήνη – Ελένη, Τσακαλώτος Ευκλείδης, Ξενογιαννακοπούλου Μαριλίζα, Φωτίου Θεανώ, Τζούφη Μερόπη, Καφαντάρη Χαρούλα (Χαρά), Αναγνωστοπούλου Σία, Αβραμάκης Λευτέρης, Αραχωβίτης Σταύρος, Αυγέρη Δώρα, Αυλωνίτης Αλέξανδρος – Χρήστος, Βαρδάκης Σωκράτης, Βασιλικός Βασίλης, Βερναρδάκης Χριστόφορος, Βέττα Καλλιόπη, Γιαννούλης Χρήστος, Γκαρά Αναστασία, Γκιόλας Ιωάννης, Δρίτσας Θεόδωρος, Ζαχαριάδης Κωνσταντίνος, Ηγουμενίδης Νικόλαος, Θραψανιώτης Μανόλης, Καρασαρλίδου Φρόσω, Κόκκαλης Βασίλης, Κουρουμπλής Παναγιώτης, Λάππας Σπύρος, Μάλαμα Κυριακή, Μαμουλάκης Χαράλαμπος, Μάρκου Κώστας, Μεϊκόπουλος Αλέξανδρος, Μιχαηλίδης Ανδρέας, Μπαλάφας Γιάννης, Μπάρκας Κωνσταντίνος, Μωραΐτης Θάνος, Νοτοπούλου Αικατερίνη, Ξανθόπουλος Θεόφιλος, Ξανθός Ανδρέας, Παπαδόπουλος Σάκης, Παπαηλιού Γιώργος, Παπανάτσιου Αικατερίνη, Πέρκα Θεοπίστη, Πούλου Παναγιού, Ραγκούσης Ιωάννης, Σκουρλέτης Παναγιώτης (Πάνος), Σκουρολιάκος Παναγιώτης (Πάνος), Σκούφα Μπέττυ, Συρμαλένιος Νικόλαος, Τελιγιορίδου Ολυμπία, Τριανταφυλλίδης Αλέξανδρος, Τσίπρας Γιώργος, Φάμελλος Σωκράτης, Φίλης Νικόλαος, Χαρίτσης Αλέξης, Χατζηγιαννάκης Μιλτιάδης (Μίλτος), Χρηστίδου Ραλλία, Ψυχογιός Γιώργος.

1 https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/HTML/?uri=CELEX:52020DC0152&from=EL

Επιστολή Κουντουρά – Παπαδημούλη στην Επίτροπο Ισότητας της Ε.Ε.:
Το Ν/Σ της κυβέρνησης για το οικογενειακό δίκαιο παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα

Επιστολή στην Επίτροπο Ισότητας της ΕΕ Έλενα Ντάλι έστειλαν η Ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ Έλενα Κουντουρά, εισηγήτρια της Έκθεσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τον «Αντίκτυπο της Ενδοοικογενειακής Βίας στις Γυναίκες και τα Παιδιά και τα Δικαιώματα Επιμέλειας» και ο επικεφαλής της Ευρωομάδας, Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αρμόδιος για την Ισότητα των Φύλων και τη Διαφορετικότητα, Δημήτρης Παπαδημούλης. Ζητούν την παρέμβασή της Επιτρόπου για τις προωθούμενες από την ελληνική κυβέρνηση αλλαγές στο Οικογενειακό Δίκαιο που παραβιάζουν το Διεθνές Δίκαιο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και σειρά διεθνών συμβάσεων.
Το κείμενο της επιστολής (ΠΗΓΗ: Real.gr):

«Βρυξέλλες, 16 Απριλίου 2021
Αγαπητή Επίτροπε Ντάλι,

Θα θέλαμε να επισημάνουμε την έντονη ανησυχία μας σχετικά με την πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης να θέσει σε δημόσια διαβούλευση το νομοσχέδιο με τίτλο «Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου», το οποίο περιλαμβάνει διατάξεις που παραβιάζουν τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης και το Διεθνές Δίκαιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης αλλάζει και αλλοιώνει τον παιδοκεντρικό χαρακτήρα του Ελληνικού Οικογενειακού Δικαίου, καθώς στο προτεινόμενο νέο άρθρο 1511 του Ελληνικού Αστικού Κώδικα (άρθρο 5 του παρόντος νομοσχεδίου), αντί να αναφέρεται στο παιδί και το συμφέρον του, αναφέρεται σχεδόν αποκλειστικά στους γονείς, τις προσδοκίες τους, τις επιθυμίες και τις σχέσεις τους, οι οποίες, στην πραγματικότητα, αποτελούν κριτήριο και καθοδηγητική αρχή που οι Έλληνες δικαστές πρέπει να ακολουθήσουν και να λάβουν υπόψη, ως το υποτιθέμενο «συμφέρον του παιδιού».

Το νομοσχέδιο αγνοεί ότι «το συμφέρον του παιδιού» δεν είναι μια αόριστη ή γενική έννοια, αλλά, αντίθετα, είναι συγκεκριμένη για κάθε παιδί, που ανατρέφεται από συγκεκριμένους γονείς με συγκεκριμένους χαρακτήρες και συγκεκριμένες προσωπικότητες. Υπό αυτήν την έννοια, ο νόμος πρέπει να παρέχει στο Δικαστήριο την ευκαιρία να επιλέξει την καταλληλότερη διευθέτηση γονικής μέριμνας, συγκεκριμένα για κάθε παιδί σε κάθε υπόθεση. Αυτό υπαγορεύεται επίσης ξεκάθαρα από το άρθρο 1 παράγραφος 2 της οδηγίας 2012/29/ΕΕ (που έχει μεταφερθεί στην ελληνική νομοθεσία με τον νόμο 4478/2017) για την προστασία κάθε παιδιού-θύματος, καθώς και από διάφορα άρθρα της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού.

Ωστόσο, πολλές από τις προτεινόμενες διατάξεις δεν υπηρετούν το πραγματικό συμφέρον του κάθε παιδιού ξεχωριστά, αλλά τα συμφέροντα συγκεκριμένων κατηγοριών γονέων.

Το παιδί προσεγγίζεται, στην πλειονότητα των άρθρων του νομοσχεδίου, ως παθητικός αποδέκτης της άσκησης των γονικών δικαιωμάτων και όχι ως πραγματικός κάτοχος του δικαιώματος, ενώ είναι προφανές ότι, σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας, τα συμφέροντα και τα δικαιώματα των θυμάτων συγκρούονται με την αξίωση του δράστη για τα γονικά του δικαιώματα και τελικά παραβιάζονται.

Το νομοσχέδιο εισάγει μια πληθώρα εξωδικαστικών διαδικασιών πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το δικαστήριο, όμως η γνώμη του παιδιού προβλέπεται να ζητηθεί μόνο εάν η υπόθεση φτάσει στο δικαστήριο και, ακόμη και σε αυτήν την περίπτωση, υπαγορεύεται να ληφθεί υπόψη μόνο «… εάν η γνώμη του παιδιού κρίνεται από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής».

Η προσθήκη αυτή, εκτός από προσβλητική τόσο για τα παιδιά όσο και για τους δικαστές, είναι αντίθετη στην αρχή της ισότητας και στη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, επειδή χωρίζει τα παιδιά σε δύο κατηγορίες: σ’ αυτά που δικαιούνται ακρόαση απ’ τον Δικαστή και σ’ εκείνα που αποκλείονται.

Το Υπουργείο Δικαιοσύνης, αντί να θέσει σε δημόσια διαβούλευση το Σχέδιο της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής – την οποία είχε διορίσει και αποτελείτο από έγκριτους καθηγητές, δικηγόρους και εμπειρογνώμονες, προτείνοντας προοδευτικές τροποποιήσεις που δεν αλλοίωναν τον χαρακτήρα και τη φυσιογνωμία του Ελληνικού Οικογενειακού Δικαίου και διατηρώντας και προστατεύοντας το συμφέρον του παιδιού-, αποφάσισε να το αντικαταστήσει με ένα κείμενο που είναι νομικά προβληματικό και άγνωστης προέλευσης, και το οποίο αγνοεί ή διαστρεβλώνει τις προτεινόμενες ρυθμίσεις της εν λόγω Επιτροπής.

Οι τροποποιήσεις που θα επιφέρει στον Ελληνικό Αστικό Κώδικα, εάν εγκριθεί το νομοσχέδιο, θα είναι αντίθετες προς το πνεύμα και το γράμμα της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης. Παρόλο που η Ελλάδα έχει κυρώσει τη Σύμβαση εδώ και τρία χρόνια, δεν έχει κατορθώσει να εφαρμόσει τις περισσότερες από τις διατάξεις της στην πράξη.

Επιπλέον, αντί να στοχεύει να ενσωματώσει τις διατάξεις της Σύμβασης στο νόμο, τουλάχιστον τα Άρθρα 26, 31, 45, 48 και 56 της Σύμβασης, ή να επιδιώξει να διορθώσει τις υπάρχουσες παραβιάσεις, συμπεριλαμβανομένων των διατάξεων του Νόμου 4640/2019 που παραβιάζουν το Άρθρο 48, παράγραφο 1 της Σύμβασης, ώστε να ενισχύσει την προστασία των θυμάτων, η πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης θα εκθέσει τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας (μητέρες και παιδιά) σε μεγαλύτερο κίνδυνο από αυτόν στον οποίο ήδη βρίσκονται και θα παρεμποδίσει σε μεγάλο βαθμό την πρόσβασή τους στην Δικαιοσύνη, και επομένως τη δυνατότητά τους να προστατευτούν απ’ την ενδοοικογενειακή βία.

Ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προετοιμάζει επί του παρόντος μια πρωτοβουλία για την καταπολέμηση της έμφυλης βίας, και της ενδοοικογενειακής βίας ειδικότερα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επεξεργάζεται μια έκθεση πρωτοβουλίας σχετικά με τον αντίκτυπο της ενδοσυντροφικής βίας και των δικαιωμάτων επιμέλειας στις γυναίκες και τα παιδιά, από κοινού από την Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα Δικαιώματα της Γυναίκας και την Ισότητα των Φύλων (FEMM) και την Επιτροπή Νομικών Θεμάτων (JURI).

Το κοινό σχέδιο έκθεσης περιλαμβάνει συγκεκριμένες προτάσεις και συστάσεις για τα αναγκαία μέτρα, ώστε να διασφαλιστεί ότι η άσκηση οποιωνδήποτε δικαιωμάτων επίσκεψης ή επιμέλειας δεν θέτει σε κίνδυνο τα δικαιώματα και την ασφάλεια του θύματος ή των παιδιών.

Δυστυχώς, η ενδοσυντροφική βία δεν λαμβάνει την απαραίτητη προσοχή από τα δικαστικά συστήματα και τις αρχές των κρατών μελών της ΕΕ σε υποθέσεις που αφορούν δικαιώματα επιμέλειας. Στην πραγματικότητα, μόνο μια μειονότητα των κρατών μελών της ΕΕ έχει συγκεκριμένες νομοθετικές διατάξεις που θεωρούν τη βίαιη συμπεριφορά ενός γονέα ως καθοριστικό παράγοντα στη λήψη αποφάσεων για θέματα γονικής μέριμνας.

Σε αυτό το πνεύμα, είναι ανησυχητικό το γεγονός ότι το νομοσχέδιο απαιτεί αμετάκλητη καταδίκη για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, όταν μάλιστα είναι γνωστό ότι μπορεί να χρειαστούν περισσότερα από οκτώ χρόνια για να καταδικαστεί ένας δράστης, και ακόμη περισσότερο, όταν αυτή η απόφαση δεν οδηγεί απαραίτητα στη διακοπή της επαφής παιδιού-δράστη, αλλά μπορεί απλά να οδηγήσει σε «περιορισμό της επικοινωνίας».

Πρόκειται για μια επικίνδυνη διάταξη που πρέπει να απορριφθεί καθώς επιτρέπει στον κακοποιητικό γονέα να συνεχίσει την κακοποιητική του δραστηριότητα εναντίον του/της πρώην συντρόφου ή του παιδιού του/της, στη βάση αποκλειστικά της αξίωσής του/της για «φροντίδα» ή «επικοινωνία» με το παιδί.

Είναι εξαιρετικά σημαντικό να εφαρμόζονται αποτελεσματικά μέτρα νομικής προστασίας για τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας καθ ‘όλη τη διάρκεια των δικαστικών διαδικασιών, ειδικά σε κράτη μέλη όπως η Ελλάδα, όπου τα Άρθρα 51-53 της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης και τα Άρθρα 19, 20 και 22-24 της Οδηγίας 2012/29/ΕΕ εξακολουθούν να είναι ανενεργά.

Είναι επομένως απαράδεκτο τα υφιστάμενα μέτρα προστασίας να περιορίζονται από την άσκηση των γονικών δικαιωμάτων ή από το λεγόμενο σύνδρομο γονικής αποξένωσης ή από παρόμοιες έννοιες και όρους στα οποία γίνεται επίκληση για την άρνηση της επιμέλειας του παιδιού στη μητέρα και την παραχώρησή της σε έναν πατέρα που κατηγορείται για ενδοοικογενειακή βία, με τρόπο που αγνοεί εντελώς τους πιθανούς κινδύνους για το κακοποιημένο παιδί και γονέα.

Τα δικαιώματα ή οι αξιώσεις των δραστών ή των φερόμενων δραστών κατά τη διάρκεια και μετά από δικαστικές διαδικασίες, συμπεριλαμβανομένης της περιουσίας, της ιδιωτικής ζωής, της επιμέλειας των παιδιών, της πρόσβασης, της επαφής και της επίσκεψης, θα πρέπει να καθορίζονται με βάση τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών και των παιδιών στη ζωή και τη σωματική, σεξουαλική και ψυχολογική ακεραιότητα, και να διέπονται από την αρχή του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού.

Τέλος, το νομοσχέδιο έχει επικριθεί έντονα τόσο για τη νομική του ποιότητα όσο και για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ άλλων, από την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων Ελλάδος, από επιστημονικούς φορείς όπως η Εταιρεία Οικογενειακού Δικαίου, η Παιδοψυχιατρική Εταιρεία Ελλάδας, από έγκριτους καθηγητές Νομικών Σχολών με επιστημονικό αντικείμενο το Οικογενειακό Δίκαιο, από φορείς Δικηγόρων, Κοινωνικών Λειτουργών και Ψυχολόγων, ενώ απορρίπτεται απ’ όλες τις γυναικείες οργανώσεις καθώς και από τις ΜΚΟ που υποστηρίζουν κακοποιημένες γυναίκες στην Ελλάδα.

Με βάση τα ανωτέρω και με την πεποίθηση ότι το νομοσχέδιο κινείται στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν την Έκθεσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σας καλούμε να πάρετε ξεκάθαρη θέση εάν αυτή η νομοθετική πρωτοβουλία συνάδει με τις θεμελιώδεις αρχές και αξίες της ΕΕ, τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης και το Διεθνές Δίκαιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Με εκτίμηση,
Έλενα Κουντουρά
Δημήτρης Παπαδημούλης»

Παρατηρήσεις της ΕΕΔΑ στο Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης:
«Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου»

(15 Απριλίου 2021 | Το κείμενο υιοθετήθηκε από την Ολομέλεια της ΕΕΔΑ στις 31.3.2021)

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ¹

Η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ), ως το ανεξάρτητο συμβουλευτικό όργανο της Πολιτείας και ο Εθνικός Θεσμός για την προστασία και την προώθηση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην Ελλάδα (ΕΘΑΔ) είναι, σύμφωνα με τον ιδρυτικό της νόμο, το κατ’ εξοχήν αρμόδιο όργανο για την παροχή γνωμοδοτήσεων επί προωθούμενων μεταρρυθμίσεων εθνικής νομοθεσίας που άπτονται ζητημάτων προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή/και με αντίκτυπο σε αυτά.

Η ΕΕΔΑ καλωσορίζει το παρόν σχέδιο νόμου (στο εξής ΣχΝ), το οποίο, 40 περίπου έτη από την τελευταία μεταρρύθμιση του Οικογενειακού Δικαίου, επιχειρεί να ρυθμίσει τις σχέσεις γονέων-τέκνων μετά τη διακοπή της συμβίωσης των συζύγων/συμβίων, το διαζύγιο ή την ακύρωση του γάμου/συμβίωσης. Σκοπός του ΣχΝ είναι η ενίσχυση της ενεργούς παρουσίας και των δύο γονέων στην ανατροφή του παιδιού, ώστε να μην μεταβάλλονται ο ρόλος και η σχέση τους με το παιδί, όπως διευκρινίζεται στη σχετική Ανάλυση Συνεπειών Ρύθμισης.

Ταυτόχρονα, η ΕΕΔΑ, επισημαίνοντας τις ιδιαίτερες ανησυχίες τόσο των Μελών της όσο και των ενδιαφερόμενων φορέων των νομικών επαγγελματιών, της επιστημονικής κοινότητας και της κοινωνίας των πολιτών, οι οποίοι εντοπίζουν πρακτικά ζητήματα που ενδέχεται να ανακύψουν κατά την εφαρμογή του νόμου και τον κίνδυνο που ελλοχεύει να μην ικανοποιηθεί εν τέλει το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, θα ήθελε να επιστήσει την προσοχή της Πολιτείας στις επιμέρους επίμαχες διατάξεις του ΣχΝ.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ

Η ΕΕΔΑ, λαμβάνοντας υπόψη το συνεχώς αυξανόμενο ποσοστό διαζυγίων, αναγνωρίζοντας ότι στην πράξη, μετά τη διακοπή της συμβίωσης των γονέων, διαπιστώνεται συχνά αδυναμία η απροθυμία των πρώην συζύγων/συμβίων για συνεργασία στη άσκηση της επιμέλειας των παιδιών τους και θεωρώντας ότι πρωταρχικός σκοπός του νομοθέτη είναι η ρύθμιση αυτών ιδίως των περιπτώσεων, επισημαίνει την ανάγκη προστασίας του βέλτιστου πραγματικού συμφέροντος των παιδιών με έμφαση στην προαγωγή μιας λειτουργικής επικοινωνίας με τους γονείς τους. Για την επίτευξη του σκοπού αυτού είναι αναγκαίο, σύμφωνα με το αρίθμ. 12 Γενικό Σχόλιο της Επιτροπής των ΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού (Δικαίωμα του παιδιού να ακούγεται), να δοθεί η δέουσα προσοχή στην εξατομικευμένη προσέγγιση για την αξιολόγηση του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού, για τον προσδιορισμό του οποίου πρέπει, σύμφωνα με το αρίθμ. 14 Γενικό Σχόλιο της Επιτροπής των ΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού (Δικαίωμα του παιδιού να θεωρείται το βέλτιστο συμφέρον του ως πρωταρχικός παράγοντας), να λαμβάνονται υπόψη η γνώμη του παιδιού, η ταυτότητά του, η διατήρηση των προσωπικών σχέσεων με τους γονείς, η ασφάλεια, η υγεία και η εκπαίδευσή του παράλληλα με τη διασφάλιση των διαδικαστικών εγγυήσεων και την ορθή εφαρμογή των δικαιωμάτων του. Στο πλαίσιο αυτό, η ΕΕΔΑ κρίνει ως απαραίτητες προϋποθέσεις την ενδυνάμωση του θεσμού της συμβουλευτικής γονέων από δημόσιες υπηρεσίες ψυχικής υγείας σε κάθε περίπτωση διαζυγίου, παράλληλα με την προηγούμενη αξιολόγηση των αναγκών του παιδιού, τη συνδρομή τόσο των γονέων όσο και των δικαστών από κατάλληλα στελεχωμένες δημόσιες υπηρεσίες παιδοψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών, καθώς και τη συστηματική επιμόρφωση δικαστικών λειτουργών που υπηρετούν σε τμήματα οικογενειακού δικαίου. Υπογραμμίζεται ότι η επίσπευση των διαδικασιών απονομής δικαιοσύνης στις οικογενειακές διαφορές συνιστά βασικό στοιχείο της αποτελεσματικής λειτουργίας του οικείου θεσμικού πλαισίου και εν γένει επιτακτική ανάγκη για την ουσιαστική διασφάλιση του πραγματικού συμφέροντος του παιδιού. Συναφώς, η ΕΕΔΑ θεωρεί ιδιαίτερα σημαντική τη νομοθετική πρόβλεψη της παρακολούθησης, σε προκαθορισμένα χρονικά διαστήματα, της εφαρμογής των αποφάσεων ανάθεσης επιμέλειας και του ελέγχου των αποτελεσμάτων τους, όπως επίσης και της αναθεώρησης των αποφάσεων, όποτε προκύπτει ανάγκη.

Τέλος, η ΕΕΔΑ αναγνωρίζοντας το ευρύ πλέον φάσμα οικογενειακών μοντέλων, επισημαίνει την ανάγκη διεύρυνσης του στενού ορισμού της οικογένειας με τη συμπερίληψη των βιοτικών σχέσεων των ΛΟΑΤΚΙ+ οικογενειών και της αναθεώρησης της έννοιας του γάμου και των προσώπων που συμβάλλονται σε αυτόν με την παράλληλη λήψη των κατάλληλων εφαρμοστικών μέτρων σε ευθυγράμμιση και με την Ευρωπαϊκή Στρατηγική για την ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ 2020-2025, ώστε τα παιδιά που διαβιούν στις οικογένειες «ουράνιο τόξο» να απολαμβάνουν του δικαιώματος της ίσης μεταχείρισης και του σεβασμού της οικογενειακής τους ζωής.

ΕΠΙ ΤΩΝ ΕΠΙ ΜΕΡΟΥΣ ΑΡΘΡΩΝ

Άρθρο 1: Σκοπός σε συνδυασμό με Άρθρο 5: Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ

Το συμφέρον του τέκνου προϋποθέτει, σύμφωνα με τον σκοπό του παρόντος ΣχΝ, την παρουσία και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ευθύνης τους έναντι αυτού. Ωστόσο, τα βασικά κριτήρια που επιλέγει ο νομοθέτης στην προτεινόμενη διάταξη του άρθρου 5 για να διαπιστώσει αν εξυπηρετείται το συμφέρον του παιδιού (π.χ. πρόθεση ενός γονέα να σεβαστεί δικαιώματα άλλου) αφορούν μόνο το ζήτημα της ανάθεσης της επιμέλειας και δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε άλλες περιπτώσεις λήψης απόφασης, π.χ. επί ενός συγκεκριμένου θέματος γονικής μέριμνας.

Πρόταση της ΕΕΔΑ

Το συμφέρον του τέκνου είναι σκόπιμο να αξιολογείται από το Δικαστήριο εξατομικευμένα ανά περίπτωση, μετά από στάθμιση και συνεκτίμηση περισσότερων παραγόντων (όπως ηλικία, ταυτότητα, γνώμη παιδιού, ασφάλεια, κλπ), συμπεριλαμβανομένων και των αναφερομένων στην παρ. 2 του άρθρου 1511 ΑΚ παραγόντων.

Η ΕΕΔΑ υπενθυμίζει, ότι η συνεκτίμηση της γνώμης του παιδιού (εφόσον το επιτρέπει η ηλικία του) από το Δικαστή απορρέει, εκτός των άλλων, από διεθνή υποχρέωση, βάσει του άρθρου 12 της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, η οποία έχει κυρωθεί από το 1992 με νόμο από την Ελλάδα και σύμφωνα με το αρίθμ. 14 Γενικό Σχόλιο της Επιτροπής των ΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Ο δε δικαστής θα ήταν σκόπιμο, σε αυτό το στάδιο, να διευκολύνεται από ειδικό επαγγελματία για θέματα ψυχικής υγείας παιδιών, ώστε να είναι σε θέση να διαγνώσει με βάση τις γνώσεις και την εμπειρία του, ακριβέστερα, εάν πρόκειται για προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής.

Άρθρο 7: Από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας σε περίπτωση διαζυγίου ή ακύρωσης γάμου και διάστασης των συζύγων – Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1513 ΑΚ

Η προτεινόμενη από την παρούσα διάταξη διατύπωση σχετικά με την «από κοινού» και «εξίσου» άσκηση της γονικής μέριμνας και μετά τη διακοπή της συμβίωσης των γονέων έρχεται σε αντίφαση με τη διάταξη του άρθρου 1510 ΑΚ, σύμφωνα με την οποία η γονική μέριμνα κατά τη διάρκεια του γάμου ασκείται «από κοινού» χωρίς αναφορά και σε «εξίσου» άσκηση αυτής. Επιπλέον, ανησυχία εκφράζεται ως προς την υποχρεωτική συνάσκηση της γονικής μέριμνας στην πράξη, μετά τη λύση του γάμου ή της συμβίωσης σε ένα ήδη συγκρουσιακό περιβάλλον, καθώς αν μπορούσε αυτή να επιτευχθεί, θα είχε επιτευχθεί ήδη συναινετικά χωρίς την ανάγκη καταφυγής σε διαδικασίες αντιδικίας.

Πρόταση της ΕΕΔΑ

Υπό το φως των παραπάνω, και στο πνεύμα της ισχύουσας διάταξης του άρθρου 1510 ΑΚ, η οποία ορίζει ότι «η μέριμνα για το ανήλικο τέκνο είναι καθήκον και δικαίωμα των γονέων (γονική μέριμνα), οι όποιοι την ασκούν από κοινού», η ΕΕΔΑ υπογραμμίζει την ανάγκη προαγωγής της επικοινωνίας του παιδιού και με τους δύο γονείς του, καθώς και της συναπόφασης στα βασικά ζητήματα της γονικής φροντίδας και προτρέπει το νομοθέτη να λάβει υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες που συντρέχουν σε κάθε περίπτωση λύσης γάμου ή συμβίωσης και ανάθεσης της γονικής μέριμνας με γνώμονα πάντοτε το πραγματικό βέλτιστο συμφέρον του παιδιού, ιδίως όταν υφίσταται αδυναμία ή απροθυμία των γονέων για συνεργασία στην από κοινού άσκηση της επιμέλειας των παιδιών τους.

Άρθρο 11: Επιμέλεια του προσώπου – Προσθήκη εδαφίου στο άρθρο 1518 ΑΚ σε συνδυασμό με Άρθρο 4: Συναινετικό διαζύγιο – Αντικατάσταση άρθρου 1441 ΑΚ και Άρθρο 8: Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας – Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1514 ΑΚ

Στις προτεινόμενες διατάξεις των άρθρων 4 και 8 του ΣχΝ, φαίνεται να αποσυνδέεται ο τόπος διαμονής του παιδιού από την έννοια της επιμέλειας, ενώ στη διάταξη του άρθρου 11, εξακολουθεί να συμπεριλαμβάνεται στην επιμέλεια. Η διατύπωση στις εν λόγω διατάξεις στερείται συνοχής, αφήνει ευρύ πεδίο αυθαίρετων ερμηνειών και ως εκ τούτου ενδέχεται να προκαλέσει «ανασφάλεια δικαίου».

Πρόταση της ΕΕΔΑ

Στις περιπτώσεις που είτε από τους ίδιους τους γονείς είτε από τον δικαστή προκρίνεται η εναλλασσόμενη κατοικία ως το κατάλληλο μέτρο, βασικό κριτήριο θα πρέπει να είναι πάντοτε το συμφέρον του παιδιού. Ο δικαστής από πλευράς του οφείλει πρωτίστως να διευκολύνει και να προάγει την επικοινωνία του παιδιού και με τους δύο γονείς και κατά περίπτωση να ζυγίζει την επιλογή της εναλλασσόμενης κατοικίας. Για το σκοπό αυτό, η ΕΕΔΑ προτείνει ρητή και σαφή νομοθετική πρόβλεψη, σε περιπτώσεις διαφωνίας των γονέων, για επίλυση των προβλημάτων πριν και έξω από το Δικαστήριο με την παροχή αποτελεσματικής υποστήριξης από εξειδικευμένους διαμεσολαβητές και ταυτόχρονη υποχρεωτική προσφυγή σε ειδικές υπηρεσίες παιδοψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών, που αφού αξιολογήσουν τις ανάγκες των παιδιών σε κάθε ξεχωριστή οικογένεια, θα βοηθούν τους γονείς να υποστηρίξουν την κατάλληλη κάθε φορά ρύθμιση. Προς αυτήν την κατεύθυνση, κρίνεται αναγκαία η τροποποίηση και των άρθρων 1512 και 1514, παρ. 3 εδ. γ’, του ΑΚ.

Άρθρο 13: Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

Βασικό στοιχείο της παρούσας διάταξης είναι η θέσπιση τεκμηρίου επικοινωνίας αναφορικά με το χρόνο της φυσικής παρουσίας γονέα-παιδιού, προσδιοριζόμενο στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας. Το κριτήριο της μη διατάραξης της καθημερινότητας του παιδιού, που προτάσσεται σύμφωνα με το γράμμα της προτεινόμενης από το νομοθέτη διάταξης, ενδέχεται να προκαλέσει ερμηνευτικές δυσχέρειες, καθώς η διατάραξη της καθημερινότητας του παιδιού, στις περιπτώσεις που επιδιώκει να ρυθμίσει το παρόν ΣχΝ διαφαίνεται ως μονόδρομος. Η ΕΕΔΑ επαναλαμβάνει ότι θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαιτερότητες κάθε περίπτωσης, ώστε να μην διαφοροποιείται η ποιότητα του χρόνου που έχει ο κάθε γονέας με το τέκνο του, σύμφωνα και με τα σχετικά συμπεράσματα της Ένωσης Δικαστών².

Κατά τη γνώμη της ΕΕΔΑ, κρίσιμης σημασίας είναι τα κριτήρια βάσει των οποίων θα αξιολογείται τυχόν αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας γονέα/παιδιού στις περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας, εγκλημάτων κατά της προσωπικής ελευθερίας, κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλημάτων οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής (ν. 3500/2006 όπως ισχύει και 323 Α, 330 και 336-360 ΠΚ), καθώς ο νομοθέτης αξιώνει την έκδοση αμετάκλητης δικαστικής απόφασης. Επιπλέον της αντίθεσης της εν λόγω διάταξης με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, το Ν 3500/2006 και τη διάταξη του άρθρου 1537 ΑΚ (έκπτωση από το δικαίωμα της γονικής μέριμνας με την έκδοση τελεσίδικης απόφασης), η παρούσα νομοθετική ρύθμιση χρήζει βελτίωσης προς το «συμφέρον του τέκνου».

Πρόταση της ΕΕΔΑ

Όσον αφορά τη φυσική παρουσία γονέα-τέκνου κατά τη μεταξύ τους επικοινωνία, η ΕΕΔΑ υπογραμμίζει την υποχρέωση των αρμόδιων κρατικών Αρχών να σέβονται το δικαίωμα του παιδιού, που ζει χωριστά από τους δυο γονείς του ή από τον έναν από αυτούς, να διατηρεί κανονικά προσωπικές σχέσεις και να έχει άμεση επαφή και με τους δυο γονείς του, εκτός εάν αυτό είναι αντίθετο με το συμφέρον του παιδιού (άρθρο 9 Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού και σημ. 60 της αρίθμ. 14 Γενικό Σχόλιο της Επιτροπής των ΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού). Η ΕΕΔΑ τονίζει τη σημασία του ποιοτικού χρόνου γονέαπαιδιού, καθώς και την ανάγκη για θέσπιση επιπλέον μορφών επικοινωνίας, στις περιπτώσεις που η φυσική παρουσία δεν καθίσταται εφικτή. Κρίσιμο για το συμφέρον του παιδιού είναι ο νόμος να θεσπίζει συγκεκριμένα κριτήρια, τα οποία θα πρέπει να πληρούνται προκειμένου για τη διασφάλιση της ομαλής και ικανής επικοινωνίας.

Επιπρόσθετα, προτείνεται, με γνώμονα πάντοτε την προάσπιση του συμφέροντος του τέκνου, η εξάλειψη από το κείμενο της συγκεκριμένης διάταξης της προϋπόθεσης της αμετάκλητης καταδίκης του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής. Ο δε αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας στις εν λόγω περιστάσεις είναι κρίσιμο να λαμβάνει χώρα μετά από εμπεριστατωμένη έκθεση κοινωνικών λειτουργών και παιδοψυχολόγων δημοσίου φορέα περί της ακαταλληλότητας του γονέα, η συνδρομή των οποίων πρέπει μάλιστα να λαμβάνει χώρα άμεσα. Αναλόγως θα πρέπει να τροποποιηθεί το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 1520 του ΑΚ.

Άρθρο 14: Συνέπειες κακής άσκησης-Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ

Στην παρούσα διάταξη επιχειρείται μία ενδεικτική απαρίθμηση των συνθηκών που συνιστούν κακή άσκηση της γονικής μέριμνας, οι οποίες εστιάζουν σε επιζήμιες για το συμφέρον του παιδιού συμπεριφορές των γονέων σε θέματα επικοινωνίας και διατροφής, δυσαπόδεικτες ωστόσο στην πράξη. Παράλληλα, δεν γίνεται αναφορά σε λόγους που συνδέονται με την υγεία (ψυχική και σωματική), την ασφάλεια, το περιβάλλον διαβίωσης, την παρεμπόδιση της εκπαίδευσης ή την καθοιονδήποτε τρόπο εκμετάλλευση του παιδιού. Ως προς την προϋπόθεση της προηγούμενης αμετάκλητης καταδίκης του γονέα, ισχύουν και τα αναφερόμενα παραπάνω σχετικά με το άρθρο 13 του υπό εξέταση ΣχΝ. Επιπλέον σημειώνεται ότι, παρά το γεγονός ότι η διάταξη του άρθρου 1537 ΑΚ δεν συμπεριλαμβάνεται στις τροποποιούμενες διατάξεις, δημιουργούνται συστημικά ζητήματα. Το μεν άρθρο 1532 ΑΚ ορίζει ότι η κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συντρέχει όταν υφίσταται αμετάκλητη καταδίκη, ενώ το άρθρο 1537 ΑΚ αρκείται στην τελεσίδικη καταδίκη.

Πρόταση της ΕΕΔΑ

Υπό το πρίσμα των ισχυρισμών αυτών, η ΕΕΔΑ εκτιμά ότι, για την αξιολόγηση της κακής άσκησης της γονικής μέριμνας, σκόπιμο θα ήταν να προτάσσονται και άλλοι λόγοι, όπως έκθεση του ανηλίκου σε κίνδυνο, κακές συνθήκες διαβίωσης, παραμέληση της υγείας του, παρεμπόδιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, εγκατάλειψη, εκμετάλλευσή του μέσω εργασίας που δεν συνάδει με την ηλικία του κ.ά. Προς αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να οργανωθούν κοινωνικές υπηρεσίες με σύμπραξη ψυχολόγων και ψυχιάτρων, που θα επικουρούν τα οικογενειακά τμήματα των δικαστηρίων και θα παρέχουν στήριξη στην οικογένεια σύμφωνα με τα πρότυπα που εισάγει ο ν. 2447/1996. Ο δε αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας, στις περιπτώσεις αυτές, επαναλαμβάνεται ότι θα πρέπει να στοιχειοθετείται βάσει αιτιολογημένης έκθεσης εξειδικευμένων οικογενειακών κοινωνικών λειτουργών και παιδοψυχολόγων δημοσίου φορέα, η οποία θα πρέπει να συντάσσεται χωρίς καθυστέρηση, αφενός, για την προστασία της ψυχικής και σωματικής υγείας του παιδιού, αφετέρου, για την προστασία του γονέα που κατηγορείται κακόβουλα.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
■ Γ. Πλαγάκος, «Μερικές σκέψεις για την από κοινού επιμέλεια (συνεπιμέλεια των ανηλίκων τέκνων μετά τη διάσταση και τη λύση του γάμου των γονέων τους», dikastiko Πρακτορείο ειδήσεων, 27 Ιανουαρίου 2020.
■ Επιστολή της Παιδοψυχιατρικής Εταιρίας προς τον Πρόεδρο της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπή για τη Μεταρρύθμιση του Οικογενειακού Δικαίου, 16 Νοεμβρίου 2020.
■ Ψήφισμα του Συνδέσμου για τα Δικαιώματα της Γυναίκας, 22 Νοεμβρίου 2020.
■ Παρατηρήσεις του Δικτύου για τα Δικαιώματα των Παιδιών, 12 Απριλίου 2021
■ Κ. Φουντεδάκη, «Γονική μέριμνα μετά τον χωρισμό των γονέων: Κάποιες επισημάνσεις», Syntagma Watch, 17 Δεκεμβρίου 2020.
■ Ανακοίνωση Εταιρίας Οικογενειακού Δικαίου, 20 Δεκεμβρίου 2020.
■ Ι. Τέντες, Δήλωση για τη συνεπιμέλεια, 20 Δεκεμβρίου 2020.
■ Κ. Λαδοπούλου, «Χρονική Συν-Επιμέλεια, εναλλασσόμενη διαμονή και ψυχική υγεία των παιδιών. Σχόλια στο Προσχέδιο Τροποποιήσεων Οικογενειακού Δικαίου», Ισότητα, 6 Ιανουαρίου 2021.
■ Σ. Κουκούλη-Σπηλιωτοπούλου, Η επιμέλεια του τέκνου χωρισμένων γονέων με το πρίσμα των υπερνομοθετικών κανόνων (Περίληψη), 12 Ιανουαρίου 2021.
■ Π. Κατσικερός, «Για τη συνεπιμέλεια και τη γονεϊκή αποξένωση», Lawspot, 2 Φεβρουαρίου 2021.
■ Δελτίο Τύπου: Ενεργοί μπαμπάδες για τα δικαιώματα του παιδιού, 25 Μαρτίου 2021.
■ Προτάσεις της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων για τις μεταρρυθμίσεις το Οικογενειακό Δίκαιο, 5 Απριλίου 2021.
■ Συνεπιμέλεια: Παρέμβαση του Συνηγόρου του Πολίτη προς τον υπουργό Δικαιοσύνης, 11 Απριλίου 2021.

——————————————-
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
1= Το παρόν κείμενο Παρατηρήσεων υιοθετήθηκε από την Ολομέλεια της ΕΕΔΑ στις 31.3.2021. Εισηγήτριες: Καθηγήτρια Μ. Γαβουνέλη, Πρόεδρος ΕΕΔΑ και Κ. Χαροκόπου, Επιστημονική Συνεργάτιδα ΕΕΔΑ. Η ΕΕΔΑ εκφράζει τις ευχαριστίες της στο τακτικό Μέλος της Κ. Τρίμμη, ορισθέν από τις «Οικογένειες Ουράνιο Τόξο» και το αναπληρωματικό Μέλος της Α. Κωστοπούλου, ορισθέν από το ΙΜΔΑ για τις συνεισφορές τους.

2 = Προτάσεις της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων για τις Μεταρρυθμίσεις στο Οικογενειακό Δίκαιο, 5 Απριλίου 2021.

ETAIΡΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ | Οικογενειακό Δίκαιο

Δελτίο Τύπου (Απρίλιος 2021)

Συνέντευξη Τύπου με αντικείμενο το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης «Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων – τέκνων» έδωσαν το μεσημέρι της Δευτέρας, 5 Απριλίου 2021, εκ μέρους του ΔΣ ης Εταιρίας Οικογενειακού Δικαίου, ο Πρόεδρος κ. Ιωάννης Τέντες, Επίτιμος Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, ο Β’ Αντιπρόεδρος κ. Παναγιώτης Νικολόπουλος, Επίκουρος Καθηγητής Νομικής Σχολής ΕΚΠΑ, ο Ταμίας κ. Κώστας Κουτσουλέλος, δικηγόρος, και το μέλος του ΔΣ, κ. Κατερίνα Φουντεδάκη, Καθηγήτρια Νομικής Σχολής Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Ι
1. Είναι θετικό ότι το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης υιοθετεί ένα σημαντικό μέρος των ρυθμίσεων, που προτάθηκαν από την Ειδική Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή (της οποίας σημειωτέον το σχέδιο δεν δημοσιοποιήθηκε ποτέ), περιέχει όμως και ουσιώδεις διαφορετικές ρυθμίσεις και προσθήκες, οι οποίες αλλοιώνουν την φιλοσοφία του αρχικού σχεδίου και καθιστούν προβληματικές τις υπό ψήφιση διατάξεις. Ενδεικτικό είναι ότι ορισμένες από τις διατάξεις αυτές τέθηκαν σε ψηφοφορία κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής και απορρίφθηκαν με ευρύτατες πλειοψηφίες.

2. Έτσι, με πολλές από τις διατάξεις του, όπως θα εκτεθεί εκτενέστερα παρακάτω στις κατ´ιδίαν παρατηρήσεις, διαταράσσονται βασικές αρχές και έννοιες του οικογενειακού δικαίου και ειδικότερα υποβαθμίζεται ο παιδοκεντρικός χαρακτήρας του, ενώ τονίζονται υπέρ το δέον συμφέροντα ορισμένης κατηγορίας φορέων. Περαιτέρω, αναδεικνύονται αντιφάσεις, εισάγονται παράδοξες διατυπώσεις, οι οποίες αναμένεται να προκαλέσουν ερμηνευτικά προβλήματα και παρεισφρέουν νομοτεχνικές αστοχίες.

3. Με τον τρόπο αυτόν, τέλος, οξύνονται, αντί να αμβλύνονται, οι αντιθέσεις και καθίσταται αμφίβολο, αν με το προωθούμενο νομοσχέδιο επιτυγχάνονται οι εξαγγελλόμενοι στόχοι του, δηλαδή οι στόχοι, αφενός της εξυπηρέτησης του πραγματικού συμφέροντος του παιδιού και αφετέρου της προώθησης του συναινετικού πνεύματος και της διαμεσολάβησης ως ειρηνικής μεθόδου επίλυσης των οικογενειακών διαφορών.

II
Η Εταιρία Οικογενειακού Δικαίου πιστεύει ότι πρέπει να αποσυρθούν και αντικατασταθούν οι ακόλουθες διατάξεις του νομοσχεδίου:

1. Η προσθήκη διάταξης στο άρθρο 56, κατά την οποία επιδόσεις εγγράφων, που αφορούν το παιδί, μπορούν να κοινοποιούνται σε οποιονδήποτε γονέα. Η διάταξη αυτή, εκτός του ότι, ως δικονομική, έχει θέση στον ΚΠολΔ και όχι στον ΑΚ, είναι επικίνδυνη και μπορεί να βλάψει τα συμφέροντα του παιδιού, επειδή ενδέχεται ο γονέας στον οποίο έγινε η επίδοση, για διαφόρους λόγους, αναγόμενους στις διαταραγμένες σχέσεις των δύο γονέων, να μην ενημερώσει τον άλλο. Σημειωτέον ότι η ίδια αυτή διάταξη ανατρέπει την νομολογία του Αρείου Πάγου, ο οποίος έκρινε ότι, παρά την ύπαρξη διάταξης στον ΚΠολΔ κατά την οποία, αν υπάρχουν περισσότεροι νόμιμοι αντιπρόσωποι, αρκεί η επίδοση σε έναν από αυτούς (άρθρο 126 παρ. 2), στην περίπτωση των ανηλίκων η επίδοση πρέπει να γίνεται πάντα και προς τους δύο γονείς.

2. Στο άρθρο 1511 ΑΚ, που ορίζει ότι «Κάθε απόφαση των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας πρέπει να αποβλέπει στο συμφέρον του τέκνου», προστίθεται διάταξη κατά την οποία το συμφέρον του τέκνου «…εξυπηρετείται πρωτίστως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του», καθώς επίσης και την «..αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς» και ότι η «απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου».

Με την προτεινόμενη διατύπωση ο νομοθέτης ιεραρχεί τα κριτήρια διάγνωσης του συμφέροντος του τέκνου, προτάσσοντας και δίνοντας έμφαση σε ορισμένα από αυτά, ισχυροποιώντας τα έναντι άλλων πολλών κριτηρίων, χωρίς μάλιστα να εξηγείται γιατί γίνεται αυτό, ενώ η ιεράρχηση αυτή αφαιρεί ένα μέρος της ευχέρειας του δικαστή να κάνει αυτός την αξιολόγηση και τη στάθμιση, ενόψει των συγκεκριμένων περιστάσεων. Τα κριτήρια που προτάσσονται πάντως αποτυπώνουν «συμφέροντα» γονέων και όχι του παιδιού. Τα κριτήρια αυτά πρέπει να απαλειφθούν και να παραμείνει η διάταξη ως έχει.

3. Στο ίδιο άρθρο 1511 ΑΚ επίσης, που ορίζει ότι ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου ζητείται και συνεκτιμάται η γνώμη του, προστίθεται η επιφύλαξη «…εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής». Η προσθήκη αυτή είναι περιττή, αφού με την ισχύουσα διάταξη ο δικαστής εκτιμά ελεύθερα την γνώμη του παιδιού και είναι, άρα, αυτονόητο, ότι κρίνει και αν η γνώμη αυτή προέρχεται από την ελεύθερη βούλησή του. Εξάλλου, η διατήρηση της προσθήκης θα επιβάλλει στο δικαστή να αιτιολογεί την γνώμη του παιδιού, αποκαλύπτοντας και σχολιάζοντάς την, πράγμα που αφενός θα φέρει σε δύσκολη θέση το παιδί ενώπιον των γονέων του και αφετέρου θα δημιουργεί λόγους και αφορμές ασκήσεως ένδικων μέσων. Επομένως, η προσθήκη πρέπει να απαλειφθεί.

4. Στο άρθρο 1513 ορίζεται, μεταξύ άλλων, ότι οι γονείς «εξακολουθούν να ασκούν…. εξίσου τη γονική μέριμνα». Οι λέξεις «εξακολουθούν» και «εξίσου» είναι άστοχες και επικίνδυνες. Διότι κατά το άρθρο 1510, που αναφέρεται στην έγγαμη συμβίωση, οι γονείς δεν ασκούν «εξίσου» το γονική μέριμνα. Πώς επομένως θα «εξακολουθούν» να την ασκούν μετά τη διάσταση και το διαζύγιο; Και περαιτέρω τι σημαίνει «εξίσου»; Αν σημαίνει «ισότιμα» είναι περιττό, γιατί η ισοτιμία περιλαμβάνεται στην έννοια της κοινής άσκησης. Αν σημαίνει «ισόχρονα», τότε εισάγεται πλαγίως η ίση χρονική κατανομή της γονικής μέριμνας, την οποία όμως δεν εξήγγειλε ο κ. Υπουργός. Οι λέξεις «εξακολουθούν» και «εξίσου» πρέπει επομένως να απαλειφθούν.

5. Στο άρθρο 1513 ΑΚ επίσης, ενώ υιοθετείται η διάταξη του σχεδίου της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής, που προβλέπει ότι ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο επιχειρεί τις προβλεπόμενες στο άρθρο 1516 παρ. 1 ΑΚ πράξεις (δηλαδή επιχειρεί μόνος του τις συνήθεις πράξεις επιμέλειας ή αυτές που έχουν επείγοντα χαρακτήρα), αφαιρείται η λέξη «αποφασίζει» και προστίθεται η φράση «κατόπιν προηγούμενης ενημέρωσης του άλλου γονέα». Με την τελευταία αυτή προσθήκη, η ρύθμιση γίνεται περίπλοκη και σχεδόν ανεφάρμοστη στην πράξη. Αν διατηρηθεί αυτή η φράση, η λεγόμενη «συνεπιμέλεια» θα καταστεί απεχθής για γονείς και παιδιά και τα Δικαστήρια θα κατακλυσθούν από αιτήματα έκδοσης Προσωρινών Διαταγών ακόμη και για τις πιο συνηθισμένες πράξεις καθημερινής ρουτίνας. Συνεπώς η φράση κατόπιν προηγούμενης ενημέρωσης του άλλου γονέα» πρέπει να απαλειφθεί.

6. Το Σχέδιο ορίζει ότι ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία με τον άλλο γονέα, προσθέτοντας ότι αυτό πρέπει να γίνεται «σε καθημερινή βάση». Ωστόσο δεν προκύπτει το είδος της καθημερινής αυτής επικοινωνίας. Περαιτέρω καθιερώνει τεκμήριο, ότι «ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού». Η έννοια του «συνολικού χρόνου», με δεδομένο ότι πρόκειται για χρόνο επικοινωνίας προσώπων, κάθε άλλο παρά είναι σαφής. Ταυτόχρονα οι γονείς, που θα αδυνατούν να εκπληρώσουν τέτοια επικοινωνία, π.χ. λόγω οικονομικής αδυναμίας να εξασφαλίσουν κατάλληλη κατοικία για την διαμονή των τέκνων τους, θα εκτίθενται στα μάτια των παιδιών τους και ενδεχομένως ο άλλος γονέας θα υποδαυλίζει την τυχόν δημιουργούμενη δυσφορία τους. Είναι εξάλλου παράδοξο ότι, ενώ η επικοινωνία καθιερώνεται και ως υποχρέωση, ο γονέας που την δικαιούται μπορεί να ζητήσει λιγότερο χρόνο. Αλλά και η καθιέρωση τεκμηρίου χρόνου είναι παράδοξη από πλευράς γενικής θεωρίας του δικαίου και νομοτεχνικά άστοχη. Δεν πρόκειται για μετρήσιμη οικονομική διευθέτηση, όπως συμβαίνει με τα αποκτήματα των συζύγων. Η πρόβλεψη του Σχεδίου της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής για «δικαίωμα της κατά το δυνατόν ευρύτερης προσωπικής επικοινωνίας» εξασφαλίζει πλήρως το συμφέρον του παιδιού και παρέχει την ευχέρεια στον Δικαστή να ρυθμίσει την επικοινωνία με βάση το συμφέρον του κάθε συγκεκριμένου παιδιού. Για τούτο πρέπει να υιοθετηθεί.

7. Στα άρθρα 1520 και 1532 ΑΚ, για τον αποκλεισμό ή περιορισμό της επικοινωνίας και την αφαίρεση της άσκησης της γονικής μέριμνας, απαιτείται «αμετάκλητη καταδίκη για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής». Η διάταξη είναι επικίνδυνη, διότι είναι γνωστό ότι μέχρι την αμετάκλητη καταδίκη μπορεί να περάσουν έως και οκτώ(!) χρόνια, κατά τα οποία το παιδί θα πρέπει να υφίσταται την εγκληματική δράση του γονέα. Ατυχής εξάλλου είναι και η εξομοίωση του αποκλεισμού με τον περιορισμό της επικοινωνίας. Οι ανωτέρω πολύ σοβαρές εγκληματικές πράξεις πρέπει να αφορούν μόνο τον αποκλεισμό. Περιορισμοί στο χρόνο, στη διανυκτέρευση, στην αναγκαιότητα παρουσία τρίτων προσώπων, πρέπει να είναι δυνατοί και για άλλους λόγους, όπως σοβαρά προβλήματα σωματικής ή ψυχικής υγείας του γονέα, εξάρτηση από ουσίες, ακατάλληλες συνθήκες κατοικίας και διαβίωσης, συνοίκηση με ακατάλληλα πρόσωπα, κ.λ.π. Πρέπει συνεπώς να απαλειφθεί η αναφορά στην αμετάκλητη καταδίκη και να διαχωρισθεί ο αποκλεισμός από τον περιορισμό.

8. Στο άρθρο 17 προβλέπεται ότι οι οικογενειακές υποθέσεις θα εκδικάζονται από δικαστές, που θα επιμορφωθούν με την πραγματοποίηση ειδικών σεμιναρίων. Είναι προφανές ότι απαιτείται πολύς χρόνος για την επιμόρφωση τους, συνεπώς ο νέος νόμος θα εφαρμόζεται όχι από εξειδικευμένους και επιμορφωμένους δικαστές.

Η Εταιρία Οικογενειακού Δικαίου έχει ετοιμάσει από το 2014 ολοκληρωμένο σχέδιο νόμου με αιτιολογική έκθεση για την ίδρυση Οικογενειακών Δικαστηρίων, το οποίο έχει θέσει υπόψη πέντε υπουργών, χωρίς ανταπόκριση.

Τα Οικογενειακά Δικαστήρια θα συγκροτούνται από εξειδικευμένους δικαστές, δεν θα δικάζουν με τη συνήθη πολιτική δικονομία σε αίθουσες ενώπιον κοινού, οι δικαστές θα έχουν τη συνδρομή παιδοψυχιάτρου ή ψυχολόγου ή κοινωνικού λειτουργού, που θα διατυπώνουν γνώμη για την καταλληλότητα κάθε γονέα και την ψυχολογική κατάσταση των παιδιών, ενώ ο δικαστής θα έχει πλήρη πρόσβαση στα πραγματικά οικονομικά δεδομένα των συζύγων και με βάση αυτά θα δικάζει τις υποθέσεις διατροφής και αποκτημάτων των συζύγων

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΔΙΚΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΝ
ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΣΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Αθήνα, 5-4-2021
Αρ. Πρωτ.:123

Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων έχοντας ως καταστατικό σκοπό τη συμβολή στη βελτίωση της νομοθεσίας, επεξεργάστηκε τη νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου Δικαιοσύνης για τις μεταρρυθμίσεις στο Οικογενειακό Δίκαιο (σχέσεις γονέων και τέκνων) και απέστειλε τις προτάσεις της την Πέμπτη 1-4-2021 τόσο στο Υπουργείο Δικαιοσύνης όσο και στα κοινοβουλευτικά πολιτικά κόμματα. Τις προτάσεις αυτές δημοσιοποιούμε σήμερα.

Παρατηρήσεις της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων επί του σχεδίου Νόμου για τις μεταρρυθμίσεις του οικογενειακού δικαίου
Γενικές επισημάνσεις

Η αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου που διέπει τις σχέσεις γονέων και τέκνων είναι αναγκαίο να ξεκινάει από τη δημιουργία κατάλληλων δημόσιων υπηρεσιών, οι οποίες θα στηρίζουν νομοθετικές παρεμβάσεις που γίνονται μετά από γνωμοδοτήσεις επιτροπών, βασισμένων σε πορίσματα της επιστήμης. Προκαλεί στο σημείο αυτό πολλά ερωτήματα η σιωπηρή απόρριψη του σχεδίου της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής για τις τροποποιήσεις των διατάξεων του Αστικού Κώδικα για τη γονική μέριμνα και την προσωπική επικοινωνία με το τέκνο, το οποίο δεν δόθηκε ποτέ στην δημοσιότητα, και η αντικατάστασή του με ένα Σχέδιο Νόμου επεξεργασμένο από παράγοντες του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων θεωρεί αναγκαίους όρους επιτυχούς αναμόρφωσης του θεσμικού πλαισίου:

1] Τη συγκρότηση από το Υπουργείο Δικαιοσύνης ειδικής υπηρεσίας παιδοψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών, η οποία θα συνεπικουρεί τους δικαστές, όταν κρίνεται αναγκαίο, σε υποθέσεις που αφορούν σχέσεις γονέων – τέκνων.
2] Σε περιπτώσεις αντιδικίας γονέων για θέματα γονικής μέριμνας και επικοινωνίας, να υπάρχει προηγούμενη αξιολόγηση των αναγκών του παιδιού και συμβουλευτική των γονέων από υπηρεσίες ψυχικής υγείας του Δημοσίου.
3] Την πραγματοποίηση ειδικών επιμορφωτικών σεμιναρίων, που θα γίνονται σε σταθερή βάση, για τους δικαστικούς λειτουργούς που υπηρετούν σε τμήματα οικογενειακού δικαίου.

Ειδικότερες επισημάνσεις επί του Σχεδίου Νόμου
1.Άρθρο 56 ΑΚ.

Ο προσδιορισμός του τόπου επίδοσης των εγγράφων που αφορούν το τέκνο στην κατοικία οποιουδήποτε εκ των γονέων, μπορεί σε περιπτώσεις που δεν υπάρχει επικοινωνία μεταξύ των γονέων να οδηγήσει σε πλημμελή εκπροσώπηση του τέκνου σε δίκες που το αφορούν. Προτείνουμε τη διατήρηση της υποχρέωσης επίδοσης των εγγράφων που αφορούν το τέκνο στην κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει, με την προσθήκη στο ισχύον άρθρο 56 εδ.β ΑΚ της υποχρέωσης του γονέα με τον οποίο διαμένει το τέκνο και στον οποίο επιδίδεται το έγγραφο να ενημερώσει άμεσα, με οιοδήποτε μέσο, τον άλλο γονέα σχετικά με την επίδοση και το περιεχόμενο του εγγράφου. Παράλληλα, να προστεθεί στο άρθρο 1532 εδ. β ΑΚ πως κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστά και η υπαίτια και συστηματική παράλειψη ενημέρωσης του άλλου γονέα για σοβαρά ζητήματα που αφορούν την υγεία, τη μόρφωση και την περιουσία του ανηλίκου, καθώς και η παράλειψη ενημέρωσης για επιδόσεις εγγράφων κατ’ άρθρο 56 ΑΚ.

2. Άρθρο 1441 ΑΚ.
Θεωρούμε ότι πρέπει να προσαρμοστεί το περιεχόμενο της παρ. 3 στοιχ. α΄ στο περιεχόμενο της έγγραφης συμφωνίας, όπως προσδιορίζεται στην παρ. 2, δηλ. να αναφέρεται ότι «η έγγραφη συμφωνία για τη λύση του γάμου, καθώς και κάθε χωριστή συμφωνία για την κατανομή της γονικής μέριμνας, …», κάτι που από προφανή παραδρομή παραλείφθηκε.

Περαιτέρω στην παρ. 2 του άρθρου 1441 ΑΚ προβλέπεται η έγγραφη συμφωνία των γονέων για ρύθμιση της κατανομής της γονικής μέριμνας και ιδίως της επιμέλειας των τέκνων, του τόπου διαμονής τους, του γονέα με τον οποίο διαμένουν, της επικοινωνίας τους με τον άλλο γονέα και της διατροφής τους. Όμοια ρύθμιση εισάγεται και στο άρθρο 1514 ΑΚ, για περιπτώσεις διάστασης, ακύρωσης γάμου, διαζυγίου κ.λπ. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις ορίζεται χρόνος ισχύος της συμφωνίας αυτό των δύο ετών τουλάχιστον. Ανεξάρτητα από τη δυνατότητα των γονέων να ρυθμίσουν τα σχετικά ζητήματα για μεγαλύτερο χρόνο και της ανανέωσης ή τροποποίησης της συμφωνίας τους, για την αποφυγή διατάραξης της ισορροπίας που ενδεχομένως έχει επιτευχθεί στις σχέσεις μεταξύ τους και με το τέκνο τους, με την επάνοδο του νόμιμου καθεστώτος μετά την εκ παραδρομής λήξη ισχύος της συμφωνίας, προτείνεται η προσθήκη, μετά την φράση «για χρονικό διάστημα τουλάχιστον δύο (2) ετών», της φράσης «που παρατείνεται αυτοδικαίως, αν κάποιος από τους δύο γονείς δεν δηλώσει εγγράφως στον άλλο γονέα, πριν τη λήξη του συμφωνημένου χρόνου, ότι δεν επιθυμεί την παράταση αυτή».

3. Άρθρο 1511 ΑΚ.
– Θεωρούμε πως το συμφέρον του τέκνου πρέπει να αξιολογείται από το Δικαστήριο εξατομικευμένα σε κάθε περίπτωση, μετά από στάθμιση και συνεκτίμηση πολλών παραγόντων, συμπεριλαμβανομένων και των αναφερομένων στην παρ. 2 του άρθρου 1511 ΑΚ, και να μην τίθενται κριτήρια ιεράρχησης από τον Νομοθέτη, όπως προκύπτει από τη χρήση της λέξης ‘πρωτίστως’. Ως εκ τούτου προτείνεται να ορισθεί στην παρ.2 πως «Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται ιδίως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης από την αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν κατά τις διατάξεις του νόμου, το δικαστήριο αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της…»

– Ως προς το τελευταίο εδάφιο της παρ. 4 του άρθρου 1511, πρέπει να σημειωθεί πως η γνώμη του παιδιού (εφόσον το επιτρέπει η ηλικία του) ανέκαθεν συνεκτιμάτο από τον Δικαστή, ο οποίος βεβαίως πάντοτε προσπαθεί να διαγνώσει, με τις γνώσεις και την εμπειρία του, εάν είναι προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής. Η ειδική μνεία στον νόμο, χωρίς πρόβλεψη για συνδρομή του Δικαστή σε αυτό το στάδιο, από ειδικό επαγγελματία ψυχικής υγείας, δε συνιστά καινοτομία.

4. Άρθρα 1512 και 1514 παρ.3γ ΑΚ.
Γίνεται παραπομπή σε ιδιώτη διαμεσολαβητή, χωρίς να έχει τεθεί ως προϋπόθεση αυτός να έχει επιστημονική εξειδίκευση στον τομέα της ψυχικής υγείας. Πρόκειται για διατάξεις που σκοπούν στην ενίσχυση της ιδιωτικής διαμεσολάβησης, με σημαντική οικονομική επιβάρυνση των γονέων. Αξίζει να σημειωθεί ότι το κόστος πρόσβασης σε ιδιώτη διαμεσολαβητή είναι σημαντικά μεγαλύτερο από την προσφυγή σε ειδικό παιδοψυχολόγο. Όπως ήδη εκθέσαμε, θεωρούμε ότι σε περιπτώσεις διαφωνίας των γονέων κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας απαιτείται η προσφυγή σε ειδική υπηρεσία παιδοψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών, που είναι οι μόνοι επιστημονικά κατάλληλοι να συνδράμουν τόσο τους δικαστές όσο και τους γονείς.

5. Άρθρο 1513 ΑΚ.
– Προτείνουμε να γίνουν οι εξής διορθώσεις στο εδ. α, ώστε να περιληφθεί και η περίπτωση της διάστασης των μερών του συμφώνου συμβίωσης : «Στις περιπτώσεις διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου ή λύσης του συμφώνου συμβίωσης ή διακοπής της συμβίωσης των συζύγων ή των μερών του συμφώνου συμβίωσης…».

– Ως προς το εδ.β του ίδιου άρθρου, θεωρούμε πως για τις συνήθεις πράξεις επιμέλειας δεν είναι πρακτικά δυνατή η προηγούμενη ενημέρωση του άλλου γονέα με τον οποίο το τέκνο δεν διαμένει. Προτείνουμε να γίνει η εξής διάκριση : Για τις συνήθεις πράξεις επιμέλειας να υπάρχει υποχρέωση του γονέα με τον οποίο διαμένει το τέκνο να ενημερώνει τον άλλο γονέα κατόπιν σχετικού αιτήματος του τελευταίου. Για τις πράξεις που αφορούν την τρέχουσα διαχείριση της περιουσίας του τέκνου, για πράξεις που έχουν επείγοντα χαρακτήρα ή για τη λήψη δήλωσης βούλησης απευθυντέα προς το τέκνο, η ενημέρωση του άλλου γονέα να λαμβάνει χώρα σε εύλογο χρόνο.

6. Άρθρο 1515 ΑΚ.
Το εδ. δ΄ του άρθρου 1515 ΑΚ διατήρησε τη ρύθμιση του ισχύοντος σήμερα άρθρου 1515 ΑΚ, που προβλέπει ότι ο πατέρας που αντιδίκησε στη δίκη αναγνώρισης της πατρότητας δεν ασκεί τη γονική μέριμνα, ούτε αναπληρώνει τη μητέρα, πλην εξαιρετικών περιπτώσεων. Θεωρούμε ότι πρέπει να διευκρινισθεί πως «δεν συνιστά αντιδικία η συναίνεση του πατέρα να υποβληθεί σε ιατρικές εξετάσεις με αναγνωρισμένες επιστημονικές μεθόδους για τη διαπίστωση της πατρότητας», ώστε να μην αποκλείεται από τη γονική μέριμνα ο πατέρας που αντιδικεί, επειδή έχει αμφιβολίες για την πατρότητα του τέκνου.

7. Άρθρο 1520 ΑΚ.
– Αρχικώς ορίζεται πως η επικοινωνία περιλαμβάνει τόσο τη φυσική παρουσία και την επαφή του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, όσο και τη διαμονή του τέκνου στην οικία του γονέα αυτού. Στη συνέχεια τίθεται υποχρέωση στον γονέα με τον οποίο διαμένει το τέκνο να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Προφανώς τα δύο εδάφια βρίσκονται σε λογική αντίφαση αφού δεν είναι δυνατή η καθημερινή φυσική παρουσία και διαμονή του τέκνου στην οικία του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει.

– Η μνεία ότι «ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, εκτός αν…» είναι ασαφής και δημιουργεί ερμηνευτικές δυσχέρειες, καθώς ως ‘συνολικός χρόνος επικοινωνίας’ δύναται έτσι να νοηθεί είτε ο συνολικός χρόνος που έχει επικοινωνία με το τέκνο του ο γονέας που δε διαμένει με αυτό (καθόσον δικαίωμα επικοινωνίας έχει μόνο ο γονέας με τον οποίο δε διαμένει το τέκνο) είτε ο συνολικός χρόνος επικοινωνίας με αμφότερους τους γονείς. Τέλος θα πρέπει να ορισθεί πως ο προτεινόμενος τρόπος κατανομής του χρόνου του τέκνου με έκαστο γονέα αποτελεί κατευθυντήρια νομοθετική οδηγία, ώστε αφενός το Δικαστήριο να μην προβαίνει σε μαθηματικούς υπολογισμούς, αφετέρου να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαιτερότητες κάθε περίπτωσης, ώστε να μην διαφοροποιείται η ποιότητα του χρόνου που έχει ο κάθε γονέας με το τέκνο του.

– Στο τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 1 ορίζεται ότι «Αποκλεισμός ή περιορισμός του δικαιώματος επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής». Παρόμοια ρύθμιση εμπεριέχεται στο άρθρο 1532 ΑΚ, όπου υπάρχει ενδεικτική απαρίθμηση των περιπτώσεων κακής άσκησης γονικής μέριμνας.

Θεωρούμε πως η προϋπόθεση της αμετάκλητης καταδίκης του γονέα για τα αναφερόμενα ποινικά αδικήματα δεν διασφαλίζει το τέκνο, που θα εξακολουθήσει να διαμένει ή να επικοινωνεί για μεγάλο διάστημα με έναν γονέα που έχει την ανωτέρω εγκληματική συμπεριφορά. Η αναμονή έκδοσης αμετάκλητης απόφασης για τόσο σοβαρά αδικήματα, που είναι μια μακρόχρονη διαδικασία, δύναται να έχει καταστροφικές συνέπειες για το τέκνο. Προτείνουμε ο αποκλεισμός ή ο περιορισμός της επικοινωνίας, στις περιπτώσεις αυτές, να λαμβάνει χώρα μετά από εμπεριστατωμένη έκθεση κοινωνικών λειτουργών και παιδοψυχολόγων δημοσίου φορέα περί της ακαταλληλότητας του γονέα να ασκήσει το δικαίωμα της επιμέλειας ή της επικοινωνίας, η συνδρομή των οποίων πρέπει να λαμβάνει χώρα άμεσα, αφενός για την προστασία του τέκνου, αφετέρου για την προστασία του γονέα που κατηγορείται κακόβουλα.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (ΣΚΛΕ) ΕΠΙ ΤΟΥ Σ/Ν:
ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ
ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟ

Αθήνα 3|04|21

Ο Σύνδεσμος Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδος (ν.π.δ.δ) απέστειλε Κείμενο Προτάσεων – Υπόμνημα επί του Σχεδίου Νόμου «Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου» στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και στα Πολιτικά Κόμματα και παράλληλα συμμετείχε με σχόλια και στη σχετική διαβούλευση, η οποία ολοκληρώθηκε 01-04-2021. (Το κείμενο Προτάσεων – Υπόμνημα επισυνάπτεται σε αρχείο pdf στο τέλος της δημοσίευσης).

Ο ΣΚΛΕ είχε κληθεί σε ακρόαση από την Ειδική Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή για την αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου και εκτός της αυτοπρόσωπης παρουσίας μελών της ΠΔΕ του ΣΚΛΕ σε συνεδρίαση της επιτροπής κατατέθηκε και σχετικό υπόμνημα στις 11-09-2011.

Είναι σημαντικό να ευχαριστήσουμε τόσο τους κοινωνικούς λειτουργούς -μέλη του ΝΠΔΔ ΣΚΛΕ- με εμπειρία στην προστασία του παιδιού και στην υποστήριξη των οικογενειών για την κατάθεση των απόψεων και παρατηρήσεων τους επί του νομοσχεδίου, όσο και τους κοινωνικούς λειτουργούς που όλα αυτά τα χρόνια στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων τους, προσφέρουν πολύτιμες υπηρεσίες στη φροντίδα των οικογενειών και των παιδιών στη χώρα σε συνθήκες υποστελέχωσης, οικονομικής αποστέρησης και πλέον λόγω της πανδημικής κρίσης, ανησυχητικής αύξησης περιπτώσεων ενδοοικογενειακής βίας και κακοποίησης και που είτε άμεσα είτε έμμεσα συνετέλεσαν καθοριστικά στη διαμόρφωση του παρόντος Κειμένου Προτάσεων – Υπομνήματος.

Ευελπιστούμε η Πολιτεία να ανταποκριθεί στις συνεχείς επισημάνσεις και προτάσεις μας για την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους πρόνοιας, χωρίς διακρίσεις και με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα.

Υπόμνημα ΣΚΛΕ για Οικογενειακό ΔίκαιοΛήψη

Ένωση Ποινικολόγων και Μαχόμενων Δικηγόρων

Aθήνα 1.4.2021

Παρατηρήσεις επί του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου για ζητήματα Οικογενειακού Δικαίου – Η επικίνδυνη προχειρότητα μιας προαναγγελθείσας «ρηξικέλευθης» μεταρρύθμισης (επιμέλεια Ιφιγένεια Βασιλοπούλου-κατατέθηκε στη διαβούλευση http://www.opengov.gr/ministryofjustice/?p=14616).

Με γνώμονα το συμφέρον του τέκνου και με σκοπό, αφενός μεν την ενεργή παρουσία και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του τέκνου, αφετέρου δε της εκπλήρωσης της ευθύνης τους έναντι αυτού, το σχέδιο Νόμου με τίτλο «Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου» έχει τεθεί υπό δημόσια διαβούλευση ήδη από τις 18.03.2021, υποσχόμενο ριζοσπαστικές αλλαγές και «ιστορικές μεταρρυθμίσεις», οι οποίες ωστόσο μετά από μία προσεκτική ανάγνωση του περιεχομένου του, δεν φαίνεται να είναι και τόσο ρηξικέλευθες στην πραγματικότητα. Αντιθέτως, ολόκληρο το Νομοσχέδιο διέπεται από προχειρότητα, ενώ οι μόνο κατ’ επίφαση εκσυγχρονιστικές διατάξεις θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ακόμα και επικίνδυνες και τελικά πρακτικά δυσεφάρμοστες.

Ακολουθεί συνοπτικός σχολιασμός των βασικών αλλαγών που προτείνονται με το άνω Νομοσχέδιο και επισήμανση των κινδύνων που ελλοχεύουν, κατά την πρακτική εφαρμογή του.

Με το άρθρο 7 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, με το οποίο αντικαθίσταται το άρθρο 1513 ΑΚ («Διαζύγιο ή ακύρωση του γάμου – διάσταση των συζύγων»), ορίζεται ότι: «Στις περιπτώσεις διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου ή λύσης του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης ή διακοπής της συμβίωσης των συζύγων και εφόσον ζουν και οι δύο γονείς, εξακολουθούν να ασκούν από κοινού και εξίσου τη γονική μέριμνα (…)».

Παρατηρείται ότι, παρόλο που απαλείφθηκε η διάταξη περί καθιέρωσης «υποχρεωτικής συνεπιμέλειας», τελικά δεν αποφεύχθηκε η διατύπωση της «εξίσου» άσκησης της γονικής μέριμνας – «εξίσου» επικίνδυνη θα λέγαμε βέβαια-, η οποία κατ’ ουσία μετατρέπει την γονική μέριμνα σε «μέγεθος», και μάλιστα διαιρετό, όπερ σημαίνει ότι η γονική μέριμνα από ένα κατ’ αρχάς αναφαίρετο γονεϊκό δικαίωμα και υποχρέωση, μετατρέπεται πλέον σε έννοια δεκτική ποσοτικής μέτρησης, με ενδεχόμενη δυνατότητα αφαίρεσης εκφάνσεων ή ανακατανομής της άσκησής της.

Με το άρθρο 8 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, με το οποίο αντικαθίσταται το άρθρο 1514 ΑΚ, προβλέπεται παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, με έγγραφη συμφωνία τους, αλλά προβλέπεται και η δυνατότητα προσφυγής τους στη Δικαιοσύνη, εάν δεν είναι πλέον δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, όχι μόνο όμως στις περιπτώσεις κακής άσκησής της, όπως προβλεπόταν μέχρι σήμερα, αλλά και σε κάθε περίπτωση διαφωνίας των γονέων ή μη σύμπραξης του ενός ή μη τήρησης τυχόν υπάρχουσας συμφωνίας από έναν εξ αυτών. Δίνεται δηλαδή πλέον νομοθετικά η δυνατότητα στον έναν γονέα να προσφύγει δικαστικά κατά του άλλου, όχι μόνο για το ζήτημα της διαφωνίας που έχει ανακύψει αυτό καθαυτό (in concreto), αλλά με αφορμή την συγκεκριμένη διαφωνία, ο ένας γονέας θα έχει πλέον το δικαίωμα να αιτηθεί δικαστικά της ολοκληρωτικής επαναρύθμισης του ζητήματος της άσκησης της γονικής μέριμνας εν συνόλω. Με απλά λόγια, η προσφυγή στη Δικαιοσύνη του οικονομικά ισχυρού μέρους θα αποτελεί την δαμόκλειο σπάθη για το ανίσχυρο μέρος, το οποίο θα ασκεί μεν την γονική μέριμνα του τέκνου, υπό τον συνεχή όμως φόβο δικαστικών αγώνων και περιπετειών σε βάρος του, σε περίπτωση που το ισχυρό μέρος διαφωνήσει με τον τρόπο άσκησής της, με κίνδυνο να την χάσει.

Μάλιστα, με το άρθρο 14 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, με το οποίο αντικαθίσταται το άρθρο 1532 ΑΚ («Συνέπειες κακής άσκησης»), πραγματοποιείται μια αυστηρότατη συγκεκριμενοποίηση των κριτηρίων κακής άσκησης της γονικής μέριμνας, με ενδεικτική παράθεση περιπτώσεων, οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και σε ολική (!) αφαίρεσή της.

Σύμφωνα με την προτεινόμενη τροποποίηση, κακή άσκηση της γονικής μέριμνας θα συνιστούν ιδίως:

α. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας,

β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς,

γ. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας,

δ. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα,

ε. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει την διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, και

στ. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή για εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

Και ναι μεν, όλα τα ανωτέρω, αναμφίβολα ενδεικνύουν συμπεριφορές μη άγουσες στο καλώς εννοούμενο συμφέρον του τέκνου, αλλά είναι άραγε στα αλήθεια θεμιτό να δύνανται να οδηγήσουν ακόμα και στην επαχθέστατη συνέπεια της ολικής αφαίρεσης της γονικής μέριμνας από τον γονέα; Σε μία τέτοια περίπτωση, θα μιλάμε για τον «νομικό θάνατο» της γονεϊκής ιδιότητας, δυνατότητα που αναμφίβολα θα χρησιμοποιείται ως μέσο πίεσης και εκδίκησης από το ισχυρό οικονομικά – και όχι μόνο – μέρος, επομένως πρόκειται για μία εξαιρετικά ανεπιεική και επαχθέστατη ρύθμιση, άθυρμα στα χέρια χειριστικών προσωπικοτήτων που θα ελαύνονται από εκδικητικά κίνητρα έναντι των τέως συντρόφων τους, με μη αναστρέψιμες συνέπειες.

Και παρατηρείται και το εξής άτοπο: Από τη μία πλευρά, για τα σοβαρότατα αδικήματα της ενδοοικογενειακής βίας, τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή για τα εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, εγκλήματα δηλαδή πολύ αυξημένης βαρύτητας και απαξίας, θα απαιτείται η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα, όπερ σημαίνει ότι μόνο μετά την πάροδο πάρα πολλών ετών, θα αφαιρεθεί τελικά η γονική μέριμνα από τον αμετακλήτως καταδικασθέντα γονέα, με αποτέλεσμα να παραμένει επί της ουσίας απροστάτευτο το τέκνο. Από την άλλη όμως, λόγο αφαίρεσης της γονικής μέριμνας αποτελεί αντίστοιχα και η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του, και έτσι δύο ανόμοιες στον πυρήνα τους συμπεριφορές, επισείουν την βαρύτερη συνέπεια: αυτήν της ολικής αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Τα ανωτέρω αποτελούν δυστυχώς δείγματα της προχειρότητας του Νομοσχεδίου.

Περαιτέρω, με το άρθρο 13 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, με το οποίο αντικαθίσταται το άρθρο 1520 ΑΚ («Προσωπική επικοινωνία»), καθιερώνεται πλέον ποσοτικό κριτήριο προσδιορισμού του χρόνου επικοινωνίας του γονέα που δεν διαμένει με το τέκνο, με την εισαγωγή του μαχητού (και προς τα άνω και προς τα κάτω) τεκμηρίου του 1/3 του συνολικού χρόνου επικοινωνίας.

Εν προκειμένω, η ρύθμιση φαίνεται τελικά να είναι περισσότερο αόριστη, παρά συγκεκριμένη, αφήνοντας άπλετο χώρο για «δικαστική εξειδίκευση» και ενδεχομένως δικαστική αυθαιρεσία ως προς τον καθορισμό του χρόνου επικοινωνίας του γονέα, ο οποίος δεν διαμένει με το τέκνο. Έγκειται δηλαδή στην υποκειμενική δικαστική κρίση και εξουσία να καθορίσει τον ακριβή χρόνο επικοινωνίας, με το αόριστο ποσοτικό και αριθμητικό κριτήριο του 1/3, παρά με συγκεκριμένες ώρες και ημέρες ανά εβδομάδα, μήνα και έτος, όπως παγίως έχει διαμορφωθεί από τη Νομολογία των Δικαστηρίων της Χώρας μας έως σήμερα.

Εγείρονται δε, εύλογα ερωτήματα και ταυτόχρονα ανακύπτουν σοβαρά ερμηνευτικά – και φυσικά και πρακτικά – προβλήματα από την ρύθμιση αυτήν, διότι ουδόλως διευκρινίζεται (ούτε καν στην Αιτιολογική Έκθεση), σε ποιον άραγε χρόνο αναφέρεται ο παρονομαστής του κλάσματος («1/3»): σε ολόκληρο τον χρόνο του παιδιού ή στον εναπομείναντα χρόνο, αφού πρώτα αφαιρεθούν οι διάφορες υποχρεώσεις του (σχολικές, εξωσχολικές κλπ), και αφού φυσικά αφαιρεθούν και οι ώρες του ύπνου; Και σε ποια βάση θα υπολογίζεται; Ημερήσια, εβδομαδιαία ή μηνιαία;

Η ύποπτη αυτή «σιωπή» ως προς τις άνευ άλλου τινός απαραίτητες επεξηγηματικές διευκρινίσεις, είναι πέραν από βέβαιο ότι θα δημιουργήσει σωρεία πλείστων όσων πρακτικών προβλημάτων και αυθαίρετων ερμηνειών κατά την εφαρμογή της διάταξης. Πώς άραγε θα εφαρμοστεί το αριθμητικό αυτό κριτήριο στην πράξη, όταν λόγου χάρη σε μία οικογένεια υπάρχουν από δύο και άνω τέκνα, και μάλιστα εντελώς διαφορετικών ηλικιών, με εντελώς διαφορετικές υποχρεώσεις και δραστηριότητες; Είναι μάλιστα πιθανό η ρύθμιση αυτή να οδηγήσει και στο άτοπο, ο γονέας που θα διαμένει με το τέκνο και θα επιμελείται των καθημερινών του αναγκών, λόγω ακριβώς αυτού του εντελώς αυθαίρετου τεκμηρίου, να στερηθεί τελικά της δυνατότητας ακόμα και να πραγματοποιήσει ένα ταξίδι κατά τις καλοκαιρινές διακοπές μαζί του, αφού η καθημερινότητα ενός παιδιού είναι συνήθως φορτωμένη, και ο έτερος γονέας θα έχει δικαίωμα επικοινωνίας του 1/3 του χρόνου του τέκνου.

Είναι ευκολονόητο ότι στην πράξη, στις περισσότερες περιπτώσεις, θα καθίσταται ιδιαίτερα δυσχερής (αν όχι ανεφάρμοστος) ο αυστηρά «μαθηματικός» καθορισμός του χρόνου επικοινωνίας του γονέα που δεν διαμένει με τα τέκνο, με κίνδυνο να προταχθούν αριθμητικά έναντι ουσιαστικών κριτηρίων, σε βάρος πάντα του αληθινού συμφέροντος του τέκνου. Άραγε χωρούν μαθηματικοί τύποι στην ανθρώπινες σχέσεις, και δη στην υπέρτατη σχέση γονέα και τέκνου;

Διότι, όπως αναφέρεται και στην Αιτιολογική Έκθεση, ο αληθινός σκοπός του Νομοθέτη με την προτεινόμενη ρύθμιση, είναι η οριοθέτηση ενός ελάχιστου χρόνου επικοινωνίας του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει μαζί, η οποία επικοινωνία θα συμβάλλει στην ανάπτυξη της προσωπικότητάς του, αλλά και στην ψυχική υγεία τέκνου. Ο σκοπός αυτός όμως, δεν δύναται να επιτευχθεί με αόριστα ποσοτικά κριτήρια, καθαρά αριθμητικά, και όχι ποιοτικά. Σε κάθε δε περίπτωση, το άνω τεκμήριο είναι μαχητό, με δυνατότητα αύξησης ή και μείωσης του χρόνου, οπότε τελικά η ρύθμιση καταλήγει να αποτελεί «κενό γράμμα». Εύλογα επίσης αναρωτιέται κανείς, γιατί δεν τίθεται άραγε αντίστοιχα ελάχιστο τεκμήριο (έστω και μαχητό) και στον υπολογισμό της διατροφής, που είναι και κατ’ εξοχήν αριθμητικό ζήτημα;

Πρέπει βεβαίως να σημειωθεί ότι με βάση το ισχύον μέχρι σήμερα νομικό καθεστώς υπήρξε πολλές φορές άδικη αντιμετώπιση των γονέων που δεν είχαν την επιμέλεια (κυρίως των πατεράδων) στο θέμα της επικοινωνίας, το οποίο αποτελούσε μοχλό πίεσης για την επίτευξη άλλων στόχων (διατροφής κλπ). Είναι όμως γεγονός ότι και με τον τρόπο που προτείνεται η ρύθμιση της επικοινωνίας με το ως άνω παντελώς αόριστο τεκμήριο, οι διαφορές αυτές και οι τυχόν αδικίες δεν θα εξομαλυνθούν.

Μάλλον τελικά ο νέος Νόμος (εάν και εφόσον ψηφιστεί με το περιεχόμενο που προτείνεται σήμερα), θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από όσα θα επιλύσει. Αντί να εξασφαλίζει και να θέτει γερά θεμέλια για την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας σε όσες περιπτώσεις αυτή θα προσιδιάζει, αντίθετα καθιστά πολύ εύκολη την ολική αφαίρεσή της από τον έναν γονέα, ορίζοντας μάλιστα και ενδεικτική περιπτωσιολογία ποικίλης βαρύτητας.

Δεν πρέπει όμως να διαλάθει της προσοχής μας, όχι μόνο ως νομικών, αλλά και ως πολιτών και κοινωνών της σύγχρονης πραγματικότητας, ότι οι γονικές συγκρούσεις διαχρονικά έχουν βαθύτερα αίτια, και όπως είναι φυσικό, δεν δύνανται να επιλύονται με την όποια καθιέρωση υποχρεωτικής «συνεπιμέλειας» ή με την «εξίσου» άσκηση γονικής μέριμνας. Η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, το κάθε παιδί είναι μοναδικό και ως τέτοιο θα πρέπει να αντιμετωπίζεται και από το Νομοθέτη. Άκαμπτες ρυθμίσεις και «φωτογραφικές» διατάξεις, σε καμία περίπτωση δεν αποβαίνουν προς το συμφέρον του τέκνου. Σε ένα συγκρουσιακό διαζύγιο, είναι δεδομένο ότι δεν χωρεί «σολομώντεια λύση».

Μέλημα του Νομοθέτη, λοιπόν, θα έπρεπε πρωτίστως να είναι η προαγωγή των σωστών υλικοτεχνικών δομών, οι οποίες είναι απαραίτητες για την πραγμάτωση ενός πραγματικά Κοινωνικού Κράτους, όπου οι γονείς θα συνεπικουρούνται από τον κρατικό μηχανισμό στο ύψιστο γονεϊκό τους έργο, και θα έτσι θα καθίσταται δυνατή η επιβίωση και η ομαλή ανάπτυξη των τέκνων, ανεξάρτητα από την οικονομική ισχύ των γονέων του, και σε καμία περίπτωση δεν θα έπρεπε να προάγονται οι έμφυλες συγκρούσεις, οι οποίες τελικώς αποβαίνουν σε βάρος των ίδιων των παιδιών.

Τέλος, θα πρέπει κάποια στιγμή – αν όχι τώρα, πότε; – η Πολιτεία να εξετάσει πολύ σοβαρά το ζήτημα της θεσμοθέτησης των Οικογενειακών Δικαστηρίων, τα οποία θα επιλαμβάνονται των σχετικών υποθέσεων, και στα οποία, ο ειδικά εκπαιδευμένος Δικαστής, θα συνεπικουρείται στο έργο του από εξειδικευμένη διεπιστημονική ομάδα ειδικών, όπως ψυχολόγων, ψυχιάτρων παιδιών και εφήβων, κοινωνικών λειτουργών κλπ, και έτσι πράγματι κάθε περίπτωση θα αντιμετωπίζεται ειδικά και ξεχωριστά, αντί να προωθείται μόνο η υποχρεωτική διαμεσολάβηση, όπως γίνεται σήμερα, η οποία αποβαίνει κοστοβόρα, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων δυστυχώς χωρίς αποτέλεσμα και τελικά αποτελεί τροχοπέδη στην ουσιαστική απονομή της Δικαιοσύνης, και δη στα τόσο σοβαρά ζητήματα όπως αυτά των διαφορών από οικογενειακές σχέσεις.

Ψήφισμα της Ε.Α.Ν.Δι.Θ για το νομοσχέδιο για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια

Αρ. Πρωτόκολλου: 10/06-04-2021 (εξ.)

Ως Ένωση Ασκούμενων και Νέων Δικηγόρων Θεσσαλονίκης (Ε.Α.Ν.Δι.Θ.), εκφράζουμε την αντίθεσή μας στις προτεινόμενες αλλαγές στο πεδίο του Οικογενειακού Δικαίου, και δη στο πεδίο των σχέσεων γονέων και τέκνων μετά τη διάσπαση της συζυγικής σχέσης. Καταδικάζουμε συγκεκριμένα τις προτεινόμενες τροποποιήσεις σχετικά με την εισαγωγή της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας ως εκ του νόμου συστήματος άσκησης της γονικής μέριμνας. Τονίζουμε πως η συνεπιμέλεια του τέκνου μετά το διαζύγιο δίνεται και σήμερα ως δυνατότητα από το ισχύον δίκαιο και όπως έχει αποδειχθεί, τόσο με βάση τα πορίσματα των επιστημόνων ψυχικής υγείας όσο και με βάση πραγματικές υποθέσεις που αντιμετώπισε η νομολογία των δικαστηρίων, μπορεί να έχει θετικά οφέλη για τα παιδιά μόνο εφόσον οι σχέσεις των γονέων είναι ομαλές και είναι σε θέση να συναποφασίζουν σε συναινετική βάση για το παιδί τους. Το νομοσχέδιο που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση επιχειρεί να εισάγει το θεσμό της υποχρεωτικής εκ του νόμου συνεπιμέλειας και περιλαμβάνει σωρεία προβληματικών διατάξεων και αντινομιών, που θίγουν ανεπανόρθωτα το συμφέρον του παιδιού.

Το Οικογενειακό μας Δίκαιο είναι παιδοκεντρικό, θέτει δηλαδή στο επίκεντρο το συμφέρον του τέκνου, που αποτελεί αόριστη νομική έννοια και οφείλει να λαμβάνεται υπόψη τόσο από τους γονείς κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας όσο και από το δικαστήριο κατά τη λήψη απόφασης. Και ως αόριστη νομική έννοια με αξιολογικό περιεχόμενο οφείλει να εξειδικεύεται από το δικαστήριο με βάση τα ιδιαίτερα γνωρίσματα κάθε επιμέρους περίπτωσης. Αντιθέτως, το νομοσχέδιο αυτό ανατρέπει εκ βάθρων τη λογική του οικογενειακού μας δικαίου με τους εξής τρόπους:

Οριοθετεί εκ των προτέρων την αόριστη νομική έννοια του συμφέροντος του παιδιού, ορίζοντας ότι αυτό εξυπηρετείται άνευ ετέρου από την συμμετοχή και των δύο γονέων στη ζωή του (άρθρο 5 του νομοσχεδίου), γεγονός που όπως καθίσταται αντιληπτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ιδίως σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας και κακοποίησης κάθε μορφής. Περιορίζεται ως εκ τούτου και καθοδηγείται σε συγκεκριμένη κατεύθυνση η δικαστική κρίση.
Θέτει στο επίκεντρο την ισότητα των γονέων υπό την εξισωτική, ισοπεδωτική της μορφή – κατ’ ουσία προάγοντας τις επιδιώξεις και το συμφέρον του «θιγόμενου» από το προηγούμενο καθεστώς γονέα – εισάγοντας εκ πλαγίου («ασκούν από κοινού και εξίσου», άρθρο 5) την ισόχρονη διαμονή με καθέναν από τους δύο γονείς, με εναλλασσόμενη κατοικία. Η τελευταία όμως δεν εξυπηρετεί το συμφέρον του τέκνου σε όλες τις περιπτώσεις, αλλά αντίθετα μπορεί να συντείνει στην αποσταθεροποίησή του, ιδίως σε περιπτώσεις π.χ. μεγάλης απόστασης μεταξύ των σπιτιών, απόκλισης του βιοτικού επιπέδου σε καθένα από τα δύο σπίτια, έντονης συγκρουσιακής σχέσης μεταξύ των γονέων και αδυναμίας λήψης από κοινού αποφάσεων για θέματα που αφορούν το παιδί κ.α. Γίνεται αντιληπτό ότι πίσω από την επιμονή στο αίτημα για ισόχρονη διαμονή και εναλλασσόμενη κατοικία, λανθάνουν κίνητρα οικονομικά, δεδομένου ότι η ρύθμιση αυτή θα μειώσει το ύψος των καταβαλλόμενων διατροφών.
Ιδιαίτερα προβληματική εμφανίζεται η ρύθμιση σχετικά με τον χρόνο επικοινωνίας. Το νομοσχέδιο ορίζει ότι: «ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας», με αυστηρές προϋποθέσεις απόκλισης. Η ρύθμιση αυτή αφήνει ευρύ περιθώριο για παραβίαση της ιδιωτικότητας τόσο του παιδιού όσο και του έτερου γονέα. Ορίζεται ακόμη πως: «αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής». Αυτό πρακτικά σημαίνει πως αν δεν υπάρχει αμετάκλητη δικαστική απόφαση, αν δεν έχουν εξαντληθεί όλα τα ένδικα μέσα, παραβλέποντας ακόμα και τις αποφάσεις του Πρωτόδικου Δικαστηρίου όσο και του Εφετείου, θεωρώντας τις αποφάσεις τους μη επαρκείς, ακόμα κι αν υπάρχουν ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία για τα ως άνω εγκλήματα, το τέκνο θα αναγκάζεται να έρθει σε επαφή με τον θύτη γονέα. Ακόμα και σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής ή έμφυλης βίας και σε περιπτώσεις σεξουαλικής παιδικής κακοποίησης, το παιδί υποχρεούται να έρχεται σε επαφή με τον θύτη. Στις περιπτώσεις αυτές όμως, είναι πιθανό η σχετική αντιδικία να καταλήξει σε αμετάκλητη δικαστική απόφαση ακόμα και μετά από 10 έτη, καθ΄ όλη τη διάρκεια των οποίων ο θύτης θα ασκεί το δικαίωμα επικοινωνίας του με το παιδί.
Πίσω από το νομοσχέδιο λανθάνει η αμφιλεγόμενη και επιστημονικά καταδικαστέα θεωρία του «Συνδρόμου Γονικής Αποξένωσης» , στο οποίο αναφέρονται συχνά οι οργανώσεις αλλά και κυβερνητικές πηγές που προώθησαν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο εξαρχής. Ο όρος «Σύνδρομο» ή «Διαταραχή Γονικής Αποξένωσης» κατασκευάστηκε το 1980 από τον Δρ. Richard Gardner, και αναφέρεται στα αισθήματα αποστροφής που αισθάνεται ένα παιδί προς τον γονέα του μετά από διαζύγιο των γονέων και σε περιπτώσεις δικαστικής διαμάχης, και σύμφωνα με τον Gardner οφείλονται σε μια προσπάθεια χειραγώγησης του παιδιού από τον άλλο γονέα και υποβολής προς αυτό των αρνητικών συναισθημάτων. Το σύνδρομο πρωτοεμφανίστηκε σε δικαστικές αίθουσες στις ΗΠΑ, στο πλαίσιο της υπερασπιστικής γραμμής γονέων (πατέρων) που κατηγορούνταν για σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών τους, και αργότερα η χρήση του διευρύνθηκε και σε άλλες περιπτώσεις αντιδικίας μεταξύ γονέων, με σκοπό την υποτίμηση της αξιοπιστίας των λεγομένων των θυμάτων, παιδιών και μητέρων. Το σύνδρομο δεν έχει γίνει δεκτό από κανέναν επίσημο φορά ψυχικής υγείας παγκοσμίως και στερείται επιστημονικής τεκμηρίωσης. Ο ίδιος ο Gardner μεταξύ άλλων, υποστήριζε πως τα παιδιά είναι εκ φύσεως σεξουαλικά και μπορεί να προκαλέσουν σεξουαλικές συναντήσεις με «αποπλάνηση» του ενήλικα. Για τη σεξουαλική κακοποίηση έλεγε: «πείτε στο παιδί ότι η σεξουαλική κακοποίηση από έναν πατέρα είναι φυσιολογική. Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να καθοδηγηθούν ώστε να εκτιμήσουν ότι οι σεξουαλικές συναντήσεις μεταξύ ενήλικων και παιδιών δεν θεωρούνται καθολικά ως κατακριτέες πράξεις. Μπορεί να ειπωθεί στο παιδί ότι για κάποιες κοινωνίες μια τέτοια συμπεριφορά ήταν και θεωρείται φυσιολογική». Ο Gardner επίσης, για τις μητέρες που ανακαλύπτουν ότι ο σύζυγός τους κακομεταχειρίζεται το παιδί τους σεξουαλικά, επιρρίπτει την ευθύνη της κακοποίησης του πατέρα προς το παιδί στη μητέρα, επειδή εκείνη δεν εκπληρώνει τις σεξουαλικές του επιθυμίες. Προτείνει τέλος οι θεραπευτές, να βοηθήσουν τις μητέρες παιδιών θυμάτων ασέλγειας, να εκπληρώσουν τις σεξουαλικές επιθυμίες των αντρών.
Επιπλέον, στο άρθρο 5 του νομοσχεδίου, η προσθήκη της διάταξης «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής» θέτει σοβαρά προβλήματα, καθώς αποτελεί διατύπωση που αφήνει ευρύ περιθώριο εκτίμησης και αφήνει «ανοικτό» το ενδεχόμενο να καταστρατηγηθεί στην πράξη η επιταγή να λαμβάνεται υπόψη η γνώμη του παιδιού, η οποία απορρέει και από διεθνείς συμβάσεις. Το ζήτημα που τίθεται είναι πως δεν αναφέρονται καν προϋποθέσεις για να εξασφαλιστεί η εγκυρότητα και η ασφάλεια της γνώμης του τέκνου, βάλλοντας εμμέσως κατά του ενός γονιού, ιδίως της μητέρας, διότι μέσω αυτής της νομοθετικής ρύθμισης υπονοείται ότι χειραγωγεί το παιδί στο να εκφραστεί αρνητικά ή να διαμορφώσει αρνητικά συναισθήματα για τον έτερο γονέα. Φυσικά, λανθάνει κι εδώ η αμφιλεγόμενη και επιστημονικά καταδικαστέα θεωρία του συνδρόμου γονικής αποξένωσης.
Περιλαμβάνει σωρεία άλλων προβληματικών διατάξεων και αντινομιών. Ενδεικτικά , στο άρθρο 3 του νομοσχεδίου: η προσθήκη στο άρθρο 56 ΑΚ της διάταξης αναφορικά με την επίδοση των εγγράφων σε οποιονδήποτε εκ των γονέων του τέκνου. Σε αυτή την τροποποίηση δημιουργούνται δύο παράδοξα: α) η επίδοση μπορεί να γίνει προς γονέα με τον οποίο το τέκνο δεν έχει καμία επαφή ή επικοινωνία κι έτσι, να μη λάβει καν γνώση της επίδοσης κάποιου εγγράφου, γεγονός που μπορεί να επιφέρει δυσχέρειες στη δικονομική θέση του τέκνου ή του αντιπροσώπου του, β) είναι δυνατόν ο γονέας που θέλει να στραφεί κατά του τέκνου διεκδικώντας κάποια αξίωση, να επιδίδει στον εαυτό του το σχετικό έγγραφο ως νόμιμος εκπρόσωπος του τέκνου.
Συνολικά, το νομοσχέδιο δείχνει να προσεγγίζει την οικογένεια ως έναν ουδέτερο χώρο, απαλλαγμένο από έμφυλες ιεραρχήσεις και σχέσεις εξουσίας, αδιαφορώντας για τους έμφυλους ρόλους που τα υποκείμενα εντός της επιτελούν.

Το νομοσχέδιο περιλαμβάνει και άλλες προβληματικές διατάξεις, που απηχούν τη μετατόπιση του κέντρου βάρους της νομοθετικής ρύθμισης από την προστασία του συμφέροντος του παιδιού στην προώθηση των επιδιώξεων των γονέων. Ως νέοι και νέες νομικοί και ασκούμενοι δικηγόροι, ενώνουμε τη φωνή μας με το πλήθος των νομικών εγνωσμένου κύρους, των οργανώσεων για την προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών και των φεμινιστικών οργανώσεων που καταδικάζουν τις προτεινόμενες ρυθμίσεις και ζητούμε την απόσυρση του νομοσχεδίου.

Αντ’ αυτού, αιτούμαστε την άμεση θέσπιση Οικογενειακών Δικαστηρίων στη χώρα, που θα ειδικεύονται στην εξέταση υποθέσεων οικογενειακού δικαίου με την υποστήριξη κοινωνικών λειτουργών και επαγγελματιών ψυχικής υγείας. Η όποια μελλοντική αναμόρφωση του Οικογενειακού Δικαίου, πρέπει να έχει συγκεκριμένη στόχευση, λαμβάνοντας υπόψη τις κοινωνικές εξελίξεις, τον πλουραλισμό των οικογενειακών μοντέλων και την αναδιαμόρφωση των έμφυλων ρόλων, ενσωματώνοντας τη διάσταση της σεξουαλικής και έμφυλης ποικιλομορφίας. Πρωτίστως, στο επίκεντρο οφείλει να παραμείνει το συμφέρον του παιδιού, που σίγουρα δεν εξυπηρετείται από την αποδοχή εκ μέρους του νομοθέτη των αμφιλεγόμενων επιστημονικά θεωριών που ιστορικά στόχο είχαν να καταδείξουν ως αβάσιμες τις μαρτυρίες παιδιών θυμάτων κακοποίησης.

Για το ΔΣ της ΕΑΝΔιΘ

Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Τρασανίδης Γιάννης Σαλονικίδης Παύλος

Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ | Αθήνα, 23/3/2021

Η Τουρκία αποσύρθηκε από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης και η Ελλάδα την παραβιάζει με Νόμο για το Οικογενειακό Δίκαιο που εκθέτει σε ακραίο κίνδυνο μητέρες και παιδιά που υφίστανται ενδοοικογενειακή βία.

H Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης λαμβάνει πολύ σοβαρά υπόψη της τον κίνδυνο στον οποίο μπορούν να εκτεθούν τόσο τα παιδιά όσο και η κακοποιημένη γυναίκα και για αυτό ρητά ορίζει ότι τα δικαιώματα και η ασφάλεια των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας (Ε.Β.) [μητέρας και παιδιών (θυμάτων ή μαρτύρων)] πρέπει να υπερτερούν των γονεϊκών δικαιωμάτων του δράστη.

Έχοντας κυρώσει την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης (Ν.4531/2018), η χώρα μας έχει υποχρέωση με νομοθετικά ή άλλα μέτρα να διασφαλίσει ότι:

κατά τον καθορισμό της επιμέλειας και των δικαιωμάτων επίσκεψης των παιδιών, θα λαμβάνονται υπόψη τα περιστατικά βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της Σύμβασης (Άρ. 31, παρ. 1)
η άσκηση οποιωνδήποτε δικαιωμάτων επίσκεψης ή επιμέλειας δεν θίγει τα δικαιώματα και την ασφάλεια του θύματος ή των παιδιών (Άρ. 31, παρ. 2)
παρέχονται, όπου απαιτείται, ειδικά μέτρα προστασίας σε παιδί-θύμα και παιδί-μάρτυρα βίας κατά των γυναικών και ενδοοικογενειακής βίας, λαμβάνοντας υπόψη το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού (Άρθρο 56, παρ. 2)
κατά την παροχή προστασίας και υποστηρικτικών υπηρεσιών στα θύματα, λαμβάνονται δεόντως υπόψη τα δικαιώματα και οι ανάγκες των παιδιών-μαρτύρων αναφορικά με όλες τις μορφές βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της Σύμβασης (Άρ. 26, παρ. 1) και λαμβάνουν δεόντως υπόψη το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού (Άρ. 26, παρ. 2).
απαγορεύονται οι υποχρεωτικές εναλλακτικές διαδικασίες επίλυσης διαφορών, συμπεριλαμβανομένης της διαμεσολάβησης και του συμβιβασμού, αναφορικά με όλες τις μορφές βίας που καλύπτονται από την Σύμβαση (Άρ. 48, παρ. 1)

Επίσης, συνδέοντας το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού και με την ασφάλεια της μητέρας-θύματος, η Σύμβαση προτείνει (Άρ. 45, παρ. 2) μέτρα όπως η παρακολούθηση ή επιτήρηση των καταδικασθέντων ατόμων καθώς και η αφαίρεση των γονεϊκών δικαιωμάτων από τον δράστη, εάν το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού, το οποίο μπορεί να περιλαμβάνει και την ασφάλεια του θύματος, δεν μπορεί να διασφαλιστεί με άλλο τρόπο.

Το Νομοσχέδιο «Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου» θα ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία για την ενσωμάτωση προβλέψεων της Σύμβασης στο Εθνικό Δίκαιο της Ελλάδας και να διορθωθούν υφιστάμενες παραβιάσεις της όπως, για παράδειγμα, αυτή που δημιουργείται από τον Ν.4640/2019, του οποίου το άρ. 6 καθιστά υποχρεωτικό να προηγείται πριν την συζήτηση της αγωγής μία Υποχρεωτική Αρχική Συνεδρία Διαμεσολάβησης για όλες ανεξαιρέτως τις υποθέσεις που αφορούν σε γονική μέριμνα, επιμέλεια και επικοινωνία με τα παιδιά. Αυτή η διάταξη παραβιάζει το Άρ. 48, παρ. 1 της Σύμβασης, σύμφωνα με το οποίο απαγορεύονται οι υποχρεωτικές εναλλακτικές διαδικασίες όταν υπάρχει ενδοοικογενειακή ή άλλη μορφή βίας που καλύπτεται από το πεδίο εφαρμογής της Σύμβασης.

Αντί για αυτό, όμως, το Υπουργείο Δικαιοσύνης έθεσε σε δημόσια διαβούλευση το συγκεκριμένο Νομοσχέδιο με προβλέψεις που παραβιάζουν τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης,τουλάχιστον ως προς τα άρθρα 26, 31, 45, 48 και 56, οι οποίες συνοψίζονται παρακάτω:

Το παιδί προσεγγίζεται ως παθητικός δέκτης άσκησης γονεϊκών δικαιωμάτων και όχι ως φορέας δικαιωμάτων.Ενδεικτικά, το Νομοσχέδιο: α) συγχέει το συμφέρον του παιδιού με τα γονεϊκά δικαιώματα, β) αδιαφορεί για την βούληση και την άποψη του παιδιού, γ) παραβλέπει τα τραύματα του παιδιού-θύματος και του παιδιού-μάρτυρα ενδοοικογενειακής βίας και δ) παρέχει απρόσκοπτη πρόσβαση σε όλους τους δράστες ενδοοικογενειακής βίας.
Καλύπτει μόνο τα θύματα Ε.Β. που έχουν κινήσει ποινικές διαδικασίες και μόνο μετά την αμετάκλητη καταδίκη του δράστη (Άρ. 13 & 14: Αντικατ. Άρ. 1520 & 1532 ΑΚ), μέχρι την οποία, ο νόμος του παρέχει απρόσκοπτη και απεριόριστη πρόσβαση στα θύματά του για τουλάχιστον 7-10 έτη. Για να καταστεί αμετάκλητη μια δικαστική απόφαση στην Ελλάδα απαιτούνται αποφάσεις από όλους τους βαθμούς δικαιοσύνης, δηλαδή χρονικό διάστημα που μπορεί να υπερβαίνει ακόμα και τα 10 έτη, ανάλογα με την γεωγραφική περιφέρεια. Επιπλέον, το Νομοσχέδιο δεν λαμβάνει υπόψη του το γεγονός ότι πολλές μητέρες προσπαθούν να απαλλαγούν από την Ε.Β. που υφίστανται οι ίδιες και τα παιδιά τους προσφεύγοντας ΜΟΝΟ σε αστικά δικαστήρια: κάποιες δεν καταφέρνουν να την καταγγείλουν και άλλες επιλέγουν να μην την καταγγείλουν από φόβο και/ή για κοινωνικούς λόγους και/ή για οικονομικούς λόγους.
Καθίστανται υποχρεωτικές και πολλαπλές οι απευθείας επαφές και συνδιαλλαγές θύματος-δράστη Ε.Β. και οι διαμεσολαβήσεις, με συνεδρίες ταυτόχρονης παρουσίας των δύο μερών (Άρ. 6 & 8: Αντικατ. Άρ. 1512 και 1514 ΑΚ).
Η «γονεϊκή αποξένωση» απαλείφθηκε ως όρος στο κείμενο προς διαβούλευση αλλά παραμένει ως έννοια, μετονομαζόμενη σε «διάρρηξη των σχέσεων» (Άρ. 5, παρ. 2: τροπ. Άρ. 1511 ΑΚ και Άρ. 14: Αντικατ. Άρ. 1532 ΑΚ).
Η «ισόχρονη υποχρεωτική συνεπιμέλεια» απαλείφθηκε ως όρος στο κείμενο προς διαβούλευση αλλά παραμένει ως έννοια αφού, ως κανόνας ορίζεται η «από κοινού και εξίσου άσκηση γονικής μέριμνας» (Άρ. 7: Αντικατ. Άρ. 1513 ΑΚ)
Η «εναλλασσόμενη διαμονή του τέκνου» απαλείφθηκε ως λεκτική περιγραφή στο κείμενο προς διαβούλευση αλλά στην πράξη νομοθετείται, αφού την καθιστά δεδομένη η φράση «ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας» (Άρ. 13: Αντικατ. Άρ. 1520 ΑΚ).

Οι προαναφερθείσες τροποποιήσεις του Α.Κ.:

θα θέσουν τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας (μητέρες και παιδιά) σε μεγαλύτερο κίνδυνο από αυτόν στον οποίο ήδη βρίσκονται
θα παρεμποδίσουν σε ακραίο βαθμό την πρόσβασή τους στην Δικαιοσύνη (Αστική και Ποινική) προκειμένου να προστατευτούν από την ενδοοικογενειακή βία

Όταν, σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην Ελλάδα κακοποιούνται κάθε μέρα σωματικά ή/και σεξουαλικά από τον νυν/πρώην σύζυγό/σύντροφό τους 653 γυναίκες και όταν το 2022 θα αξιολογηθεί η χώρα μας από την Επιτροπή GREVIO για την εφαρμογή της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης καλό θα ήταν να αποφύγουμε παραβιάσεις της και όχι να σπεύσουμε να τις νομοθετήσουμε.

Περισσότερα στοιχεία αναλυτικά θα βρείτε εδώ: Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας | Ενδοοικογενειακή Βία – Μεταρρύθμιση Οικογενειακού Δικαίου και Παραβίαση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης ψ

Σύνδεσμος για τα Δικαιώματα της Γυναίκας

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ | 22.03.21

Η καταγγελία της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης από την Τουρκία δεν είναι κεραυνός εν αιθρία.
Να σταματήσουν οι οπισθοδρομήσεις και στην Ελλάδα.
Να αποσυρθεί το Νομοσχέδιο για την αναγκαστική συνεπιμέλεια.

Αυτή την κρίσιμη ώρα – ώρα πανδημίας και περιορισμών – όπου η βία κατά γυναικών και παιδιών εντείνεται, όπως διαπιστώνουν ευρωπαϊκοί και διεθνείς οργανισμοί. Είναι πιο αναγκαία από ποτέ η σθεναρή στήριξη και πλήρης εφαρμογή της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης (Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας), που η Ελλάδα έχει κυρώσει με τον Ν. 4531/2018.

Για το λόγο αυτό:

● Καταδικάζουμε την καταγγελία της Σύμβασης από την Τουρκία.
● Ενώνουμε τη φωνή μας με τις φωνές των γυναικών της Τουρκίας και της διεθνούς κοινότητας, αλλά και κορυφαίων οργάνων και αξιωματούχων του Συμβουλίου της Ευρώπης, της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης και των Ηνωμένων Εθνών.
● Καλούμε σε ευρύτατη συστράτευση για τη στήριξη και πλήρη εφαρμογή της Σύμβασης.
● Επισημαίνουμε ότι η εξέλιξη αυτή στην Τουρκία δεν είναι κεραυνός εν αιθρία.
● Είναι αποτέλεσμα συστηματικών πιέσεων ισχυρών πολιτικών κέντρων, που ζητούσαν να καταγγελθεί η Σύμβαση, επειδή ορίζει τη βία κατά των γυναικών ως «μία μορφή έμφυλης βίας που διαπράττεται σε βάρος των γυναικών, επειδή είναι γυναίκες», όπως αναφέρεται στην εθνική έκθεση για την Τουρκία του Δικτύου Ανεξάρτητων Νομικών Εμπειρογνωμόνων για την Ισότητα των Φύλων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Πρόκειται για το αποκορύφωμα σειράς οπισθοδρομήσεων της τελευταίας 10ετίας στην Τουρκία, σε βάρος θεμελιωδών δικαιωμάτων, που σηματοδοτήθηκαν:

το 2012, από τη μετονομασία του τουρκικού Υπουργείου Γυναικείων Υποθέσεων σε «Υπουργείο Οικογενειακής και Κοινωνικής Πολιτικής» (και πάλι, το 2018, σε «Υπουργείο Οικογένειας, Εργασίας και Κοινωνικών Υπηρεσιών»).

Ακολούθησαν, μεταξύ άλλων:

το 2013, η προσπάθεια νομοθέτησης περιορισμού του δικαιώματος σε άμβλωση,
το 2016, η προσπάθεια τροποποίησης του άρθρου 103 του Ποινικού Κώδικα (σεξουαλική κακοποίηση παιδιών), με σκοπό την καθυστέρηση της ποινικής δίωξης και την πλήρη απαλλαγή του δράστη σε περίπτωση γάμου του με το ανήλικο θύμα βιασμού,
το 2017, η καθιέρωση υποχρεωτικής διαιτησίας στις εργατικές υποθέσεις, περιλαμβανομένης της σεξουαλικής παρενόχλησης στην εργασία,
το 2018, νομοσχέδιο για την υποχρεωτική διαβούλευση και διαμεσολάβηση σε υποθέσεις διαζυγίου,
το 2019, η συμμαχία πολιτικών με διαζευγμένους άνδρες που αρνούνται την πληρωμή διατροφής, θέτοντας σε κίνδυνο την επιβίωση των χαμηλού εισοδήματος μητέρων.

Επαγρυπνώντας, ενόψει απειλούμενων περαιτέρω οπισθοδρομήσεων και στη χώρα μας,

Ζητούμε από την Ελληνική Κυβέρνηση:

● να προβεί σε πλήρη εφαρμογή της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, με την εναρμόνιση των διατάξεων του Ποινικού Κώδικα προς τη Σύμβαση και την έκδοση των απαιτούμενων από τον κυρωτικό νόμο 4531/2018 κοινών υπουργικών αποφάσεων,
● να προβεί σε άμεση κύρωση και επικύρωση της Διεθνούς Σύμβασης Εργασίας 190 για την Βία και την Παρενόχληση στον κόσμο της εργασίας και να την εφαρμόσει πλήρως,
● να αποσύρει το οπισθοδρομικό και επικίνδυνο νομοσχέδιο για την «αναμόρφωση» του Οικογενειακού Δικαίου, το οποίο καταλύει τον παιδοκεντρικό χαρακτήρα του Οικογενειακού μας Δικαίου και εισάγει

1) Αντί της εξατομικευμένης έρευνας του συμφέροντος κάθε παιδιού, που απαιτούν τα διεθνή ελεγκτικά όργανα, την εκ του νόμου, αυτόματη και υποχρεωτική από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας από τους χωρισμένους γονείς, ακόμη και τους κακοποιητές έως την αμετάκλητη καταδίκη τους.

2) Ποιός όμως θα τολμήσει να τους καταγγείλει; κι αν τολμήσει, πώς θα αποδείξει την κακοποίηση και πώς θα προστατευτεί; Ποιά θα είναι η διάρκεια της δίκης; πόσες καταγγελίες θα ευδοκιμήσουν; Ποιό το τίμημα για το παιδί και τον κακοποιημένο γονέα;

3) Ρητά ή έμμεσα, τη «γονική αποξένωση», που στοχοποιεί τη μητέρα και καταδικάζεται απόλυτα από το ελεγκτικό όργανο της Σύμβασης (GREVIO) και άλλα διεθνή ελεγκτικά όργανα, ως επιστημονικά αστήρικτη και επικίνδυνη έννοια.

4) Την άκαμπτη, μηχανιστική, ερήμην του συμφέροντος του παιδιού, ρύθμιση της επικοινωνίας του γονέα που δεν διαμένει με το παιδί (1/3 του (τίνος;) χρόνου), με επιπτώσεις στην όλη άσκηση της γονικής μέριμνας, που μετατρέπει γονείς και παιδί σε ρομπότ.

5) Άκαμπτα κριτήρια του συμφέροντος του παιδιού, που αποπροσανατολίζουν και αυτοματοποιούν τη δικαστική κρίση.

Τέτοιες ρυθμίσεις βλάπτουν τα παιδιά, παραβιάζουν το Σύνταγμα και το Ευρωπαϊκό και Διεθνές Δίκαιο και καθιστούν την Ελλάδα υπόλογη σε διεθνή ελεγκτικά όργανα.

Καλούμε επίσης την Ελληνική Κυβέρνηση:

● να αποκαταστήσει τη Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων, την οποία έχει ουσιαστικά καταργήσει, στην αρχική ονομασία και αποστολή της και να την επαναφέρει στο Υπουργείο Εσωτερικών,[7][7]
● να λάβει αμέσως τα απαιτούμενα νομοθετικά μέτρα για την πρόληψη, καταπολέμηση και τιμωρία της σεξουαλικής παρενόχλησης σε όλους τους τομείς,
● να στηρίξει την επερχόμενη πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ένταξη της βίας κατά των γυναικών στα λεγόμενα «ευρωεγκλήματα» (eurocrimes) του άρθρου 83 ΣΛΕΕ και τη λήψη περαιτέρω ενωσιακών νομοθετικών μέτρων με αυτήν τη νομική βάση,
● να εμμείνει στην προσχώρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης.

Μηδενική ανοχή και αγώνας για την ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΏΝ ΠΑΝΤΟΥ

Για το ΔΣ του Συνδέσμου για τα Δικαιώματα της Γυναίκας

Η Πρόεδρος
Ειρήνη Φερέτη

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΝΑΙΝΕΤΙΚΗ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ | Απόσυρση Τουρκίας από την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης
22.3.2021

Η «Επιτροπή για το Οικογενειακό Δίκαιο και την Συναινετική Συνεπιμέλεια» στην οποία συμμετέχουν 24 γυναικείες οργανώσεις και φεμινιστικές συλλογικότητες, εκφράζει την οργή της για την απόσυρση και απόρριψη από την Τουρκική Κυβέρνηση της «Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας» που είναι γνωστή ως Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης. Οι γυναικείες οργανώσεις ξεσηκώθηκαν την επόμενη μέρα, υπογραμμίζοντας την έκταση της βίας και τις περίπου 300 γυναικοκτονίες το χρόνο, πολλές από τις οποίες μένουν ατιμώρητες.

Η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, η οποία υιοθετήθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης το 2011, τέθηκε σε ισχύ το 2014 όταν συμπληρώθηκε ο απαιτούμενος αριθμός των 10 χωρών που την υπέγραψαν και υπογράφηκε, από την ΕΕ το 2017. Είναι το πρώτο διεθνώς νομικά δεσμευτικό κείμενο του είδους του – τα κράτη που την επικυρώνουν πρέπει να ακολουθούν ενδελεχή, δεσμευτικά κριτήρια για την πρόληψη της έμφυλης βίας, την προστασία των θυμάτων και την τιμωρία των αυτουργών.

Η χώρα μας ήταν η πρώτη χώρα που υπέγραψε την Σύμβαση τον Μάϊο 2011, η οποία κυρώθηκε με μεγάλη καθυστέρηση με τον Νόμο 4531/2018 – ΦΕΚ 62/Α/5-4-2018 από τη Βουλή των Ελλήνων.

Η «Επιτροπή για το Οικογενειακό Δίκαιο και την Συναινετική Συνεπιμέλεια» εκτιμά ως ιδιαίτερα επικίνδυνο το πισωγύρισμα αυτό της Τουρκίας για την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων των γυναικών στη γείτονα χώρα -ιδιαίτερα εν μέσω της κρίσης από την πανδημία Covid, έχει αποστείλει μήνυμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης στις γυναικείες οργανώσεις στην Τουρκία και θα επιδώσει Ψήφισμα στην Τουρκική Πρεσβεία στην Αθήνα.

1. Δίκτυο για την Αντιμετώπιση της Βίας κατά των Γυναικών
2. Ελληνική Αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Λόμπυ Γυναικών
3. Ελληνικό Δίκτυο για την Φεμινιστική Απεργία
4. Ελληνικό Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης
5. Ένωση Γυναικών Ελλάδας (Ε.Γ.Ε.)
6. Ένωση Ελληνίδων Νομικών
7. Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας (ΕΔκΒ)
8. Κέντρο Έρευνας και Δράσης για την Ειρήνη (ΚΕΔΕ)
9. Κίνηση Δημοκρατικών Γυναικών
10. Σύνδεσμος Ελληνίδων Επιστημόνων (Σ.Ε.Ε.)
11. Σωματείο Γυναικείων Δικαιωμάτων «ΤΟ ΜΩΒ»
12. Χριστιανική Ένωση Νεανίδων (ΧΕΝ) Ελλάδος
13. Πρωτοβουλία Γυναικών Πειραιά
14. Ομάδα γυναικών του συλλόγου
15. ΜΗΤΕΡΑΣ ΕΡΓΟΝ Σύλλογος Πολύτεκνων Μητέρων
16. Ένωση Διπλωματούχων Ελληνίδων Μηχανικών
17. ΧΩΡΟΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ – ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ – ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
18. Ομάδα Γυναικείων Δικαιωμάτων Κοινωνική Παρέμβαση Δυτικά
19. ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΛΒΑΝΙΔΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
20. Μαμάδες Ενάντια στην Υποχρεωτική Συνεπιμέλεια
21. Γυναικεία ομάδα Αυτοάμυνας
22. NIMERTIS ACTIONART ΝΠΙΔ
23. Φεμινιστική Συλλογικότητα ΘΕΟΔΩΡΑ
24. Single Moms Unite

Σύμβαση Κωνσταντινούπολης: πίσω ολοταχώς στην πατριαρχία!
στην Τουρκία και όχι μόνο …

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ | 22.03.21
Η αύξηση της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας παγκόσμια φέρνει στο προσκήνιο την αναγκαιότητα της Σύμβασης, ωστόσο η Σύμβαση καταργείται. Καταργείται στην Τουρκία και όχι μόνο. Καταργείται και στη χώρα μας με το νέο Σχέδιο Νόμου για την Υποχρεωτική Συνεπιμέλεια

Η ανησυχητική αύξηση της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας στη διάρκεια της καραντίνας, σε παγκόσμια επίπεδο, γίνεται ακόμα πιο δραματική με την απόσυρση της Τουρκίας από την Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης, γνωστής ως «Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης». Πρόκειται για μια διεθνή σύμβαση που υποχρεώνει τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο να καταρτίζουν νομοθεσία για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, την ενδοοικογενειακή βία και τις γυναικοκτονίες. Οι γυναίκες και τα παιδιά αποτελούν την πλειοψηφία των θυμάτων της ενδοοικογενειακής βίας.

Ο Γ. Γ. του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες έκανε έκκληση να περιοριστεί η βία στα σπίτια, στο χώρο δηλαδή που οι άνθρωποι πρέπει να νοιώθουν ασφαλείς και να προστατεύονται και όχι να αποτελεί παγίδα για τις γυναίκες και τα παιδιά. Όσο τα κρούσματα αυξάνονται, όσο η οικονομική και κοινωνική πίεση και ο φόβος για τον ιό μεγαλώνουν, τόσο δυστυχώς αυξάνονται η βία σε βάρος των γυναικών, η ενδοοικογενειακή βία και οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η επιδείνωση της βίας κατά των γυναικών πρέπει να οδηγήσει τις κυβερνήσεις των χωρών να αναπτύξουν δράσεις ευαισθητοποίησης και λήψης κατάλληλων μέτρων για την καταπολέμησή της και όχι να τις οδηγήσει στην απόσυρση βασικών νομικών διατάξεων για την καταπολέμησή της, όπως έκανε η Τουρκία. Μια καταδικαστέα απόφαση που στέλνει ένα «επικίνδυνο μήνυμα σε όλο τον κόσμο», σύμφωνα με τον Ύπατο Εκπρόσωπο της Ε.Ε Ζοζέπ Μπορέλ, καθώς «οι γυναίκες αξίζουν ένα ισχυρό νομικό πλαίσιο για την προστασία τους» σύμφωνα με την πρόεδρο της Κομισιόν Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν.

Ανησυχητική όμως είναι και η προώθηση του Νέου Οικογενειακού Νομοσχέδιου για τη χώρα μας που εμμέσως πλην σαφώς καταργεί άρθρα της Σύμβασης

Η ΧΕΝ στήριξε την κύρωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης και με την συμβολή της στην Επιτροπή των γυναικείων οργανώσεων και με τη συλλογή 15.000 υπογραφών, από δεκατρείς Περιφέρειες της χώρας τις οποίες επέδωσε η πρώην Πρόεδρος της ΧΕΝ Ελλάδος στον Πρόεδρο της Βουλής (7 Μαρτίου 2018) μία ημέρα πριν την επικύρωσή της από το ελληνικό κοινοβούλιο

Για την ΧΕΝ, ως μέλος της παγκόσμιας κοινότητας, της παγκόσμιας XEN, που εκπροσωπεί 25 εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον πλανήτη, η Σύμβαση αποτελεί ένα άρτιο εργαλείο, που εξαλείφει αναχρονιστικές αντιλήψεις, μέσω της αντικατάστασης ή βελτίωσης των νομικών διατάξεων.

Για αυτό δηλώνουμε πως η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης κινδυνεύει να καταργηθεί και στη χώρα μας με το Νομοσχέδιο για το οικογενειακό δίκαιο που τίθεται σε Διαβούλευση:

Το Νομοσχέδιο αυτό ανατρέπει την έννοια της Ισότητας μεταξύ των δύο φύλων, όσο και την έννοια της παιδοκεντρικότητας, εφόσον παραβιάζει το συμφέρον του παιδιού παραβιάζει βασικές αρχές του Συντάγματος και του διεθνούς δικαίου για τα δικαιώματα του παιδιού και ενθαρρύνει την ενδοοικογενειακή βία

Πιο συγκεκριμένα

Παραβιάζονται τα δικαιώματα παιδιών και μητέρων που κακοποιούνται από τον πατέρα- σύζυγο, τον οποίο θα υποχρεώνονται να τον συναντούν επί χρόνια μέχρι να καταστούν αμετάκλητες οι δικαστικές αποφάσεις, δηλαδή μετά από 9-10 χρόνια!!! Βάσει της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας, ο κακοποιητής γονιός θα μπορεί να βλέπει κανονικά το παιδί και ο γονιός που προσπαθεί να το προστατεύσει θα οδηγείται στα Δικαστήριο με την κατηγορία ότι «αποξενώνει» το παιδί από τον έτερο γονιό, αντιστρέφοντας κάθε έννοια Δικαίου.

Το νομοσχέδιο έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το πνεύμα και το γράμμα της Διεθνούς Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης διότι δεν προστατεύονται τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας ούτε προλαμβάνεται κάθε μορφή βίας σε βάρος των γυναικών και των παιδιών. Αντί να καταργηθούν νόμοι και πρακτικές που προωθούν τη βία κατά των γυναικών, την ενδοοικογενειακή βία και τις διακρίσεις λόγω φύλου, δημιουργούν Νόμους που υποτιμούν τις γυναίκες, καταργούν την ισότητα στην οικογένεια και ευνοούν την βία σε βάρος γυναικών και παιδιών από τους κακοποιητές γονείς

Αντί να συνεργαστεί το κράτος με τις γυναικείες οργανώσεις για την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για τις μορφές ενδοοικογενειακής βίας σε βάρος γυναικών και παιδιών, σε σχέση με το προωθούμενο Νομοσχέδιο, δεν συνομίλησε καν μαζί τους

Με το Άρθρο 31 της Σύμβασης πρέπει να λαμβάνονται όλα τα νομοθετικά ή άλλα μέτρα προκειμένου να διασφαλιστεί ότι κατά τον καθορισμό της επιμέλειας και των δικαιωμάτων επίσκεψης των παιδιών, θα λαμβάνονται υπόψη τα κρούσματα βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης. Πρέπει να λαμβάνονται τα αναγκαία νομοθετικά ή άλλα μέτρα προκειμένου να διασφαλίσουν ότι η άσκηση οποιονδήποτε δικαιωμάτων ή επιμέλειας δεν θίγει τα δικαιώματα και την προστασία του θύματος ή των παιδιών. Το προωθούμενο Σχέδιο Νόμου αποτελεί κατάφωρη και άμεση παραβίαση του συγκεκριμένου άρθρου, καθώς οι δικαστικοί λειτουργοί υποχρεώνονται να εφαρμόσουν την υποχρεωτική συνεπιμέλεια, μέχρι να καταστεί αμετάκλητη η καταδικαστική απόφαση και επιτρέποντας την συνύπαρξη με τον κακοποιητή γονιό για σειρά ετών μέχρι να βγει η απόφαση του δικαστηρίου. Παραβιάζονται άμεσα τα ύψιστα συμφέροντα του παιδιού που σύμφωνα με το Άρθρο 45 της Σύμβασης πρέπει να αποσυρθούν τα όποια γονεϊκά δικαιώματα σε περίπτωση παραβίασης των δικαιωμάτων του παιδιού από τον κακοποιητή γονέα

Η ΧΕΝ ως μία από τις παλαιότερες γυναικείες οργανώσεις αντιλαμβανόμενη τον κίνδυνο της οπισθοχώρησης στην πατριαρχία, διαμαρτύρεται για την κατάργηση της Σύμβασης στην Τουρκία αλλά και για την επικείμενη κατάργησή της στη χώρα μας, που θα σημάνει την κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των θυμάτων της ενδοοικογενειακής βίας, γυναικών και παιδιών.

Ένα νέο κορίτσι μ’ ένα σακίδιο στην πλάτη περιπλανιέται και παρατηρεί. Η **Αν_να**, ο χαρακτήρας της ΧΕΝ Ελλάδος ταξιδεύει σ’ έναν ακαθόριστο χώρο – χρόνο και μαθαίνει ν’ αναγνωρίζει κάθε μορφή βίας κατά των γυναικών. Με αφετηρία το Αν και προορισμό το Να βρίσκεται σ’ έναν διάλογο με την επικαιρότητα θέλοντας να αποκωδικοποιήσει τα γεγονότα και το πώς αυτά επηρεάζουν την κάθε γυναίκα.
Γιατί η **Αν_να** είναι κάθε γυναίκα που διεκδικεί ένα δίκαιο παρόν προσδοκώντας να παραδώσει στις επόμενες Άννες ένα καλύτερο μέλλον.
Ο χαρακτήρας “Άν_να” αποτελεί **πνευματική ιδιοκτησία της ΧΕΝ Ελλάδος** και σχεδιάστηκε από τη **Ζωή Μουζενίδου**

Επιστολή με εργασία για τις παραβιάσεις του «νομοσχεδίου Τσιάρα»

Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας

Προς: – Υπουργό Δικαιοσύνης, κ. Κωνσταντίνο Τσιάρα.
Κοινοποίηση: – Υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, αρμόδια για θέματα Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων κα Μαρία Συρεγγέλα,
– Γενική Γραμματέα Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων (Γ.Γ.Δ.Ο.Π.Ι.Φ.) κα Γιάννα Χορμόβα
– Γενικό Γραμματέα Δικαιοσύνης και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κ. Πάνο Αλεξανδρή,
– Πρόεδρο Αρείου Πάγου, κα. Αγγελική Αλειφεροπούλου.

Αθήνα, 24/03/2021
Θέμα: Προστασία θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας και Οικογενειακό Δίκαιο – Το Νομοσχέδιο «Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου» παραβιάζει τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης

Με την παρούσα επιστολή θα θέλαμε να θέσουμε υπόψη σας τους προβληματισμούς που προκύπτουν από το γεγονός ότι στο Νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης: «Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου» που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση στις 18.3.2021, περιλαμβάνονται προβλέψεις που παραβιάζουν τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης (Ν. 4531/2018), τουλάχιστον ως προς τα άρθρα 26, 31, 45, 48 και 56, οι οποίες και αναλύονται στο συνημμένο έγγραφο.
Οι τροποποιήσεις που θα επιφέρει στον Α.Κ. εάν ψηφιστεί το συγκεκριμένο Νομοσχέδιο, αντί να ενισχύουν την προστασία των θυμάτων όπως επιτάσσει η Σύμβαση, θα εκθέσουν τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας (μητέρες και παιδιά) σε μεγαλύτερο κίνδυνο από αυτόν στον οποίο ήδη βρίσκονται και θα παρεμποδίζουν σε ακραίο βαθμό την πρόσβασή τους στην Δικαιοσύνη (Αστική και Ποινική) προκειμένου να προστατευτούν από την ενδοοικογενειακή βία.
Εν αναμονή της Έκθεσης «Ο αντίκτυπος της ενδοοικογενειακής βίας στις γυναίκες και τα παιδιά και το δικαίωμα γονικής επιμέλειας» του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (Επιτροπές FEMM και JURI) με στόχο την αναθεώρηση του σχετικού ευρωπαϊκού νομοθετικού πλαισίου και ενόψει της Αρχικής Αξιολόγησης της εφαρμογής της Σύμβασης στην Ελλάδα από την GREVIO, ζητάμε την απόσυρση του Νομοσχεδίου και την έναρξη ευρείας διαβούλευσης στην οποία να συμμετέχουν ΚΑΙ οι φορείς (Θεσμικοί και ΜΚΟ) με αντικείμενο την στήριξη και προστασία θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας αλλά και οι γυναικείες οργανώσεις. Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων για την ανταπόκρισή σας και για τις ενέργειές σας.

Με Εκτίμηση,
Κική Πετρουλάκη, Ph.D
Πρόεδρος Δ.Σ. «Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας»

Διαβάστε εδώ με λήψη την εργασία τεκμηρίωσης του φορέα:

Ενδοοικογενειακή Βία Μεταρρύθμιση Οικογενειακού Δικαίου και Παραβίαση Σύμβασης ΚωνσταντινούποληςΛήψη

ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ
Ομοσπονδία Γυναικείων Σωματείων

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Διεθνής Σύμβαση για την Καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης) μέχρι το έτος 2020 είχε κυρωθεί από 34 κράτη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Η Ελλάδα την κύρωσε με τον Ν,4531/5-4-2018. Η Τουρκία, η πρώτη χώρα που υπέγραψε την σύμβαση το 2011 και κύρωσε το 2012, δυστυχώς, μόλις πρόσφατα, την ακύρωσε.

Υπερσυντηρητικές και ισλαμικές οργανώσεις το τελευταίο διάστημα ζητούσαν επίμονα από τον Πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν, να αποσυρθεί η Τουρκία από τη Σύμβαση καθώς προωθεί τη χειραφέτηση των γυναικών, την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών, αλλά και την ελεύθερη επιλογή σεξουαλικού προσδιορισμού των πολιτών. Αξίζει να σημειωθεί ότι τέλη του 2019 είχαν καταγραφεί στην Τουρκία 300 γυναικοκτονίες, για τις οποίες οργισμένες γυναίκες αντέδρασαν με διαδηλώσεις απαιτώντας την εφαρμογή των δεσμεύσεων της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης. Επακολούθησαν νέες διαδηλώσεις το καλοκαίρι του 2020 από γυναίκες που διαμαρτυρήθηκαν δυναμικά για να αναχαιτιστούν προσπάθειες ακύρωσης της Σύμβασης στην Τουρκία και να διατηρηθεί ως το πλέον νομικά δεσμευτικό εργαλείο, για την προστασία των γυναικών από τη βία και ιδίως την γυναικοκτονία. Στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στα Ηνωμένα Έθνη, το τελευταίο τουλάχιστον έτος, αιωρείτο ο φόβος για την αποχώρηση της Τουρκίας και ολίγων άλλων κρατών από την Σύμβαση. Και να που οι φόβοι αυτοί έγιναν πραγματικότητα. Στις 20-3-2021 έγινε γνωστό παγκοσμίως ότι ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, με διάταγμά του, αποφάσισε και ανακοίνωσε την αποχώρηση της Τουρκίας από την Διεθνή Σύμβαση, προκαλώντας την απογοήτευση όλων.

Το Ε.Σ.Ε. ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΙ την απόφαση αυτή ως κίνηση οπισθοδρόμησης ως προς τα ανθρώπινα δικαιώματα, η οποία αφήνει τις γυναίκες έκθετες στον κίνδυνο της βίας και ιδίως της ενδοοικογενειακής. Κίνηση που έγινε με την επίφαση της προστασίας της παράδοσης, και των οικογενειακών, θρησκευτικών και πολιτισμικών αξιών. Στην πραγματικότητα όμως οι παραδόσεις και αξίες που ασπάζεται το επίσημο κράτος της Τουρκίας παραβλέπουν τη βία κατά των γυναικών και αφορίζουν την ισότητά τους με τους άνδρες. Αυτό ενισχύει και το γεγονός ότι την ίδια ημέρα που ακυρώθηκε η σύμβαση υπήρξαν στην Τουρκία 4 γυναικοκτονίες.

Το Εθνικό Συμβούλιο Ελληνίδων εκφράζει απογοήτευση για την εσφαλμένη απόφαση του Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν, καθώς και την ανησυχία του για το ενδεχόμενο ακύρωσης της Σύμβασης για την Καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης) και από άλλα Κράτη, και ενώνει τη φωνή του με όλες τις γυναικείες φωνές που διαμαρτύρονται στην Τουρκία και διεθνώς με το σύνθημα:

<<AΚΥΡΩΣΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΟΥ- ΕΦΑΡΜΟΣΕ ΤΗ ΣΥΝΘΗΚΗ>>

Η Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Γυναικών
Ειρήνη Πανταζή -Μελίστα

Καθαρή θέση του ΜέΡΑ 25 ενάντια στον νόμο Τσιάρα
για την υποχρεωτική «Συνεπιμέλεια»

Το νομοσχέδιο για την συνεπιμέλεια που τέθηκε σήμερα (19/3) σε δημόσια διαβούλευση έρχεται να καταργήσει την από κοινού συναινετική συνεπιμέλεια που προβλέπεται στον αστικό κώδικα και να την κάνει υποχρεωτική. Με επίκλιση στο «συμφέρον του παιδιού» και με πρόφαση την δίκαιη αντιμετώπιση των πατέρων, το αναχρονιστικό νομοσχέδιο της Νέας Δημοκρατίας έρχεται να εντείνει την ήδη δύσκολη θέση των γυναικών. Σε αυτή την πατριαρχική παρακμή που θέλει να μας οδηγήσει η κυβέρνηση, το #ΜέΡΑ25 θα σταθεί εμπόδιο, με τη φωνή του μέσα, αλλά και έξω από τη Βουλή, να υπερασπίζεται το πραγματικό συμφέρον των παιδιών και τα πολύτιμα κεκτημένα στο πεδίο της ισότητας των φύλων.

[Επίσημη θέση του κόμματος ΜέΡΑ 25 με ανάρτηση στον ιστότοπο fb του κόμματος.
Στη φωτογραφία δύο βουλευτές του κόμματος κ.κ. Αδαμοπούλου και Αρσένης με πανό ενάντια στην υποχρεωτική «συνεπιμέλεια» από εκδήλωση στα τέλη της εβδομάδας 15-19/21]

Το Κοινοβούλιο κηρύσσει την ΕΕ «Ελεύθερη Ζώνη για ΛΟΑΔΜΙ»

Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Ανακοίνωση Τύπου 11.03.21

• Η διακήρυξη αυτή αποτελεί την απάντηση στη δημιουργία 100 «περιοχών ελεύθερων από ΛΟΑΔΜ» στην Πολωνία
• Ευρύτερο πλαίσιο αυξημένης διακριτικής μεταχείρισης και επιθέσεων στην κοινότητα ΛΟΑΔΜΙ
• Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή οφείλει να χρησιμοποιήσει όλα τα διαθέσιμα εργαλεία που διαθέτει για να αντιμετωπίσει τις παραβάσεις των θεμελιωδών δικαιωμάτων των ατόμων ΛΟΑΔΜΙ

Σε απάντηση της ανατροπής των δικαιωμάτων των ατόμων ΛΟΑΔΜΙ από ορισμένα κράτη της ΕΕ, ιδίως της Πολωνίας και της Ουγγαρίας, το ΕΚ κήρυξε την ΕΕ την Πέμπτη (11/3) «Ελεύθερη Ζώνη για ΛΟΑΔΜΙ».

Δύο χρόνια αφότου η πρώτη μονάδα τοπικής αυτοδιοίκησης στην Πολωνία αυτοανακηρύχθηκε «απαλλαγμένη από την ιδεολογία των ΛΟΑΔΜΙ», το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ανακήρυξε την ΕΕ «Ελεύθερη Ζώνη για ΛΟΑΔΜΙ» σε ψήφισμα που υιοθέτησε με 492 ψήφους υπέρ, 141 κατά και 46 αποχές. Από το Μάρτιο του 2019, περισσότερες από 100 πολωνικές περιφέρειες, κομητείες και κοινότητες έχουν υιοθετήσει ψηφίσματα που τις «απαλλάσσουν» από την «ιδεολογία των ΛΟΑΔΜΙ». Σύμφωνα με τα ψηφίσματα αυτά, οι τοπικές κυβερνήσεις οφείλουν να απέχουν από οποιαδήποτε ενθάρρυνση ανοχής προς τα άτομα ΛΟΑΔΜΙ και απέσυραν οικονομική βοήθεια από οργανισμούς που προωθούν την αρχή της μη διακριτικής μεταχείρισης και της ισότητας.

Αυξημένη διακριτική μεταχείριση και επιθέσεις κατά των ατόμων ΛΟΑΔΜΙ στην Πολωνία
Το ΕΚ υπογραμμίζει επίσης ότι αυτές οι «περιοχές ελεύθερες από άτομα ΛΟΑΔΜΙ» αποτελούν μέρος ενός ευρύτερου πλαισίου, σύμφωνα με το οποίο η κοινότητα ΛΟΑΔΜΙ υφίσταται αυξημένη διακριτική μεταχείριση και επιθέσεις, και κυρίως μιας διογκούμενης ρητορικής μίσους από τις δημόσιες αρχές, από εκλεγμένους αξιωματούχους (συμπεριλαμβανομένου του προέδρου της χώρας), και από φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης. Το ΕΚ αποδοκιμάζει επίσης τις συλλήψεις ατόμων που υπερασπίζονται τα δικαιώματα της κοινότητας των ΛΟΑΔΜΙ, καθώς επίσης και τις επιθέσεις και απαγορεύσεις στις πορείες «Pride». Παρόλο που η Επιτροπή απέρριψε προτάσεις για ευρωπαϊκή χρηματοδότηση που υπόκεινται στο πρόγραμμά της αδελφοποίησης πόλεων από πόλεις της Πολωνίας που έχουν υιοθετήσει τέτοιου είδους ψηφίσματα, το ΕΚ παρακινεί την Επιτροπή να κάνει ένα ακόμα βήμα.

Η Επιτροπή θα πρέπει να χρησιμοποιήσει όλα τα εργαλεία που έχει στη διάθεσή της, τονίζουν οι ευρωβουλευτές, συμπεριλαμβανομένης της εκκίνησης διαδικασιών επί παραβάσει, όπως αυτές προβλέπονται στο άρθρο 7 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της ΕΕ, καθώς και τον πρόσφατα εγκεκριμένο κανονισμό για την προστασία του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού, προκειμένου να αντιμετωπιστούν παραβιάσεις των θεμελιωδών δικαιωμάτων των ατόμων ΛΟΑΔΜΙ στην ΕΕ.

Επιδείνωση της κατάστασης στην Ουγγαρία
Στο ψήφισμα του ΕΚ γίνεται επίσης αναφορά στην κατάσταση στην Ουγγαρία η οποία ολοένα και επιδεινώνεται.
Το Νοέμβριο του 2020, η ουγγρική πόλη Nagykáta υιοθέτησε ψήφισμα που απαγορεύει «τη διασπορά και προώθηση της προπαγάνδας ΛΟΑΔΜΙ». Ένα μήνα αργότερα, το εθνικό Κοινοβούλιο υιοθέτησε συνταγματικές τροπολογίες που περιορίζουν ακόμα περισσότερο τα δικαιώματα των ατόμων ΛΟΑΔΜΙ, που δεν αναγνωρίζουν την ύπαρξη διεμφυλικών και ατόμων μη δυαδικού φύλου, καθώς επίσης και το δικαίωμά τους να κάνουν οικογένεια.
«Τα άτομα ΛΟΑΔΜΙ σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να απολαμβάνουν την ελευθερία να ζουν και να δείχνουν δημοσίως τον γενετήσιο προσανατολισμό, την ταυτότητα φύλου, την έκφραση φύλου και τα χαρακτηριστικά φύλου τους χωρίς τον φόβο μισαλλοδοξίας, διακρίσεων ή διώξεων για τους λόγους αυτούς, και οι αρχές οφείλουν σε όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης στην επικράτεια της ΕΕ να προστατεύουν και να προωθούν την ισότητα και τα θεμελιώδη δικαιώματα όλων, συμπεριλαμβανομένων των ατόμων ΛΟΑΔΜΙ», τονίζουν οι ευρωβουλευτές.

«Επιτροπή για το Οικογενειακό Δίκαιο
Και την Συναινετική Συνεπιμέλεια»

Αθήνα, 16 Μαρτίου 2021

Αγαπητοί Κύριοι Βουλευτές/αγαπητές κυρίες Βουλεύτριες της Βουλής των Ελλήνων

Η «Επιτροπή για το Οικογενειακό Δίκαιο και την Συναινετική Συνεπιμέλεια» αποτελείται από 23 γυναικείες/φεμινιστικές οργανώσεις και συλλογικότητες που αγωνίζονται για τα δικαιώματα και την ενδυνάμωση όλων των γυναικών ανεξάρτητα από ηλικία, φυλή, θρήσκευμα, εκπαιδευτικό, κοινωνικό, πολιτικό, πολιτισμικό υπόβαθρο. Όλες οι οργανώσεις που συμμετέχουν στην «Επιτροπή για το Οικογενειακό Δίκαιο και την Συναινετική Συνεπιμέλεια» έχουν προσυπογράψει ΨΗΦΙΣΜΑ που σας έχει αποσταλεί στις ηλεκτρονικές διευθύνσεις που είναι δημοσιοποιημένες στην ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων από την 1 Δεκεμβρίου 2020. Τρεις Κοινοβουλευτικές Ομάδες μας έκαναν την τιμή να συνομιλήσουν μαζί μας και να ακούσουν τις θέσεις μας. Δυστυχώς αυτή την τιμή δεν μας την έκανε ο κύριος Υπουργός Δικαιοσύνης.

Υπό τη σκιά του νέου νομοσχεδίου που παρουσιάστηκε στο Υπουργικό Συμβούλιο στις 24/2/2021 και θα τεθεί σε δημόσια διαβούλευση, για την αναμόρφωση του Οικογενειακού Δικαίου, λαμβάνουμε την τιμή να σας θέσουμε υπόψη ορισμένα στοιχεία.

Η ισότητα μεταξύ των δύο φύλων και η εξασφάλιση των δικαιωμάτων των παιδιών και κάθε μέλους της οικογένειας πρέπει να αποτελεί τη βάση μιας υγιούς οικογενειακής ζωής, μιας υγιούς ανάπτυξης των παιδιών, ακόμα και μετά το διαζύγιο των γονιών τους. Το συμφέρον και η ανάπτυξη του παιδιού σχετίζεται άμεσα με το περιβάλλον που ζει και το περιβάλλον διαμορφώνεται και από τους γονείς, αλλά και από τους νόμους της πολιτείας, οι οποίοι πρέπει να δημιουργούν ένα ασφαλές περιβάλλον όπου παιδιά και μητέρες / γονείς δεν θα απαξιώνονται, δεν θα κακοποιούνται, δεν θα απειλούνται.

Το προτεινόμενο σ/ν δεν εξασφαλίζει την αρμονία της οικογένειας, δεν εξασφαλίζει την ψυχική ισορροπία του παιδιού.

Το ισχύον Οικογενειακό Δίκαιο είναι από τα πιο προοδευτικά στην Ευρώπη, με παιδοκεντρικό χαρακτήρα και υπέρ της ισότητας των φύλων. Είναι απόλυτα σύμφωνο προς το Σύνταγμα και το Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο και κατοχυρώνει πλήρως τα δικαιώματα των γονέων σε εξίσου επιμέλεια, κατόπιν μεταξύ τους συμφωνίας.

Δυστυχώς το προτεινόμενο σ/ν όχι μόνο δεν προσθέτει τίποτε το ουσιώδες και πρακτικό στην προοδευτική και παιδοκεντρική μέχρι σήμερα σχετική νομοθεσία, αλλά αντίθετα δημιουργεί ασάφειες και αφορμές για μεγαλύτερες δικαστικές διενέξεις από όσες ευαγγελίζεται ότι καινοτομεί να επιλύσει, ενώ είναι επικίνδυνο από την άποψη της ενδοοικογενειακής βίας, καθώς αφήνει εκτεθειμένους παιδί και μητέρα.

Δυστυχώς, με τις προτεινόμενες διατάξεις του σχεδίου νόμου παραγκωνίζεται το συμφέρον του τέκνου που μέχρι σήμερα ήταν ακρογωνιαίος λίθος του οικογενειακού μας δικαίου το οποίο αξιολογείτο από τον αρμόδιο φυσικό δικαστή κατά περίπτωση και καθιστούσε το οικογενειακό μας δίκαιο το πλέον προοδευτικό της Ευρώπης. Επίσης επιχειρούνται φωτογραφικού τύπου ρυθμίσεις, για την εξυπηρέτηση του σκοπού των οποίων στο σχέδιο περιλαμβάνονται ψυχολογικές, αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες όπως η συναισθηματική διατάραξη σχέσεων γονέων και τέκνων.

Περαιτέρω, παραβιάζονται θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών και των γυναικών όπως αυτά έχουν εκφραστεί μέχρι τώρα από διεθνείς συμβάσεις (ενδεικτικά αποκλεισμός/περιορισμός επικοινωνίας με το τέκνο μόνο σε περίπτωση αμετάκλητης δικαστικής απόφασης για εγκλήματα σε βάρος του τέκνου). Επιπλέον, εισάγεται μαθηματικό τεκμήριο του 1/3 του χρόνου του παιδιού (όχι στη διατροφή όπως θα περίμενε κανείς) το οποίο δεσμεύει καταλυτικά τη κρίση του φυσικού δικαστή να κρίνει εξατομικευμένα.

Δυστυχώς το νομοσχέδιο έρχεται σε ευθεία αντίθεση με σωρεία διατάξεων της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, τη Διεθνή Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη και τη καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας, την ΕΣΔΑ και την Σύμβαση για την Εξάλειψη όλων των μορφών διακρίσεως κατά των γυναικών κτλ.

Δυστυχώς, το Υπουργείο Δικαιοσύνης παρέκαμψε το πόρισμα της ειδικής νομοπαρασκευαστικής επιτροπής υπό την προεδρία του κ. Ιωάννη Τέντε (Επίτιμου Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου), δεν διαβουλεύτηκε με δικαστές, δικηγόρους ψυχιάτρους και λοιπούς επιστημονικούς φορείς.

Η οριζόντια επέμβαση του νομοθέτη στην οικογενειακή ζωή των πολιτών θα ωθεί τους πολίτες να προσφεύγουν μαζικά στα διεθνή δικαιοδοτικά όργανα για τους λόγους που εξηγήσαμε ανωτέρω.

Σας γνωρίζουμε επίσης ότι η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων που έχει μετονομαστεί σε Υφυπουργείο για την Δημογραφική και Οικογενειακή Πολιτική και καθ’ ύλην αρμόδιο δεν συμμετείχε στις διαδικασίες για την αλλαγή του Οικογενειακού Δικαίου. Επίσης το αίτημά μας για διαδικτυακή συνάντηση με την Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου από 29/12/2021 δεν έγινε δεκτό από την προηγούμενη επικεφαλής της επιτροπής. Ελπίζουμε ότι θα έχουμε θετική απάντηση από την νέα υπεύθυνη κ. ‘Αννα Καραμανλή.

Κύριοι, βουλευτές/ κυρίες βουλεύτριες της Βουλής των Ελλήνων

Επισυνάπτουμε για την καλύτερη ενημέρωσή σας το ΨΗΦΙΣΜΑ των οργανώσεων, καθώς και κείμενο με ανάλυση κατ’ άρθρον του προτεινόμενου σ/ν και σχολιασμό το οποίο έχει επεξεργαστεί η Ομάδα Δικηγόρων «Νομικά Θέματα Συν-Επιμέλεια»

Με τιμή,
«Επιτροπή για το Οικογενειακό Δίκαιο και την Συναινετική Συνεπιμέλεια»

Χρόνια Πολλά 15900

Σύλλογος Εργαζομένων ΓΓ Ισότητας των Φύλων – Δώρα Κατσιβαρδάκου
Ανακοίνωση 12.03.21

Χθες (11/3) η 24ωρη Γραμμή SOS 15900 της υπηρεσίας μας για την αντιμετώπιση και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών συμπλήρωσε 10 χρόνια λειτουργίας!
Ξεκίνησε στις 11 Μαρτίου 2011 και στο διάστημα αυτό τα στελέχη της έχουν στηρίξει δεκάδες χιλιάδες γυναίκες
(η γραμμή έχει δεχθεί περισσότερα από 55.000 αιτήματα), συμβάλλοντας στον αγώνα για την καταπολέμηση της έμφυλης βίας και την προώθηση της ισότητας.
Στηρίζουμε τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσές μας που όλα αυτά τα χρόνια εργάζονται σε δύσκολες συνθήκες, με επισφαλείς εργασιακές σχέσεις και διεκδικούμε την άμεση πρόσληψή τους, αναγνωρίζοντας έμπρακτα το έργο τους και αξιοποιώντας τη γνώση και την εμπειρία που διαθέτουν.

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ | ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ – ΙΣΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ
ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΗΣ 1920
Αθήνα, 8 Μαρτίου 2021

ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ. ΕΠΑΓΡΥΠΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ

Το 1975, κερδίσαμε, με αγώνες, τους συνταγματικούς κανόνες της ισότητας των φύλων, της ισότητας αμοιβής για εργασία ίσης αξίας, της προστασίας της μητρότητας, της παιδικής ηλικίας, του γάμου, της οικογένειας, με συνέπεια την αναμόρφωση της νομοθεσίας, ιδίως στην απασχόληση, την κοινωνική ασφάλιση, το οικογενειακό δίκαιο.

Το 2001 κερδίσαμε, με αγώνες, τη συνταγματική επιταγή για θετικά μέτρα, ιδίως υπέρ των γυναικών, με στόχο την ουσιαστική ισότητα των φύλων.
Από το 1981 ήδη, με την προσχώρηση της Ελλάδας στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες, είχαμε κερδίσει το κοινοτικό κεκτημένο, και κατόπιν κερδίσαμε, με αγώνες, την κατοχύρωση της ισότητας των φύλων ως θεμελιώδους δικαιώματος και θεμελιακής αξίας της ΄Ενωσης.

Ωστόσο, δεν γιορτάζουμε. Επαγρυπνούμε, ενόψει απειλούμενων οπισθοδρομήσεων.
Ειδικότερα:

1.– Όπως τόνισε στο Ευρωκοινοβούλιο η Κυρία Πρόεδρος της Δημοκρατίας, «η πανδημία οξύνει ταπροβλήματα που αντιμετωπίζει το γυναικείο φύλο» στην εργασία και την κοινωνική ασφάλιση, «με το φάσμα της ανεργίας να πλανάται αμείλικτο». Η πανδημία «έφερε και κατακόρυφη αύξηση της έμφυλης βίας», ενώ «η ενδοοικογενειακή βία διογκώθηκε».
Ταυτόχρονα όμως, οι θαρραλέες καταγγελίες της Σοφίας Μπεκατώρου ξεσκέπασαν οχετό ειδεχθών, δομικής φύσης, εγκλημάτων κατά γυναικών και παιδιών.
Όπως επίσης τόνισε η Κυρία Πρόεδρος της Δημοκρατίας, «η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης^[1] αποτελεί την πυξίδα της δράσης μας στον τομέα αυτόν».
Η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης ορίζει τη βία κατά των γυναικών ως μια μορφή διάκρισης λόγω φύλου.
Όμως, η Σύμβαση δεν εφαρμόζεται στην Ελλάδα και τα θύματα στερούνται την προστασία που δικαιούνται. ΓΙΑΤΙ;
Ο κυρωτικός νόμος της Σύμβασης παραμένει ανενεργός: κρίσιμες ποινικές διατάξεις του απουσιάζουν από τον Ποινικό Κώδικα, ενώ δεν έχουν εκδοθεί οι Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις που προβλέπει για τη διεκδίκηση αποζημίωσης.
Η κύρωση και επικύρωση άλλης μιας Διεθνούς Σύμβασης, όπως της Σύμβασης 190 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, θα ωφελήσει, αρκεί να μη μείνει στα χαρτιά, όπως η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης.
Εξάλλου, πολλά καταγγελλόμενα εγκλήματα έχουν παραγραφεί ή δεν μπορούν να αποδειχθούν. Τα πειστήρια σπανίζουν, ενώ ο φόβος των αντιποίνων και του κοινωνικού στιγματισμού κατατρέχει τόσο τα θύματα, όσο και τους ενδεχόμενους μάρτυρές τους.
Η βία κατά γυναικών και παιδιών πλήττει βάναυσα τα κεκτημένα μας, και αυτά τα θεμέλια του πολιτισμού μας, η δε ανεπαρκής, προληπτική και κατασταλτική αντιμετώπισή της στερεί τα θύματα από την προστασία που δικαιούνται και προσβάλλει το Σύνταγμα και το Ευρωπαϊκό και Διεθνές Δίκαιο.

2.– Οπισθοδρομική και επικίνδυνη είναι και η εξαγγελλόμενη «αναμόρφωση» του Οικογενειακού Δικαίου^[2], καθώς εισάγει:

Αντί της εξατομικευμένης έρευνας του συμφέροντος κάθε παιδιού, την εκ του νόμου, αυτόματη από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας από τους χωρισμένους γονείς, ακόμη και τους κακοποιητές έως την αμετάκλητη καταδίκη τους: Ποιος θα τολμήσει όμως να τους καταγγείλει; Κι αν τολμήσει, πώς θα αποδείξει την κακοποίηση και πώς θα προστατευτεί; Ποια θα είναι η διάρκεια της δίκης; Πόσες καταγγελίες θα ευδοκιμήσουν; Ποιο το τίμημα για το παιδί και τον κακοποιημένο γονέα;
Ρητά ή έμμεσα, τη «γονική αποξένωση», που στοχοποιεί τη μητέρα και που καταδικάζουν τα διεθνή ελεγκτικά όργανα ως επιστημονικά αστήρικτη και επικίνδυνη.
΄Ακαμπτη, μηχανιστική, ερήμην του συμφέροντος του παιδιού, ρύθμιση της επικοινωνίας του γονέα που δεν διαμένει με το παιδί (1/3 του (τίνος;) χρόνου), με επιπτώσεις στην όλη άσκηση της γονικής μέριμνας, που μετατρέπει γονείς και παιδί σε ρομπότ.
΄Ακαμπτα κριτήρια του συμφέροντος του παιδιού που αυτοματοποιούν τη δικαστική κρίση.

Τέτοιες ρυθμίσεις βλάπτουν τα παιδιά, παραβιάζουν το Σύνταγμα και το Ευρωπαϊκό και Διεθνές Δίκαιο και καθιστούν την Ελλάδα υπόλογη σε διεθνή ελεγκτικά όργανα.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ

1.- Για τα εγκλήματα έμφυλης βίας που καλύπτει η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης:

Να επανεισαχθούν στον Ποινικό Κώδικα οι ποινικές διατάξεις του κυρωτικού νόμου της Σύμβασης – να γίνει κακούργημα η «κατάχρηση σε γενετήσια πράξη» (άρθρο 343ΠΚ).
Να διώκονται αυτεπάγγελτα όλες ανεξαίρετα οι πράξεις έμφυλης βίας.
Να ενταθεί η εισαγγελική έρευνα και να ενθαρρύνεται το θύμα σεξουαλικής κακοποίησης να αναφέρει τα γεγονότα, κατά τις οδηγίες του Κυρίου Εισαγγελέα του ΑΠ^[3].
Να ενταχθούν στους Κώδικες Πολιτικής και Διοικητικής Δικονομίας και στη δικονομική νομοθεσία του ΣτΕ οι ενωσιακοί κανόνες περί βάρους της απόδειξης και νομιμοποίησης οργανώσεων προς δικαστική άσκηση των δικαιωμάτων των θυμάτων διάκρισης (όπως είναι η έμφυλη βία), που παραμένουν άγνωστοι και ανεφάρμοστοι.
Να αυστηροποιηθούν οι ποινές και να μη λαμβάνονται υπόψη ελαφρυντικά.
Να αποκλειστεί ρητά η έρευνα και λήψη υπόψη της συναίνεσης ανήλικου θύματος.
Να παραταθεί η παραγραφή όλων των κακουργημάτων έμφυλης βίας σε είκοσι έτη.
Να προβλεφθεί αναστολή παραγραφής όλων των εγκλημάτων έμφυλης βίας, εφόσον τελέστηκαν κατά ανηλίκων, για σημαντικό διάστημα μετά την ενηλικίωσή τους.

2.- Για το Οικογενειακό Δίκαιο:

Να πάψει κάθε επέμβαση στη ρύθμιση της γονικής μέριμνας και να ληφθούν άμεσα τα μέτρα που ζητήσαμε με το από 22.11.2020 Ψήφισμά μας.

ΚΑΛΟΥΜΕ

Τον Κύριο Πρωθυπουργό, να προκαλέσει και να εποπτεύσει την άμεση λήψη των πιο πάνω μέτρων, αλλά και να άρει την υποβάθμιση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, επαναφέροντας τον τίτλο και τις αρμοδιότητές της.
Κάθε πολιτειακό όργανο, να προβεί άμεσα στις ενέργειες της αρμοδιότητάς του.
Κάθε πολιτικό κόμμα, να πάρει άμεση και σαφή θέση στα κρίσιμα πιο πάνω θέματα.
Κάθε ανεξάρτητη αρχή και κάθε γυναίκα και άνδρα στη χώρα μας, να υιοθετήσει τα αιτήματά μας και να ενεργήσει προς κάθε κατεύθυνση για την ικανοποίησή τους.

Το Διοικητικό Συμβούλιο
——————————–

^[1] «Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας», κυρωτικός νόμος 4531/2018.

^[2] Βλ. Ψήφισμά μας της 22.11.21 «Να πάψει κάθε επέμβαση στο Οικογενειακό Δίκαιο», που προσυπογράφουν κι άλλες οργανώσεις: http://leagueforwomenrights.gr/images/05122020/SDG-PSIFISMA-SYNEPIMELIA.MKO.pdf

^[3] Εγκύκλιός του «Προς τους κ.κ. Διευθύνοντες τις Εισαγγελίες Πρωτοδικών της Χώρας», 18.01.2021/αρ.πρωτ.428

EIGE | Covid-19 derails gender equality gains

Press realease – 05|03|21

In the lead up to International Women’s Day on 8 March, the European Institute for Gender Equality (EIGE) has released new findings on the impact of the coronavirus crisis on gender equality in Europe. From job losses and reduced working hours to spikes in domestic violence and overwhelmed counsellors, the effects of the pandemic have hit women the hardest.

Severe job losses in women-dominated professions

During the first wave of the pandemic, employment for women reduced by 2.2 million across the EU. Women working in retail, accommodation, residential care, domestic work and clothing manufacturing suffered heavy job losses. They make up the bulk of the workforce in these sectors, and 40% of all jobs lost by women during the crisis were in these professions.

Despite rising employment in the summer, women gained only half as many jobs as men. This shows that the economic impact of the pandemic is having longer lasting effects for women.

«Europe will bounce back, as long as gender equality is front and centre of recovery measures. In a small win for gender equality, Member States will have to show how their economic recovery plans promote gender equality in order to access the EU’s recovery fund. EIGE can help with that by providing gender statistics, which are crucial to understand the different effects of the pandemic on women and men and assess where the money is most needed,” said Carlien Scheele, EIGE’s Director.

Work-life balance pressures have increased for women

The pandemic has shown the potential of a digital workforce, but teleworking has also heightened work-life balance conflicts, especially for women with young children aged 0-5 years. Despite men taking on more care responsibilities than before, women’s share of unpaid work has increased.

Online schooling represents a new form of unpaid care for parents, especially for women who are more involved in the virtual classroom with children. Our study shows that mothers have to deal with interruptions by children more often than fathers when teleworking. Constant distractions and extra care responsibilities for women lowers their productivity and could reduce their career progression and pay.

Inadequate support measures for domestic violence victims

The pandemic has also seen a rise in reports of domestic violence against women. During the first wave of lockdowns across Europe, shelter and counselling staff were overwhelmed due to increased demand. Staff often felt inexperienced to provide remote support and were worried about victim confidentiality.

Support services, such as shelters and counselling hotlines, need more funding from Member States to guarantee that victims have free, round-the-clock access to support. Declaring these services as “essential” is also important as it allows them to keep operating, even during lockdown. In order to be better prepared for a future crisis, action to combat gender-based violence needs to be part of a wider, long-term strategy on disaster and crisis prevention.

EIGE’s report on the Covid-19 pandemic and intimate partner violence against women in the EU is out today:

The Covid-19 pandemic and
intimate partner violence
against women in the EU Λήψη

Κ. Σακελλαροπύλου Π.τ.Δ ομιλία 8 Μάρτη

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου μίλησε στη Βουλή των Ελλήνων, στην Κοινή Ειδική Συνεδρίαση της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και της Διαρκούς Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων, με θέμα «Ημέρα για τα δικαιώματα των γυναικών»:

«Είναι τιμή για μένα που βρίσκομαι ενώπιον της Εθνικής Αντιπροσωπείας και απευθύνομαι σε σας, σήμερα, Ημέρα της Γυναίκας, από τη θέση μου ως Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, που για πρώτη φορά επιφύλαξε σε γυναίκα το υψηλό αυτό αξίωμα. Μου δίνεται έτσι η ευκαιρία να μιλήσω για τη γυναίκα που είναι παρούσα στον κοινωνικό, τον οικονομικό, τον πολιτικό βίο όλες τις μέρες του χρόνου.

Για την ελληνίδα γυναίκα που είναι παρούσα σε όλες τις φάσεις της ιστορίας μας, άλλοτε στην πρώτη γραμμή, άλλοτε στην οπισθοφυλακή ή στα χαρακώματα – ποτέ όμως αμέτοχη στις κρίσιμες στιγμές του συλλογικού μας βίου. Και καθώς βρίσκομαι εδώ λίγες μέρες πριν γιορτάσουμε την επέτειο της εθνεγερσίας μας, θα ήθελα να θυμηθώ τις λίγες, έστω, γυναίκες που συγκράτησε η ιστορία στις δέλτους της, ανάμεσα στις πολλές, τις ανώνυμες, που πήραν τα όπλα πριν από διακόσια χρόνια και πολέμησαν, μόνες ή στο πλευρό των ανδρών τους, ενέπνευσαν παραμύθια και θρύλους, τραγουδήθηκαν από τη δημοτική μας μούσα και πέρασαν σαν ηρωίδες στην προφορική μας παράδοση.

Να θυμηθώ τις μορφωμένες γυναίκες του αγώνα, όπως η Ευανθία Καΐρη και η Μαντώ Μαυρογένους, που προσπάθησαν να ευαισθητοποιήσουν τη φιλελεύθερη Ευρώπη με συνεχείς εκκλήσεις προς τις φιλελληνίδες, όπου γης. Την Κυριακή, σύζυγο του γιατρού της Σμύρνης και μέλους της Φιλικής Εταιρίας Μιχαήλ Ναύτη, που σύμφωνα με τον Ιωάννη Φιλήμονα μυήθηκε στην Εταιρία προσφέροντας στον αγώνα όλη της την περιουσία. Την Ρηγούλα Μπενιζέλου, που αργότερα ανακηρύχθηκε αγία από την Ορθόδοξη εκκλησία ως Αγία Φιλοθέη η Αθηναία.

Την Ασημίνα Λιδωρίκη-Γκούρα. Και βέβαια την Ελισάβετ Υψηλάντη, την «Πρωτομάνα των Φιλικών» και την Ευφροσύνη Νέγρη, που καθώς έγραψε η Καλιρρόη Παρέν «ειργάσθη, προς διάδοσιν των κυοφορουμένων τότε φιλελευθέρων ιδεών και η αίθουσά της απετέλει το κέντρον των μυστικών συναθροίσεων των μεμυημένων ομογενών».

Όλοι γνωρίζουμε τις πολυύμνητες Σουλιώτισσες, τη Μόσχω Τζαβέλα, τη Δέσπω Μπότση, τη Χάιδω Σέχου, την Ελένη Μπότσαρη, πηγές έμπνευσης για όλες τις επαναστατημένες γυναίκες κατά τη διάρκεια του ελληνικού αγώνα για την ανεξαρτησία. Όλοι γνωρίζουμε τη Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, τη «νέα Αρτεμισία» όπως την αποκαλούσαν. Αλλά αξίζει να μνημονεύσουμε την «ευγενέστατη και γενναιότατη», όπως την προσφωνούσε ο Δημήτριος Υψηλάντης, Δόμνα Βισβίζη από τον Αίνο της Ανατολικής Θράκης, που ναυμάχησε σε όλο το Αιγαίο στο πλευρό του άντρα της, του καπετάνιου Χατζηαντώνη Βισβίζη, κι όταν εκείνος σκοτώθηκε, συνέχισε μόνη, ξοδεύοντας και τον τελευταίο οβολό της για τον Αγώνα.

Και τις λιγότερο γνωστές καπετάνισσες, την Κωνσταντία Ζαχαριά, που την απαθανάτισε στα γραπτά του ο Φιλέλληνας και ιδρυτής της Φιλελληνικής Επιτροπής του Λονδίνου Έντουαρντ Μπλακιέρ, την Σταυριάνα Σάββαινα και την Πανωραία Βοζίκη από τη Μάνη, τη Μανώλαινα Μπινιάρη, την Ακριβή Τσαρλαμπά, την Αδαμαντία Γρηγοριάδη, που πήραν τ’ άρματα για να εκδικηθούν τους άντρες και τους γιους τους, που τους είχαν στείλει σαν Σπαρτιάτισσες στη μάχη. Γιατί στην Επανάσταση του ’21, όπως έγραψε στην Εφημερίδα των Κυριών η Καλιρρόη Παρρέν, «οι υιοί εδιδάσκοντο υπό των μητέρων, οι άνδρες παρά των γυναικών, οι αδελφοί παρά των αδελφών».

Στους αγώνες αυτών των γυναικών, και χιλιάδων ακόμη ανώνυμων, χρωστάμε την ελευθερία μας. Στους αγώνες πολλών άλλων τη σταδιακή κατάκτηση μιας καλύτερης θέσης στον κόσμο. Σκέφτομαι πόσος αγώνας χρειάστηκε για να διεκδικήσουν οι γυναίκες την ισότιμη κοινωνική ένταξη που ήλπιζαν ότι θα τους προσέφερε η μισθωτή εργασία. Πόση ανισότητα είχαν να αντιπαλέψουν μόλις βγήκαν στην αγορά εργασίας, πόσο δυσχερείς ήταν οι συνθήκες που αντιμετώπισαν, πόσο τις κατέβαλαν ηθικά και σωματικά.

Και συγκινούμαι στη σκέψη όλων των φωτισμένων γυναικών που θέλησαν να προσφέρουν εκπαίδευση στις εργάτριες, για να ζήσουν παραγωγικά. Την Αύρα Θεοδωροπούλου, που ίδρυσε το 1911 το Κυριακό Σχολείο Εργατριών, και το 1920 τον Σύνδεσμο για τα Δικαιώματα της Γυναίκας. Τις συνεργάτιδές της Άννα Κατσίγρα, Ειρήνη Πράτσικα, Ρόζα Ιωάννου, Μαρία Δεσύπρη. Τις σπουδαίες δασκάλες Ρόζα Ιμβριώτη, Μαρία Σβώλου, Αθηνά Γαϊτάνου-Γιαννιού. Την Εύχαρι Πετρίδου, πρώτη γυναίκα δικηγόρο και μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου της Αθήνας το 1925. Την νομικό Άννα Λάσκαρη-Παπαδημητρίου, ισόβια, σχεδόν σύμβουλο του Εθνικού Συμβουλίου Ελληνίδων.

Μακρύς δρόμος διανύθηκε ώσπου οι γυναίκες να αποκτήσουν πλήρη εκλογικά δικαιώματα και να εκπροσωπηθούν στη Βουλή. Έπρεπε να φτάσουμε στο 1953 για να εκλεγεί η πρώτη ελληνίδα βουλευτής, η Ελένη Σκούρα. Έκτοτε όμως, η σύγχρονη Ελλάδα προχώρησε με γρήγορα βήματα. Σήμερα μπορούμε να καυχώμαστε ότι είμαστε από τις λίγες χώρες του πλανήτη που η ισότητα των φύλων είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη. Όσο κι αν στην πράξη μένουν πολλά να κατακτηθούν, όσο κι αν αποδεικνύονται ανθεκτικά τα στερεότυπα, οι προκαταλήψεις, οι έμφυλες διακρίσεις στον εργασιακό, τον κοινωνικό και τον οικογενειακό χώρο, οι σημερινές Ελληνίδες βαδίζουν με αυτοπεποίθηση στον δρόμο της χειραφέτησης.

Σήμερα λοιπόν, από το βήμα αυτό που τόσο τιμητικά μου παραχωρήθηκε, θα ήθελα να μιλήσω για τα, σταθερά, σίγουρα, θετικά βήματα της γυναικείας διαδρομής μέσα στον χρόνο. Χωρίς ούτε μια στιγμή να προσπερνώ τα προβλήματα που έγιναν εμφανέστερα στις συνθήκες της πανδημίας, τη διόγκωση της ενδοοικογενειακής βίας και της σεξουαλικής παρενόχλησης, την εργασιακή ανασφάλεια, την τρομερή συμπίεση που υφίστανται οι γυναίκες που βρίσκονται σε συνθήκες πολλαπλής ευαλωτότητας, μητέρες μονογονεϊκών οικογενειών, ηλικιωμένες με πενιχρά εισοδήματα, πρόσφυγες και μετανάστριες, συχνά θύματα σωματεμπορίας, σεξουαλικής εκμετάλλευσης, καταναγκαστικής εργασίας, πολλαπλής κακοποίησης.

Σε αυτές τις γυναίκες της εύθραυστης επιβίωσης είναι στραμμένο το βλέμμα μας, αυτές οφείλουμε να συνδράμουμε και να ενισχύσουμε με κάθε τρόπο. Η τραυματισμένη σιωπή τους δεν θα γίνει ποτέ κραυγή– ένας λόγος παραπάνω για να τις ακούσουμε.

Από μιαν άλλη ωστόσο πλευρά της τραυματισμένης γυναικείας αξιοπρέπειας, οι φωνές πολλαπλασιάζονται. Το ελληνικό κίνημα #MeToo αποκάλυψε μια ανεπούλωτη και ανομολόγητη κοινωνική πληγή: τις ενδοοικογενειακές, ενδοεπαγγελματικές, ενδοσυντεχνιακές μορφές αυταρχισμού που καταλήγουν στη χρόνια υποτίμηση, εκμετάλλευση και βία εναντίον των γυναικών. Παροτρύναμε τα θύματα του σεξισμού, της κακοποίησης, της κατάχρησης εξουσίας να μιλήσουν. Τα διαβεβαιώσαμε ότι η καταφυγή στη δικαιοσύνη αποτελεί δικαίωμα και ταυτόχρονα ασπίδα προστασίας τους.

Ωστόσο, όσο αυστηρό και αν γίνει το νομοθετικό πλαίσιο που θα αντιμετωπίζει τέτοια φαινόμενα, ελάχιστα πράγματα θα αλλάξουν αν δεν αναδιοργανωθούν οι σχέσεις της οικογενειακής, εκπαιδευτικής και επαγγελματικής μας οικειότητας. Αν δεν ανατραπούν νοοτροπίες και αντιλήψεις βαθιά ριζωμένες στην κοινωνία μας. Αν μέσω της συστηματικής διαπαιδαγώγησης δεν καταλυθούν τα στερεότυπα και οι έμφυλες διακρίσεις που ακυρώνουν προσωπικότητες, αλλοιώνουν τις σχέσεις και δημιουργούν άγονη και οδυνηρή αντιπαλότητα ανάμεσα στα φύλα.

Ας στοχαστούμε, λοιπόν, το μέλλον των κοριτσιών που μεγαλώνουν σήμερα, την τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα. Των κοριτσιών που γεννήθηκαν μέσα στην κρίση και ετοιμάζονται να έρθουν αντιμέτωπες με έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία. Πώς θα βιώσουν αυτά τα κορίτσια τις πολύμορφες σχέσεις τους, πώς θα παγιώσουν τη σύστοιχη, ισότιμη, αξιοκρατική θέση τους στον κόσμο;

Αυτά τα κορίτσια είναι οι κόρες των σημερινών γυναικών που αγωνίζονται καθημερινά να ανταποκριθούν στους πολλαπλούς τους ρόλους, χωρίς να αποδέχονται τον ρόλο του πολίτη δεύτερης κατηγορίας, αρνούμενες να είναι ετερόφωτες, υποδεέστερες, υποτελείς.

Οι κόρες των σημερινών Ελληνίδων, γιατρών, νοσηλευτριών, υγειονομικών, που μάχονται με ηρωισμό ενάντια στην πανδημία. Οι κόρες των γυναικών που προσφέρουν τις πολύτιμες υπηρεσίες τους με αποφασιστικότητα και πίστη σε όλους τους κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων. Των εκπαιδευτικών που διδάσκουν τα παιδιά μας με αυταπάρνηση όσο τα σχολεία είναι κλειστά.

Των υπαλλήλων καθαριότητας, των ταμιών ή των πωλητριών στα σουπερμάρκετ, των φαρμακοποιών, των εργαζομένων στις κοινωνικές υπηρεσίες που φροντίζουν για να διατηρηθεί, έστω και επιβραδυμένος, ο ρυθμός της καθημερινότητάς μας– πιο εκτεθειμένες, αυτές, στον κίνδυνο του κορωνοϊού. Το παράδειγμα αυτών των γυναικών ενδυναμώνει τις κόρες τους, τις οπλίζει με αυτοπεποίθηση και δύναμη. Τις προετοιμάζει για τον καινούργιο κόσμο που ανατέλλει και τις έχει ανάγκη.

Με το βλέμμα στραμμένο προς το μέλλον, λοιπόν, ας εργαστούμε για να προσφέρουμε στα σημερινά κορίτσια τη θέση που τους αξίζει. Καταπολεμώντας τις ανισορροπίες μεταξύ των φύλων που γεννούν ανισότητες και αποκλεισμούς, ας αξιοποιήσουμε τις πολλές δυνατότητές τους. Γκρεμίζοντας τα θεσμικά εμπόδια και τα κοινωνικά στερεότυπα που κατασκευάζουν προδιαγεγραμμένους ρόλους για τα φύλα, ας διασφαλίσουμε την ισότιμη πρόσβασή τους στην καινοτομία και την επιστήμη, την συμμετοχή τους στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, την προώθησή τους σε θέσεις ευθύνης, με δυο λόγια την ενεργό παρουσία τους στην κοινωνική και πολιτική ζωή του τόπου.

Εντάσσοντας συστηματικά τη διάσταση του φύλου στη χάραξη πολιτικών και δράσεων, ανταποκρινόμαστε σε ένα ευρύτερο, ριζικά μεταμορφωτικό αίτημα για μια κοινωνία που θα μπορεί να απορροφήσει, στη δημόσια σφαίρα, τη δημιουργικότητα όλων των μελών της. Με τον τρόπο αυτόν δίνουμε ώθηση στην ευρωπαϊκή μας πορεία και επιτυγχάνουμε την εμβάθυνση της δημοκρατίας μας.»

ΚΙΝ.ΑΛ: Ανακοίνωση Τομέα Ισότητας των Φύλων
για την 8η Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

Η φετινή 8η Μάρτη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, ημέρα τιμής και μνήμης των αγώνων των γυναικών για τα δικαιώματα τους, είναι μια διαφορετική μέρα. Μας βρίσκει δέκα χρόνια μετά τη μεγάλη οικονομική κρίση και ένα χρόνο μετά την Πανδημία του covid19. Μας βρίσκει και στον απόηχο πολλών καταγγελιών και αποκαλύψεων για την έμφυλη βία σε όλους τους εργασιακούς χώρους και σε μεγάλο βαθμό στο οικογενειακό περιβάλλον και δυστυχώς μας βρίσκει χωρίς εργαλεία για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της.

Τώρα που η έμφυλη βία έχει πάρει διαστάσεις πανδημίας, τώρα που η κοινωνία μας διαπιστώνει ότι οι εργασιακοί χώροι είναι εστίες κακοποιητικών και παρενοχλητικών συμπεριφορών είναι η ώρα να αναδείξουμε με τις προτάσεις μας τη φωτεινή πλευρά της ζωής με ισότητα και ισοτιμία. Να διεκδικήσουμε όλες και όλοι μαζί μέτρα δικαιοσύνης και σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματα.

Να εξασφαλίσουμε ένα διαφορετικό νομικό πολιτισμό.

Να αυστηροποιηθούν οι ποινές των θυτών και ν’ αλλάξει ο χρόνος έναρξης της παραγραφής για τα θύματα.
Να συμπεριληφθεί η σεξουαλική παρενόχληση ως αδίκημα στον Ποινικό Κώδικα.
Να προστατεύονται τα θύματα και οι μάρτυρες τέτοιων υποθέσεων.
Να αντιμετωπιστεί, με ειδικές ρυθμίσεις, η χρονοβόρα διαδικασία της Δικαιοσύνης σε υποθέσεις έμφυλης βίας.
Να επικυρωθεί η 190 Σύμβαση του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας, για την καταπολέμηση της βίας στους χώρους εργασίας (λεκτικής,ψυχολογικής, σεξουαλικής).
Να θεσπιστούν Κώδικες Συμπεριφοράς και Δεοντολογίας, που ρυθμίζουν την καθημερινότητα στην Εργασία, στο Πανεπιστήμιο, στο Σχολείο, στον Αθλητισμό στον Πολιτισμό.
Να συμπεριληφθούν στην εκπαίδευση Α΄ και Β΄βαθμού μαθήματα: πρόληψης κατά της βίας, σεξουαλικής αγωγής και ισότητας των φύλων.
Να θεσπιστεί ο συνήγορος του/της μαθητή/τριας και του/της φοιτητή/τριας, ώστε να προσφεύγουν να καταγγέλλουν περιστατικά και να έχουν την πρώτη υποστήριξη και συμβουλευτική.
Να γίνουν οι απαραίτητες θεσμικές παρεμβάσεις και ενέργειες, για την εφαρμογή της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, για τη βία κατά των γυναικών.
Να δημιουργηθούν άμεσα σε όλους τους Δήμους της Χώρας Συμβουλευτικά Κέντρα Γυναικών και Ξενώνες Φιλοξενίας κακοποιημένων γυναικών, με κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης.
Να παραμείνει σε ισχύ ο νόμος του Οικογενειακού Δικαίου στο θέμα της επιμέλειας των τέκνων. Η συναινετική επιμέλεια των τέκνων προβλέπεται από το υπάρχον Οικογενειακό Δίκαιο. Κάθε απόπειρα για υποχρεωτική επιμέλεια των τέκνων και από τους δυο γονείς, θα επιφέρει τριβές και διαμάχες που θα είναι σε βάρος της ηρεμίας και ψυχικής ισορροπίας των τέκνων.
Η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων να επανέλθει στο Υπουργείο Εσωτερικών, που επιβλέπει τις εργασίες όλων των Υπουργείων και των Δήμων, ώστε να μπορεί να ασκεί οριζόντιες πολιτικές για την ισότητα των φύλων, σε κάθε τομέα σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο.
Τέλος θεωρούμε αναγκαίο, το Εθνικό Σχέδιο για την ανάκαμψη, να ενσωματώσει δράσεις, ώστε να διασφαλιστεί ότι σε αυτό θα περιλαμβάνεται η διάσταση του φύλου. Στο πλαίσιο αυτά το Ταμείο Ανάκαμψης θα πρέπει να καταρτίσει πρόγραμμα χρηματοδότησης δράσεων, για την άρση των υφιστάμενων ανισοτήτων των φύλων, καθώς και προγράμματα επανεκπαίδευσης των γυναικών στις νέες τεχνολογίες.
Να ενισχυθεί επίσης η παρουσία και η συμβολή των γυναικών στους τομείς της τεχνητής νοημοσύνης, της επιστήμης της τεχνολογίας, της μηχανικής και στους ψηφιακούς τομείς. Η γεφύρωση του ψηφιακού χάσματος στη Χώρα μας, θα βοηθήσει στην αύξηση της ισότητας των φύλων.

Για να εξασφαλίσουμε μια κοινωνία δικαίου, πρέπει να είμαστε ισότιμα συμμέτοχοι άντρες και γυναίκες στην πολιτική και στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Για να εξασφαλιστεί αυτό πρέπει από κοινού να παλέψουμε μέσω του μηχανισμού των ποσοστώσεων, την ίση συμμετοχή ανδρών και γυναικών στην πολιτική, στα κόμματα, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση στα Συνδικάτα. Έχουμε όλοι και όλες ίσα δικαιώματα στη διάρθρωση της κοινωνίας και του Κράτους.

Η Γραμματέας του Τομέα
Ράνια Παπαϊωάννου

Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας
για την «Ημέρα των Δικαιωμάτων της Γυναίκας»:

«Ο αγώνας για την ισοτιμία και τη χειραφέτηση των γυναικών, πάει μαζί με τον αγώνα ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, σε ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση, το κεφάλαιο και την εξουσία τους, για το σοσιαλισμό»

Θέσεις Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας 2021 Λήψη

ΔΕΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΓΥΝΑΙΚΩΝ | 8 Μαρτίου

8 ΜΑΡΤΗ-ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΟΗΕ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Η φετινή επέτειος της 8 MΑΡΤΗ 2021 μας «συναντά» στην κορύφωση διαδικασίας πρωτοφανών, πολυάριθμων αποκαλύψεων σεξουαλικής παρενόχλησης γυναικών από ιεραρχικά ανωτέρους τους στο χώρο του αθλητισμού, του θεάτρου, της εργασίας, παντού! Ζούμε την απελευρωτική δύναμη ενός νέου για τη χώρα κοινωνικού κινήματος των γυναικών «ΜΕ ΤΟΟ» που διατρανώνουν τη βούληση τους να αντιδράσουν πλέον συλλογικά σε συσσωρευμένες κακοποιητικές συμπεριφορές και την απροκάλυπτη προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας τους από πατριαρχικά πρότυπα επιβολής εξουσίας.

Η έκρηξη αυτή κατέδειξε, με τον πιο δραματικό τρόπο, τις διαχρονικές συνέπειες της ανισοκατανομής της εξουσίας υπέρ των ανδρών και σε βάρος των γυναικών, όπου γης.

Ανέδειξε όμως και την αναγκαία πολιτική απάντηση, το κοινωνικό αντίδοτο: την άμεση αλλαγή προς μια νέα ισορροπία δυνάμεων και στην ισόρροπη κατανομή της ηγεσίας και των κέντρων αποφάσεων, με τη συμπερίληψη σε αυτά, του μισού πληθυσμού, που βιώνει εν τοις πράγμασι πολιτικό αποκλεισμό, τις γυναίκες.

Οι γυναίκες στην ηγεσία είναι πλέον το ΜΗΜΥΜΑ. Ο πρωταρχικός στόχος του ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ μας καθίσταται μέρα τη μέρα κοινωνική, ευρέως αποδεκτή συνείδηση, ως η μόνη προϋπόθεση για να επιτευχθεί μακροπρόθεσμα η ουσιαστική εμβάθυνση της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, και η εξασφάλιση μιας αξιοπρεπούς και καλύτερης ζωής για όλους, ανεξάρτητα από φύλο.

Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών αφιερώνει φέτος την 8 ΜΑΡΤΗ στο στόχο αυτό, ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΗΓΕΣΙΑ, προβάλλοντας από κοινού με τους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς την καθοριστική συμβολή των γυναικών στην αντιμετώπιση της παγκόσμιας πανδημίας, που μαστίζει τον πλανήτη μας.

Στις γυναίκες, που επίσης, μακριά από ηγετικές θέσεις, αποτελούν τη μεγάλη πλειοψηφία των αόρατων εργαζομένων με υπο-αξιολογημένες, από την κοινωνία, θέσεις τους την ιεραρχία, με χαμηλότερες αμοιβές, δίνουν καθημερινά άνισες μάχες, ως πωλήτριες στη διατροφική αλυσίδα, νοσηλεύτριες, οικιακές βοηθοί, και… ουκ έστιν αριθμός.

Έχουμε απόλυτη συνείδηση του καθήκοντος μας ως Πολιτικός Σύνδεσμος Γυναικών να κάνουμε ορατές όλες αυτές τις γυναίκες! Να εξασφαλίσουμε την ισόρροπη συμμέτοχή τους σε όλα τα κέντρα που λαμβάνονται οι αποφάσεις.

Δεσμευόμαστε να εντείνουμε τις προσπάθειες μας. Η εκδήλωση που οργανώνουμε ήδη για την φετινή επέτειο της 8 Μάρτη, θα έχει το ίδιο μήνυμα:

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΗΓΕΣΙΑ!

Με εκτίμηση
Για το ΔΣ του Πολιτικού Συνδέσμου
Η Πρόεδρος Η Γεν. Γραμματέας
Καναβού Ιωάννα Φωτεινή Βρύνα

ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία | 08.03.21

Δήλωση Αλέξη Τσίπρα, για την 8^η Μάρτη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

Σήμερα τιμούμε αυτές που μας πήγαν ένα βήμα μπροστά. Αυτές που άνοιξαν το δρόμο της χειραφέτησης. Τιμούμε αυτές που οραματίστηκαν μια νέα ανθρωπότητα δικαιοσύνης και ισότητας. Τιμούμε αυτές που μας στάθηκαν στα δύσκολα, που κράτησαν όρθιο το Εθνικό Σύστημα Υγείας, που φρόντισαν τους ανθρώπους μας, που είναι κάθε μέρα εκεί δίπλα μας.

Τιμούμε αυτές που έσπασαν τη σιωπή, που η φωνή τους σκέπασε τον φόβο, που μας έδωσαν το παράδειγμα για το τι σημαίνει θάρρος, αξιοπρέπεια, δύναμη.

Η ισότητα δεν είναι μόνον η υπόθεση των νόμων. Είναι μια διαρκής μάχη, καθημερινή. Μία μάχη ανάμεσα στον κόσμο που μας έδωσαν και σε αυτόν που θέλουμε να αφήσουμε στα παιδιά μας. Είναι υπόθεση όλων μας, κάθε γυναίκας, κάθε άνδρα, κάθε ανθρώπου που θέλει να ζήσει καλύτερα σ’ αυτόν τον κόσμο με δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια και αλληλοσεβασμό.

Κοινό άρθρο του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και άλλων εννέα ευρωπαίων ηγετών για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας | Αθήνα, 8.03.2021
Η ανάκαμψη μετά τον κορονοϊό
θα είναι ένα τεστ και για τα δικαιώματα των γυναικών

Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας είναι ιδιαίτερη. Όχι μόνο γιατί συμπληρώνονται ακριβώς 110 χρόνια από την πρώτη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, όταν περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι, γυναίκες και άνδρες, ένωσαν τις δυνάμεις τους και ύψωσαν τις φωνές τους για ίσα δικαιώματα.

Φέτος, στις 8 Μαρτίου, βρισκόμαστε μπροστά και σε ένα σημαντικό σημείο καμπής. Κατά τη διάρκεια της χρονιάς που πέρασε η καθημερινότητα πολλών από εμάς «σταμάτησε» προσωρινά λόγω της χειρότερης υγειονομικής κρίσης που έχουμε βιώσει εδώ και αρκετές γενιές. Οι γυναίκες βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή για την αντιμετώπιση της πανδημίας, στα νοσοκομεία και τα γηροκομεία μας, και επηρεάστηκαν δυσανάλογα από την πανδημία. Πλήρωσαν υψηλότερο τίμημα, οικονομικό και κοινωνικό. Η ενδοοικογενειακή βία και η βία κατά των γυναικών αυξήθηκαν, οι γυναίκες επωμίστηκαν μεγαλύτερο μερίδιο των υποχρεώσεων στο σπίτι και τα μηνιαία στοιχεία της Eurostat για την ανεργία δείχνουν ότι ενώ το ποσοστό ανεργίας για τους άνδρες αυξήθηκε από 6,2 σε 7,1% τον Δεκέμβριο του 2020, η αύξηση όσον αφορά τις γυναίκες ήταν μεγαλύτερη, από 6,7 σε 7,9%.

Τα επόμενα χρόνια, πρέπει να ανοικοδομήσουμε τις κοινωνίες και τις οικονομίες μας για ένα καλύτερο μέλλον. Εάν θέλουμε να αναπτυχθούμε και να ευημερήσουμε μετά την πανδημία, χρειαζόμαστε μια πιο συμπεριληπτική προσέγγιση που θα αφήνει να ξεδιπλωθούν όλα τα ταλέντα, περιλαμβανομένων των δεξιοτήτων των γυναικών.

Πώς μπορούμε να το κατορθώσουμε;

Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να αφήσουμε πίσω μας τις ιδεολογικές συζητήσεις του παρελθόντος. Η ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών κατοχυρώνεται στο άρθρο 23 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Πρόκειται για μη διαπραγματεύσιμο δικαίωμα, για έναν από τους θεμελιώδεις πυλώνες πάνω στους οποίους οικοδομήσαμε τις ευρωπαϊκές κοινωνίες.

Δεύτερον, περισσότερο από ποτέ πρέπει να μεριμνήσουμε για την οικονομική πτυχή της ισότητας των φύλων. Η ισότητα των φύλων είναι, βεβαίως, ηθικά ο σωστός δρόμος. Ωστόσο, οι ίσες ευκαιρίες έχουν σημαντική συμβολή στην κοινωνική και οικονομική πρόοδο. Όταν οι γυναίκες ευημερούν, οι κοινωνίες ευημερούν. Οι κοινωνίες ισότητας των φύλων είναι πλουσιότερες κοινωνίες, με όλη τη σημασία της λέξης. Οι οικονομίες στις οποίες υπάρχει ισότητα των φύλων αποδίδουν καλύτερα, σύμφωνα με όλες τις έρευνες.

Το αν θα καταφέρουμε να οικοδομήσουμε κάτι καλύτερο μετά την κρίση θα εξαρτηθεί από τις επιλογές που κάνουμε κατά την υλοποίηση των σχεδίων μας για την ανάκαμψη στην εποχή μετά την πανδημία. Είναι μια μοναδική ευκαιρία για πιο αποτελεσματική και πιο συμπεριληπτική ανάκαμψη, εξασφαλίζοντας τη συμμετοχή των γυναικών στην οικονομία και αντιμετωπίζοντας τις εισοδηματικές ανισότητες. Εάν θέλουμε να οικοδομήσουμε μακροπρόθεσμη οικονομική ανθεκτικότητα μετά την πανδημία, πρέπει να αντιμετωπίσουμε συγκεκριμένα ζητήματα που αφορούν το φύλο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να ενσωματώσουμε επιτυχημένες προσεγγίσεις που εστιάζουν σε θέματα που αφορούν το φύλο στα ευρωπαϊκά πακέτα οικονομικής τόνωσης και ανάκαμψης. Η ισότητα των φύλων και, γενικότερα, η απουσία διακρίσεων είναι σημαντικοί μοχλοί για την ανανέωση των οικονομιών μας μετά την πανδημία. Εάν καταφέρουμε να αξιοποιήσουμε όλες τις οικονομικές και επιχειρηματικές δυνατότητες των γυναικών, οι προσπάθειές μας για ανάκαμψη θα οδηγήσουν σε ισχυρότερες και πιο ανθεκτικές οικονομίες και κοινωνίες.

Τρίτον, πρέπει να εντείνουμε τις διεθνείς προσπάθειές μας. Οι γυναίκες και τα κορίτσια είναι συχνά τα πρώτα θύματα κατά τη διάρκεια των κρίσεων. Αυτό δεν άλλαξε κατά την πανδημία COVID-19. Η σοβαρή υγειονομική κρίση έχει καταδείξει την ευάλωτη θέση κοριτσιών και γυναικών σε πολλά μέρη του κόσμου, ιδίως σε ασταθή κράτη που ταλανίζονται από συγκρούσεις. Είναι σημαντικό ότι η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ επέστρεψε στο τραπέζι για να αγωνιστεί, μαζί με εμάς, για τα δικαιώματα των κοριτσιών και των γυναικών σε όλο τον κόσμο. Ως παγκόσμια ηγετική αναπτυξιακή δύναμη, η Ευρώπη έχει μια ιδιαίτερη ευθύνη. Πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να διασφαλίσουμε ότι η ανθρωπιστική και αναπτυξιακή απάντησή της στην πανδημία COVID-19 περιλαμβάνει τη βελτίωση της πρόσβασης στην εκπαίδευση και την υγειονομική περίθαλψη για κορίτσια και γυναίκες, συμπεριλαμβανομένης της προώθησης της σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας και των συναφών δικαιωμάτων, καθώς και την υποστήριξη κοριτσιών και γυναικών στο δρόμο προς την οικονομική ανεξαρτησία.

Ένα άρθρο γνώμης κατά την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας δεν αρκεί για να το πετύχουμε. Θα απαιτηθεί μία πολύ πιο επίμονη προσπάθεια, για πολλά ακόμη χρόνια. Ας αξιοποιήσουμε αυτή τη συγκυρία για να οικοδομήσουμε κοινωνίες που παρέχουν προστασία χωρίς αποκλεισμούς, όπου η ισότητα των δικαιωμάτων είναι υψίστης σημασίας -όχι μόνο στα χαρτιά αλλά και στην καθημερινότητά μας. Αυτό θα ενδυναμώσει όχι μόνο τις γυναίκες αλλά και τους άνδρες. Δεδομένου ότι η ισότητα δικαιωμάτων θα είναι ένα βήμα προς τα εμπρός και για τους δύο, επιτρέποντας και στους άνδρες να ξεφύγουν από παραδοσιακούς ρόλους και στερεότυπα.

Δεν θα είναι εύκολο. Είναι όμως εφικτό.

Ursula von der Leyen, Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
Alexander De Croo, Πρωθυπουργός του Βελγίου
Kaja Kallas, Πρωθυπουργός της Εσθονίας
Sanna Marin, Πρωθυπουργός της Φινλανδίας
Κυριάκος Μητσοτάκης, Πρωθυπουργός της Ελλάδας
Micheál Martin, Πρωθυπουργός της Ιρλανδίας
Xavier Bettel, Πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου
Klaus Iohannis, Πρόεδρος της Ρουμανίας
Pedro Sánchez, Πρωθυπουργός της Ισπανίας
Stefan Löfven, Πρωθυπουργός της Σουηδίας

8 η Μάρτη – Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα των Γυναικών

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΣΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΩΝ ΔΟΜΩΝ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ
Λαμία, 05/03/2021
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ:

Οι κινητοποιήσεις των γυναικών στη Νέα Υόρκη στα μισά του 19ου αιώνα και αργότερα σε ολόκληρο τον κόσμο καθιέρωσαν την 8η Μάρτη ως Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα των Γυναικών. Η φετινή επέτειος μας βρίσκει όλες και όλους εν μέσω μιας πρωτοφανούς υγειονομικής, οικονομικής, αλλά και κοινωνικής κρίσης, η οποία εντείνει τις διακρίσεις σε βάρος των γυναικών και όλων των θηλυκοτήτων.

Οι γυναίκες εξακολουθούν να υφίστανται έμφυλη βία και διακρίσεις σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής (εργασία, πολιτική, εκπαίδευση, υγεία), παραμένουν περισσότερο ευάλωτες στη φτώχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό και την ανεργία, ενώ εγκλωβίζονται περισσότερο σε ελαστικές, χαμηλά αμειβόμενες σχέσεις εργασίας και υπόκεινται συχνότερα σε εργασιακή εκμετάλλευση.

Επιπλέον, ο παρατεταμένος εγκλεισμός λόγω της πανδημίας καθιστά τις γυναίκες περισσότερο εκτεθειμένες στην ενδοοικογενειακή βία, αποκομμένες από την εργασία και με τα δικαιώματά τους να πλήττονται ολοένα και περισσότερο.

Παράλληλα συνεχίζουν να έρχονται στο φως εκατοντάδες περιστατικά σεξουαλικής βίας και παρενόχλησης στον χώρο εργασίας – ελληνικό κίνημα #Metoo -, γεγονός που αποδεικνύει πως η έμφυλη βία υπήρχε και υπάρχει σε όλα τα επίπεδα της ζωής και της κοινωνίας μας, και όσο περισσότερο αναδεικνύεται, τόσο καλύτερα αποτυπώνεται.

Η 8η Μάρτη συνιστά ημέρα ορόσημο και αγώνα για τα δικαιώματα των γυναικών. Το εργατικό κίνημα οφείλει να αναδείξει και να στηρίξει τον αγώνα των γυναικών για ισότητα και απελευθέρωση, για ίση αμοιβή και σταθερή εργασία.

Το ΔΣ του Πανελλήνιου Σωματείου Εργαζομένων στο Δίκτυο των Δομών της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων χαιρετίζει τη στάση εργασίας που προκήρυξε η ΑΔΕΔΥ στον δημόσιο τομέα για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας -8 η Μάρτη από τις 12μμ μέχρι τη λήξη του ωραρίου και το κάλεσμα για συμμετοχή στις κατά τόπους συγκεντρώσεις τηρώντας όλα τα μέτρα προστασίας. Αντίστοιχο ψήφισμα απευθύναμε ως Σωματείο και προς τη Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας (Γ.Σ.Ε.Ε.), ώστε να προκηρύξει κι εκείνη στάση εργασίας για την 8η Μάρτη τιμώντας τους αγώνες των γυναικών χωρίς απάντηση μέχρι στιγμής.

Συνεχίζουμε να διεκδικούμε και απαιτούμε:
– Την άμεση επανασύσταση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, η οποία συνιστά και τον αρμόδιο Φορέα παρακολούθησης της εφαρμογής της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης από την Ελλάδα, και επανένταξή της στο Υπουργείο Εσωτερικών ως αυτοτελή φορέα, υπεύθυνο για την παρακολούθηση και εφαρμογή των πολιτικών ισότητας οριζόντια, καλύπτοντας όλο το εύρος της δημόσιας διοίκησης.

– Τη διασφάλιση και ενίσχυση του Δικτύου Δομών για την πρόληψη και εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, το οποίο σήμερα περιλαμβάνει τη λειτουργία της 24ωρης Γραμμής SOS 15900, 43 Συμβουλευτικών Κέντρων και 19 Ξενώνων Φιλοξενίας και την άμεση πρόβλεψη για ένταξη των Δομών στον Κρατικό Προϋπολογισμό μετά το πέρας της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης με διατήρηση των υπαρχουσών θέσεων εργασίας και μονιμοποίηση του προσωπικού, καθώς επίσης και την ενίσχυση και αναβάθμιση της λειτουργίας τους.

– Την άμεση απόσυρση του Νομοσχεδίου για την Υποχρεωτική Συνεπιμέλεια, το οποίο η Κυβέρνηση επιχειρεί να περάσει εν ονόματι δήθεν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ισότητας των φύλων, χωρίς κανέναν προηγούμενο διάλογο με τις φεμινιστικές οργανώσεις.

– Την άμεση πλήρη εφαρμογή της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη βία κατά των γυναικών (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης).

– Την άμεση κύρωση από την Ελλάδα της Διεθνούς Σύμβασης Εργασίας 190 σχετικά με την εξάλειψη της βίας και της παρενόχλησης στο χώρο της εργασίας.

Το ΔΣ: Ιωάννα Σκυλίτση (Πρόεδρος), Βάσια Μπάκου (Αντιπρόεδρος), Ματθαίος Καργάκης (Γεν. Γραμματέας), Μαρία Μπάκου (Ταμίας), Ντίνα Μενέκου (Μέλος).

Η επαναφορά του αυτόνομου ρόλου των πολιτικών
Ισότητας των Φύλων συνιστά μια αναγκαιότητα

Εν έτει 2021 οι γυναίκες συνεχίζουν να υφίστανται διακρίσεις στην εργασία, την εκπαίδευση, την υγεία, την πολιτική ζωή, συνεχίζουν να είναι πιο ευάλωτες στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, συνεχίζουν να είναι πιο εκτεθειμένες σε όλες τις μορφές βίας. Μετά από ένα χρόνο πανδημίας η κατάσταση των γυναικών επιδεινώνεται σε πολλά επίπεδα: με την έξαρση περιστατικών της έμφυλης ενδοοικογενειακής βίας, με την όξυνση της εργασιακής επισφάλειας.

Σήμερα που η ελληνική κοινωνία βράζει από την αποκάλυψη της έκτασης των φαινομένων της έμφυλης σεξουαλικής βίας και σεξισμού λέγοντας «ως εδώ», ο αρμόδιος κρατικός φορέας που θα έπρεπε να είναι μπροστά και να διατυπώνει δημόσιο λόγο με κοινωνικό αντίκτυπο αντί να ενισχύεται, συνεχώς υποβαθμίζεται.

Ο «Σύλλογος Εργαζομένων της Γ. Γ. Ισότητας των Φύλων Δώρα Κατσιβαρδάκου» έχοντας σαν προτεραιότητα την προώθηση των πολιτικών ισότητας, είχε εκφράσει την έντονη του αντίθεση στην επιλογή της Κυβέρνησης ήδη από την επομένη των εκλογών του 2019 να προχωρήσει στην κατάργηση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλωντου Υπουργείου Εσωτερικών και στην σύσταση της ΓΓ Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων με ταυτόχρονη υπαγωγή της στο Υπουργείου Εργασίας.

Η ισότητα των φύλων αφορά το σύνολο των δημοσίων πολιτικών, συμπεριλαμβανομένης της εργασίας, της βίας κατά των γυναικών, της συμμετοχής στα κέντρα λήψης αποφάσεων, της εκπαίδευσης, καθώς και τα δικαιώματα, το περιβάλλον, τον πολιτισμό κοκ. Γι’ αυτό και η μέχρι πρότινος υπαγωγή της Γραμματείας Ισότητας των Φύλων στο Υπουργείο Εσωτερικών άρμοζε απόλυτα με το εύρος και τον οριζόντιο χαρακτήρα που έχουν και πρέπει να έχουν οι πολιτικές ισότητας των φύλων.

Η ισότητα των φύλων αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, δεν τεμαχίζεται, ούτε συγχωνεύεται, αλλά αποτελεί βασικό συστατικό στοιχείο της δημοκρατίας και των πολιτικών που ανταποκρίνονται στις ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας.
Η απάντηση στις κυβερνητικές επιλογές μπορεί να δοθεί μόνο με την κινητοποίησή μας.
Ενώνουμε τη φωνή μας με το ελληνικό MeToo για να σταματήσουμε την έμφυλη βία στους χώρους δουλειάς.
Λέμε ΟΧΙ στην υποχρεωτική συνεπιμέλεια όπως προωθείται από την κυβέρνηση.

Ζητάμε:
● την επανασύσταση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων
● την επιστροφή της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων και του Κέντρου Ερευνών για Θέματα Ισότητας στο Υπουργείο Εσωτερικών και την ενίσχυσή της με προσωπικό, όσο και με οικονομικούς πόρους.

Σ ’αυτό το πλαίσιο στις 8 Μάρτη, την παγκόσμια ημέρα γυναικών πραγματοποιούμε:
ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ από την έναρξη της βάρδιας μέχρι τις 12:00 και συνεχίζουμε με
ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ από τις 12:00 μέχρι τη λήξη της βάρδιας όπως έχει προκηρυχθεί από την ΑΔΕΔΥ

Συμμετέχουμε στη Συγκέντρωση στις 8 Μάρτη και ώρα 13:00 τηρώντας αποστάσεις και όλα τα προβλεπόμενα μέτρα προστασίας. Ο Σύλλογος μας θα μεριμνήσει προκειμένου να εξασφαλιστεί η λειτουργία της 24ωρης Γραμμής SOS 15900 για περιστατικά έμφυλης βίας.

Συμπεράσματα μετά την εκδήλωση της 1ης Μάρτη

■ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ «ΔΩΡΑ ΚΑΤΣΙΒΑΡΔΑΚΟΥ«
Ανακοίνωση 02|03|21

Υπογράφουμε και διεκδικούμε:

Επανασύσταση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων. Ανάδειξη και στήριξη του οριζόντιου χαρακτήρα της και την ενίσχυσή της με προσωπικό, όσο και με οικονομικούς πόρους.
Επιστροφή της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων και του Κέντρου Ερευνών για Θέματα Ισότητας στο Υπουργείο Εσωτερικών, ως αρμόδιο για τη νομοθέτηση πολιτικών ισότιμης συμμετοχής των γυναικών στην αυτοδιοίκηση και την κεντρική πολιτική ζωή, για το συντονισμό της δημόσιας διοίκησης και για την ενσωμάτωση των πολιτικών ισότητας ανδρών-γυναικών σε όλα τα θεματικά και τομεακά πεδία σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.
Διασφάλιση και ενίσχυση του δικτύου των δομών και του δημόσιου χαρακτήρα τους, όπως και των εργαζόμενων που απασχολούνται στις ίδιες θέσεις επί σειρά ετών, αναγνωρίζοντας έμπρακτα το έργο τους.

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΓΓ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ

ΟΧΙ στην υποβάθμιση της Ισότητας των Φύλων – Support gender equality policies in Greece.

Στην Ελλάδα, το τελευταίο χρονικό διάστημα, έχει ξεκινήσει ένα κίνημα αποκαλύψεων περιστατικών έμφυλης βίας, ως επακόλουθο της δημόσιας καταγγελίας της ολυμπιονίκη Σοφίας Μπεκατώρου, η οποία στο παρελθόν κακοποιήθηκε σεξουαλικά από παράγοντα της αθλητικής ομοσπονδίας ιστιοπλοΐας.
Το 2021 βρίσκει λοιπόν την ελληνική κοινωνία συγκλονισμένη από την έκταση του φαινομένου της σεξουαλικής βίας. Το τεράστιο τραύμα που έχει βιώσει -και με το οποίο ζει καθημερινά- ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού έγινε θέμα δημόσιας συζήτησης, όπως επίσης και το ζήτημα της διαρκούς καταπάτησης βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. (Αξίζει να σημειωθεί ότι σε πρόσφατη έρευνα με δείγμα 1115 γυναικών (PRORATA), βρέθηκε πως το 65% των γυναικών που κατοικούν στην Ελλάδα έχουν υποστεί κάποιο είδος σεξουαλικής βίας στη διάρκεια της ζωής τους).
Μέσα σε αυτό το κλίμα -και μετά την κατακραυγή που προκλήθηκε- η κυβέρνηση έσπευσε άμεσα να πάρει θέση και να υποσχεθεί δράσεις «μηδενικής ανοχής στην έμφυλη βία». Φαντάζει οξύμωρο, καθώς την ίδια στιγμή η κυβέρνηση προχωράει σε αλλεπάλληλες υποβαθμίσεις της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων , του αρμόδιου εθνικού φορέα για το σχεδιασμό, την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των πολιτικών ισότητας στη χώρα (αρμόδιου και για τις πολιτικές πρόληψης και καταπολέμησης της βίας κατά των γυναικών).
Ας δούμε όμως τι ισχύει γενικά αλλά και ειδικά:
Στις περισσότερες χώρες, προκειμένου να επιτευχθεί ουσιαστική ισότητα των φύλων, οι πολιτικές που ακολουθούνται είναι οριζόντιες και χαρακτηρίζονται από αυτοτέλεια: εκτείνονται σε όλο το εύρος της δημόσιας διοίκησης και αφορούν το σύνολο των δημόσιων πολιτικών ώστε να προωθηθεί η ισότητα των φύλων σε όλες τις εκφάνσεις της δημόσιας και ιδιωτικής ζωής και σε όλα τα επίπεδα. Παρόμοια πολιτική εφαρμόστηκε και στην Ελλάδα (από το 1985), καθώς η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων (ΓΓΙΦ) ήταν ο αρμόδιος φορέας για το σχεδιασμό την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των πολιτικών ισότητας της χώρας. Υπαγόταν στο Υπουργείο Εσωτερικών (εξαιτίας της οριζόντιας αρμοδιότητας του συγκεκριμένου Υπουργείου στο σύνολο της τοπικής αυτοδιοίκησης και της δημόσιας διοίκησης) και είχε διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια. Ωστόσο, από το 2019, η αυτοτέλειά της και ο οριζόντιος χαρακτήρας υπονομεύθηκαν με δύο τρόπους: με τη μετακίνησή της στο Υπουργείο Εργασίας από το Υπουργείο Εσωτερικών και στη συνέχεια, με τη μετονομασία της σε Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων (2019) και σε Γενική Γραμματεία Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων (2021).
Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τις δηλώσεις της Υφυπουργού Δημογραφικής Πολιτικής και Οικογένειας (στην οποία υπάγεται πλέον η Γραμματεία), περί άρρηκτης σύνδεσης δημογραφικού και ισότητας των φύλων, κάνουν ορατό τον κίνδυνο αποστέρησης του οριζόντιου και διακριτού χαρακτήρα των πολιτικών ισότητας και της αναγωγής τους σε αμφιβόλου χρησιμότητας «εργαλειακές» πολιτικές στην υπηρεσία του δημογραφικού. Είναι σαφές ότι η σύζευξη των πολιτικών για το δημογραφικό και την οικογένεια με τις πολιτικές ισότητας αποτελεί οπισθοδρόμηση στον αγώνα των γυναικών για αποταύτισή τους από τον αναπαραγωγικό τους ρόλο και όλα τα στερεότυπα που έχουν συνδεθεί με το ρόλο αυτό.
Η πρόληψη των δομικών ανισοτήτων που προκαλούνται από τις διακρίσεις σε βάρος των γυναικών είναι προϋπόθεση για την αντιμετώπιση της σεξουαλικής παρενόχλησης και κάθε μορφής βίας κατά των γυναικών.

Η κυβέρνηση οφείλει να κατανοήσει:

Τη σημασία των οριζόντιων και διακριτών πολιτικών ισότητας, ώστε να αρθούν τα έμφυλα στερεότυπα που ντύνουν τα θύματα με ντροπή και έτσι ανάλογα εγκλήματα δεν καταγγέλλονται αλλά συγκαλύπτονται με καταστρεπτικές ατομικές και κοινωνικές συνέπειες.
Ότι η ανάγκη για υποστήριξη των γυναικών-θυμάτων βίας είναι διαρκής. Ως εκ τούτου επιβάλλεται η θεσμική διασφάλιση δομών και προσωπικού.

Η σημαντική και διακριτή αποστολή της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων για την προώθηση της ουσιαστικής ισότητας των φύλων και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών φάνηκε και κατά την περίοδο της πανδημίας του κορωνοϊού που διανύουμε, με την υποστήριξη εκατοντάδων γυναικών από την τηλεφωνική γραμμή SOS15900 και το Δίκτυο Δομών της υπηρεσίας μας.

Υπογράφουμε και διεκδικούμε:

Επανασύσταση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων. Ανάδειξη και στήριξη του οριζόντιου χαρακτήρα της και την ενίσχυσή της με προσωπικό, όσο και με οικονομικούς πόρους.
Επιστροφή της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων και του Κέντρου Ερευνών για Θέματα Ισότητας στο Υπουργείο Εσωτερικών, ως αρμόδιο για τη νομοθέτηση πολιτικών ισότιμης συμμετοχής των γυναικών στην αυτοδιοίκηση και την κεντρική πολιτική ζωή, για το συντονισμό της δημόσιας διοίκησης και για την ενσωμάτωση των πολιτικών ισότητας ανδρών-γυναικών σε όλα τα θεματικά και τομεακά πεδία σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.
Διασφάλιση και ενίσχυση του δικτύου των δομών και του δημόσιου χαρακτήρα τους, όπως και των εργαζόμενων που απασχολούνται στις ίδιες θέσεις επί σειρά ετών, αναγνωρίζοντας έμπρακτα το έργο τους.

Όχι στην υποβάθμιση του κρατικού φορέα
για την Ισότητα των Φύλων και των δομών του

■ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ «ΔΩΡΑ ΚΑΤΣΙΒΑΡΔΑΚΟΥ» Δραγατσανίου 8 10559 – Αθήνα Τηλ. Επικοινωνίας : 2131511113,-121,-131 email: seggif@isotita.gr

■ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΩΝ ΔΟΜΩΝ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ, Λαμία, Πλατεία Διάκου, 351 00 Τηλ.: 6974993259, e-mail: somatio.domon.ggif@gmail.com

25/02/2021 ΚΟΙΝΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Το τελευταίο έτος, έχουμε γίνει μάρτυρες πολλών περιστατικών έμφυλης βίας. Πλέον η έμφυλη βία είναι στην επικαιρότητα, όχι μόνο ως δημοσιογραφική είδηση ενός μεμονωμένου περιστατικού, αλλά και σε επίπεδο κοινωνικό, καθώς είναι στο επίκεντρο δημόσιου διαλόγου.

Η αρχή έγινε κατά την περίοδο της πρώτης καραντίνας, όπου οι πρωτόγνωρες συνθήκες εγκλεισμού ανέδειξαν τις έμφυλες ανισότητες της κοινωνίας μας και τις σχέσεις εξουσίας που παράγουν. Στη συνέχεια, η δημόσια καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου ότι υπήρξε θύμα σεξουαλικής κακοποίησης και το κύμα αποκαλύψεων που ακολούθησε, έβγαλε στη επιφάνεια ένα στοιχείο το οποίο όσες και όσοι ασχολούνται με την έμφυλη βία, το γνωρίζουν καλά:

Η έμφυλη βία υπήρχε και υπάρχει σε όλα τα επίπεδα της ζωής και της κοινωνίας μας, και όσο περισσότερο αναδεικνύεται τόσο καλύτερα αποτυπώνεται.

Για το λόγο αυτό δεν μπορούμε να αποδεχτούμε την άποψη ότι υπήρξε «έκρηξη» της βίας ή ότι αυτή προήλθε ως συνέπεια των ιδιαίτερων συνθηκών, της δημοσιότητας ή επειδή η πολιτεία πλέον ακούει και αφουγκραζεται. Η επίκληση ενός τέτοιου αίτιου ενισχύει τα έμφυλα στερεότυπα και στέκεται εμπόδιο στον αγώνα για την εξάλειψη της έμφυλης βίας. Ο αγώνας για την έμφυλη ισότητα και ενάντια στην έμφυλη βία είναι διαρκής και επιβάλλεται να συνεχιστεί ανεξαρτήτως επικαιρότητας και συνθηκών.

Στο συγκεκριμένο αγώνα πρωταρχικό ρόλο διαδραματίζει το Δίκτυο Δομών για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών. Δημιουργήθηκε σταδιακά από το 2011, πάντοτε με τη στήριξη της εκάστοτε κυβέρνησης και σήμερα περιλαμβάνει τη λειτουργία της 24ωρης Γραμμής SOS 15900, 42 Συμβουλευτικών Κέντρων και 19 Ξενώνων Φιλοξενίας.

Στόχος του, η υποστήριξη των γυναικών που έχουν υποστεί ή υφίστανται οποιαδήποτε μορφής βία ή διάκριση λόγω του φύλου τους. Κατά το διάστημα της λειτουργίας του, το δίκτυο έχει εξυπηρετήσει πλήθος γυναικών. Ενδεικτικά, τα Συμβουλευτικά Κέντρα και οι Ξενώνες Φιλοξενίας έχουν υποστηρίξει πάνω από 36.000 γυναίκες θύματα έμφυλης βίας και πολλαπλών διακρίσεων, ενώ η Γραμμή 15900 έχει δεχθεί πάνω από 55.000 κλήσεις και έχει εξυπηρετήσει περισσότερες από 43.000 γυναίκες μέχρι σήμερα.

Η διασφάλιση και ενίσχυση του Δικτύου για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών είναι απαραίτητη.

Την ίδια στιγμή, ο κίνδυνος συρρίκνωσης του Δικτύου Δομών είναι ορατός και το μέλλον των εργαζομένων αβέβαιο.

Το Δίκτυο, από την αρχή της λειτουργίας του εντάχθηκε σε ευρωπαϊκά προγράμματα και την περίοδο αυτή διανύουμε την τελευταία παράταση του έργου, η οποία θα διαρκέσει άλλα τρία χρόνια – έως τα μέσα του 2023.
Την εποπτεία του Δικτύου έχει η Γραμματεία Ισότητας και τη λειτουργία έχουν αναλάβει οι εκάστοτε Δήμοι, το ΚΕΘΙ, αλλά και η ίδια η ΓΓΙΦ (τη Γραμμή 15900).

Η βιωσιμότητα του Δικτύου κινδυνεύει, ιδιαίτερα από τη στιγμή που δεν υπάρχει καμία δέσμευση για την ένταξη του συνόλου των Δομών στον κρατικό προϋπολογισμό και τη διατήρηση των υφιστάμενων θέσεων εργασίας. Ταυτόχρονα, δεν προβλέπεται ίδια ημερομηνία λήξης των έργων για όλες τις Δομές, στοιχείο που δυσχεραίνει την αντιμετώπιση του προβλήματος, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί Δομές δύο ταχυτήτων.

Η ανησυχία όμως εντείνεται – και αυτό είναι το σημαντικότερο – από το γεγονός ότι η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων καταργήθηκε και οι πολιτικές για την ισότητα των φύλων συνεχώς υποβαθμίζονται. Συγκεκριμένα:

Η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων (ΓΓΙΦ) ήταν (από το 1985) ο αρμόδιος φορέας για το σχεδιασμό την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των πολιτικών ισότητας της χώρας. Υπαγόταν στο Υπουργείο Εσωτερικών (εξαιτίας της οριζόντιας αρμοδιότητας του συγκεκριμένου Υπουργείου στο σύνολο της τοπικής αυτοδιοίκησης και της δημόσιας διοίκησης) και είχε διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια.

Τον Ιούλιο του 2019, η ΓΓΙΦ μετονομάστηκε σε Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων και μεταφέρθηκε στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, με ορατό τον κίνδυνο αποστέρησης του οριζόντιου χαρακτήρα των πολιτικών ισότητας και της αναγωγής τους σε τομεακές πολιτικές που εστιάζουν σε κοινωνικά θέματα, αποκομμένα από τις κοινωνικές συνθήκες που τα δημιουργούν. Χρειάζεται επίσης να σημειωθεί, ότι την τελευταία διετία η Γραμματεία Ισότητας δεν έχει δικό της προϋπολογισμό για την υλοποίηση δράσεων, στοιχείο που δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο το έργο της.

Τον Ιανουάριο του 2021 πραγματοποιήθηκε νέα υποβάθμιση, με τη μετονομασία σε Γενική Γραμματεία Δημογραφικής και Οικογενειακής πολιτικής και Ισότητας των Φύλων και υπαγωγή της στην Υφυπουργό Εργασίας, αρμόδια για τη δημογραφική και οικογενειακή πολιτική. Η αλλαγή αυτή καταδεικνύει την περαιτέρω απαξίωση της ουσιαστικής ισότητας των φύλων υπό τη μορφή πολιτικών ενεργειών, καθώς η πολιτική της ισότητας των φύλων εμφανίζεται να παραμένει σε επίπεδο Γενικής Γραμματείας, ενώ την ίδια στιγμή αναβαθμίζεται σε Υφυπουργείο η «οικογένεια» συνδεόμενη άμεσα με την «δημογραφική πολιτική».

Είναι σαφές ότι η σύζευξη των πολιτικών για το δημογραφικό με τις πολιτικές ισότητας αποτελεί οπισθοδρόμηση στον αγώνα των γυναικών για αποταύτισή τους από τον κατεξοχήν παραδοσιακό τους ρόλο και όλα τα στερεότυπα που έχουν συνδεθεί με αυτό. Στην Ελλάδα του 2021, η οποία σύμφωνα με το δείκτη ισότητας του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την ισότητα των φύλων βρίσκεται τελευταία σε θέματα φύλου, μία τέτοια κίνηση θα υπονομεύσει περαιτέρω την υλοποίηση πολιτικών ισότητας στη χώρα.

Η ισότητα των φύλων αφορά το σύνολο των δημοσίων πολιτικών, συμπεριλαμβανομένης της εργασίας, της βίας κατά των γυναικών, της συμμετοχής των γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων, της εκπαίδευσης, του περιβάλλοντος, του πολιτισμού κ.λπ. και για αυτό τον λόγο κρίνεται επιτακτική η μεταφορά της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων στο Υπουργείο Εσωτερικών.

Η ισότητα των φύλων δεν μπαίνει σε πλαίσια, ούτε μπορεί να συγχωνευθεί με άλλες πολιτικές, καθώς αυτό από μόνο του θα υπονόμευε το ρόλο της. Για την επίτευξη της ισότητας απαιτείται διαρκής διερεύνηση για την αναγνώριση των τρόπων με τον οποίο συγκροτούνται και νομιμοποιούνται διαφορές, λαμβάνοντας υπόψη τον τόπο και τη συγκυρία. Επομένως, ένας κρατικός φορέας αρμόδιος για την ισότητα των φύλων πρέπει να είναι αυτοτελής και να επικεντρώνεται στον τρόπο με τον οποίο δημιουργούνται οι έμφυλες διακρίσεις, τόσο σε επίπεδο εφαρμογής πολιτικών όσο και σε επίπεδο αντιλήψεων.

Γι’ αυτούς τους λόγους ζητάμε:
· την άμεση επανασύσταση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων ως αυτοτελή φορέα και την αποσύνδεσή της από τη δημογραφική και οικογενειακή πολιτική.
· την επανένταξη της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων και του Κέντρου Ερευνών για Θέματα Ισότητας στο Υπουργείο Εσωτερικών και την ενίσχυσή τους με προσωπικό, όσο και με οικονομικούς πόρους.
· την απρόσκοπτη ισχύουσα λειτουργία του Δικτύου Δομών.
· την άμεση πρόβλεψη για ένταξη των Δομών στον Κρατικό Προϋπολογισμό μετά το πέρας της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης με διατήρηση των υπαρχουσών θέσεων εργασίας και μονιμοποίηση του προσωπικού, καθώς επίσης και την ενίσχυση και αναβάθμιση της λειτουργίας τους.
· την επέκταση του Δικτύου Δομών και σε άλλες πόλεις, ώστε κάθε γυναίκα, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας να έχει άμεση πρόσβαση στις υπηρεσίες των Δομών.
· την άμεση πλήρη εφαρμογή της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη βία κατά των γυναικών (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης).

ΤΑ Δ.Σ.
● ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ «ΔΩΡΑ ΚΑΤΣΙΒΑΡΔΑΚΟΥ»
● ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΩΝ ΔΟΜΩΝ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΗ ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 8 ΜΑΡΤΗ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
28 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Πίσω από την υποχρεωτική συνεπιμέλεια,
Πίσω από την εξαφάνιση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων,
Πίσω από την δημογραφική και οικογενειακή πολιτική,
Πίσω από την αγνόηση, περιφρόνηση και απουσία των γυναικείων οργανώσεων από τις διεργασίες για τις αλλαγές στο Οικογενειακό Δίκαιο

ΚΡΥΒΕΤΑΙ Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ

Για αρκετό καιρό τώρα «ομάδες των πλουσίων πατεράδων» βομβαρδίζουν την κοινωνία με όποιο μέσον διαθέτουν, (και διαθέτουν πολλά, το χρήμα ρέει άφθονο),με το αίτημα της συνεπιμέλειας, αποκρύπτοντας εσκεμμένα την λέξη «υποχρεωτική».

Ο Υπουργός Δικαιοσύνης, αξιοποιώντας ως πολιορκητικό κριό αυτές τις ομάδες, εμφανίζεται σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές και διατείνεται ότι πρέπει να υπάρξει αλλαγή στο οικογενειακό δίκαιο, (σημειωτέον το προοδευτικότερο της Ευρώπης και προάγγελος της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού) και ότι η υποχρεωτική συνεπιμέλεια θα είναι σε όφελος της ισότητας των φύλων. Θαυμάσαμε πράγματι την οργανωτική του δυνατότητα στην πρόσβαση στα ΜΜΕ, σε όλα μαζί και συγχρονισμένα, σε τέλεια δομημένες εκπομπές, που χρησιμοποιούν ως μαϊντανό τις θέσεις του γυναικείου κινήματος και καλλιεργούν την ψευδαίσθηση και την απάτη.

Δεν μας έπεισε λοιπόν. Γιατί αγνοεί επιδεικτικά την αντίθετη άποψη της συντριπτικής πλειοψηφίας των μελών της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής, που ο ίδιος συγκρότησε, καθώς και την αντίθετη άποψη της συντριπτικής πλειοψηφίας του γυναικείου κινήματος, το οποίο αρνείται να ακούσει, παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις μας για συνάντηση μαζί του.

Τελικά η θέση αυτή δεν αποτελεί έκπληξη. ΄Έρχεται να υπηρετήσει με τον καλύτερο τρόπο την γνώμη του Πρωθυπουργού για την ισότητα των φύλων. Έρχεται σε πλήρη αρμονία με την εξαφάνιση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων και την μετεξέλιξή της σε υφυπουργείο Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής, (οι γυναίκες στοιχείο αναπαραγωγής του ανθρώπινου είδους).

Τέτοια επίθεση το γυναικείο κίνημα δεν έχει δεχτεί ποτέ από καμία κυβέρνηση, ούτε της Νέας Δημοκρατίας. Οι γενικές γραμματείς προερχόμενες και οριζόμενες από το Κόμμα της Νέας Δημοκρατίας λειτουργούσαν, παρά τις επιμέρους διαφωνίες μας, με μέγιστο κριτήριο το ευρύτερο συμφέρον των γυναικών που απέβαινε πάντα προς όφελος της κοινωνίας συλλογικά.

Σήμερα για πρώτη φορά έχουμε μία παρέμβαση που προέρχεται απευθείας από του Μαξίμου.

Αυτή η τακτική του Υπουργείου Δικαιοσύνης εντάσσεται στο πλαίσιο της κυβερνητικής επίθεσης εφ’ όλης της ύλης στα δικαιώματα που κατέκτησαν τα κινήματα στην Ελλάδα μετά την μεταπολίτευση.
Δεν είναι πρόβλημα μόνο του φεμινιστικού κινήματος αλλά του κοινωνικού συνόλου για την υπεράσπιση των όσων κατακτήθηκαν με αγώνες και θυσίες μετά την μεταπολίτευση.
Για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για την Δημοκρατία.

Το φεμινιστικό κίνημα είναι αδήριτη ανάγκη να βρεθεί στη σωστή πλευρά της ιστορίας και να πρωτοστατήσει στους αγώνες που θα έρθουν.

Γιατί και ο αγώνας ενάντια στην πατριαρχία είναι ζήτημα δημοκρατίας, όταν η Ελλάδα είναι τελευταία στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε ζητήματα ισότητας των φύλων.
Ο αναχρονισμός είναι ο στόχος της κυβερνητικής πολιτικής σε όλα τα επίπεδα.

Ζητούμε από τα πολιτικά κόμματα ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ, Κ.Κ.Ε. ΜέΡΑ25 να πάρουν δημόσια θέση ΤΩΡΑ

ΝΑ ΠΟΥΝΕ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ, ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ν.1329/1983 ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΙΣΧΥΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑΣ ΔΙΑ ΤΟΥ «ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΥ» ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΙΣΧΥ.

● Να αποκατασταθεί άμεσα η λειτουργία της Γ.Γ.Ι.Φ.
● Να εφαρμοστεί στην πράξη ο ν.2447/1996 περί οικογενειακών δικαστηρίων και δομών υποστήριξης των δικαστηρίων με κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους, έρευνα
● Να έχει την δυνατότητα ο/η δικαστής να εξετάζει την κάθε περίπτωση εξατομικευμένα σύμφωνα με το συμφέρον του κάθε παιδιού, όπως άλλωστε συμβαίνει και στον ισχύοντα νόμο, και όχι στο πλαίσιο ενός νόμου που τον ακυρώνει στην πράξη
● Να προχωρήσει η κυβέρνηση στον εκσυγχρονισμό της λειτουργίας των δικαστηρίων για να μην αναμένουμε 5 χρόνια μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης και στις περιπτώσεις της ενδοοικογενειακής βίας.
● Να εργαστούμε για την δημιουργία προϋποθέσεων ώστε οι γονείς να μάθουν να είναι υπεύθυνοι απέναντι στα παιδιά τους όταν είναι εντός του γάμου και όταν χωρίζουν, γιατί γονείς είναι για πάντα.
● Να αναδείξουμε, με τρόπους που έχουν προταθεί, την αξία της πατρότητας, τον ρόλο του πατέρα εντός και εκτός του γάμου.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΩΝ ΔΟΜΩΝ ΤΗΣΓΕΝΙΚΗΣ
ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ
Δ.Τ. 20.01.21

Καμία μόνη της!
Μαζί με την Σοφία και κάθε Σοφία!

Η δημόσια καταγγελία της χρυσής Ολυμπιονίκη Σοφίας Μπεκατώρου για τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη ούσα νεαρή ακόμα αθλήτρια από παράγοντα της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, καθώς ολοένα και περισσότερες γυναίκες βρίσκουν το κουράγιο να φέρουν στο φως και να καταγγείλουν παρόμοια περιστατικά όχι μόνο από τον χώρο του αθλητισμού, αλλά και από άλλους τομείς της κοινωνικής ζωής (χώροι εργασίας, εκπαίδευσης, πολιτικής).

Η επιλογή της Σοφίας Μπεκατώρου να μιλήσει, δείχνοντας το δρόμο και σε άλλες γυναίκες που ακολούθησαν, απαιτεί τεράστιο θάρρος και δύναμη ψυχής, όπως καταδεικνύεται με τον πλέον γλαφυρό τρόπο από τα δυσμενή σχόλια και τις αντιδράσεις από αρκετούς και αρκετές που έσπευσαν για μία ακόμη φορά σε γνωστές πρακτικές κατηγορίας του θύματος, αμφισβήτησης των λεγομένων της και μεταφοράς της ευθύνης στην ίδια. Οι πρακτικές αυτές, ως εκφράσεις βαθιά εδραιωμένων πατριαρχικών αντιλήψεων και έμφυλων στερεοτύπων, αναπαράγουν και ενισχύουν την κουλτούρα του βιασμού, την ενοχοποίηση και τον στιγματισμό των θυμάτων, καθιστώντας τα θύματα ευάλωτα στην έμφυλη βία και αποτρέποντάς τα να μιλήσουν.

Η πρόληψη και καταπολέμηση κάθε μορφής έμφυλης βίας συνιστά υποχρέωση του καθένα και της καθεμίας από εμάς, και πρωτίστως της πολιτείας, όπως άλλωστε προτάσσει και η κύρωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, την οποία η χώρα μας οφείλει να εφαρμόζει πλήρως (Ν. 4531/2018).

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Σωματείου Εργαζομένων στο Δίκτυο Δομών της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων στέκεται δίπλα στη Σοφία και σε κάθε Σοφία και ζητάει:
– Την απόδοση δικαιοσύνης με παραδειγματικό τρόπο ώστε να λογοδοτούν οι δράστες και όχι τα θύματα
– Την άμεση επανασύσταση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, η οποία συνιστά και τον αρμόδιο Φορέα παρακολούθησης της εφαρμογής της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης από την Ελλάδα, και επανένταξή της στο Υπουργείο Εσωτερικών ως αυτοτελή φορέα, υπεύθυνο για την παρακολούθηση και εφαρμογή των πολιτικών ισότητας οριζόντια, καλύπτοντας όλο το εύρος της δημόσιας διοίκησης.

Υπογραμμίζεται ότι η κυβερνητική επιλογή υπαγωγής της Γενικής Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων (όπως μετονομάστηκε από την παρούσα κυβέρνηση υπάγοντάς την στο Υπουργείο Εργασίας εν μέσω έντονων αντιδράσεων και υποβαθμίζοντας το ρόλο της) υπό την Υφυπουργό Εργασίας αρμόδια για τη Δημογραφική Πολιτική και την Οικογένεια συνιστά περαιτέρω υποβάθμιση του φορέα.

– Την άμεση κύρωση από την Ελλάδα της Διεθνούς Σύμβασης Εργασίας 190 σχετικά με την εξάλειψη της βίας και της παρενόχλησης στον χώρο της εργασίας.

Το ΔΣ
Ιωάννα Σκυλίτση, Πρόεδρος
Βάσια Μπάκου, Αντιπρόεδρος
Ματθαίος Καργάκης. Γεν. Γραμματέας
Μαρία Μπάκου, Ταμίας
Ντίνα Μενέκου, Μέλος

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
20.01.21

Η ΧΕΝ Ελλάδος συμπαραστέκεται στη Σοφία Μπεκατώρου
και σε κάθε θύμα έμφυλης και σεξιστικής βίας

Η ΧΕΝ Ελλάδος δεν καταδικάζει μόνο το περιστατικό της σεξουαλικής κακοποίησης της κ. Σοφίας Μπεκατώρου, από σημαίνοντα αθλητικό παράγοντα, δεν καταδικάζει μόνο τις προσπάθειες αποσιώπησής του από ορισμένα πρόσωπα του αθλητικού περιβάλλοντος, αλλά και θεωρεί ότι ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΦΩΣ ΣΤΑ ΑΙΤΙΑ, ΤΗ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΕΚΕΙΝΗ ΠΛΕΥΡΑ ΠΟΥ ΑΝΑΠΑΡΑΓΕΙ ΤΙΣ ΕΜΦΥΛΕΣ ΚΑΙ ΣΕΞΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ

Η ΧΕΝ Ελλάδος θεωρεί πως ανεξάρτητα από το πλαίσιο που ασκείται η σεξουαλική βία, στην οικογένεια, την παρέα, το σχολείο, το δρόμο, τον αθλητικό όμιλο, για τα θύματα εξακολουθεί να σημαίνει το ίδιο : παραβίαση της θέλησής τους, παραβίαση του σώματός τους, παραβίαση του συναισθήματός τους, παραβίαση της ψυχής τους … αλλά και ενοχή, σιωπή, ντροπή …

Ας μην ξεχνάμε: η παραβίαση αυτή μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε γυναίκα (ή / και παιδί) σε οποιαδήποτε στιγμή και σε οποιοδήποτε πλαίσιο. Η έμφυλη βία απόρροια έμφυλων ανισοτήτων και κοινωνικής εξουσίας αναπαράγεται μέσα από την κουλτούρα της σιωπής, της ενοχής και της διαπόμπευσης των θυμάτων, αναπαράγεται με συνειδητούς και μη συνειδητούς τρόπους.

Σε κάθε περίπτωση ενθαρρύνεται και υποστηρίζεται από μια κοινωνία ανισοτήτων, από ένα περιβάλλον τρομοκρατίας. Ακόμα και όταν τα θύματα τολμήσουν να μιλήσουν, το περιβάλλον αυτό κινείται εναντίον τους με κάθε τρόπο για να τα κάνει να σωπάσουν, να τα τιμωρήσει για δεύτερη φορά, να τα κακοποιήσει και να τα βιάσει εκ νέου, ενοχοποιώντας τα.

Έτσι έγινε και με τη μαρτυρία της Σοφίας Μπεκατώρου : κάποιοι από τον “περίγυρο”, από αυτό το περιβάλλον των ανισοτήτων, κατέβαλαν προσπάθεια να αποσιωπηθεί, ή ακόμα και να μειωθεί η σημασία της καταγγελίας της κάνοντας λόγο για τη χρονική στιγμή, “τα φαντάσματα” που βγήκαν ξαφνικά …

Όμως ευτυχώς η Σοφία δεν δίστασε. Ευτυχώς δεν ήταν μόνη της. Ευτυχώς με τη φωνή της ενώθηκαν και άλλες φωνές. Για να καταδικάσουν τους πραγματικούς ενόχους, τους θύτες και να ξορκίσουν τα φαντάσματα της βίας.

Για αυτό μας κάνουν περήφανες όσες (και όσοι) το τολμούν …

Για να πέσει επιτέλους φως στη σκοτεινή πλευρά της έμφυλης βίας και να σπάσει η σιωπή για όλες τις Σοφίες του κόσμου.

Ανακοίνωση Τμήματος Φεμινιστικής Πολιτικής/Φύλου
του #ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΙΟ

Η αθλήτρια Ολυμπιονίκης Σοφία Μπεκατώρου, συνέβαλε με την προσωπική της μαρτυρία για το βιασμό που υπέστη όταν ήταν νέα από παράγοντα της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας (ΕΙΟ), σε διαδικτυακή ημερίδα με θέμα «Start to Talk/Σπάσε τη Σιωπή-Μίλησε, Μην ανέχεσαι».

Η Σοφία μίλησε τώρα, γιατί αισθάνθηκε έτοιμη να αντιμετωπίσει αυτό που βιώνουν πολλές γυναίκες που δέχονται σεξουαλική παρενόχληση ή και βιασμό και αποφασίζουν, κάποια στιγμή, να σπάσουν τη σιωπή τους και να μιλήσουν. Τότε που βρίσκουν το κουράγιο να αντιμετωπίσουν την αμφισβήτηση, την ευθύνη που τους προσάπτουν ότι αυτές το προκάλεσαν, τα πολλαπλά στερεότυπα και τις κοινωνικές προκαταλήψεις που δικαιολογούν την κουλτούρα του βιασμού και μετατρέπουν τη γυναίκα από θύμα σε κατηγορουμένη.

Στηρίζουμε τη Σοφία και κάθε κορίτσι και γυναίκα που βρίσκουν το θάρρος και μιλάνε. Είναι σπουδαίο και αξίζουν όλες το σεβασμό μας, την κάθε επιπλέον υποστήριξη.

Την υποστήριξη που δυστυχώς, όχι μόνο δεν έκανε τόσα χρόνια η Ελληνική Ιστιοπλοϊκή Ομοσπονδία (ΕΙΟ) αλλά και σήμερα, που βγαίνει δημόσια στο φώς η κατηγορία για ένα μέλος της και αντί να δεσμευτεί για τη διερεύνηση της σοβαρής αυτής κατηγορίας, στοχοποιεί και προσπαθεί να επιρρίψει την ευθύνη στο θύμα της σεξουαλικής επίθεσης. Η απαράδεκτη και προκλητική αυτή στάση της είναι καταδικαστέα και δικαιολογημένα έχει προκαλέσει μεγάλη οργή.

Όταν μάλιστα είναι γνωστό, ότι και στο χώρο του αθλητισμού, που οι διοικητικοί φορείς κυριαρχούνται από άντρες, τα κορίτσια και οι γυναίκες αθλήτριες έρχονται αντιμέτωπες με τη σεξιστική γλώσσα από φιλάθλους αλλά και από παράγοντες του αθλητισμού και κινδυνεύουν να πέσουν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης έως και βιασμό, περισσότερο από ότι τα αγόρια. Ήδη βλέπουν το φως της δημοσιότητας νέες επώνυμες καταγγελίες.

Επιπλέον, σήμερα που η συγκεκριμένη καταγγελία παίρνει μεγάλες διαστάσεις και για άλλη μια φορά, αναδεικνύεται η αναγκαιότητα για την εφαρμογή πολλαπλών και οριζόντιων πολιτικών για την ισότητα και την αντιμετώπιση της έμφυλης βίας, φαίνεται η ευθύνη για την εγκληματική υποβάθμιση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων και η ταύτιση του ρόλους της, κυρίως με το δημογραφικό πρόβλημα.

Τώρα που αναδεικνύεται ο αποκλεισμός και η απουσία των γυναικών από τις αθλητικές διοικήσεις, φαίνεται επίσης, η ευθύνη της σημερινής κυβέρνησης του Κ. Μητσοτάκη για την απαράδεκτη κατάργηση της ποσόστωσης φύλου (1/3) στα Διοικητικά Συμβούλια των αθλητικών οργανισμών που είχε θεσπίσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ (άρθρο 25 ν.4603/2019).

Γνωρίζουμε ότι ο αγώνας για την εξάλειψη της έμφυλης βίας, της υποτίμησης των γυναικών, της πατριαρχίας, είναι δύσκολος και καθημερινός. Όμως δεν κουραζόμαστε.

Ενθαρρύνουμε τα κορίτσια και τις γυναίκες να ΜΙΛΑΝΕ. Είναι σημαντικό και είμαστε δίπλα τους για να προχωρήσουμε μαζί ώστε να μετατρέψουμε το ερώτημα «γιατί τώρα;» σε «γιατί αυτός βίασε;» καταδικάζοντας την κουλτούρα του βιασμού μέσα στην κοινωνία.

Ήδη θα έχουμε πετύχει πολλά.
#ΜεΤηΣοφία

ΚΝΕ – Φοιτητικοί Σύλλογοι
Αλληλεγγύη για Μπεκατώρου | Με αγώνες υπέρ της οικονομικής και κοινωνικής ανεξαρτησίας των γυναικών

Οι Φοιτητικοί Σύλλογοι του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Γεωλογικού, Ιατρικής, Κτηνιατρικής, Φαρμακευτικής, Ψυχολογικού, Παιδαγωγικού, ΤΕΦΑΑ, Ηλεκτρολόγων – Μηχανολόγων Μηχανικών, Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ, Πολιτικών Επιστημών και του ΣΟΦΕΘ:

«Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στην ολυμπιονίκη Σοφία Μπεκατώρου που κατήγγειλε τη σεξουαλική καταπίεση που δέχτηκε η ίδια στα 21 της χρόνια. Ακολούθησαν και άλλες καταγγελίες από αθλήτριες και φοιτήτριες, που δίκαια έχουν πυροδοτήσει την αγανάκτηση και την οργή για την πολύμορφη βία που βιώνουν οι γυναίκες. Η ξεκάθαρη καταδίκη αυτών των αποτρόπαιων γεγονότων από τους φοιτητές και τις φοιτήτριες είναι αυτονόητη.

Δεν πρόκειται δυστυχώς για μεμονωμένα περιστατικά. Καταδικαστέα φαινόμενα όπως το συγκεκριμένο είναι αποτέλεσμα του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού στον οποίο κουμάντο κάνουν οι «ισχυροί παράγοντες». Όπως προκύπτει και από τις ίδιες τις καταγγελίες, η σαπίλα έχει διεισδύσει βαθιά και στον χώρο του αθλητισμού, αφήνοντας τις αθλήτριες και τους αθλητές εκτεθειμένους σε κάθε είδους πιέσεις και εκβιασμούς, την ίδια στιγμή που δεν έχουν στήριξη προκειμένου να καταγγείλουν τέτοια γεγονότα, να σταδιοδρομήσουν ως αθλητές.

Άρα, οι εκβιασμοί και οι πιέσεις, η ψυχολογική και συναισθηματική βία που φτάνει ακόμα και στη σεξουαλική παρενόχληση στους χώρους που δουλεύουν, σπουδάζουν, ψυχαγωγούνται, ζουν οι γυναίκες δεν αναπτύσσονται σε κοινωνικό κενό. Είναι η «κορυφή του παγόβουνου» της άθλιας πραγματικότητας που βιώνουν οι νέες και οι νέοι, όπου τα όνειρα των γυναικών για μια καλύτερη ζωή, για σπουδές και ενασχόληση με το επιστημονικό αντικείμενο, το άθλημα, την τέχνη, η ανάγκη για ψυχαγωγία «σκοντάφτουν» στις οικονομικές, κοινωνικές πιέσεις και εκβιασμούς. Αυτές είναι οι συνθήκες που τις υποχρεώνουν να μη μιλήσουν.

Όσοι σήμερα «πέφτουν από τα σύννεφα», ΟΗΕ, ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, κυβερνήσεις, είναι οι καλύτεροι ηθοποιοί! Πόσο υποκριτικό είναι να καλούν τις γυναίκες να «σπάσουν τη σιωπή τους», όταν η πολιτική που ακολουθούν τις κρατά σιωπηλές, τις εκθέτει σε κίνδυνο; Η εργοδοτική τρομοκρατία, η απειλή της απόλυσης και της ανεργίας, οι εκβιασμοί των μεγαλοπαραγόντων του αθλητισμού, του πολιτισμού, ακόμα και των Πανεπιστημίων δεν παύουν να υπάρχουν μόλις τα φώτα της δημοσιότητας σβήσουν.

Η ολόπλευρη στήριξη των γυναικών για να σταθούν στα πόδια τους και να καταγγείλουν τέτοια περιστατικά, ακόμα περισσότερο για να ενταχθούν στον αγώνα για την εξάλειψη κάθε μορφής βίας που δέχονται απαιτεί όλα όσα διαχρονικά το κράτος, οι κυβερνήσεις και η ΕΕ στερούν από τις γυναίκες. Τα κόμματα που κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια υποκρίνονται ότι νοιάζονται για την εξάλειψη των επιθέσεων σε βάρος των φοιτητριών, όταν έχουν στερήσει από φοιτήτριες και φοιτητές βασικές υποδομές, προσωπικό φύλαξης στις Σχολές και τις εστίες, το δικαίωμα να ζουν και να σπουδάζουν με ασφάλεια στις Σχολές και τις εστίες.

Στο δρόμο της διεκδίκησης η διέξοδος

Η καταγγελία των νέων γυναικών για περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης, βίας κάθε μορφής, ιδιαίτερα εργοδοτικής, κρατικής, μπορεί να βρει διέξοδο στον δρόμο της συλλογικής διεκδίκησης.

Μέσα από τους Φοιτητικούς μας Συλλόγους, τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη υψώνουμε ασπίδα προστασίας απέναντι σε κάθε νέα που έχει υποστεί κακοποίηση. Δυναμώνουμε τον αγώνα για όλες τις προϋποθέσεις, ώστε να σταθεί κάθε γυναίκα ανεξάρτητη οικονομικά, κοινωνικά, δηλαδή για τις σύγχρονες ανάγκες μας στη μόρφωση, στην εκπαίδευση, στον αθλητισμό, πολιτισμό. Απαιτούμε:

Να ξεκινήσουν άμεσα όλες οι απαιτούμενες νομικές διαδικασίες σε σχέση με τις καταγγελίες των φοιτητριών.
Χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη λειτουργία των κρατικών κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών για την πρόληψη του φαινομένου της βίας κατά των γυναικών και για τη στήριξη των κακοποιημένων γυναικών, με εξειδικευμένο προσωπικό με μόνιμη και σταθερή εργασία, χωρίς καμία εμπλοκή ΜΚΟ.
Ενημερωτικά προγράμματα σε σχολεία και σχολές, σε αθλητικά σωματεία και χώρους αθλητισμού, πολιτισμού, από επιστημονικούς κρατικούς φορείς».

Ο Σύλλογος Εργαζομένων της ΓΓ Ισότητας των Φύλων “Δώρα Κατσιβαρδάκου”
στέκεται δίπλα στην Σοφία Μπεκατώρου

Δ.Τ. 18.01.21

Ο Σύλλογος Εργαζομένων της ΓΓ Ισότητας των Φύλων “Δώρα Κατσιβαρδάκου” στέκεται δίπλα στην Σοφία Μπεκατώρου και την συγχαίρει για το θάρρος της να μιλήσει δημόσια και να καταγγείλει τον βιασμό της από παράγοντα της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ιστιοπλοΐας.

Είμαστε δίπλα στη Σοφία και σε κάθε Σοφία που έχει υποστεί σεξουαλική
κακοποίηση και κάθε μορφής έμφυλή βία. Απαιτούμε τη λογοδοσία του θύτη, που εκμεταλλεύτηκε με χυδαίο τρόπο τη θεσμική του ιδιότητα και τη σχέση εξουσίας με την αθλήτρια. Δεν θα μπορούσαμε να μην επισημάνουμε και να μην καταδικάσουμε τον διάχυτο σεξισμό που δεσπόζει στον χώρο του αθλητισμού – και όχι μόνο – δημιουργώντας αφενός κλίμα ατιμωρησίας για τους θύτες και αφετέρου φόβο και ανασφάλεια στα θύματα.

Ο σεξισμός, που τον είδαμε και στα σχόλια που ξεχύθηκαν εναντίον της αθλήτριας, αμφισβητώντας αυτό που έζησε, καταδεικνύει ότι αρκετοί-ες άνδρες και γυναίκες διακατέχονται από επικίνδυνα έμφυλα στερεότυπα. Πρόκειται για αντιλήψεις που όσο δεν αμφισβητούνται θα κρατούν τις γυναίκες δέσμιες με αόρατες αλυσίδες, θα περιορίζουν τις επιλογές τους, θα τις φιμώνουν, θα τις καθιστούν ευάλωτες σε κάθε μορφής βία.

«Ο βιαστής μου είναι ακόμη στη θέση του….βρήκα το θάρρος να μιλήσω για
να γλιτώσουν άλλες γυναίκες….ο αθλητισμός είναι γεμάτος τύπους σαν κι
αυτόν»
Σοφία Μπεκατώρου

Η πρόληψη των δομικών ανισοτήτων που προκαλούνται από τις διακρίσεις σε
βάρος των γυναικών είναι προϋπόθεση για την αντιμετώπιση της σεξουαλικής
παρενόχλησης και κάθε μορφής βίας κατά των γυναικών. Ο σεξισμός απαντά σε κάθε έκφανση του ανθρώπινου βίου, είναι η ρίζα της ανισότητας των φύλων και για να αντιμετωπιστεί απαιτούνται οριζόντιες πολιτικές ισότητας.

Είναι ευθύνη όλων μας – και πρωτίστως της πολιτείας – η πρόληψη και η
καταπολέμηση κάθε μορφής βίας εις βάρος των γυναικών. Η ανάγκη για υποστήριξη των γυναικών-θυμάτων βίας είναι διαρκής. Ως εκ τούτου επιβάλλεται η θεσμική διασφάλιση δομών και προσωπικού.

Περιμένουμε από την κυβέρνηση, πέραν των δηλώσεων στήριξης :
– να επικυρώσει άμεσα Διεθνής Σύμβαση Εργασίας 190 για την εξάλειψη της
βίας και της παρενόχλησης στον κόσμο της εργασίας, η οποία υιοθετήθηκε
από τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας την 21 Ιουνίου 2019 (Η σχετική 18μηνη
προθεσμία για την υποβολή της στα Εθνικά Κοινοβούλια παρήλθε άπρακτη την
21.12.2020),
– να διασφαλίσει και να ενισχύσει το δίκτυο των δομών και τον δημόσιο
χαρακτήρα τους, όπως και τους-ις εργαζόμενους-ες που απασχολούνται στις
ίδιες θέσεις επί σειρά ετών, αναγνωρίζοντας έμπρακτα το έργο τους,
– την επανασύσταση της ΓΓΙΦ, την αυτοτέλεια του αρμόδιου κυβερνητικού
φορέα για την ισότητα των φύλων, την ενίσχυσή του με προσωπικό, όσο και
με οικονομικούς πόρους.

Απευθυνόμαστε σε κάθε γυναίκα που αντιμετωπίζει οποιαδήποτε μορφή βίας και την ενθαρρύνουμε να απευθυνθεί στη Γραμμή 15900 και το ευρύτερο Δίκτυο Δομών της υπηρεσίας μας, όπου θα βρει ανθρώπους να την ακούσουν και να την βοηθήσουν με ενσυναίσθηση και με υπευθυνότητα.

Απευθυνόμαστε στην κυβέρνηση και ζητάμε να αντιληφθεί ότι οι αυτοτελείς, διακριτές και οριζόντιες πολιτικές ισότητας των φύλων συνιστούν αναγκαιότητα για μία δημοκρατική κοινωνία της ισότητας.

Σύλλογος Εργαζομένων της ΓΓ Ισότητας των Φύλων “Δώρα Κατσιβαρδάκου”

Σύλλογος Υπαλλήλων Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων
Δραγατσανίου 8, 10559 Αθήνα
14.01.21

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αλλαγή ονόματος του Συλλόγου μας
σε «Σύλλογος Εργαζομένων ΓΓΙΦ – Δώρα Κατσιβαρδάκου»

Κατόπιν ψηφοφορίας που εγκρίθηκε τη Δευτέρα 04/01/2021, οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι στη ΓΓ Ισότητας των Φύλων αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στην αλλαγή του ονόματος του Συλλόγου μας σε «Σύλλογος Εργαζομένων Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων – Δώρα Κατσιβαρδάκου«, θέλοντας να τιμήσουμε έναν δικό μας άνθρωπο, τη Δώρα… τη συναδέλφισσα, τη φεμινίστρια, την αγωνίστρια, τη φίλη που έφυγε από τη ζωή πρόωρα πριν από έναν χρόνο.

Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι η Δώρα Κατσιβαρδάκου αφιέρωσε τη ζωή της στη Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων, εργάστηκε άοκνα και με όραμα από οποιαδήποτε θέση, της εισηγήτριας, της προϊσταμένης Τμήματος, και μετέπειτα της Διευθύντριας Κοινωνικής Προστασίας και Συμβουλευτικών Υπηρεσιών, ενώ τεράστια υπήρξε και η συμβολή της στις πολυάριθμες νομοπαρασκευαστικές και άλλες επιτροπές, στις οποίες συμμετείχε, στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Ακόμη και στον ελεύθερο χρόνο της, δεν σταμάτησε ποτέ να αγωνίζεται για την προάσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών και ιδιαίτερα των πιο ευάλωτων, για την καταπολέμηση της έμφυλης βίας και την κατάκτηση της πραγματικής ισότητας των φύλων. Για να υπάρξει το νομικό πλαίσιο και για να δημιουργηθούν δομές αρωγής και προστασίας των γυναικών.

Είναι δύσκολο να απαριθμήσουμε την πολυσήμαντη συμβολή της στην εμπέδωση της ισότητας των φύλων. Αξίζει όμως να γίνει ιδιαίτερη αναφορά σε δύο σημεία, πρώτα στη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας (τη γνωστή μας Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης), στην οποία είχε οριστεί Εθνική Εκπρόσωπος Ειδική σε Θέματα Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κατά την επεξεργασία της. Μία ιστορική Σύμβαση, καθώς αποτελεί το πρώτο νομικά δεσμευτικό διεθνές κείμενο που θέτει κριτήρια για την πρόληψη της έμφυλης βίας, την προστασία των θυμάτων και την τιμωρία των αυτουργών, για την οποία εργάστηκε με υπομονή και επιμονή, συμβάλλοντας στο να έρθει η κύρωσή της με τον νόμο Ν.4531/2018, μία τεράστια νίκη για την προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών, την εξάλειψη της έμφυλης βίας και την προώθηση της ισότητας των φύλων.

Ομοίως εργάστηκε και μόχθησε για τη δημιουργία του Πανελλαδικού Δικτύου Δομών με την 24ωρη Γραμμή15900, τα Συμβουλευτικά Κέντρα και τους Ξενώνες Φιλοξενίας, καθώς και για τη στελέχωσή του με ικανούς-ες και άρτια εκπαιδευμένους-ες συμβούλους, έχοντας διαρκώς την αγωνία για το μέλλον των πολιτικών ισότητας και επισημαίνοντας συνεχώς την ανάγκη διατήρησης του Δικτύου, ώστε να προστατεύονται όλες οι γυναίκες από κάθε μορφή βίας λόγω φύλου.

Έφυγε πρόωρα, όμως πρόλαβε να αφήσει ένα βαθύ αποτύπωμα στο πέρασμά της με τη δυναμική και συνάμα ευαίσθητη και γενναιόδωρη προσωπικότητά της και με το ουσιώδες έργο της.

Αυτό που δεν πρόλαβε να δει, ήταν η τρίτη κατά σειρά υποβάθμιση που επεφύλασσε στη ΓΓ Ισότητας των Φύλων η παρούσα κυβέρνηση, βαφτίζοντάς την στα σκοτεινά νερά της δεξιάς συντήρησης, μετονομάζοντάς την σε «ΓΓ Δημογραφικής, Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων», τοποθετώντας την υπό τη σκέπη των δημογραφικών και οικογενειακών πολιτικών, συνδέοντας μονοσήμαντα τις γυναίκες με την οικογένεια και την αναπαραγωγή, απαξιώνοντας και στενεύοντας το εύρος των πολιτικών ισότητας στη χώρα και υπονομεύοντας τον αγώνα για την ουσιαστική ισότητα των φύλων.

Είναι αναμφίβολο πως αν ζούσε σήμερα, η Δώρα με την προοδευτική και φεμινιστική ματιά της, όπως όλοι και όλες τη γνωρίσαμε, θα αγωνιζόταν με όλες της τις δυνάμεις, προκειμένου να αναδειχθεί και να μην ευτελιστεί και χαθεί το έργο που χτίστηκε και άντεξε σε δυσκολότατες συνθήκες.

Υποσχόμαστε ότι θα κάνουμε τα πάντα για να προστατεύσουμε αυτό το έργο, να τιμήσουμε τη ζωή και την παρακαταθήκη της Δώρας, και γνωρίζουμε ότι σε αυτόν τον αγώνα θα βρούμε πολλές-ούς, γυναίκες και άνδρες, συμμάχους.

Γιατί η ισότητα των φύλων αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, δεν τεμαχίζεται και δεν συγχωνεύεται, μας αφορά όλες και όλους και κάθε τομέα της ζωής μας.

Γιατί όπως δεν σταματούσε η Δώρα να μας υπενθυμίζει, ο φεμινισμός συνιστά κοινή προσπάθεια των γυναικών και των ανδρών. Όταν οι γυναίκες και τα κορίτσια ενδυναμώνονται, έλεγε χαρακτηριστικά, όλοι κερδίζουν και ο κόσμος γίνεται καλύτερος.

Σύλλογος Υπαλλήλων της ΓΓ Ισότητας των Φύλων

Σύλλογος Υπαλλήλων Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων
Δραγατσανίου 8, 10559 Αθήνα
05.01.21

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η επαναφορά του αυτόνομου ρόλου των πολιτικών
Ισότητας των Φύλων συνιστά μια αναγκαιότητα

Ο κυβερνητικός ανασχηματισμός επεφύλασσε μία δυσάρεστη έκπληξη για το προσωπικό της ΓΓΙΦ. Με το ΠΔ 2/2021 “Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών, η μέχρι πρότινος Γενική Γραμματέας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων κα Μ. Συρεγγέλα ορίστηκε Υφυπουργός Εργασίας, ενώ σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου, η νέα Υφυπουργός θα είναι αρμόδια για τη Δημογραφική Πολιτική και την Οικογένεια.

Όπως πληροφορούμαστε μάλιστα πρόθεση της Κυβέρνησης είναι να υπαγάγει την υπηρεσία μας στις αρμοδιότητες της νέας Υφυπουργού. Εάν οι πληροφορίες αυτές αληθεύουν προκύπτει εύλογα το ερώτημα: υπό ποιαν έννοια οι πολιτικές για την Ισότητα των Φύλων μπορούν να συσχετισθούν με τη δημογραφική πολιτική και τις πολιτικές για την οικογένεια.

Ο Σύλλογος Εργαζομένων της Γ. Γ. Ισότητας των Φύλων είχε ήδη εκφράσει την έντονη του αντίθεση στην επιλογή της Κυβέρνησης ήδη από την επομένη των εκλογών του 2019 να προχωρήσει στην κατάργηση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων του Υπουργείου Εσωτερικών και στην σύσταση της ΓΓ Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων με ταυτόχρονη υπαγωγή της στο Υπουργείου Εργασίας. Η κυβερνητική αυτή επιλογή απέτυχε τριπλά:

1ον) Γιατί η συνύπαρξη της ισότητας των φύλων και οικογενειακής πολιτικής κάτω από τον ίδιο φορέα, υποβαθμίζει και στενεύει το εύρος των πολιτικών ισότητας στη χώρα και υπονομεύει τον αγώνα για την ουσιαστική ισότητα των φύλων, συνδέοντας τις γυναίκες μονοσήμαντα με την οικογένεια και διαιωνίζοντας τα πιο συντηρητικά στερεότυπα για τους ρόλους των φύλων.

2ον) Γιατί η σύζευξη οικογενειακής πολιτικής και ισότητας των φύλων απέτυχε στην πράξη καθώς παρά το όνομά της, η νέα Γενική Γραμματεία, 18 μήνες μετά τη σύστασή της δεν απέκτησε ούτε μία αρμοδιότητα που θα μπορούσε να συνδεθεί με την οικογενειακή πολιτική που μάλιστα προτάχθηκε στον τίτλο της υπηρεσίας.

3ον ) Γιατί παρά την υπαγωγή στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων δεν είδαμε να προωθείται κανενός είδους πολιτική στα θέματα έμφυλης ισότητας στην εργασία.

H υπαγωγή της ΓΓ κάτω από τη ομπρέλα της δημογραφικής πολιτικής και των πολιτικών της οικογένειας υποβαθμίζει και απαξιώνει ακόμη περισσότερο τα δύο βασικά και εθνικά κεντρικά θεσμικά όργανα της πολιτείας τη ΓΓ Ισότητας των Φύλων και το Κέντρο Ερευνών για την Ισότητας των Φύλων όπως κατοχυρώνονται ρητά στο Ν. 4604/2019: «Προώθηση της ουσιαστικής ισότητας των φύλων, πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης βίας… Λοιπές διατάξεις για την ισότητα των φύλων» και έρχεται σε αντίθεση με τις αποφάσεις του ΟΗΕ για τις γυναίκες (4η Παγκόσμια Διάσκεψη το 1995), που εντάσσουν την οπτική της ισότητας των φύλων στο σύνολο των ασκούμενων πολιτικών.

Η δημιουργία και ένταξη της ΓΓΙΦ στο Υπουργείο Εσωτερικών, που καλύπτει όλο το εύρος της δημόσιας διοίκησης και αυτοδιοίκησης στηρίζεται:

● στη Συνταγματική επιταγή ( άρθρα 4 και 116 ) του Ελληνικού Συντάγματος 1975-Αναθεώρηση 2001,
● στη Διεθνή Σύμβαση του ΟΗΕ (1979) για την εξάλειψη των διακρίσεων σε βάρος των γυναικών –CEDAW-
● στις Ευρωπαϊκές πολιτικές, όπως κυρίως ενισχύθηκαν και διευρύνθηκαν στις Συνθήκες του Άμστερνταμ-1997 και ΛΙΣΣΑΒΩΝΑΣ-2009.

Ενώ, ταυτόχρονα, μνημονεύεται στις «Καταληκτικές παρατηρήσεις επί της εβδόμης περιοδικής έκθεσης της Ελλάδας, που υιοθετήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά την πεντηκοστή τέταρτη σύνοδό της. (11 Φεβρουαρίου – 1 Μαρτίου 2013)» όπου ρητά αναφέρεται ότι «Η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη το έργο της Γενικής Γραμματείας Ισότητας στο πεδίο της προόδου των γυναικών και της ισότητας των φύλων και την υιοθέτηση του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την Ουσιαστική Ισότητα των Φύλων για το 2010 – 2013, αλλά εκφράζει την ανησυχία της για το ότι οι περικοπές του προϋπολογισμού και η συνεχής αναδιάρθρωση της δημόσιας διοίκησης και της κυβέρνησης ενδέχεται να περιορίσει την ανεξάρτητη υπόστασή της και να μειώσει περαιτέρω τον προϋπολογισμό της και την ικανότητά της να διασφαλίσει ότι οι πολιτικές για την ισότητα των φύλων αναπτύσσονται κατάλληλα και εφαρμόζονται πλήρως σε όλο το φάσμα της εργασίας των Υπουργείων και των Κυβερνητικών Φορέων».

Ως Σύλλογος Εργαζομένων θεωρούμε ότι η ισότητα των φύλων αφορά το σύνολο των δημοσίων πολιτικών, συμπεριλαμβανομένης της εργασίας, της βίας κατά των γυναικών, της συμμετοχής στα κέντρα λήψης αποφάσεων, της εκπαίδευσης, καθώς και τα δικαιώματα, το περιβάλλον, τον πολιτισμό κοκ. Γι’ αυτό και η μέχρι πρότινος υπαγωγή της Γραμματείας Ισότητας των Φύλων στο Υπουργείο Εσωτερικών άρμοζε απόλυτα με το εύρος και τον οριζόντιο χαρακτήρα που έχουν και πρέπει να έχουν οι πολιτικές ισότητας των φύλων.

Η ισότητα των φύλων αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, δεν τεμαχίζεται, ούτε συγχωνεύεται, αλλά αποτελεί βασικό συστατικό στοιχείο της δημοκρατίας και των πολιτικών που ανταποκρίνονται στις ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας. Η σημαντική και διακριτή αποστολή της ΓΓΙΦ για την προώθηση της ουσιαστικής ισότητας των φύλων και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών φάνηκε και κατά την περίοδο της πανδημίας του κορωνοιού που διανύουμε, με την υποστήριξη εκατοντάδων γυναικών από την τηλεφωνική γραμμή SOS15900 και το Δίκτυο Δομών της υπηρεσίας μας.

Γι’ αυτούς τους λόγους ζητάμε:
1) την επανασύσταση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων
2) την επιστροφή της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων και του Κέντρου Ερευνών για Θέματα
3) Ισότητας στο Υπουργείο Εσωτερικών και την ενίσχυσή της με προσωπικό, όσο και με οικονομικούς πόρους.

Σύλλογος Υπαλλήλων της ΓΓ Ισότητας των Φύλων

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ
ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΑΙΝΕΤΙΚΗ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
——————————————————————————

Δελτίο Τύπου | 03.01.21

ΘΕΜΑ: Διαδικτυακή συνάντηση με το Κίνημα Αλλαγής της «Επιτροπής για το Οικογενειακό Δίκαιο και τη Συναινετική Συνεπιμέλεια».

Την 23η Δεκεμβρίου 2020 πραγματοποιήθηκε διαδικτυακή συνάντηση της «Επιτροπής για το Οικογενειακό Δίκαιο και τη Συναινετική Συνεπιμέλεια» με αντιπροσώπους του Κινήματος Αλλαγής.

Στην εν λόγω συνάντηση το Κίνημα Αλλαγής εκπροσώπησαν εκ μέρους της κοινοβουλευτικής ομάδας ο Γραμματέας Βασίλης Κεγκέρογλου, η Βουλεύτρια Νάντια Γιαννακοπούλου και ο διευθυντής της ΚΟ Δημήτρης Μάντζιος. Εκ μέρους του κόμματος, ο υπεύθυνος πολιτικού σχεδιασμού και μέλος του ΠΣ Χρήστος Πρωτόπαπας, η Γραμματέας του Τομέα Ισότητας Ράνια Παπαιωάννου και ο Γραμματέας του τομέα Δικαιοσύνης Χρήστος Κακλαμάνης.
Επίσης υπήρξε ευρεία συμμετοχή από εκπροσώπους Γυναικείων Οργανώσεων και λοιπών Φορέων που απαρτίζουν την «Επιτροπή για το Οικογενειακό Δίκαιο και τη Συναινετική Συνεπιμέλεια».

Κατά την 3ώρη συνάντηση αναπτύχθηκαν διεξοδικά οι απόψεις των Οργανώσεων και προσωπικοτήτων που συμμετέχουν στην Επιτροπή για το θέμα της αναμόρφωσης του Οικογενειακού Δικαίου, σε ότι αφορά ιδίως στο θέμα της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας των γονέων που προωθείται από το Υπουργείο Δικαιοσύνης.

Αναλύθηκαν εις βάθος οι βλαπτικές συνέπειες που θα προκληθούν, σύμφωνα με τις επικείμενες διατάξεις του σχεδίου νόμου για την Αναμόρφωση του Οικογενειακού Δικαίου που ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Τσιάρας έχει διανείμει στους εκπροσώπους των κομμάτων από την 18.11.2020, στον ψυχισμό των παιδιών ιδίως με την εναλλασσόμενη έδρα, (καθώς και την ελάχιστη παραμονή του 1/3 του χρόνου του παιδιού), με έμφαση στη στέρηση του δικαιώματος των παιδιών να μεγαλώνουν σε ένα σταθερό και ασφαλές περιβάλλον. Επισημάνθηκαν από την πλευρά της Επιτροπής οι αβελτηρίες του εν λόγω προσχεδίου αναφορικά με την καταστρατήγηση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης για την έμφυλη βία, την παραβίαση της ισότητας των δύο φύλων, που θα αποτελούν παράπλευρες απώλειες και την έξαρση των αντιδικιών που θα προκαλέσει η υποχρεωτική συνεπιμέλεια.

Η Επιτροπή ανέλυσε την αδιαφανή διαδικασία που ακολουθήθηκε σχετικά με την σύνθεση της ειδικής νομοπαρασκευαστικής επιτροπής που διόρισε το Υπουργείο Δικαιοσύνης , όπου δεν μετείχαν καθόλου οι Γυναικείες Οργανώσεις, αλλά και για το γεγονός ότι το προσχέδιο που διένειμε ο Υπουργός Δικαιοσύνης δεν ήταν προϊόν της εν θέματι νομοπαρασκευαστικής επιτροπής, αλλά ένα ακροθιγώς συνταχθέν κείμενο όπου περιλαμβάνονται άλλες διατάξεις από αυτές που ψήφισε η Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή.

Τέλος η «Επιτροπή για το Οικογενειακό Δίκαιο και την Συναινετική Συνεπιμέλεια» αιτήθηκε στο Κίνημα Αλλαγής να προταθεί η διαδικασία της ονομαστικής ψηφοφορίας από τους Βουλευτές του, σε περίπτωση που το προωθούμενο νομοσχέδιο φτάσει προς ψήφιση.

Αποτέλεσε ευχάριστη έκπληξη για την Επιτροπή ότι τα μέλη του Κινήματος Αλλαγής ήταν ήδη κοινωνοί της προβληματικής διαδικασίας που ακολουθήθηκε από το Υπουργείο Δικαιοσύνης και των μελανών σημείων που εμπεριέχονται στο προσχέδιο, αλλά και των αντιδράσεων του νομικού κόσμου στη καινοφανή αυτή μεταρρύθμιση του Αστικού Κώδικα. Επεσήμαναν επίσης πως έχουν κάνει ήδη διάβημα για την έλλειψη της οπτικής της έμφυλης βίας στο προσχέδιο.

Η υποχρεωτική συνεπιμέλεια και η εναλλασσόμενη έδρα για τα παιδιά βρίσκουν αντίθετο το Κίνημα Αλλαγής επί της αρχής και οι εκπρόσωποί του δεσμεύτηκαν ότι θα παρακολουθούν τη πορεία του προωθούμενου νομοσχεδίου στη διαβούλευση και τη ψήφισή του στη Βουλή. Ευχαριστούμε θερμά το Κίνημα Αλλαγής που έτεινε ευήκοα ώτα στο κοινωνικό αυτό θέμα το οποίο αφορά πάρα πολλές Ελληνικές Οικογένειες και το οποίο προωθείται μάλιστα μεσούσης της πανδημίας χωρίς ουσιαστική αναγκαιότητα για κάτι τέτοιο.

Για την
«Επιτροπή για το Οικογενειακό Δίκαιο και την Συναινετική Συνεπιμέλεια»

● Ελληνικό Δίκτυο για την Φεμινιστική Απεργία
● Σωματείο Γυναικείων Δικαιωμάτων «ΤΟ ΜΩΒ»

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ – ΙΣΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ
ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΗΣ 1920

Αθήνα, 4 Ιανουαρίου 202
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Με αφορμή τη δημιουργία θέσης Υφυπουργού Εργασίας αρμόδιας για τη Δημογραφική Πολιτική και την Οικογένεια, ο Σύνδεσμος για τα Δικαιώματα της Γυναίκας επαναφέρει το αίτημά του, προκειμένου η Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων να ανακτήσει την αρχική της επωνυμία ως Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων και να επικεντρωθεί αποκλειστικά στα μείζονα προβλήματα και τα κρίσιμα ελλείμματα που αφορούν στην ουσιαστική ισότητα των φύλων και την αποτελεσματική εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας σε όλους τους τομείς.

Ως γνωστόν, τα ελλείμματα αυτά, εκτός από τις αρνητικές συνέπειες για το σύνολο της κοινωνίας, δυστυχώς, κατατάσσουν επανειλημμένα τη χώρα μας στην τελευταία θέση στην Ευρώπη, σύμφωνα με τους Δείκτες Ισότητας του European Institute of Gender Equality (EIGE).

Για το ΔΣ
Η Πρόεδρος
Ειρήνη Φερέτη

ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ

Αθήνα, 5 Ιανουαρίου 2021
Ανακοίνωση του Τομέα Ισότητας του Κινήματος Αλλαγής

Με έκπληξη και απορία διαπιστώσαμε ότι η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων παραμένει στην αρμοδιότητα της Υφυπουργού για τη δημογραφική πολιτική και την οικογένεια. Αναρωτιόμαστε ποια η συνάφεια μεταξύ των θεμάτων Ισότητας των Φύλων και των πολιτικών για το δημογραφικό και την οικογένεια.

Προφανώς η συντηρητική οπτική της κυβέρνησης για την ισότητα των Φύλων και την έμφυλη δικαιοσύνη, της υπαγορεύει τη συγκεκριμένη επιλογή. Ζητάμε να «απεγκλωβιστεί» η πολιτική για την Ισότητα από το δημογραφικό, και να επανέλθει η Γενική Γραμματεία Ισότητας στο Υπουργείο Εσωτερικών. Έτσι ώστε να επιτελέσει επιτέλους το έργο της που είναι η προώθηση πολιτικών για την ισότητα σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής, εργασιακής, δημόσιας ζωής.

ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Αθήνα 5/1/2021

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Πρόεδρος και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Πολιτικού Συνδέσμου Γυναικών εκφράζουμε τα θερμά μας συγχαρητήρια στην επί σειρά ετών Πρόεδρο και νυν Αντιπρόεδρο του Συνδέσμου μας, Ζέττα Μακρή, βουλευτή ΝΔ νομού Μαγνησίας και Πρόεδρο της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Περιφερειών του Κοινοβουλίου, για την ανάληψη των καθηκόντων της ως Υφυπουργού Παιδείας.

Εκφράζουμε, επίσης, την ικανοποίησή μας για την είσοδο στην Κυβέρνηση δυο μελών του Συνδέσμου μας, της Σοφίας Βούλτεψη, βουλευτή ΝΔ Νοτίου Τομέα Αττικής και πρόεδρο της Επιτροπής Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του ανθρώπου του Κοινοβουλίου, ως υφυπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής και Ασύλου και της Μαρίας Συρεγγέλα Γενικής Γραμματέα Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των φύλων, ως υφυπουργού Δημογραφικής Πολιτικής και Οικογένειας, στις οποίες ευχόμαστε καλή επιτυχία στα νέα τους καθήκοντα!

Αποτελεί τιμή για τον Σύνδεσμό μας η συμμετοχή μελών του στην Κυβέρνηση!

Με τον σημερινό ανασχηματισμό αυξάνει ο αριθμός συμμετοχής γυναικών, κατά κύριο λόγο υφυπουργών, στην Κυβέρνηση, αλλά υπολείπεται κατά πολύ της ισόρροπης συμμετοχής ανδρών και γυναικών στα Κέντρα Λήψης Απόφασης.

Ο Πολιτικός Σύνδεσμος Γυναικών ιδρύθηκε με σκοπό την ανάδειξη και συμμετοχή των γυναικών στα Κέντρα Λήψης Απόφασης (ΚΛΑ) και την ισόρροπη παρουσία των δύο φύλων σ’ αυτά και προς αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσουν να τείνουν όλες οι προσπάθειές του.

Συγχρόνως εκφράζουμε την ανησυχία μας για την τύχη της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, φορέα κατάκτησης των γυναικείων συλλογικοτήτων και αιτούμεθα την επαναμεταφορά της στο Υπουργείο Εσωτερικών, με αναβάθμιση της λειτουργίας της.

Με εκτίμηση
Για το ΔΣ του Πολιτικού Συνδέσμου
Η Πρόεδρος Η Γεν. Γραμματέας
Καναβού Ιωάννα Φωτεινή Βρύνα

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ

17/12/20
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΘΕΜΑ: H επανένταξη των άνεργων γυναικών θυμάτων έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας στο επίκεντρο της βελτίωσης των προγραμμάτων του ΟΑΕΔ

Στην τροποποίηση προγραμμάτων απασχόλησης και επιχειρηματικότητας με σκοπό τη στήριξη των άνεργων γυναικών θυμάτων έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας προχώρησε η Διοίκηση του ΟΑΕΔ, στο πλαίσιο της συνεργασίας του Οργανισμού με τη Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων.

Συγκεκριμένα, το ΔΣ του ΟΑΕΔ αποφάσισε την αυξημένη μοριοδότηση των γυναικών θυμάτων έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας κατά 60% στο βελτιωμένο πρόγραμμα δεύτερης επιχειρηματικής ευκαιρίας για ανέργους που διέκοψαν την επιχειρηματική τους δραστηριότητα και θέλουν να δημιουργήσουν μια νέα επιχείρηση και να επανενταχτούν στην αγορά εργασίας, ενώ τουλάχιστον 40% των 3.000 θέσεων θα καλυφτούν από άνεργες γυναίκες.

Επίσης, αποφασίστηκε η ένταξη των άνεργων γυναικών θυμάτων έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας, για πρώτη φορά, στο πρόγραμμα απασχόλησης Ευπαθών Κοινωνικών Ομάδων που επιχορηγεί για 12-24 μήνες το 90% του συνολικού κόστους (μισθολογικού και μη μισθολογικού), έως στα 800 € μηνιαία για θέση πλήρους απασχόλησης και 400 € για θέση μερικής απασχόλησης, για την πρόσληψη ανέργων από ιδιωτικές και δημόσιες επιχειρήσεις, φορείς και οργανισμούς που ασκούν οικονομική δραστηριότητα, καθώς και από επιχειρήσεις των Δήμων και των Περιφερειών.

Ο Διοικητής ΟΑΕΔ Σπύρος Πρωτοψάλτης δήλωσε ότι «ο ΟΑΕΔ στηρίζει έμπρακτα τις άνεργες γυναίκες θύματα έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας στην προσπάθειά τους να επανενταχτούν και να ξαναβρούν τη θέση που τους αξίζει στην αγορά εργασίας. Μέσω της συνεργασίας με τη Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής & Ισότητας των Φύλων, ο Οργανισμός θα συνεχίσει να σχεδιάζει δράσεις και να λαμβάνει πρωτοβουλίες για την προώθηση της απασχόλησής τους και την εξάλειψη του έμφυλου χάσματος στην εργασία, που αποτελεί μια σημαντική πρόκληση για την κοινωνία και την οικονομία».

Η Γενική Γραμματέας Οικογενειακής Πολιτικής & Ισότητας των Φύλων Μαρία Συρεγγέλα δήλωσε ότι «ευχαριστούμε θερμά τον Διοικητή του ΟΑΕΔ, Σπύρο Πρωτοψάλτη για την άμεση ανταπόκριση στο αίτημα της Γ.Γ.Ο.Π.Ι.Φ. Με τη βοήθεια του ΟΑΕΔ δημιουργούμε τις συνθήκες για την ενδυνάμωση αυτών των γυναικών ώστε να πάρουν ξανά τον έλεγχο της ζωής στα χέρια τους».

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ – ΙΣΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ
ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΗΣ 1920
——————————————————————————-

ΘΕΜΑ: Αίτημα του ΣΔΓ προς την Ελληνική Κυβέρνηση να επικυρωθεί η Διεθνής Σύμβαση Εργασίας 190 για τη σεξουαλική παρενόχληση και την παρενόχληση.

Αθήνα, 8 Δεκεμβρίου 2020

Ο Σύνδεσμος για τα Δικαιώματα της Γυναίκας ΣΔΓ υπέβαλε στην Κυβέρνηση αίτημα για την εισαγωγή στη Βουλή προς συζήτηση και την επικύρωση της Σύμβασης 190 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας για την παρενόχληση και τη σεξουαλική παρενόχληση.

Η Διεθνής Σύμβαση Εργασίας 190 σχετικά με την εξάλειψη της βίας και της παρενόχλησης στο χώρο της εργασίας¹ και η Σύσταση 206 υιοθετήθηκαν από τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας στις 21 Ιουνίου 2019 με εντυπωσιακά μεγάλη πλειοψηφία.

Η ΔΣΕ 190 είναι εξαιρετικά σημαντική αφενός γιατί αποτελεί την πρώτη διεθνή σύμβαση, που ρητά αναγνωρίζει το δικαίωμα σε εργασία χωρίς βία και παρενόχληση και αφετέρου γιατί αναγνωρίζει την σεξουαλική παρενόχληση και την παρενόχληση λόγω φύλου στην εργασία ως μορφές έμφυλης βίας, που επηρεάζουν δυσανάλογα τις γυναίκες. Καλύπτει τη βία και την παρενόχληση όχι μόνον στον χώρο εργασίας αυτόν καθαυτόν, αλλά και σε κάθε χώρο ή περίσταση, που σχετίζεται με την εργασία. Αναγνωρίζει τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στην άτυπη οικονομία, όπου απασχολείται το 61% των εργαζομένων παγκοσμίως. Ρυθμίζει για πρώτη φορά τις επιπτώσεις της ενδοοικογενειακής βίας στον κόσμο της εργασίας. Υπό την έννοια αυτή, αποτελεί πρόοδο σε σχέση με το σχετικό ενωσιακό κεκτημένο.

Το αργότερο μέχρι τις 21 Δεκεμβρίου 2020 τα Κράτη-Μέλη της ΔΟΕ οφείλουν να υποβάλουν στα νομοθετικά τους σώματα τη ΔΣΕ 190 και τη Σύσταση 206 με σαφείς και αιτιολογημένες κυβερνητικές προτάσεις προκειμένου αφενός να αποφασιστεί η επικύρωση της Σύμβασης (ή τουλάχιστον να προετοιμαστεί το έδαφος προς τούτο) και η εφαρμογή της Σύστασης, αφετέρου δε να ενημερωθεί η κοινή γνώμη. Τυχόν «βουβή κατάθεσή» τους αποτελεί καταστρατήγηση των υποχρεώσεών τους². Μέχρι το Νοέμβριο 30 χώρες τις είχαν υποβάλει στα εθνικά τους Κοινοβούλια, όχι όμως και η Ελλάδα. Τα Κράτη-Μέλη οφείλουν να γνωστοποιήσουν την ως άνω υποβολή στον Γενικό Διευθυντή του ΔΓΕ καθώς και στις πιο αντιπροσωπευτικές οργανώσεις εργοδοτών και εργαζομένων προκειμένου οι τελευταίες να έχουν τη δυνατότητα υποβάλουν παρατηρήσεις για τον τρόπο, με τον οποίο οι κυβερνήσεις εκπληρώνουν τις σχετικές υποχρεώσεις τους.

Η επικύρωση της ΔΣΕ 190 από τα Κράτη-Μέλη της ΔΟΕ δεν αποτελεί απλώς συμμόρφωση προς ένα διεθνές consensus, που επιτεύχθηκε με εντυπωσιακή πλειοψηφία, αλλά μία ευκαιρία για πραγμάτωση του διεθνούς κεκτημένου για την καταπολέμηση της έμφυλης βίας στην εργασία. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στη Στρατηγική για την ισότητα των φύλων 2020-2025 παροτρύνει τα κράτη μέλη της Ε.Ε. προς τούτο. Η επικύρωση της ΔΣΕ 190 έχει καταστεί ακόμη πιο επίκαιρη και σημαντική για την αντιμετώπιση της πανδημίας του COVID-19 και την ανάκαμψη από την κρίση: η ΔΟΕ επισημαίνει 12 λόγους προς τούτο³ .

Ενόψει των ανωτέρω καθώς και της δραματικής αύξησης των κρουσμάτων βίας σε βάρος των γυναικών και στην Ελλάδα, ζητάμε την άμεση και εμπρόθεσμη συμμόρφωση της χώρας μας στις ως άνω διεθνείς και ενωσιακές υποχρεώσεις της και την επικύρωση της ΔΣΕ 190.

Για το ΔΣ
Η Πρόεδρος
Ειρήνη Φερέτη

1. Βλ. Πετρόγλου, Π. (2020), «Η Δ.Σ.Ε. 190 και η Σύσταση 206 του Ιουνίου 2019: Αναγνώριση της σεξουαλικής παρενόχλησης και της παρενόχλησης λόγω φύλου στην εργασία ως μορφών έμφυλης βίας», Επιθεώρηση Εργατικού Δικαίου 9/2020, σ. 993-1008.

2. Βλ. Σ. Κουκούλη-Σπηλιωτοπούλου, «Οι Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας στην ελληνική έννομη τάξη – Σύμβαση 100 και ισότητα αμοιβών ανδρών και γυναικών», Αθήνα-Κομοτηνή, 1985, εκδ. Αντ. Σάκκουλα, σ. 23-24.

3. LO Brief (Μάιος 2020), ‘ILO Violence and Harassment Convention, 2019 (No. 190): 12 ways it can support the COVID-19 response and recovery’, https://www.ilo.org/global/docs/WCMS_744676/lang–en/index.htm

———————————————

08.12.20 ΣΔΓ | Πρόταση για τη Σύμβαση 190 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας Λήψη

Ανακοινώσεις για την Ευγενία Τσουμάνη

Τέσσερις συναδέλφισσες

Ως πρώην Γενικές Γραμματείς Ισότητας των Φύλων πιστεύουμε ότι η απώλεια της Ευγενίας Τσουμάνη είναι πολύ μεγάλη και δυσαναπλήρωτη. Η Ευγενία Τσουμάνη άφησε το στίγμα της στην πολιτική ισότητας των φύλων στην Ελλάδα δείχνοντας έμπρακτα ότι η πρόοδος στον τομέα της ισότητας μπορεί να επιτευχθεί μόνον με συνεργασίες όλων των πολιτικών παρατάξεων και απαιτεί πολιτικούς στόχους που διαπερνούν τις κομματικές αντιπαραθέσεις και διαφορές.

Η Ευγενία Τσουμάνη εκπροσωπώντας το ΣΕΒ συμφώνησε με την εκπρόσωπο της ΓΣΕΕ στην σύσταση επιτροπής ισότητας για την εφαρμογή της νομοθεσίας για ίση μεταχείριση, την άδεια φροντίδας των παιδιών και την αποφυγή της σεξουαλικής παρενόχλησης στους χώρους δουλειάς (Εθνικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας 1993 και 1994-1995).

Ως Γενική Γραμματέας Ισότητας (2004-2009) επιτέλεσε ένα σημαντικό κυβερνητικό και κοινοβουλευτικό έργο συνεργαζόμενη με διακομματικές επιτροπές, γυναικείες οργανώσεις και επιστημόνισσες όλων των αποχρώσεων. Εργάσθηκε καλά για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και τη προώθηση των γυναικών στα κέντρα λήψης των αποφάσεων δεσμεύοντας, παράλληλα, τους αναγκαίους ευρωπαϊκούς πόρους. Το προσωπικό και πολιτικό ήθος και η αποτελεσματικότητα των δράσεων της Ευγενίας Τσουμάνη θα λείψει από την πολιτική ζωή της χώρας.

Οι πρώην Γενικές Γραμματείς Ισότητας των Φύλων (αλφαβητικά)

Βάσω Κόλλια (2013-2015)
Φωτεινή Κούβελα (2015-2019)
Εφη Μπέκου (1999-2004)
Μαρία Στρατηγάκη (2009-2012)

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ – ΙΣΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ
ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΗΣ 1920

Ευγενία (Τζένη) Τσουμάνη – Σπέντζα

Ο Σύνδεσμος για τα Δικαιώματα της Γυναίκας (ΣΔΓ), το Διοικητικό Συμβούλιο και τα Μέλη με βαθιά συγκίνηση και ευγνωμοσύνη αποχαιρετούν την αγαπημένη μας Τζένη και συμμετέχουν στη θλίψη των δικών της ανθρώπων. Η απουσία της είναι μια επώδυνη απώλεια για το Γυναικείο Κίνημα, για το ΣΔΓ, του οποίου υπήρξε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου τα τελευταία χρόνια, και για όλους όσοι είχαν την τύχη να τη γνωρίσουν και να συνεργαστούν μαζί της.

Η Τζένη Τσουμάνη με το έργο της άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμά της ως Γενική Γραμματέας Ισότητας των Φύλων και μια ισχυρή παρακαταθήκη για την ενίσχυση της θέσης των γυναικών σε όλους τους τομείς. Θα τη θυμόμαστε για την ευγένεια, τη μόρφωση, την ευθυκρισία, την ικανότητά της να επιχειρηματολογεί, πάντα ανοιχτή στον διάλογο, με σταθερή προσήλωση στον αγώνα για την ουσιαστική ισότητα αλλά και για το σθένος της να διαφοροποιηθεί δημόσια από την κυβέρνηση σε κρίσιμα ζητήματα.

Για την Τζένη, αυτό που πάντα διέκρινε το χαρακτήρα και το πνεύμα του ΣΔΓ είναι ότι «έβλεπε μπροστά με ανεξαρτησία, προσαρμοστικότητα, προσήλωση στα κοινωνικά ζητήματα της εποχής, εμπλοκή στα διεθνή δρώμενα, θεμελιωμένο λόγο, με φωτισμένες προσωπικότητες που στην μακρά ιστορία του πρόσφεραν τον εαυτό τους στον αγώνα για τα δικαιώματα των γυναικών αλλά και την ενδυνάμωση της δημοκρατίας»₁.

Στη μακρά ιστορία του ΣΔΓ και στον «Αγώνα που δεν τελειώνει ποτέ!» η προσωπικότητα της Τζένης Τσουμάνη θα έχει πάντα μια ξεχωριστή θέση.
Θα μας λείψει πολύ.

Για το ΔΣ
Η Πρόεδρος
Ειρήνη Φερέτη
Αθήνα, 7 Δεκεμβρίου 2020
1. Ο Αγώνας της Γυναίκας, τιμητικό τεύχος 96, αφιέρωμα Α. Γιωτοπούλου-Μαραγκοπούλου, 2018, σελ.132-133.

LOBBY EUROPEEN DES FEMMES
EUROPEAN WOMEN’S LOBBY
ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΛΟΜΠΥ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ

Αθήνα, 07 Δεκεμβρίου 2020

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Έφυγε από κοντά μας η πολυαγαπημένη φίλη, συνάδελφος δικηγόρος, π. Γενική Γραμματέας Ισότητας των Φύλων και π. Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας ΤΖΕΝΗ ΤΣΟΥΜΑΝΗ – ΣΠΕΝΤΖΑ . Από τα πρώτα χρόνια της επαγγελματικής μας πορείας και της κοινής μας δράσης στην Διεθνή Οργάνωση Εργασίας δεθήκαμε στενά με βάση τις αρχές και αξίες μας αλλά και με προσωπική φιλία.

Φύση ευγενική, με χαμηλούς τόνους αλλά ισχυρή προσωπικότητα, ευαίσθητη στα κοινωνικά προβλήματα, προώθησε θεσμικά αλλά και πρακτικά τον κοινωνικό διάλογο, και την συλλογική διαπραγμάτευση. Συνεργάστηκε στενά με ειλικρινή και συστηματική διαβούλευση με τις γυναικείες Οργανώσεις προωθώντας έτσι την ουσιαστική ισότητα των φύλων. Συνέβαλε καθοριστικά στην πρόοδο της νομοθεσίας για την καταπολέμησης της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας.

Τίμησε τη θέση της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στην Γενική Γραμματέα Ισότητας.
Η Ελληνική Αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Λόμπυ Γυναικών εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους αγαπημένους της ανθρώπους και αποφασίζει στην πρώτη δημόσια εκδήλωσή της να αποτίσει φόρο τιμής στην μνήμη της.

Μίκα Ιωαννίδου, Επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας
Μαίρη Λατσού, Αντιπρόεδρος Ένωσης Ελληνίδων Νομικών
Αγλαΐα Ρομπόκου, Μέλος, Εκπρόσωπος Λυκείου των Ελληνίδων

7.12.2020

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Με συγκίνηση, θλίψη και βαθειά λύπη το ΔΣ του Κέντρου Στήριξης Οικογένειας, Εκκλησιαστικού Ιδρύματος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, στο οποίο η Ευγενία Τζουμάνη, διατέλεσε με ορισμό του Προέδρου αυτού, Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών & Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, τακτικό μέλος από το 2013 έως την 6.12.2020 ημέρα που αποδήμησε, συνεδρίασε διαδικτυακά υπό την προεδρία του αναπληρωτή Πρόεδρου του Πανιερωτάτου Μητροπολίτη Φαναρίου κ. Αγα-θάγγελου και αποφάσισε τα ακόλουθα:

1. Να εκφράζει τα θερμά του Συλλυπητήρια στην οικογένεια της Ευγενίας Τσουμάνη, που έφυγε από κοντά μας για τις γειτονιές των αγγέλων.
2. Να αφιερώσει στη μνήμη της την λειτουργία των πιστοποιημένων Εργαστηρίων Δεξιοτήτων του ΚΕΣΟ ως Κέντρα Δια Βίου Μάθησης Επιπέδου -1.

Στη συνεδρίαση συμμετείχε και η Διευθύντρια του ΚΕΣΟ κα Μαίρη Πίνη.
Καλό κατευόδιο στο αιώνιο ταξίδι σου πολυαγαπημένη μας Τζένη. Θα σε θυμόμαστε πάντα με αγάπη και σεβασμό.

Για το Διοικητικό Συμβούλιο
† Ο Φαναρίου Αγαθάγγελος
Αναπληρωτής Πρόεδρος

ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΟΪΟΥ -Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΩΝ

Στην εποχή του κορωνοϊού γυναίκες είναι παρούσες στην πρώτη γραμμή της μάχης στα νοσοκομεία, στα supermarket, στην καθαριότητα. Τις χαιρετίζουμε με σεβασμό για την προσφορά τους στην ανθρωπότητα.
Στην εποχή του κορωνοϊού έχουν επίσης μία διαφορετική «παρουσία», με την αύξηση των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας, μια «πανδημία παλιά, της βίας κατά των γυναικών και μέσα σ’ αυτήν την πανδημία του κορονοϊού».

Με τραγικό τρόπο έρχεται, δυστυχώς, η επαναβεβαίωση της πανδημίας των γυναικοκτονιών με την χθεσινή γυναικοκτονία στην Μάνη. Η πατριαρχία σκοτώνει γιατί είναι γυναίκες και θα πρέπει να υποτάσσονται στην βούληση του άνδρα που θεωρεί τις γυναίκες ιδιοκτησία του.
Στην Ελλάδα, η ενδοοικογενειακή βία αυξήθηκε εν μέσω πανδημίας κατά 20% και κατά περίπου 30% σε αρκετές Ευρωπαϊκές χώρες. Ποσοστά που αποτυπώνουν το τεράστιο πρόβλημα που επικρατεί στη χώρα μας και στην Ευρώπη.

Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα της «Διανέοσις», το 40% των Ελληνίδων έχουν πέσει θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης, ενώ στο 63% των περιπτώσεων η παρενόχληση έχει λάβει χώρα αποκλειστικά ή/και στον χώρο εργασίας τους. Στις 21 Ιουνίου 2019 ψηφίστηκε η πρώτη Διεθνής Σύμβαση Κατά της Βίας και Παρενόχλησης στην Εργασία, ενός φαινομένου που πλήττει – κατά κύριο λόγο – γυναίκες και νεαρά κορίτσια. Η κυβέρνηση οφείλει να κυρώσει την σύμβαση άμεσα.

Η βία κατά των γυναικών αποτελεί παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Έχει άμεσες έως και μακροχρόνιες επιπτώσεις, σωματικές, σεξουαλικές, νοητικές και ψυχικές, και συχνά καταλήγει σε γυναικοκτονία. Οι αρνητικές επιπτώσεις δεν αφορούν μόνο τις γυναίκες, αλλά και τις οικογένειές τους, τα παιδιά τους κατά κύριο λόγο, την κοινότητα και την χώρα γενικά, ενώ τις περισσότερες φορές οι δράστες, παραμένουν ατιμώρητοι.

Η βία κατά των γυναικών είναι βαθιά ριζωμένη στην ανισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών και διαιωνίζεται από μια κουλτούρα ανοχής και άρνησης. Οι πολλές, μάλιστα, μορφές που έχει δυσχεραίνουν εντονότερα τη θέση της γυναίκας στο σύγχρονο κόσμο, καθιστώντας απαραίτητη την παροχή αυξημένης προστασίας και βοήθειας ως προς αυτήν, ιδίως την ώρα που σημειώνεται αύξηση της πιο αποτρόπαιης εκδοχής της: των γυναικοκτονιών.

Με τα σημάδια που άφησε η πρώτη καραντίνα τόσο στα κορμιά και τις ψυχές των θυμάτων, όσο και στη μνήμη μας, η δεύτερη καραντίνα που βιώνουμε καθιστά απαραίτητη την αντίδραση όλων μας μπροστά σε ανάλογα φαινόμενα. Η γυναίκα-θύμα-επιβιώσασα χρειάζεται υποστήριξη για να «σπάσει τη σιωπή» της, σπάζοντας με αυτόν τον τρόπο την εσωτερική αποδοχή της κακοποίησής της που της γεννήθηκε από τη διαρκή υποτίμηση του εαυτού της. Από την άλλη πλευρά, η κοινωνία οφείλει «να σπάει τη σιωπή της» και να καταγγέλλει ανάλογα περιστατικά, για να μην «σοκάρεται» όταν γίνονται τίτλοι ειδήσεων στον Τύπο. Η σιωπή όλων μας θα πρέπει να μας σοκάρει…

Εξάλλου με τη σιωπή μας γινόμαστε όλοι/όλες συνένοχοι/ες στο «έγκλημα», αλλά και συμμέτοχοι/ες στη διαμόρφωση μελλοντικών πολιτών που θα επαναλάβουν κακοποιητικές συμπεριφορές είτε θύτη είτε θύματος. Αναφερόμαστε στα παιδιά που γίνονται είτε μάρτυρες είτε θύματα ενδοοικογενειακής βίας, τα οποία μεγαλώνουν με εικόνες βίας και μίσους, το οποίο σε πολλές περιπτώσεις διοχετεύουν μελλοντικά στην κοινωνία.

Από την θέση ότι η βία κατά των γυναικών αποτελεί οικογενειακή υπόθεση και «τα εν οίκω μη εν δήμω», προχωρήσαμε χιλιόμετρα, κάνοντας την βία κατά των γυναικών πολιτικό ζήτημα με τους αγώνες του γυναικείου κινήματος, φτάνοντας στο σύνθημα «σπάστε την σιωπή».

Για να μπει ΤΕΛΟΣ στην βία κατά των γυναικών, έχουμε χιλιόμετρα να προχωρήσουμε ακόμα. Χρειάζεται η ενεργοποίηση όλων μας και χρειάζεται να χτιστεί η κουλτούρα της ΚΑΜΙΑΣ ΑΝΟΧΗΣ. Χρειάζονται πολιτικές που θα στηρίζουν τις γυναίκες που ζουν αυτόν τον εφιάλτη κάθε μέρα μέσα στο σπίτι τους, που υποτίθεται είναι ο τόπος της ασφάλειάς τους και της ασφάλειας των παιδιών τους.

Αυτές τις ημέρες (παγκόσμια μέρα για τα δικαιώματα του παιδιού, παγκόσμια μέρα ενάντια στη βία κατά των γυναικών) επέλεξε το Υπουργείο Δικαιοσύνης να δημοσιοποιήσει κείμενο- σχέδιο νόμου για αλλαγές στο Οικογενειακό Δίκαιο, που αφορούν την γονική μέριμνα και επιμέλεια των τέκνων, χωρίς την συμμετοχή της Γενικής Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων, χωρίς διάλογο με τις γυναικείες οργανώσεις. Η λογική που διαπερνά το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης στο όνομα του εκσυγχρονισμού του οικογενειακού δικαίου θα αυξήσει και θα οξύνει τις συγκρούσεις και την βία ανάμεσα στα διαζευγμένα ζευγάρια που δεν μπορούν με ειρηνικό τρόπο να λύσουν τις διαφορές τους και θα καταστήσει τα παιδιά εξιλαστήρια θύματα.

Η φετινή 25^η Νοεμβρίου δεν μπορεί να αποτελέσει μια απλή ημέρα μνήμης και επετειακών αφιερωμάτων. Ας γίνει μέρα πραγματικής προσφοράς περισσότερης βοήθειας στις γυναίκες που βιώνουν κάθε μορφή βίας. Εκείνες εκτός από τη σκέψη μας ζητούν ουσιαστική βοήθεια, με την κοινωνία να μιλά και να αντιδρά μπροστά σε αυτά τα φαινόμενα και την Πολιτεία να τις βοηθά ουσιαστικά προκειμένου να σταθούν στα πόδια τους.

Τότε μόνο πραγματικά «καμία γυναίκα δεν θα είναι μόνη»…
Για τον λόγο αυτό:

ΖΗΤΑΜΕ

· Να αποσυρθεί το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης περί γονικής μέριμνας και επιμέλειας. Να γίνει διάλογος με τις γυναικείες οργανώσεις.

· Η Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των φύλων να αναλάβει την ευθύνη της.

Η κυβέρνηση να προωθήσει:

· Άμεσα στην κύρωση της Σύμβασης της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας για τη βία και την παρενόχληση, 2019 (αριθ. 190)

· Την στελέχωση των αστυνομικών τμημάτων με ψυχολόγους και αστυνομικούς, που η αποκλειστική τους αρμοδιότητα, να είναι η αστυνομική προανάκριση σε αδικήματα που σχετίζονται με την ενδοοικογενειακή βία και ο Εισαγγελέας να ενημερώνεται άμεσα.

την ένταξη των θεμάτων ισότητας των φύλων στην εκπαίδευση, στον προφορικό και έντυπο λόγο, στην καθημερινότητα.
πολιτικές και προγράμματα ευαισθητοποίησης για την έμφυλη ισότητα και δικαιοσύνη, που να συμπεριλαμβάνουν μικρά αγόρια, εφήβους και ενήλικες άντρες.

25^η Νοέμβρη 2020 ΣΠΑΜΕ ΤΗΝ ΣΙΩΠΗ – ΚΑΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΝΗ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΝΩΣΕΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ Member of
(Π.ΟΜ.ΕΝ.Σ.)
ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΦΥΛΩΝ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Αθήνα, 18 Νοεμβρίου 2020

Εν έτη 2020 προκατάληψη απέναντι στο γυναικείο φύλο στις ΕΔ;

Η Γραμματεία Ισότητας Φύλων της ΠΟΜΕΝΣ, μετά τις καταγγελίες που δέχτηκε για τη δημοσίευση του άρθρου του κ. Σάββα Δ. Βλάσση την 29η Οκτωβρίου 2020 με τίτλο: «Μειώστε ΤΩΡΑ τις γυναίκες στις Ένοπλες Δυνάμεις», στην ιστοσελίδα doureios.com, εκφράζει την έντονη διαμαρτυρία της για τη προσβολή και υποτίμηση που δέχονται οι γυναίκες που υπηρετούν στις Ένοπλες Δυνάμεις μέσω αυτού του άρθρου.

Στο συγκεκριμένο άρθρο ο δημοσιογράφος ζητάει να γίνουν προσλήψεις στις Ένοπλες Δυνάμεις με λιγότερες γυναίκες, παρουσιάζοντάς τες κατώτερες εξαιτίας του φύλου τους, της σωματικής τους ικανότητας.

Το άρθρο αυτό κατά τη γνώμη μας αναπαράγει ξεπερασμένα στερεότυπα τόσο όσον αφορά στις ικανότητες και δεξιότητες των γυναικών όσο και στην λειτουργία και στελέχωση των Ενόπλων Δυνάμεων. Μάλιστα, βαίνει και πέρα από αυτό αφού επί της ουσίας προβάλλεται ότι η παρουσία των γυναικών αποτελεί «σοβαρό πρόβλημα» για τις Ένοπλες Δυνάμεις!

Μετά λύπης μας διαπιστώσαμε ότι η δημοσιοποίησή του συγκεκριμένου άρθρου προκάλεσε πλήθος σεξιστικών σχολίων και συμπεριφορών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Οφείλουμε όλοι μας να καταδικάσουμε τέτοιες απόψεις και πρακτικές, που αποτελούν πληγή για την επίτευξη της ουσιαστικής ισότητας των φύλων, την ίση μεταχείριση, τα ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις Ελλήνων και Ελληνίδων πολιτών, όπως επίσης και η καταπολέμηση των όποιων διακρίσεων και δη με βάση το φύλο εν έτη 2020.

Η Γραμματεία Ισότητας Φύλων της ΠΟΜΕΝΣ, υπενθυμίζει ότι κατοχύρωση της Ισότητας των Φύλων αποτελεί θεμελιώδη αρχή του Συντάγματος (άρθρ. 4 παρ. 2, 116 παρ.2), του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (άρθρο 23 περί ισότητας γυναικών και ανδρών), έχει δε εξειδικευθεί με πλήθος νομοθετημάτων όπως το άρθρο 11 παρ. 1 του νόμου υπ’ αριθμόν 3896/2010 ( ΦΕΚ 207/Α/8-12-2010) περί εφαρμογής της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης, όπου απαγορεύεται κάθε μορφής άμεση ή έμμεση διάκριση λόγω φύλου ή λόγω οικογενειακής κατάστασης, όσον αφορά στους όρους πρόσβασης στη μισθωτή ή μη απασχόληση ή γενικά στην επαγγελματική ζωή, περιλαμβανομένων των κριτηρίων επιλογής και των όρων πρόσληψης, ανεξαρτήτως του κλάδου δραστηριότητας και σε όλα τα επίπεδα της επαγγελματικής ιεραρχίας.

Θεωρούμε ότι το επίμαχο δημοσίευμα κινείται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση από τις ανωτέρω αρχές.

Καλούμε το Δημοσιογράφο κ. Σάββα Βλάσση και την ΕΣΗΕΑ , σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφος 5 του Συντάγματος της Ελλάδας, για τη πλήρη και άμεση επανόρθωση του εμφύλως στερεοτυπικού αυτού κειμένου, αφού άλλωστε αντιβαίνει και στον νόμο 4604/2019 περί προώθησης της ουσιαστικής ισότητας των φύλων (άρθρο 24 παρ.1).

Η Γραμματεία Ισότητας Φύλων στοχεύει πάντα στο αξιόμαχο του Στρατεύματος και στην ωφέλεια της Πατρίδας μας, για να συνεχίσει να στέκεται όρθια και αλώβητη απέναντι στα τόσα προβλήματα που αντιμετωπίζει.

Πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους μας, ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις χρειάζεται να έχουν δίπλα τους ολόκληρη την κοινωνία, αλλά και ότι οι γυναίκες μπορούν να προσφέρουν εξ ίσου στην ασφάλεια και ακεραιότητα της Πατρίδας μας.

Για την Γραμματεία Ισότητας Φύλων

Αικατερίνη Κιουρτσίδου, Γραμματέας
Γεωργία Κοσμάογλου, Τομεάρχης
Μαρία Τυροπώλη, Κοινωνική Λειτουργός
Συνυπογράφουν οι Τομεαρχες: Βαρελά Μαρία, Κοντελίδου Όλγα, Πουλικίδου Χριστίνα, Σήσιου Μαρία, Τζιωρτζιώτη Ελευθερία, Φωτιάδου Δήμητρα, Χελιώτου Ειρήνη.

18.11.20 Ανακοίνωση Γραμματείας Ισότητας ΠΟΜΕΝΣ για άρθρο ενάντια στη συμμετοχή γυναικών στο στρατό Λήψη

ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Αθήνα 18-11-2020

Η αγαπημένη μας Έφη Καλλιγά, επίτιμη Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Ελληνίδων έφυγε ήρεμα από τη ζωή πλήρης ημερών και εμπειριών σήμερα το πρωί στο σπίτι της στην αγκαλιά των δικών της. Θα τη θυμόμαστε με συγκίνηση.

Η Πρόεδρος Η Γενική Γραμματεας

Ειρήνη Πανταζή Φανή Μ.Πεχλιβάνη

Και όλα τα μέλη που είχαν την τύχη να τη γνωρίσουν από κοντά.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΝΩΣΕΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ (Π.ΟΜ.ΕΝ.Σ.)
Γραμματεία Ισότητας Φύλων

23|10|20 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ο Οργανισμός OSCE-ODIHR διοργάνωσε έναν διαδικτυακό forum για την πρόληψη και την αντιμετώπιση της παρενόχλησης, της βίας και της κακοποίησης εντός των Ενόπλων Δυνάμεων από τις 5 έως 16 Οκτωβρίου 2020. Tο forum ασχολήθηκε με ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, όπως:
– Πολιτικές και κώδικες δεοντολογίας.
– Εκπαίδευση και προληπτικά μέτρα.
– Μηχανισμοί αναφοράς και παρακολούθησης καταγγελιών.
– Ο ρόλος των ιατρικών ελέγχων.
– Συμβουλευτική και αποζημίωση θυμάτων.
– Προστασία καταγγελλόντων και μαρτύρων.

Οι 54 συμμετέχοντες αντιπροσώπευσαν τις Ένοπλες Δυνάμεις των χωρών του OSCE, εκπροσώπους Υπουργείων Άμυνας, θεσμικά όργανα διαμεσολαβητών, στρατιωτικές συνδικαλιστικές Ομοσπονδίες, και διεθνείς οργανισμούς – συμπεριλαμβανομένων των εκπροσώπων του ΟΗΕ, του Συμβουλίου της Ευρώπης και του κέντρου διακυβέρνησης του τομέα ασφαλείας της Γενεύης.

Η Γραμματεία Ισότητας Φύλων σε συνεργασία με τη Γραμματεία Διεθνών Σχέσεων της ΠΟΜΕΝΣ συμμετείχαν στο forum κατόπιν πρόσκλησης του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Στρατιωτικών EUROMIL.

Ακολουθεί μεταφρασμένη περίληψη, των όσων έλαβαν χώρα στο εν λόγω forum:

Τα κυρίαρχα κοινωνικά στερεότυπα ως προς το κοινωνικό φύλο και το ρόλο των γυναικών, επηρεάζουν σημαντικά την εκδήλωση φαινομένων βίας και παρενόχλησης στις Ένοπλες Δυνάμεις. Η καταγραφή τους όμως στο σύγχρονο στρατιωτικό εργασιακό περιβάλλον είναι ακόμα κλειστό θέμα προς συζήτηση και αποτελεί ταμπού. Οι ένοχοι-δράστες πολύ συχνά δεν αντιμετωπίζουν κυρώσεις εξαιτίας της κουλτούρας της οποίας επικρατεί ότι τέτοιες συμπεριφορές θεωρούνται μέρος της στρατιωτικής ζωής ενώ η συνήθη τακτική περιλαμβάνει αποσιώπηση των μαρτύρων, απομόνωση ή απομάκρυνσή του θύματος από το προβληματικό περιβάλλον εργασίας.

Ειδικότερα, η θέση του Συμβούλου Ισότητας Φύλων στο στρατό (GENAD) και γενικότερα τα άτομα που ασκούν διοίκηση, θα πρέπει να έχουν ως καθήκον και τη διαχείριση περιστατικών παρενόχλησης, κακοποίησης και βίας. Όμως η παράλληλη άσκηση των στρατιωτικών καθηκόντων τους (συνήθως νομικοί σύμβουλοι, διοικητές), δεν βοηθάει στο σωστό χειρισμό και στην ξεκάθαρη ανάδειξη των εν λόγων φαινομένων, καθώς υπάρχει η τάση να προστατευτεί η φήμη του στρατιωτικού οργανισμού. Αποτέλεσμα όλου αυτού είναι πολλά περιστατικά να «θάβονται» κατά την διοικητική τους αντιμετώπιση και να μη βρίσκουν ποτέ το δρόμο προς τη λύση τους και τις επίσημες στατιστικές.

Στρατοί των χωρών που αναφέρουν συνήθως μηδενικά ή ελάχιστα περιστατικά, πάσχουν συνήθως από αποτελεσματικούς μηχανισμούς παραπόνων-καταγγελιών διαθέτοντας συστήματα αναφορών που χαρακτηρίζονται διαπερατά και ανίκανα τελικά να διατηρήσουν την επιθυμητή ανωνυμία των χρηστών τους. Κατά συνέπεια τα άτομα αυτά επιλέγουν την προσωπική διαχείριση των υποθέσεών ή τη μη αναφορά τους, φοβούμενα πιθανά αντίποινα.

Για να ξεπεραστούν τα εμπόδια και να βγούμε σε ένα δρόμο αποτελεσματικότερης διαχείρισης των περιστατικών σεξουαλικής παρενόχλησης και βίας στις Ένοπλες Δυνάμεις, που από την φύση τους είναι εργασιακά περιβάλλοντα συντηρητικά, ιεραρχικά δομημένα και ανδροκρατούμενα, είναι επιτακτική η ανάγκη δέσμευσης της ανώτερης διοίκησης για αλλαγή και επιβολή εφαρμογής πολιτικής μηδενικής ανοχής στην έμφυλη βία.

Επιπλέον η εκπαίδευση του στρατιωτικού προσωπικού πάνω σε θέματα Ισότητας Φύλων( π.χ διοργάνωση ημερίδων για την ενσωμάτωση των γυναικών στο στρατό και τη συμμετοχή τους σε μάχιμες θέσεις), η διεξαγωγή εξειδικευμένων σεμιναρίων βασισμένων πάνω σε διαθέσιμα εγχειρίδια(ΚΕΘΙ) και εργαλειοθήκες που έχουν εκδοθεί από διεθνής και εθνικούς οργανισμούς Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αλλά και η ταυτόχρονη προβολή και ανάδειξη πραγματικών περιστατικών βίας και παρενόχλησης (π.χ μέσω συνεντεύξεων), μπορεί να αποτελέσουν επιλογές που θα συμβάλλουν στην μείωση του φαινομένου.

Σημαντική είναι η συμβολή της δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στο να διαμορφώσει πολίτες με ισορροπημένες προσωπικότητες, ανθεκτικές στο στρες, που σέβονται τη διαφορετικότητα και αναγνωρίζουν την ισότητα των φύλων. Μελλοντικά, από αυτό το κοινωνικό δυναμικό θα προέλθουν άτομα που θα στελεχώσουν τις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων.

Σε σημαντικούς παραστάτες στον αγώνα για την μείωση των φαινομένων βίας, κακοποίησης και παρενόχλησης στο στρατό, προάγονται οι στρατιωτικές ενώσεις και συνδικαλιστικές οργανώσεις (στην Ελλάδα η Γραμματεία Ισότητας Φύλων της ΠΟΜΕΝΣ), τα οποία συγκριτικά με κυβερνητικές φορείς και ΜΚΟ, μπορούν να έχουν καλύτερη πρόσβαση σε ευαίσθητα στρατιωτικά δεδομένα γνωρίζοντας από μέσα το στρατιωτικό πρότυπο διοίκησης. Το πλεονέκτημα τους αυτό τελικά αντισταθμίζει το γεγονός ότι αποτελούν μέρος της στρατιωτικής ιεραρχίας και τους περιορισμούς που αυτό συνεπάγεται.

Στον τομέα της συμβουλευτικής και ψυχολογικής στήριξης, καθώς και της παροχής ιατρικών υπηρεσιών υπάρχουν διαθέσιμες υπηρεσίες του στρατού (στρατιωτικό υγειονομικό προσωπικό, νοσοκομεία, ιατροδικαστική εξέταση, 24ωρη γραμμή ψυχολογικής στήριξης) μπορούν να συνδράμουν καλυτέρα στα θύματα, μετά από μια πιο προσανατολισμένη στη βία και τη παρενόχληση επιστημονική εκπαίδευση του προσωπικού τους. Η καταγγελία περιστατικών παρενόχλησης, βίας μπορεί να γίνονται από τα συμβουλευτικά κέντρα, δηλαδή οι δομές εκτός στρατού θα μπορούσαν να συμβάλουν ευεργετικά και ίσως κατά περίπτωση αποτελεσματικότερα, αφού η ανωνυμία των θυμάτων εξασφαλίζεται καλύτερα.

Για την Γραμματεία Ισότητας Φύλων ΠΟΜΕΝΣ
Κιουρτσίδου Αικατερίνη, Γραμματέας
Σησιού Μαρία, Τομεαρχής

23.10.20 Δ.Τ. Γραμματεία Ισότητας Φύλων ΠΟΜΕΝΣ Λήψη

ΔΩΡΕΑΝ THΛΕ – μαθήματα ξένων γλωσσών από τον Σύνδεσμο Ελληνίδων Επιστημόνων (ΣΕΕ)

Από το 2014 μέχρι σήμερα ο Σύνδεσμος Ελληνίδων Επιστημόνων (ΣΕΕ) αναδύθηκε σε μια επιτυχημένη επιμορφωτική προσπάθεια και προσέφερε ΔΩΡΕΑΝ μαθήματα ξένων γλωσσών σε 2.500 φίλους/φίλες του. Το φθινοπωρινό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, λόγω του κορωνοϊού, θα πραγματοποιείται μακρόθεν, μέσω της πλατφόρμας zoom και του facebook.

Έτσι, θα μπορούν να συμμετέχουν και εκπαιδευόμενοι από την περιφέρεια και το εξωτερικό, αρκεί να διαθέτουν σύγχρονους υπολογιστές, tablet ή/και κινητά, που έχουν κάμερα, μικρόφωνο, δυνατότητα βιντεοκλήσεων και όλα τα σχετικά. Τα μαθήματα θα διαρκέσουν από 2/11/2020 μέχρι 7/2/2021 και περιλαμβάνουν γαλλικά, ισπανικά, ιταλικά, ρωσικά, γερμανικά και αραβικά. Είναι αποκλειστικά για αρχαρίους και θα γίνονται ένα δίωρο την εβδομάδα. Όσοι/ες ενδιαφέρονται να τα παρακολουθήσουν, παρακαλούνται να αποστείλουν σχετικό e-mail στο see1924@otenet.gr, για να λάβουν γραπτώς αναλυτικά τους όρους και τις προϋποθέσεις συμμετοχής, καθώς και την σχετική αίτηση. Αιτήσεις θα γίνονται δεκτές μέχρι και την Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2020 και θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

051020 Σύνδεσμος Ελληνίδων Επιστημόνων Μαθήματα Ξένων Γλωσσών
Λήψη

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
25 Σεπτεμβρίου 2020

Εμείς, ως μέλη της ελληνικής WINPEACE (Ειρηνευτικής Πρωτοβουλίας Γυναικών Ελλάδας – Τουρκίας), μαζί με τις αδελφές μας από την Τουρκία έχουμε ήδη απευθύνει έκκληση, στις 2 Σεπτεμβρίου, υπό τον τίτλο «Έκκληση για μια μη βίαιη λύση » προς τις αρχές των χωρών μας και τους λαούς τους να επιλύσουν ειρηνικά τα πρόσφατα προβλήματα στην Ανατολική Μεσόγειο, μέσω διαλόγου. Είμαστε στην ευχάριστη θέση να σημειώσουμε ότι έκτοτε πολλαπλασιάστηκαν οι εκκλήσεις από διάφορες μη κυβερνητικές οργανώσεις και στις δύο χώρες για ειρήνη και διάλογο και έχουν λάβει υποστήριξη από διάφορες πλευρές και ήδη λαμβάνονται μέτρα από τις δύο κυβερνήσεις για συνομιλίες σχετικά με αυτό το θέμα.

Πιστεύουμε ότι το γεγονός πως δύο εφημερίδες στην Ελλάδα, όσο περιθωριακές και αν είναι, αποφάσισαν την τελευταία εβδομάδα να δημοσιεύσουν προσβλητικούς, μισογυνιστικούς, επαίσχυντους τίτλους, που δυσφημίζουν όλες τις ανθρώπινες αξίες είναι μια απεχθής προσπάθεια να σαμποτάρουν οποιεσδήποτε θετικές εξελίξεις και τις καταδικάζουμε έντονα. Οι πολιτικές μπορούν να αλλάζουν, αλλά η παραβίαση των ηθικών και ανθρωπιστικών αξιών αφήνει έναν μόνιμο λεκέ.

WINPEACE Ελλάδα- Τουρκία

We as Greek members of WINPEACE (Women’s Initiative for Peace Turkey-Greece), together with our Turkish sisters had issued a call to the authorities of our countries and to the public to solve the recent problems in the Eastern Mediterranean peacefully, through dialogue, on September 2^nd, under the heading of “Appeal to a Non-violent Solution.” We are pleased to note that appeals by various non-governmental organizations in both countries for peace and dialogue have since multiplied and gained support and steps are being taken by the two governments toward talks on this issue.

We believe the fact that two newspapers in Greece, however marginal, have in the last week decided on publishing insulting, misogynist, shameful headlines, denigrating all human values is a despicable attempt to sabotage any positive developments and we strongly condemn them. Policies can change, but disregarding moral and ethical values leaves a permanent stain.

WİNPEACE Greece- Turkey.

Ανακοίνωση winpeace 25|09|20 Λήψη

LOBBY EUROPEEN DES FEMMES
EUROPEAN WOMEN’S LOBBY
ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΛΟΜΠΥ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ
e-mail: ioannidoumika@gmail.com

Αθήνα 11 Σεπτεμβρίου 2020

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η

Το Ευρωπαϊκό Λόμπυ Γυναικών και η Ελληνική Αντιπροσωπεία του καλούν για επείγουσα βοήθεια και έμπρακτη συμπαράσταση την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα κράτη μέλη και τις αρμόδιες αρχές της χώρας για τη διαφύλαξη της υγείας και των υποστηρικτικών υπηρεσιών των παιδιών, κοριτσιών και αγοριών και ιδιαίτερα των γυναικών οι οποίες ανήκουν στις ευάλωτες ομάδες και εύχεται γρήγορη αποκατάσταση της ομαλότητας στη Μόρια.

Για την Ελληνική Αντιπροσωπεία του ΕΛΓ:
Μίκα Ιωαννίδου, Επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας του ΕΛΓ
Μέλη: Μαίρη Λατσού, Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελληνίδων Νομικών
Αγλαΐα Ρομπόκου, Εκπρόσωπος του Λυκείου Ελληνίδων

Ανακοίνωση Ελληνικού Λόμπυ Γυναικών | Μόρια 11.09.20 Λήψη

11 Σεπτεμβρίου 2020

ΑΜΕΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ ΣΤΙΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΣΕΞΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟ BULLYING

Οι ένοπλες δυνάμεις αποτελούν κατ’ εξοχήν ευαίσθητο και δύσκολο εργασιακό χώρο.

Πολύ πρόσφατα τον Απρίλιο 2017 συγκροτήθηκε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Στρατιωτικών (Π.ΟΜ.ΕΝ.Σ.) στην οποία συμμετέχουν 26 Πρωτοβάθμια Σωματεία. Στο καταστατικό της Ομοσπονδίας προβλέπεται η δημιουργία Γραμματείας Ισότητας Φύλων και Γραμματέας Ισότητας Φύλων ορίζεται μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου που εκλέγεται από το Συνέδριο. Το Διοικητικό Συμβούλιο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας αποτελείται από 31 μέλη, μόνον 2 εκ των οποίων είναι γυναίκες.

Δυστυχώς, τον τελευταίο καιρό παρακολουθούμε μία απαράδεκτη σεξιστική επίθεση εναντίον της Γραμματέως που έχει εκλεγεί στο Διοικητικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας από το Συνέδριο και έχει αναλάβει ένα τόσο περίπλοκο έργο. Η επίθεση, περιλαμβάνει δυσφήμιση, συκοφαντικά σχόλια, άσκηση ψυχολογικής βίας και προτροπή σε αυτοχειρία. Δηλώνουμε την οδυνηρή μας έκπληξη για το γεγονός. Έχουμε, όπως ολόκληρος ο ελληνικός λαός, μεγάλες προσδοκίες για τις Ένοπλες Δυνάμεις και όχι μόνο για τον εθνικό, αλλά και για τον κοινωνικό τους ρόλο, προσδοκίες απόλυτα ρεαλιστικές. Κατά συνέπεια, αυτού του είδους οι σεξιστικές συμπεριφορές είναι τουλάχιστον απογοητευτικές.

Το Ελληνικό Δίκτυο για τη Φεμινιστική Απεργία τις καταγγέλλει, θεωρώντας πως εκθέτουν και προσβάλλουν τις Ένοπλες Δυνάμεις, ενώ ταυτόχρονα εμφανίζουν έλλειμμα δημοκρατίας και αναγνώρισης των αρχών της ισότητας των φύλων από στελέχη τους.

Το Ελληνικό Δίκτυο για την Φεμινιστική Απεργία λαμβάνοντας υπόψη το Ν.4531/2018 με τον οποίο κυρώθηκε η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης) και το Ν. 4604/2019 για την προώθηση της ουσιαστικής ισότητας των φύλων, την πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης βίας.

Λαμβάνοντας υπόψη την Σύμβαση C190-Violence and Harassment Convention, 2019 (No. 190) καθώς και την Σύσταση R206- που αναγνωρίζει το δικαίωμα όλων σε έναν κόσμο εργασίας απαλλαγμένο από βία και παρενόχληση, συμπεριλαμβανομένης της βίας και της παρενόχλησης λόγω φύλου,

Λαμβάνοντας υπόψη ότι η βία και η παρενόχληση στον κόσμο της εργασίας στερούν τους ανθρώπους από την αξιοπρέπειά τους, είναι ασυμβίβαστες με την αξιοπρεπή εργασία και απειλή για ίσες ευκαιρίες και για ασφαλή, υγιή και παραγωγικά εργασιακά περιβάλλοντα. Παραμένει ένα διαδεδομένο φαινόμενο, το οποίο υπάρχει σε όλες τις χώρες και αγνοεί τους τομείς, τα επαγγέλματα και τις ρυθμίσεις εργασίας,

Εκφράζει τη συμπαράστασή του στη Γραμματέα Ισότητας Φύλων της ΠΟΜΕΝΣ και καλεί με τη σειρά του όλους τους φορείς Ισότητας να τοποθετηθούν και να καταδικάσουν με τον πιο απερίφραστο τρόπο τέτοιου είδους ενέργειες και στοχοποίησεις, από όπου και εάν προέρχονται.

Καλούμε:

Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας να συνεργαστεί με την Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Στρατιωτικών (Π.ΟΜ.ΕΝ.Σ.) και την Γραμματεία Ισότητας για την προώθηση των αρχών της Δημοκρατίας και της Ισότητας των Φύλων και την εξάλειψη φαινομένων σεξισμού και bullying στις ένοπλες δυνάμεις.

Την Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων να πάρει καθαρή θέση κατά των διακρίσεων και υπέρ της ισότητας των φύλων, εκφράζοντας την συμπαράστασή της στην Γραμματεία Ισότητας της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Στρατιωτικών (Π.ΟΜ.ΕΝ.Σ.), καταδικάζοντας με τον πιο απερίφραστο τρόπο τέτοιου είδους σεξιστικές ενέργειες διεκδικώντας παράλληλα από τον αρμόδιο Υπουργό Εθνικής ΄Αμυνας να τηρηθεί η κείμενη νομοθεσία και να αξιοποιηθούν στο έπακρο τα σεμινάρια ισότητας φύλων, που προσφέρει το Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης (ΕΚΚΔΑ) και στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων .

ΤΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

Για περισσότερες πληροφορίες:

Σοφία Κάντα: kanta@otoe.gr Φωτεινή Σιάνου: fotini.sianou@gmail.com

Ανακοίνωση ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ |Σεξισμός – Στρατός 110920 Λήψη

Δελτίο Τύπου Πολιτικού Συνδέσμου Γυναικών

Αθήνα 7/9/2020

Ο Πολιτικός Σύνδεσμος Γυναικών καταγγέλλει το σεξισμό και τα χυδαία σχόλια που ακούστηκαν από παίκτη κατά τη διάρκεια της τηλεοπτικής σειράς BIG BROTHER, τα οποία προκάλεσαν δικαίως θύελλα αντιδράσεων .

Θυμίζουμε ότι στη συγκεκριμένη σειρά, άλλωστε, έχει υπάρξει περιστατικό βιασμού κατά της προβολή της σε άλλη χώρα. Απαιτούμε την άμεση παρέμβαση του ΕΣΡ και της Δικαιοσύνης.

Καμιά ανοχή στην εγκληματική κουλτούρα του βιασμού, πόσο μάλλον όταν αυτή αναπαράγεται και προβάλλεται από τους τηλεοπτικούς δέκτες μέσα στα σπίτια μας .

Δελτίο Τύπου Πολιτικού Συνδέσμου Γυναικών | Big Brother 070920 Λήψη

3 Σεπτεμβρίου 2020

Εμείς, οι γυναίκεςμέλη της WINPEACE (Women’s Initiative for Peace – Ειρηνευτική Πρωτοβουλία Γυναικών) από την Τουρκία, την Ελλάδα και την Κύπρο (Τουρκοκυπριακή και την Ελληνοκυπριακή Κοινότητα), δηλώνουμε τη βαθιά μας ανησυχία για τις πρόσφατες εξελίξεις στην Ανατολική πλευρά της Μεσογείου. Οι εναντιωματικές επίσημες δηλώσεις, και αντιδηλώσεις και ενέργειες από όλους τους εμπλεκόμενους είναι δυνατόν να οδηγήσουν τις χώρες μας στο χείλος ενός καταστροφικού πολέμου.

Εργαζόμαστε για αμοιβαία κατανόηση και προσέγγιση ανάμεσα στις γυναίκες και τους νέους των χωρών μας τα τελευταία είκοσι τρία χρόνια. Πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει μητέρα σε καμία ακτή της κοινής μας περιοχής που είναι πρόθυμη να ανταλλάξει τη ζωή του παιδιού της με οποιοδήποτε μέρος αερίων υδρογονανθράκων στη Μεσόγειο Θάλασσα.

Καλούμε, λοιπόν, τις κυβερνήσεις των χωρών μας να θέσουν τέλος στις εχθρικές τους καθημερινές συζητήσεις και να ξεκινήσουν αμέσως έναν διάλογο μεταξύ των χωρών μας, με σκοπό να επωφεληθούν τον όποιον πλούτο κρύβεται κάτω από τη Μεσόγειο και, επομένως, να μην μετατρέψουν τα γαλάζια νερά της σε κόκκινο του αίματος. Οι χώρες μας πρέπει να εργαστούν με πνεύμα συνεργασίας και εμπιστοσύνης, για να βρουν δημιουργικές λύσεις με αμοιβαία οφέλη για τις κοινωνίες μας.

Θα θέλαμε επίσης να τονίσουμε ότι σε μια εποχή παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, οι πόροι που δαπανώνται για πολεμικούς εξοπλισμούς και ενέργειες πρέπει να σταματήσουν και απαιτούμε να δίνονται τα κονδύλια αυτά για την κάλυψη των βασικών ανθρώπινων αναγκών και ανησυχιών. Η πανδημία COVID-19 έχει εντείνει τις ήδη υπάρχουσες ανισότητες μεταξύ των φύλων και τις κοινωνικές ανισότητες. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι οι κυβερνήσεις μας πρέπει να καταβάλουν σημαντικές προσπάθειες για την καταπολέμηση με ειρηνικό και συνεργατικό τρόπο της πανδημίας και των ανισοτήτων που βαθαίνουν.

Ταυτόχρονα, θεωρούμε ειρωνεία το γεγονός ότι όλον αυτόν τον κίνδυνο ολοκληρωτικής καταστροφής προκαλεί και ο ανταγωνισμόςγια τα ορυκτά καύσιμα, τα οποία οι επιστήμονες θεωρούν αποδεδειγμένα ως την κύρια αιτία της κλιματικής αλλαγής, που απειλεί ολόκληρο τον πλανήτη. Καλούμε τις κυβερνήσεις μας να κατευθύνουν τις ενέργειές τους προς τη μείωση της κατανάλωσης τέτοιων καυσίμων και την αύξηση των προσπαθειών για εναλλακτικές ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Ειρηνευτική Πρωτοβουλία Γυναικών, Ελλάδας, Τουρκίας, Κύπρου

WINPEACE, Women’s Initiative for Peace
Για την Ελλάδα, πληροφορίες:
Ιφιγένεια Γεωργιάδου, e-mail: ifigenia@hcc.edu.gr
Φωτεινή Σιάνου, e-mail: fotini.sianou@gmail.com fotini.sianou@kede.org

Ανακοίνωση WINPEACE | Ειρήνη στην Ανατολική Μεσόγειο 030920 Λήψη

Ισότητα

Ακολούθησε το ιστολόγιο μέσω email

Ακολουθήστε μας στο fb & twitter κλικ στο αντίστοιχο εικονίδιο

Διάδραση μέσω της σελίδας fb

messenger | Στείλε μας το μήνυμα σου απευθείας με «κλικ» στο εικονίδιο:

Κάνε ένα like!

Δημοσιεύματα ανά κατηγορία

Τελευταία Άρθρα